Archief: artikelen van
Mei 2002.
Vrijdag 31 Mei 2002 in categorie Observaties & Kritische beschouwingen
U bent toch met me eens dat een tikker bij een voetgangerslicht voor blinden is, nietwaar?
Dus wie is hier nou getikt? Zoiets verzin je toch niet bij je volle verstand?
Dat het niet nog slechter gaat met dit land verbaast me
Vrijdag 31 Mei 2002 in categorie Incrowd: over webloggen
Beste lezers, ik begin mij zo langzamerhand schuldig te voelen. Want ik slof het allemaal niet meer bij. Ik trek het gewoon niet.
In de eerste plaats zie ik Verbal Jam in allerlei linklijstjes staan van leuke logs. Het komt er niet van mijn eigen linklijst of favorieten bij te werken. Ook ontbreekt mij de tijd om al die prachtige stukken daarop te lezen. Het is gewoon teveel. Want ondertussen wordt ook van mij verwacht dat ik hier aardige stukjes schrijf.
Daarom excuses. U heeft mijn aandacht, maar voelt u zich niet verwaarloosd als ik mijn virtuele vriendenkring niet dagelijks bezoek.
Een heleboel dingen moeten nog gebeuren. Ik moet nog een envelop vullen, ik ben bezig met een iets uitgebreider projectje achter de schermen, ik moet Zinderend bijwerken, ik moet nog een computer installeren die ook Hebreeuws moet kunnen snappen en ik heb nog vele dingen in mijn hoofd die ook nog allemaal opgeschreven dienen te worden.
Genoeg met de kop tegen de klaagmuur gebonkt. U weet nu de stand van zaken. Ik schuifel in mijn eigen tempo verder, dan kunt u zich er vast mentaal op instellen dat sommige dingen nog even op zich laten wachten.
Het rendement van dit zeurstuk is hooguit geweest dat ik door een typefout het woord 'favotieten' heb uitgevonden, hetgeen vooral de heren onder u zal aanspreken.
o ja, en er staat ook nog afwas...
Donderdag 30 Mei 2002 in categorie Trivialiteiten
Ik ben het helemaal eens met Wim de Bie, die aankondigt te zullen volharden in het gebruik van de naam PTT in plaats van de nieuwe: TPG. Daarom, heer de Bie: ik doe mee!
Ik kreeg hedenochtend zo'n brief in de bus. PTT heet voortaan TPG, werd mij op gezellie-toontje meegedeeld.
Wie verzint die dingen? Een heel pakket vol non-informatie! Flauwe artistiekerige kaartjes bijgevoegd, een leeg envelopje...
Envelopje? Wel godverd... Wat had ik gisteren nou net op de bus geplakt, ja? Ziet u het nou: dáár begint het al!
Maar goed. Terzake. Nergens voor nodig iets te veranderen. PTT voldoet prima. De naam dan. Geen suffe brieven meer die vast door kleuterige managers zijn bedacht.
Slechte start van TPG. Want de dingen die ze wel moeten vertellen, vertellen ze niet in de brief! Zoals:
- Waarom moest de naam veranderen?
- Wat betekent TPG eigenlijk?
Nou, bij die laatste vraag kan ik het antwoord wel bedenken. TPG staat voor: Traumatisch Post Gedoe.
gewoon rondbrengen die brieven, verder geen kapsones
Dinsdag 28 Mei 2002 in categorie Altijd handig
Ik las een verhaal over donorformulieren die door de Nierstichting worden verspreid. Men heeft tekort aan donoren en daardoor gaan andere mensen onnodig dood.
In Nederland schijnt men indertijd niet erg hard gelopen te hebben om zich te registreren als donor. Wat zijn we toch een flink volkje. Wél knokken met de ME tijdens voetbalwedstrijden of ergens lopen potenrammen in een parkje, maar een donorformulier invullen durven ze niet.
Dat is zo'n eng idee...
Lees verder...
Maandag 27 Mei 2002 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Wij mensen in de grote stad zitten nu altijd wel lekker duur een belangrijk te doen, maar laten we het maar toegeven: het platteland is de werkelijke maat der dingen. Daar doen mensen nog normaal, aardig en spontaan tegen je. Daar hoor je de kinderen minder schreeuwen. Daar kun je nog relaxed winkelen en hebben verkopers (m/v) nog oprecht belangstelling voor je. Daar hoeven ze niet
overal aan te verdienen.
Indertijd gaf het status wanneer je stadsrechten kreeg. Dan was je economische kostje gekocht.
In de huidige tijd zouden wij er beter aan doen om het fenomeen 'dorpsrechten' in te voeren. Lijkt mij zeer begerenswaardig. Amsterdam weer een dorp. Uiteraard met alle plichten van dien. Zoals een dorpspomp op de Dam en de SRV-man aan de deur.
o ja: containerterminal te koop. In staat van nieuw.
