Archief: artikelen van
Januari 2005.
Maandag 31 Januari 2005 in categorie Amsterdam Centraal
Mijn doodgewone Amsterdamse medeburger Erik probeerde ooit Het Parool te kopen. Voor zoiets moet je lang sparen volgens mij. Achteraf bezien bleek dat helemaal niet nodig, want diezelfde krant schreef een paar weken geleden drie complete pagina's lovend over hem vol. In één nummer! Inclusief voorpagina met roze Rambo-afbeelding. Tjonge, wat was ik jaloers! En daarin zal ik niet de enige zijn geweest. Volgens mij heeft nog geen enkele Amsterdammer zoveel media-exposure voor elkaar gekregen zonder eerst dramatisch dood te gaan.
Lees verder...
Zaterdag 29 Januari 2005 in categorie Opinie
Afgelopen donderdag was het zestig jaar geleden dat het concentratiekamp Auschwitz door het Rode Leger werd bevrijd. Dit gaf weer aanleiding tot discussies over een andere manier van herdenken. Immers, het was allemaal nu zo lang geleden dat dit soort rouwbeklag maar eens in een modern jasje moest worden gestoken, vonden sommigen. Onze minister Verdonk van Integratie bijvoorbeeld opperde het idee dat 5 mei een '
Dag van de Binding' moest zijn, van de democratie. Dat zou het belang van de rechtsstaat onderstrepen. Nieuwe Nederlanders konden dan meteen een feestje vieren ter gelegenheid van hun kersverse poldernationaliteit.
Ik denk daar anders over. Wanneer je die binding en de democratische rechtsstaat zo belangrijk vindt verzin je daar ook maar een aparte dag voor. Ga niet benepen zitten doen en daarvoor onze herdenkings- en bevrijdingsdag inruilen. Als 't zó moet weet ik nog wel andere dagen. Die bungelen er toch maar een beetje lamlendig bij, zoals tweede paasdag, tweede pinksterdag of tweede kerstdag. Maar je zult zien: zó'n ruiltje is dan ineens onbespreekbaar!
Zestig jaar, ís dat eigenlijk wel zo lang geleden? Misschien voor de jongeren, maar voor wie ouder is dan zestig zou dat wel eens anders kunnen liggen. Iemand die op z'n zestigste doodgaat vinden wij te jong gestorven, dus zó lang wordt die periode kennelijk niet ervaren.
En doet het er eigenlijk toe hoe lang het geleden is? Wordt het daardoor minder erg? Wordt het aantal vermoorde mensen daardoor kleiner?
Lees verder...
Vrijdag 28 Januari 2005 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Arafat is tenminste niet voor niets gestorven. Want vooralsnog wekt zijn opvolger
Mahmoud Abbas meer vertrouwen bij zijn tegenspeler Ariel Sharon dan hij en ligt vrede met Israël eindelijk weer eens binnen de mogelijkheden. Dat zal tijd worden.
Van de correspondent in Israël ontving ik een filmpje dat door de soldaten daar met het nodige leedvermaak wordt bekeken. Ik zet alleen enkele snapshots daaruit online, want dat is prettiger voor het dataverkeer.
Lees verder...
Vrijdag 28 Januari 2005 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed
De culturele elite vindt het maar niets dat
Driek van Wissen de nieuwe
Dichter des Vaderlands is geworden. Voormalig zomergastheer
Joost Zwagerman bijvoorbeeld vindt zichzelf een veel betere dichter en noemde de Groninger een 'rijmelaar in een biedermeier broek'. Weblogger
Wim de Bie zucht vertwijfeld en duikt maar weer mokkend in een bundel van Gerrit Kouwenaar. Weblogster
Hanneke Groenteman is diep teleurgesteld dat haar favoriet Elly de Waard het niet is geworden.
Zijn ze zo naïef of doen ze maar alsof? Hadden ze dan verwacht dat het grote publiek als een blok zou vallen voor een zwaargewicht als
Ilja Leonard Pfeijffer? Voor het onsamenhangend giechelende meisje
Hagar Peeters? Voor de tot de poëzie bekeerde ex-popjournaliste
Elly de Waard? Nee, zo werkt dat niet. De andere kandidaten deden waarschijnlijk vooral mee om hun eigen bundels te pluggen, maar waren feitelijk overgekwalificeerd en dus ongeschikt voor de functie van Dichter des Vaderlands. De ambtstermijn van
Gerrit Komrij heeft geleerd dat dit alleen maar tot gekunstelde brokken leidt.
Een Dichter des Vaderlands is een poëet die gelegenheidsgedichten schrijft, daartoe aangezet door de actualiteit. Hij of zij moet door het hele volk begrepen worden en niet alleen door de 'happy few'. Analyses van rijmschema's en 'wat heeft de dichter hier bedoeld' passen niet in dat plaatje.
De Dichter des Vaderlands moet kunnen rijmen en dichten zonder zijn hemd op te lichten, moet z'n verzen liefst van een puntige of komische noot voorzien. Het is soms even slikken voor het meer belezen volksdeel, maar het is niet anders.
Driek van Wissen is dus de juiste man op de juiste plaats, een echte Dichter des Vaderlands. Alleen hoop ik dat ie niet te vaak met z'n morsige kop op televisie komt, want dan moet ik weer een Rennie nemen. Qua verschijning heb ik dus eigenlijk liever
Tjitske Jansen.
Gerelateerd artikel: de deegkop van Komrij.
Opmerkelijk: literairnederland.com vindt heel eigenwijs dat Ilja Leonard Pfeijffer de nieuwe Dichter des Vaderlands is. (voor de zekerheid: de
google-cache).