Zondag 26 Mei 2002 in categorie Observaties & Kritische beschouwingen
Ik had natuurlijk net mijn fototoestel weer niet bij me, anders had ik het u kunnen laten zien. Het verschijnsel van de vreemde vis.
Ik liep afgelopen donderdag langs de oever van het meer en zag een vis boven water zwemmen. Grotendeels dan, alleen zijn kop was kopje onder.
Het was een forse karper en zijn lichaam glansde in de zon, de staart sloeg heen en weer om zich voort te bewegen. Uiteraard, zult u zeggen, zo doen vissen dat altijd. Maar dan toch altijd in hun
eigen element.
Voordat u mij voor gek verklaart: er bleven méér mensen staan kijken. En ach, misschien komt het ook wel vaker voor, vindt u het doodnormaal...
wat mij betreft zijn het turbulente tijden...
Donderdag 23 Mei 2002 in categorie Satire
Palestijnen willen een eigen staat en blazen zichzelf op temidden van de vijand. Zij worden de martelaren van Allah, de helden van het volk. Daar spreken wij in het Westen schande van. Terecht. Onschuldige burgers opblazen is een laffe oorlogsmisdaad. Wij kunnen daar geen enkel begrip voor opbrengen en kunnen ons niet in hun gedachtengang verplaatsen. Althans niet zonder mentale hulpmiddelen.
Zo'n mentaal hulpmiddel zou het volgende kunnen zijn:
de opstand der Belgen tegen de Nederlanders. Een soort Vlaamse intifada, zeg maar.
Vijf februari 1831. Marinecommandant
Jan van Speijk ligt met zijn kanonneerboot in de haven van Antwerpen en dreigt te worden overmeesterd door opstandige Belgen.
"Dan liever de lucht in!" roept hij onversaagd en dit stuk onbenul steekt zijn brandende pijp in het kruitvat.
En hemelwaarts ging hij, met vriend en vijand in zijn slipstream. Sindsdien is hij een held in de Nederlandse geschiedenisboekjes en zijn er vele straten naar hem genoemd.
Kortom, hoe een heel volk de sukkel Jan van Speijk tot held verklaart. En die andere sukkels in Palestina zitten voorlopig ook niet verlegen om straatnamen. Dat blijkt het enige dat een natie eraan overhoudt...
de wereld is hardleers
Donderdag 23 Mei 2002 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed
Palestijnen willen een eigen staat en blazen zichzelf op temidden van de vijand. Zij worden de martelaren van Allah, de helden van het volk. Daar spreken wij in het Westen schande van. Terecht. Onschuldige burgers opblazen is een laffe oorlogsmisdaad. Wij kunnen daar geen enkel begrip voor opbrengen en kunnen ons niet in hun gedachtengang verplaatsen. Althans niet zonder mentale hulpmiddelen.
Zo'n mentaal hulpmiddel zou het volgende kunnen zijn:
de opstand der Belgen tegen de Nederlanders. Een soort Vlaamse intifada, zeg maar.
Vijf februari 1831. Marinecommandant Jan van Speijk ligt met zijn kanonneerboot in de haven van Antwerpen en dreigt te worden overmeesterd door opstandige Belgen.
"Dan liever de lucht in!" roept hij onversaagd en dit stuk onbenul steekt zijn brandende pijp in het kruitvat.
En hemelwaarts ging hij, met vriend en vijand in zijn slipstream. Sindsdien is hij een held in de Nederlandse geschiedenisboekjes en zijn er vele straten naar hem genoemd.
Kortom, hoe een heel volk de sukkel Jan van Speijk tot held verklaart. En die andere sukkels in Palestina zitten voorlopig ook niet verlegen om straatnamen. Dat blijkt het enige dat een natie eraan overhoudt...
De wereld is hardleers
Donderdag 23 Mei 2002 in categorie Paranoia
Stel: u zit ergens in een inmiddels bekend dorpje lekker op een bankje in het zonnetje. Een bankje verderop zitten twee uiterst sjofele types. De ene is een behoorlijk lange vent, de ander is een stuk kleiner.
De kleine kerel geeft de lange een schop. Nee, geen schop maar een schóp, zo'n graafwerktuig.
En ik hoor hem zeggen:
"Als je nou nog een beetje knap pak wilt moet je wel opschieten... Straks is ie vertrokken!"
"Dus je weet zeker dat hij mijn maat had?"
Wat zou u dan denken?