Donderdag 27 Januari 2005 in categorie Media
Soms zijn er van die berichten waarbij je verstand stilstaat als eenvoudige burger. Het mijne kreeg althans een flinke vastloper, vandaar dat het even heeft geduurd voordat ik er aandacht aan kon besteden.
Afgelopen maandag meldde de Telegraaf (wie anders) dat criminelen de kosten kunnen declareren die rechtstreeks verband houden met het gepleegde strafbare feit. Ons Openbaar Ministerie vordert de opbrengst van een overval of een illegale hennepkwekerij terug, maar de 'investeringen' mogen daarvan worden afgetrokken.
Voorbeelden die worden genoemd zijn het pistool voor de overval en de plantjes en de huur van de 'bedrijfsruimte' voor de hennepplantage.
Als normaal mens verzin je zoiets niet, behalve als je bij Justitie werkt. Of bij de Telegraaf, want dat mogen we natuurlijk ook niet uitsluiten. Maar ervan uitgaande dat het bericht waar is heb ik toch nog wel enkele vragen. Laat ik mij beperken tot de kwestie van het pistool.
Lees verder...
Woensdag 26 Januari 2005 in categorie Religie
De paus heeft altijd wat te zemelen over Nederland. Onlangs kreeg mevrouw Monique Frank, onze nieuwe ambassadeur bij het Vaticaan, haar manteltje uitgeveegd vanwege ons beleid ten aanzien van euthanasie.
Het kerkopperhoofd vond het vooral sneu voor alle mismaakt geboren kindertjes die barmhartig uit hun lijden werden verlost. Want met een open ruggetje en een waterhoofd kun je tenslotte nog altijd een goed katholiek zijn. Ik zou bijna zeggen: hijzelf is daar het levende bewijs van. Nou ja, levend...
Ome Johannes Paulus de Tweede maakt er een gewoonte van om Nederland de les te lezen. De vorige ambassadeur, nota bene baron H. Bentinck van Schoonheten, kreeg bij zijn aantreden ook al op z'n heilige flikker. Toen vanwege het homohuwelijk.
Je zou je kunnen afvragen: waar bemoeit die man zich mee? Maar ach, ons land is inmiddels wel zo ver ontwikkeld dat wij ons aan religieuze operettefiguren niet veel meer gelegen laten liggen. Belangrijker is de vraag: waarom moeten wij zo nodig een ambassadeur hebben bij het Vaticaan? Diplomatieke betrekkingen met een onzinnig kerkstaatje lijken me niet een speerpunt van ons buitenlands beleid. En wat kost dat wel niet? Als we dan tóch moeten bezuinigen kan dat postje als eerste sneuvelen.
Onmiddellijk terugroepen die ambassadeur! Mevrouw Frank wordt toch alleen maar misbruikt om de paus de gelegenheid te geven zich te mengen in onze binnenlandse aangelegenheden. En voor straf geen bloemen met Pasen!
Dinsdag 25 Januari 2005 in categorie Voor de Notulen & Ter Kennisname
De reacties werken even niet. Ik probeer een oplossing te vinden voor het probleem dat aan het licht trad bij het artikel over 'het luie denken'. Ik weet niet of het aan de titel ligt, maar bij zoveel reacties wordt de pagina ineens ook extreem lui. Dat is dus geen werken zo.
Maar ja, u weet hoe dat gaat: je pleegt een update op het reactiesysteem en het probleem is verdwenen, de pagina scrollt weer opgewekt. Alleen kun je nu geen reacties meer posten.
Even geduld dus svp. Ik moet eens even gaan rondvragen. Als andere Nucleusgebruikers dit lezen: hulp is zeer welkom.
Update: Ze werken weer, maar het probleem van de traagheid bij veel reacties is helaas nog steeds niet opgelost.
Maandag 24 Januari 2005 in categorie Gozertje
[geschreven door gozertje]
Begin vorige week was ik ziek. Mijn vader had me vast aangestoken, want die was daarvoor ook ziek.
"Had je maar uit m'n buurt moeten blijven," zei hij.
Ja, dat zou ie wel willen! Die man wil altijd met rust gelaten worden.
Afijn, ik was dus verkouden en ik had ook koorts. Het gekke was dat er maar één neusgat vol zat. Dat andere was gewoon leeg. Als ik me nou op m'n andere zij draaide liep het snot van het ene neusgat naar het andere. En als ik weer terugdraaide liep 't snot ook weer terug. Gek hè? Net een zandlopertje. Maar dan met snot. Een snotlopertje dus eigenlijk.
Lees verder...
Maandag 24 Januari 2005 in categorie Gozertje
Begin vorige week was ik ziek. Mijn vader had me vast aangestoken, want die was daarvoor ook ziek.
"Had je maar uit m'n buurt moeten blijven," zei hij.
Ja, dat zou ie wel willen! Die man wil altijd met rust gelaten worden.
Afijn, ik was dus verkouden en ik had ook koorts. Het gekke was dat er maar één neusgat vol zat. Dat andere was gewoon leeg. Als ik me nou op m'n andere zij draaide liep het snot van het ene neusgat naar het andere. En als ik weer terugdraaide liep 't snot ook weer terug. Gek hè? Net een zandlopertje. Maar dan met snot. Een snotlopertje dus eigenlijk.
Mijn oma paste op een dag bij ons op en ging mijn koorts meten. Mijn moeder doet de thermometer altijd onder m'n arm, maar oma moest hem zo nodig weer in m'n reet stoppen!
"Dat is veel nauwkeuriger!" riep ze.
"Nou, zó precies hoef ik het ook weer niet te weten," zei ik toen.