Dinsdag 21 Mei 2002 in categorie Lijf en ledematen
Even wat lezerspost behandelen. Lezeres Odette zegt dat zij nergens mag roken: niet in de auto, niet in huis, niet in de trein. Nee, natuurlijk mag dat niet! Daar hebben niet-rokers, mensen met luchtwegaandoeningen en vooral ex-rokers heel veel last van! Ik kan je dan ook alleen maar aanraden te stoppen. Ik zal je vertellen waarom.
Niet-roken is heerlijk. Zodra je bent gestopt komt er een enorm gevoel van bevrijding over je. En ook je omgeving zal het bijzonder waarderen. Denk je eens in:
- Je komt direct twintig kilo aan. Om een beeld te schetsen: Erica Terpstra. Een niet-rokende partner vindt dat prachtig en sexy, vooral wanneer al dat gewicht uit je badpak lubbert. Kortom, nooit meer gezeur over je figuur. Men heeft het immers zo gewild?
- Je krijgt een stralend ochtendhumeur dat de hele dag duurt. Er komt een ongekende rust over je, want niemand durft meer in je buurt te komen.
- Je krijgt meer rechten, bijvoorbeeld het recht om nu ongeremd te gaan zeiken over de zwakheden van andere huisgenoten. Ze kunnen daar nu niets meer tegenin brengen, je niet meer chanteren met je rookverslaving.
- Je wordt een stuk zekerder van jezelf, assertiever, feministischer zelfs. Bijvoorbeeld: eigenlijk knap seksistisch van je dat ik indertijd niet in de auto mocht roken! Jij gaat er maar van uit dat die kar van jou is! Alleen omdat jij de man bent?
- Nu de rookgordijnen in huis zijn opgetrokken krijg je eindelijk een scherp en helder beeld van je directe omgeving. Dikwijls ga je dan ook op andere fronten schoon schip maken. Waarschuw daarom huisgenoten een alternatief onderkomen achter de hand te houden.
- Wie stopt met roken houdt veel geld over. De machtsverhoudingen binnen je eigen economische eenheid veranderen hierdoor drastisch in jouw voordeel.
- Wat het rookverbod in de trein betreft: zuipen, spuiten, snuiven en basen mag nog wel. Je hebt dus nog genoeg omhanden.
Tot slot nog een tip. Hang direct na het stoppen een tegeltje in huis met de bekende spreuk: 'Een tevreden roker is geen onruststoker'.
Dinsdag 21 Mei 2002 in categorie Lezen
zij neemt zes heliumballonnen
als verrassing mee naar huis.
aan de touwtjes binden wij gedachten
van maar niet al te groot gewicht.
ze zweven zwijgzaam door de kamer
stil gevolgd door onze glimlach.
ziedaar nu onze overpeinzingen
stijgend, dalend op de termiek
van dat geluk waarin wij samen
dikwijls diep verzonken kunnen zijn.
Maandag 20 Mei 2002 in categorie Technologie
Tweede Pinksterdag
Over omkatten gesproken... Heeft u wel eens een onderdeeltje aan uw auto zelf vervangen? Laten we zeggen -niet meteen te moeilijk- in het interieur? Bijvoorbeeld de sigarettenaansteker? Daar ben ik dus zelf wel enkele dagen mee bezig geweest. Want hoe gaat dat?
Het blijkt namelijk dat het gehele voertuig rondom de aansteker dient te worden ontmanteld alvorens het ding bereikbaar is.
Mocht uw auto-aansteker onverhoopt eens defect raken, ga dan niet moeilijk doen, maar kies een van de volgende oplossingen:
- Leen een doosjes lucifers, steek de hele auto aan en incasseer de verzekeringsgelden. Is minder rompslomp.
Ik snap nu ook die oude mop beter van de miljonair die een nieuwe auto kocht omdat de asbak vol was. Dat was geen mop. Dat was pure noodzaak.
Vond ook nog een oud vogelnest achter het dashboard...
Zondag 19 Mei 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
[verkiezingen 2002]
Het pijnlijk proces van collectieve zelfkastijding is begonnen. De partij-elites van Partij van de Arbeid en VVD putten zich uit in lange, welhaast masochistische biechten over hun verkalkte partijdemocratie.
Bij ervaringsdeskundige Melkert zal de telefoon niet hebben stilgestaan vanwege alle collega's die op zoek waren naar een discreet adresje voor SM-artikelen.
In bulk zijn inderhaast bossen berkentwijgen, venijnig zwiepende zweepjes, verzwaarde tepelklemmen en wat dies meer zij ingekocht. Ik heb daar verder geen verstand van, maar het resultaat mag er in elk geval zijn.
Het is een gênante vertoning. Eendrachtig komt men plots tot de conclusie dat men te weinig naar het volk heeft geluisterd, dat er te weinig vernieuwing binnen de partij is geweest en dat het nu tijd is voor vers bloed. Mensen met frisse ideeën moet meer aan bod komen. De oude garde maakt straks vrijwillig plaats voor nieuw elan. De processie wordt aangevoerd door partijpriester Pronk.