Maar mijn oma krijgt altijd haar zin en ik dus die thermometer in m'n kont.
Gelukkig hoorde ik al binnen een paar minuten gepiep uit mijn hol komen en was de thermometer klaar.
"Nou, je hebt flink koorts," zei oma. "Je kunt een ei in je kont gaarkoken!"
Ja hoor, een ei in m'n kont gaarkoken! Dat heb je met die ouwe mensen, altijd rare uitdrukkingen van vroeger. Maar evengoed kan dat snotlopertje dan nog wel makkelijk zijn. Bij dat eieren koken, bedoel ik.
Een paar dagen geleden was ik lekker weer beter, maar toen was m'n moeder ineens ziek. Ook koorts. Eigen schuld, had ze maar bij m'n vader uit de buurt moeten blijven.
Mijn oma belde 's avonds op hoe het ging. Ik vertelde dat m'n moeder koorts had.
"Je kunt een ei in d'r k** gaarkoken!" riep ik keihard door de telefoon. Dat zou d'r leren met die maffe uitdrukkingen! Alleen noemde ik dus per ongeluk het verkeerde gat. Dat woord mag ik hier dus niet opschrijven van m'n vader.
Zondag 23 Januari 2005 in categorie Knipsels
Even een luchtig tussendoortje na de voorgaande intensieve discussie. Van lezer Henk (hartelijk dank Henk!) ontving ik een vermakelijk krantenknipsel over een tot het christelijk geloof bekeerde muis.
Vrijdag 21 Januari 2005 in categorie Media
'Eigen schuld!' kopt de Telegraaf in brallerige letters over de omgekomen tasjesdief, de kwestie die nu al de hele week de gemoederen bezighoudt. Ik lees het met enige verbazing. Vinden ze dat nou écht, daar op die redactie? Zo ja, dan is het een voorbeeld van wat ik noem 'het luie denken'.
Iedereen heeft in wat meer ingewikkelde aangelegenheden minstens twee oordelen: het snelle, eerste oordeel en het tweede, meer afgewogen oordeel. Het snelle oordeel is doorgaans gebaseerd op eerste indrukken en een nog beperkte hoeveelheid informatie. Ook emoties hebben uiteraard een sterke invloed op de bepaling van het impulsieve standpunt.
Jammer genoeg laten nogal wat mensen het daarbij. Want het afgewogen oordeel kost nu eenmaal meer moeite. Je moet er eens goed voor gaan zitten, meer informatie tot je nemen en alle pro's en contra's de revue laten passeren. Diep nadenken is noodzakelijk. Daar kun je moe van worden, want onze hersenen schijnen tot de grootste energieverslinders van ons lichaam te behoren.
Lees verder...
Donderdag 20 Januari 2005 in categorie Media
Justitie vindt, bij monde van persofficier mevrouw Dop Kruimel, dat de vrouw die een tasjesdief doodreed een onverantwoord risico heeft genomen. De beroofde automobiliste, 43-jarige Germaine C., wordt daarom
doodslag ten laste gelegd.
Altijd nuttig zo'n persofficier. Voor justitie dan, niet voor de onwetende televisiekijker. In andere zaken kunnen persofficieren nooit wat zinnigs zeggen 'in het belang van het onderzoek', maar in dit specifieke geval weet men blijkbaar de volgende dag al exact hoe de vork in de steel zit. Op het parket moeten ze hebben gedacht: laten we meteen maar hoog inzetten, dan houden we die Marokkanen in Amsterdam Oost tenminste een beetje rustig en zetten we tegelijk die advocaat op achterstand.
Lees verder...
Woensdag 19 Januari 2005 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
De zaak is bekend: de 19-jarige Marokkaanse jongen Ali el B. grist bij een vrouw een handtas uit de auto. De vrouw zet achteruitrijdend de achtervolging in en plet na vijftig meter de tasjesrover tegen een boom. Deze drieste tegenaanval overleeft hij niet.
In een eerste opwelling denk ik: "Net goed!" Ik ben niet de enige. Hé, dat is een even verwerpelijke als interessante gedachte! Kennelijk staat voor mijn emotioneel rechtsgevoel de doodstraf op tasjesroven door Marokkaanse criminelen. Dit vraagt om een stukje zelfanalyse, want hier klopt iets niet.
Om mijn oordeel weer een beetje zuiver op de graat te krijgen stel ik mij voor hoe dit zou luiden wanneer de tasjesroof zou zijn gepleegd door een uitzonderlijk krasse bejaarde. Die heb je tegenwoordig. De vijfenzestigplusser wordt met turborollator en al gekraakt tussen boom en auto en gaat het hoekje om.
Tien tegen één dat een dergelijke dader op aanmerkelijk meer sympathie kan rekenen. De massale stille tocht door de Derde Oosterparkstraat zou inmiddels al achter de rug zijn.
Lees verder...
Dinsdag 18 Januari 2005 in categorie Klein Proza
Ik ontdekte dat iemand een stukje van mij had overgeschreven. Zomaar, bijna woord voor woord. En die persoon had z'n eigen naam erboven gezet. Ik voelde een warme voldoening over mij komen, want zodra men je werk begint te stelen betekent het dat het ook wat waard is. Anderzijds moest ik er natuurlijk wel onverwijld tegen optreden, anders is het eind zoek. Ik riep dus onmiddellijk: plagiaat! Dat woord geeft op een of andere manier zo lekker krachtig het verwerpelijke van dit soort activiteiten weer. Er is meteen alles mee gezegd en de dader is meedogenloos veroordeeld tot eeuwige schande.
Lees verder...
Geschreven voor Amsterdam Centraal
Maandag 17 Januari 2005 in categorie Amsterdam Centraal
De binnenstad van Amsterdam is tegenwoordig op zoveel plaatsen ingrijpend opgebroken en uitgegraven dat men er niet meer op de bonnefooi naartoe kan. Ikzelf zorg tenminste dat ik goed ben voorbereid, anders is het risico om in de afgrond van een bouwput te storten gewoonweg te groot.
Ik ben dus eerst maar eens langs de zwerfsportwinkel gegaan om mij de nodige 'outdoor gear' aan te schaffen. Daar blijkt het assortiment al volledig afgestemd op trekkers die een expeditie naar het Rijksmuseum willen ondernemen of tenminste één keer in hun leven het tracé van de Noord-Zuidlijn 'gedaan' willen hebben.
Lees verder...
Maandag 17 Januari 2005 in categorie Amsterdam Centraal
De binnenstad van Amsterdam is tegenwoordig op zoveel plaatsen ingrijpend opgebroken en uitgegraven dat men er niet meer op de bonnefooi naartoe kan. Ikzelf zorg tenminste dat ik goed ben voorbereid, anders is het risico om in de afgrond van een bouwput te storten gewoonweg te groot.
Ik ben dus eerst maar eens langs de zwerfsportwinkel gegaan om mij de nodige 'outdoor gear' aan te schaffen. Daar blijkt het assortiment al volledig afgestemd op trekkers die een expeditie naar het Rijksmuseum willen ondernemen of tenminste één keer in hun leven het tracé van de Noord-Zuidlijn 'gedaan' willen hebben.
Lees verder...
Zondag 16 Januari 2005 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed
De rapper Ali B won de
Popprijs 2004. Hopelijk is dit niet maatgevend voor het actuele niveau van de vaderlandse popcultuur, want dan wordt het tijd voor twee minuten stilte. Maar goed, nu we dan toch zijn ondergedompeld in de popprijsdepressie, nemen we de kans waar om aandacht besteden aan andere tenenkrommers uit de popgeschiedenis.
Waar u namelijk beslist eens langs moet gaan is het
Museum for Bad Album Covers, vooral als u van griezelen houdt. Voor iedereen die nog ergens een al of niet ondergestofte stapel oude grammofoonplaten heeft liggen is dit feest der herkenning, want er zat altijd wel een platenhoes in die vinylcollectie van u die het oog deed huiveren. Geef maar toe. Meestal van een artiest waarvan sindsdien gelukkig nooit meer iets vernomen is, hoewel de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat
een enkele superster zich qua smakeloosheid destijds ook niet onbetuigd liet.
Ga dus langs bij het museum voor de slechte platenhoezen. Zeker wanneer u een liefhebber bent van onversneden
camp is de
top tien een regelrechte aanrader!
Hiernaast afgebeelde hoes: Devastatin' Dave, the turntable slave!
Zondag 16 Januari 2005 in categorie Media
We realiseren het ons niet dagelijks, maar aan de onderkant van de wereld gaat het leven ook gewoon door. In 'down under' Australië is het nu weliswaar zomer, maar figuurlijk gesproken niet alleen maar zonneschijn. Waar houdt de pers zich in dit kleinste werelddeel mee bezig vandaag? Een paar min of meer opvallende berichten...
Ook Australië zijn er blijkbaar pedofielen. Zij bedienen zich van de modernste technieken. Zo struinen deze enge lieden tegenwoordig met hun mobiele cameratelefoon langs de stranden en fotograferen daar stiekem de geheel of gedeeltelijk ontklede kleutertjes die argeloos bij de branding hun zandkasteeltjes bouwen.
Op
Bondi Beach overweegt men nu een verbod op mobiele telefoons met ingebouwde camera. Ze zijn er nog niet helemaal uit, maar onze eigen strandwachten weten tenminste alvast wat de nieuwste beach-trend is.
In het buitenland wordt nog wel eens lacherig gedaan over onze wc-pot met presenteerblaadje, maar hij schijnt toch wel bij te dragen in de vroege onderkenning van darmkanker. In Australië gaan ze nog een stapje verder. Het
Royal Melbourne Hospital hield een bevolkingsonderzoek. De deelnemers mochten met een klein borsteltje of een dipstick even in hun vers dampende drol poeren. Met dit gereedschap is het mogelijk om voor het oog onzichtbare bloedsporen te traceren. Deze sporen kunnen duiden op poliepen die later kwaadaardig kunnen worden. Na het poeren dient het strontmonstertje op de post te worden gedaan voor analyse in het lab.
Eh, ik stop ermee. Ik geloof dat ik ineens niet meer zo graag wil weten wat er zich allemaal aan de onderkant van de wereld afspeelt...
Genummerde Gedachten
Zondag 16 Januari 2005 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Het geloof in een God ontslaat niemand van de plicht om zelf na te denken.
Vrijdag 14 Januari 2005 in categorie Altijd handig
Ik ga sparen voor een vliegtuig. Uiteindelijk is dat namelijk veel voordeliger dan een auto. In de eerste plaats wordt er zoals u weet geen belasting op vliegtuigbrandstof geheven. Daar kan dus geen witte pomp tegenop.
Maar het wordt allemaal nog interessanter! In de krant lees ik een officiële Bekendmaking van het Ministerie van Verkeer en Waterstaat. Daarin communiceert men naar de burger wat de tarieven zijn voor vliegtuigen om op Schiphol te starten, te landen of gewoon te staan.
Dat valt nog best mee zeg! Wacht, ik pik er even een voorbeeldje uit: starten en landen kost allebei in het voordeligste geval maar 54,15 euro! Dat geldt dan wel voor vliegtuigen onder de 15.000 kilo, maar ik ben toch niet van plan zo'n grote pooierbak te kopen. Zeg nou zelf, voor wat grotere afstanden is dat toch al gauw goedkoper dan strippenkaarten?
Maar dat is nog niet alles. Kijk eens naar die parkeertarieven! Aan vliegtuigparkeergelden betaal je per etmaal en per 1000 kilo gewicht maar 1,52 euro. En de eerste zes uur is nog gratis óók! Een bewaakte fietsenstalling is duurder. Zéker per 1000 kilo!
En vergelijk dat eens met een uurtje autoparkeren op Schiphol. Voor 't geld dat je dáárbij betaalt heb je de hele luchtvloot van Transavia al gauw een week onder de pannen.
Nee, als ik m'n vakantietoeslag binnen heb gaat dat vliegtuig er komen, let maar op! Tenzij de wasmachine voor die tijd stukgaat.
(bron: advertentie Parool 13 januari 2005)
Vrijdag 14 Januari 2005 in categorie Baanbrekende denkbeelden
Naarmate het moment dichterbij komt dat de
Nederlandse troepen uit Irak vertrekken laait voor de zoveelste keer de discussie op of ze tóch niet nog wat langer moeten blijven. Uiteraard vindt reservist Van Baalen van de VVD van wel en ook Maxime Verhagen (CDA) ziet 't helemaal zitten. De jongens van
SFIR doen goed werk en het karwei moet netjes worden afgemaakt. We mogen de Japanners en de Britten nu niet in de steek laten.
Ik ben het ermee eens. Laat ze blijven! Maar dan voorgoed. Meteen doorhakken die knoop! Dat scheelt een hoop discussie en de jongens weten tenminste waar ze aan toe zijn. Hier in Nederland zitten ze toch maar wat verveeld te lanterfanten in de kazerne. Hooguit een beetje kaarten, klimmen en geweren poetsen.
Nee, in Irak zijn ze veel beter op hun plaats. Ze hebben een goed contact met de bevolking en zijn dus zo te zien al helemaal ingeburgerd. Ook hoeven we ze dan die extra toeslag voor uitzending niet meer te betalen, want ze staan voortaan natuurlijk ingeschreven in het plaatselijk bevolkingsregister.
Het thuisfront mag kiezen: emigreren naar Irak of in Nederland blijven en hier een nieuwe stoere militair uitzoeken. In het eerste geval kunnen ze meteen de nieuwste CD van Balkenende voor de jongens meenemen: "The Best of Balkie II, twenty slimy poems for under the X-mas Tree".
Over enige decennia krijgen we dan wel weer eens een ansichtkaartje ('Groeten uit Al Muthanna') van de dan 79-jarige commandant Frits van Dooren.
Al Muthanna?? Waar lág dat ook al weer?
Woensdag 12 Januari 2005 in categorie Waargebeurde verzinsels
"Verdachte stond erop eigener beweging zijn identificatiebewijs te laten zien. Dit werd door mij ongebruikelijk, maar niettemin in orde bevonden. Hierna toonde verdachte, zonder hiertoe door mij gevorderd te zijn, één van zijn bijzondere lichaamskenmerken. Dit werd door mij uitdrukkelijk niet in orde bevonden. Ik heb verdachte daarom aangehouden op grond van overtreding van artikel 239 Wetboek van Strafrecht, wegens schennis van de openbare eerbaarheid (exhibitionisme).
Op het bureau aangekomen heeft de dienstdoende hulpofficier van justitie geoordeeld dat verdachte na een reprimande kon worden heengezonden. Ter nadere motivering werd meegedeeld dat het onderhavige bijzondere lichaamskenmerk qua omvang onvoldoende bijzonder werd geacht om als hard bewijs eventueel ter zitting te kunnen worden aangevoerd en feitelijk zelfs als vormfout kon worden aangemerkt."
Woensdag 12 Januari 2005 in categorie Opinie
In de media, waaronder uiteraard ook weblogs, wordt druk nagepraat over de
inzamelingsacties voor Azië en de indrukwekkende vrijgevigheid van de Nederlandse bevolking. De reacties zijn niet onverdeeld positief. Vooral het collectecircus op de televisie van afgelopen donderdag moet het ontgelden. Verder wordt er veel gepsychologiseerd over de reden waarom men zo gul geeft. Bij dat laatste is het interessant om te zien hoe deskundigen en leken zich te buiten gaan aan allerlei ongefundeerde speculaties. Daar doe ik dus graag even aan mee.
Lees verder...
Woensdag 12 Januari 2005 in categorie Kunst en Cultuur
In het programma Close Up zond de Avro op 2 januari een documentaire uit over de stripheld
Donald Duck. Daarin was tevens te zien hoe de eend een prominente plaats had gekregen in het werk van andere kunstenaars. Eén van hen was
Kaj Stenvall uit Finland.
Stenvall schildert al jaren achtereen figuren in prachtig verstilde, melancholieke decors. Al zijn 'personages' hebben echter een Donald Duck-achtig hoofd. Een dergelijke aanpak zou gemakkelijk tot verveling bij de kijker kunnen leiden, in de trant van: nu weten we het wel. Niet bij Stenvall. Zijn werk ontstijgt het karikaturale van de stripfiguur. Heel knap weet hij al die eendenhoofden opmerkelijke gelaatsuitdrukkingen mee te geven, gezichten die secuur een bepaalde gemoedstoestand weergeven. Bij vrijwel elk schilderij spreekt de non-verbale expressie boekdelen. Leuk om langdurig
te bekijken.
Dinsdag 11 Januari 2005 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
De voltallige redactie van Verbal Jam ligt in de lappenmand, beste lezers. En aangezien die voltallige redactie slechts uit mijzelf bestaat, zult u begrijpen dat het hier momenteel wat moeizamer gaat met het verzinnen van nieuwe stukjes. De hele vorige week al speelde een nare hoest uw hoofdredacteur parten en floot de ademhaling onheilspellend. Zo'n beetje als een lugubere wind door het want van het spookschip
De Vliegende Hollander.
Gisteren knapte er iets. In de rug. Tijdens een hoestbui schoot een felle pijnscheut door een van de ribben aan de achterkant. Sindsdien kon er niet meer gehoest worden, want dat deed ondraaglijk pijn. Dat werd dus eventjes een vervelend dilemma voor het fysiek besturingssysteem.
Ik strompelde naar het ochtendspreekuur van de huisarts. Onderweg passeerde ik de altijd vroege bejaarden die op weg waren naar de supermarkt voor de kassakoopjes van de dag. Stuk voor stuk bleven zij nieuwsgierig staan om te zien wie die merkwaardig man was die om de tien meter een benauwd 'uche-auw' geluid voortbracht. Een enkeling maakte zelfs meewarig aanstalten om mij te helpen met oversteken.
Lees verder...
Dinsdag 11 Januari 2005 in categorie Lijf en ledematen
De voltallige redactie van Verbal Jam ligt in de lappenmand, beste lezers.
En aangezien die voltallige redactie slechts uit mijzelf bestaat, zult u begrijpen dat het hier momenteel wat moeizamer gaat met het verzinnen van nieuwe stukjes.
De hele vorige week al speelde een nare hoest uw hoofdredacteur parten en floot de ademhaling onheilspellend. Zo'n beetje als een lugubere wind door het want van het spookschip De Vliegende Hollander.
Gisteren knapte er iets. In de rug. Tijdens een hoestbui schoot een felle pijnscheut door een van de ribben aan de achterkant. Sindsdien kon er niet meer gehoest worden, want dat deed ondraaglijk pijn.
Dat werd dus eventjes een vervelend dilemma voor het fysiek besturingssysteem.
Lees verder...
Zondag 09 Januari 2005 in categorie Klein Proza
Het tuincentrum is overvol, er is geen doorkomen meer aan. Uitgerekend wanneer ik een kerstboom wil kopen, komen duizenden andere mensen op hetzelfde idee. Dat soort dingen gebeurt veel te vaak naar mijn zin.
Als ik naar het plein wandel om daar rustig op een bankje te gaan zitten, blijkt daar een braderie aan de gang. Of soms besluit ik een stukje te gaan fietsen. Aan het eind van de straat kan ik meteen weer rechtsomkeert, omdat de hele stad geblokkeerd is door een marathon, een wielerkoers of een bloemencorso.
Lees verder...
Vrijdag 07 Januari 2005 in categorie Opinie
De
televisie-actie voor Azië was een overweldigend succes. Eén ding viel mij echter op: alle mensen in die uitzending waren zo
autochtoon!
Ik heb maar een deel van de avond gekeken, dus ik kan iets hebben gemist. Zoals bijvoorbeeld de vertegenwoordigers van de moskeeën, islamitische scholen en allochtonenorganisaties die massaal toestroomden om hun moslimbroeders in de getroffen gebieden een financieel hart onder de riem te steken. Of schitterden die inderdaad door afwezigheid? Hoe betrokken zijn onze vaderlandse islamieten bij hun geloofsgenoten in tijden van rampspoed?
Voor de zekerheid nog een beetje rondgeneusd op wat internetsites. Geen uitputtend onderzoek, maar om eventjes een indruk te krijgen. Op
elqalem.nl bijvoorbeeld staat men altijd fanatiek op de bres om de islamitische identiteit te verdedigen en de saamhorigheid te bevorderen. Nu vele moslims in Azië zijn getroffen door een van de verschikkelijkste rampen in de geschiedenis zou je verwachten dat dit een 'hot topic' is bij elqalem.
Het is er oorverdovend stil. Men is nog bezig met de vraag of islamitische kinderdagverblijven een goed of een slecht idee zijn. Ook op hun nieuwe forum is het onderwerp maar magertjes aan de orde.
Dan maar eens kijken op het nieuwsforum van
maroc.nl. Daar is het beter. Interessant genoeg komt ook daar de vraag aan de orde waarom rijke moslimlanden qua vrijgevigheid achterblijven bij westerse landen.
Een site die zich gericht bezighoudt met de ramp is
Islamic Relief. Gelukkig, ik dacht al dat dat de moslimbroeders het er geheel bij lieten zitten. Maar gemist heb ik ze wel, gisteravond. Ook de hulpverlening is kennelijk nog vatbaar voor verdere integratie.
Vrijdag 07 Januari 2005 in categorie Media
Het noodlot treft de prominente VVD-er Hans Wiegel zwaar. Donderdagavond kwam zijn echtgenote Marianne Wiegel bij een auto-ongeluk om het leven. De tragiek is dat het niet de eerste keer is dat hij zijn vrouw op deze manier verliest. Wiegel was eerder getrouwd met haar zuster Jaqueline ('Pien') Wiegel-Frederiks. Deze kwam in november 1980 bij een botsing om. Twee jaar later hertrouwde hij met zuster Marianne.
Enkele maanden na de dood van Jacqueline kwam het drama opnieuw schrijnend in de publiciteit. Wiegel was toen minister van Binnenlandse Zaken en vice-premier in het kabinet Van Agt-Wiegel. Hij nam op 26 april 1981 deel aan het live uitgezonden Avro-televisieprogramma 'Vragenvuur', onder leiding van wijlen Jaap van Meekren. Aan de orde was een kwestie over het overheidspensioen voor weduwen en op de van hem bekende irritant pedante toon verdedigde hij het regeringsbeleid hieromtrent.
Uit de zaal mochten vragen worden gesteld. Een man in het publiek stond op en vroeg waarom het pensioen alleen voor weduwen en niet voor weduwnaren gold.
Ik herinner mij dat de man Wiegel op verwijtende toon iets toevoegde in de trant van 'ik ben weduwnaar en u weet niet hoe het is om als man alleen een aantal jonge kinderen op te moeten voeden'.
Dat wist Wiegel dus wel, want hij had op dat moment net z'n vrouw verloren en had twee jonge kinderen. Dit wist hij nog half uit te brengen, maar barstte toen voor het front der natie in snikken uit. IJlings werd hij afgevoerd naar de coulissen en het programma werd direct beëindigd.
Voornaamste schuldige aan dit incident was Jaap van Meekren, want die kende alle vragen van tevoren en had Wiegel deze emotionele situatie kunnen besparen.
Het fragment is daarna nooit meer herhaald en de pers was terughoudend in de berichtgeving erover, vertelt prof. Carla van Baalen in het 'Jaarboek Parlementaire Geschiedenis 2003'. (bron:
Trouw).
Ik ben benieuwd of het in de berichtgeving over deze nieuwe tragische gebeurtenis die Wiegel trof nog wél naarvoren komt.
Donderdag 06 Januari 2005 in categorie Incrowd: over webloggen
Iedereen zou volgens mij het liefst een zelfbedachte actie ten bate van Azië houden. Men zamelt geld en kleding in, zingt speciaal gecomponeerde liedjes, incasseert statiegeldbonnetjes, organiseert benefietconcerten of houdt verplicht een bijdrage van het salaris van z'n personeel af.
Soms weet men van gekkigheid niet meer wat te doen. Het Parool meldt in de papieren krant dat Rafael van der Vaart twee (!) gesigneerde voetbalshirtjes ter beschikking stelt om te veilen. Z'n vriendin Sylvie Meis doet ook mee en doneert enkele sieraden uit haar sieradenlijn. Een yogacentrum in IJsselstein geeft de opbrengst van twee avonden yoga en mantrazingen aan Azië.
Lees verder...
Donderdag 06 Januari 2005 in categorie Media
Naast de grote acties van de samenwerkende hulporganisaties zijn er talloze kleine initiatieven in Nederland om de slachtoffers in Azië te helpen. Deze ramp brengt nu eenmaal het beste in de mens boven. Er ontstaat bij velen een onbedwingbare behoefte om de machteloosheid om te zetten in daden, vaak ook omdat er persoonlijke banden bestaan met de getroffenen in de gebieden.
Maar dat hulpverlenen en inzamelen toch een vak is, blijkt wel uit de onverwachte en frustrerende barrières waartegen je als initiatiefnemer kan aanlopen. Soms is het totale traject bij nader inzien niet helemaal goed overdacht of zijn de prioriteitstellingen voor discussie vatbaar.
Lees verder...
Donderdag 06 Januari 2005 in categorie Media
Op de televisie hebben we ze grotendeels allemaal al langs zien komen, de video's die door toeristen en inwoners van de getroffen gebieden zijn gemaakt van de tsunami. De één heeft duidelijk meer gevoel voor het camerawerk dan de ander, maar het blijven boeiende documenten die zeker een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan de gevoelens van betrokkenheid in de rest van de wereld.
Wie deze videoverslagen nog eens opnieuw wil bekijken kan terecht op de website van Mediabloggers Association.
(via Notitieblogje).
Donderdag 06 Januari 2005 in categorie Incrowd: over webloggen
Ongeveer driehonderd weblogs staan vandaag 24 uur lang 'op wit' om hun steun te betuigen aan de inzamelingsactie voor giro 555 ten behoeve van de slachtoffers in Azië. Verbal Jam kiest ervoor om dat niet te doen, maar juist vandaag meer aandacht te besteden aan Azië en de acties.
Het weblog 'op wit' is natuurlijk een sympathiek initiatief, maar de logica erachter ontbreekt een beetje. Solidair zijn we toch wel en een link plaatsen naar giro 555 kan even goed zonder de rest van de website dicht te gooien.
Een weblog is een medium en -hoe bescheiden ook van omvang- een medium gaat niet op wit of zwart. Televisie en radio zenden vandaag uit, de krant ligt in de brievenbus, het weblog staat online. Want veel weblogs zijn tegelijk ook een kleine kroniek van de tijd, waar later terug te lezen valt dat op 6 januari 2005 driehonderd weblogs op wit gingen. Bijvoorbeeld.
Woensdag 05 Januari 2005 in categorie Schandelijke taferelen
Minister Remkes heeft uitgelegd waarom hij vorige week niet van zijn aanwezigheid in Thailand gebruik heeft gemaakt om de Nederlandse slachtoffers bij te staan. Hij had ervaring met hulpacties en besloot op grond daarvan de hulpverleners 'niet voor de voeten te gaan lopen'.
Dat roept meteen de vraag op: was hij dan van plan geweest met z'n handen in z'n zakken daar een beetje passief rond te drentelen? Gisteravond zag ik bij het programma B&W drie dappere vakantiegangers die ter plekke direct tot actie waren overgegaan. Maar blijkbaar gaat de rol van doortastend hulpverlenende toerist het voorstellingsvermogen van de minister te boven.
Lees verder...
Dinsdag 04 Januari 2005 in categorie Schandelijke taferelen
Deze miskleun gaat Remkes de kop kosten, is mijn inschatting. De minister van Binnenlandse Zaken was sinds tweede kerstdag in Thailand op vakantie, maar voelde zich niet geroepen zich te bekommeren om de Nederlandse slachtoffers van de tsunami-ramp.
"Ik wil niet gestoord worden," schijnt hij te hebben gezegd. Nee, je bént al gestoord wanneer je een dergelijke totale onverschilligheid aan de dag legt.
De kwestie leidde gisteren tot verontwaardiging in de Tweede Kamer. Remkes heeft nu toegezegd woensdag het Rampen Identificatie Team in Phuket te zullen bezoeken. Kennelijk gaat het allemaal nog steeds niet van harte, want een bezoek aan resterende Nederlandse of inheemse slachtoffers is er niet bij.
Lees verder...
Maandag 03 Januari 2005 in categorie Brutale brieven
“Lieve God!
Ik hoor net op de radio dat alle anonieme brieven aan U voortaan door de TPG bij de Evangelische Omroep afgeleverd gaan worden. Daar zullen ze dan de inhoud aan U 'voorleggen in gebed', zoals ze dat noemen. Kijk, dat treft nou lekker, want ik was net van plan U te vragen eens keiharde maatregelen te nemen tegen die ellendige farizeeërsclub van de EO! Die gasten halen het bloed onder je nagels vandaan met altijd weer dat zalvende toontje van ze! Het lijkt wel of je zonder een lidmaatschap van hun omroep geen enkele kans maakt om in de hemel te komen. Nou, dat zullen we dan nog wel eens zien!
Ik wrijf me al vergenoegd in de handen bij het vooruitzicht dat ze deze klacht nu zelf aan U moeten gaan voorlezen! En natuurlijk laat ik 't niet daarbij, ik ga heel Nederland vragen om U ook een anonieme brief te sturen. Dat zal ze leren!
O ja, u zou me een groot plezier doen als U die streberige reli-egotripper Andries Knevel direct tot U neemt! Hier op aarde is die man niet meer te harden! En ook die zalvende betweter van een Henk Binnendijk mag van mij met onmiddellijke ingang ter beschikking van de goddelijke regering worden gesteld. Op z'n minst wil ik ontheffing van het gebod op naastenliefde ten aanzien van deze personen. Iemand dood wensen mág trouwens tegenwoordig gewoon bij de EO.
Verder wil ik U namens de Rooms-Katholieke gemeenschap alhier vragen dat stuk pauselijk wrakhout eindelijk eens uit z'n lijden te verlossen. Die man is al lang over de uiterste houdbaarheidsdatum heen. Bovendien zal men in die kringen bij TPG bezwaar gaan maken tegen het feit dat ook katholieke brieven aan U blijkbaar via de EO lopen en niet via de KRO.
Nou God, ik hoop dat die engerds van de EO deze brief zonder censuur in gebed aan U voorleggen, want anders is de lol eraf natuurlijk.
Hoogachtend,
U-weet-wel... haha”
Maandag 03 Januari 2005 in categorie Schandelijke taferelen
Verbijsterd kijken we naar de stuitende beelden van westerse toeristen in Thailand die een dag of wat na de ramp alweer doodleuk op hun badhanddoekje op het strand gaan liggen zonnen. Om hen heen hangt de geur van de dood, is de verwoesting totaal en zijn bulldozers nog naar lijken aan het graven. Ze lijken er totaal ongevoelig voor. Het zou me niet verbazen wanneer ze behoren tot de categorie toeristen die alleen maar naar Thailand komt om zich in de seksindustrie te laten verwennen. Dikwijls door minderjarige jongetjes of meisjes natuurlijk. Thuis ligt dat nu eenmaal wat moeilijker. Tja, en als je lustobjecten dan zo flauw zijn om het leven te laten bij een van de grootste natuurrampen in de geschiedenis kun je weinig anders doen dan de rest van de vakantie een beetje mokkend aan 't strand te gaan liggen, nietwaar?
Daar broeden ze dan vast op een pittige klachtenbrief aan de reisorganisatie...
Lees verder...
Zondag 02 Januari 2005 in categorie Klein Proza
Een goede vriend van mij is een expert op het gebied van glaskunst. En dus nam hij mij vorige week mee naar een begraafplaats. Hij wilde mij iets laten zien. Een graf.
Het was wel even zoeken, want hij wist de precieze plaats niet meer. Nadat wij in de gure wind enige rondjes hadden gelopen en de verkeerde paden waren ingeslagen wist hij het opeens.
"Dáár moet het zijn!" Zelfverzekerd beende hij achter zijn wijzende arm aan. En inderdaad, even later stonden wij bij het graf. Het was een oud graf, ergens uit het begin van de vorige eeuw. Twee parallelle rijtjes stenen in de klamme zwarte aarde duidden aan dat daartussen de dode was ondergespit.
Lees verder...
Zondag 02 Januari 2005 in categorie Media
Gemeenten zien wel wat in het opzetten van een snel glasvezelnetwerk. Daarmee krijgen hun inwoners rond 2010 de modernste breedbandtechnologie in huis. Dat is mooi, een overheid die in dit opzicht het beste met haar burgers voorheeft. Na alle ellende met de kabelboeren hadden ze wel een dergelijk opstekertje verdiend.
Woningbouwverenigingen als Het Oosten in Amsterdam en Rentré in Deventer wilden wel participeren in het opzetten van zo'n glasvezelnetwerk.
Maar dan treedt vanuit de landelijke politiek en het bedrijfsleven een merkwaardig mechanisme in werking. Want dit soort ondernemingsgeest is kennelijk niet de bedoeling...
Lees verder...