Het meest schokkend is nog dat men doodleuk openlijk toegeeft dat er binnen de partijkaders een hiërarchische regentencultuur heerste. En daar moet nu de bezem doorheen, zien wij demissionaire boterhoofden Rick van der Ploeg en Zalm in Buitenhof verklaren. Luttele minuten later worden zij hierin bijgevallen door de Amsterdamse VVD-wethouder Geert Dales en uitgerangeerd VVD-kamerlid Jan Dirk Blaauw. Had men dit niet vóór de verkiezingen moeten biechten? Dit riekt nu naar kiezersvolksverlakke-rij!
Want wát krijgen wij hier dus
feitelijk te horen van deze heren, beste medekiezers? Dat zij Pim Fortuyn postuum gelijk geven! Het is dus nog een zegen dat Jan-Peter Balkenende heeft gewonnen, ander was dit land helemáál van God los geweest!
Hiermee is tevens het nut van Pinksteren onomstotelijk bewezen: men ziet het Licht, men krijgt de Geest...
wat ben
ik blij dat ik Socialistisch Pinksteren heb gestemd..
Zondag 19 Mei 2002 in categorie Incrowd: over webloggen
Eerste Pinksterdag
Hierbij moeten wij u helaas mededelen dat wij de wereldwijde omkatdag welke op 1 juni zou worden gehouden hebben afgelast. De reden hiervan is dat teveel webloggers hiervan in de stress raakten. Al maandenlang draaien zij als een kat om de hete brij heen: wel of niet omkatten?
Voor niet-ingewijden: omkatten is in de weblogscene de term voor het geven van een nieuw design aan het weblog.
Al eerder heeft Verbal Jam verklaard niet ingenomen te zijn met het omkat-initiatief en stelde in plaats daarvan een wereldwijde 'afkatdag' voor. Dan kunt u eventueel ongenoegen ook eens kwijt. In tegenstelling tot omkatten is dit juist goed tegen de stress en dus beter.
Sommigen zullen zich afvragen: met welk recht verklaart
Verbal Jam de omkatdag voor afgelast? Simpel, met hetzelfde recht als anderen ons ermee opzadelen.
Uiteraard staat het iedereen vrij zich in weerwil van onze adviezen in de stress te storten en te gaan omkatten.
Maar gelieve achteraf niet bij ons de komen zeuren dat het bij nader inzien een kat in de zak blijkt te zijn en u zich op uw eigen weblog als een kat in een vreemd pakhuis voelt.
Dus nogmaals voor uw eigen bestwil: laat u niet omlullen en ga niet omkutten... eh.. katten.
We kunnen het even niet laten dit neologisme bij Van Dale aan te melden:
´om·kut·ten
overgankelijk werkwoord; kutte om, heeft omgekut
1 van geslacht veranderen, verbouwen
voorbeeld
+ voornaamwoord
zich (laten) omkutten
zo kan ie wel weer...
Zondag 19 Mei 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
Het pijnlijk proces van collectieve zelfkastijding is begonnen. De partij-elites van Partij van de Arbeid en VVD putten zich uit in lange, welhaast masochistische biechten over hun verkalkte partijdemocratie.
Bij ervaringsdeskundige Melkert zal de telefoon niet hebben stilgestaan vanwege alle collega's die op zoek waren naar een discreet adresje voor SM-artikelen.
In bulk zijn inderhaast bossen berkentwijgen, venijnig zwiepende zweepjes, verzwaarde tepelklemmen en wat dies meer zij ingekocht. Ik heb daar verder geen verstand van, maar het resultaat mag er in elk geval zijn.
Het is een gênante vertoning. Eendrachtig komt men plots tot de conclusie dat men te weinig naar het volk heeft geluisterd, dat er te weinig vernieuwing binnen de partij is geweest en dat het nu tijd is voor vers bloed. Mensen met frisse ideeën moet meer aan bod komen. De oude garde maakt straks vrijwillig plaats voor nieuw elan. De processie wordt aangevoerd door partijpriester Pronk.
Het meest schokkend is nog dat men doodleuk openlijk toegeeft dat er binnen de partijkaders een hiërarchische regentencultuur heerste. En daar moet nu de bezem doorheen, zien wij demissionaire boterhoofden Rick van der Ploeg en Zalm in Buitenhof verklaren. Luttele minuten later worden zij hierin bijgevallen door de Amsterdamse VVD-wethouder Geert Dales en uitgerangeerd VVD-kamerlid Jan Dirk Blaauw. Had men dit niet vóór de verkiezingen moeten biechten? Dit riekt nu naar kiezersvolksverlakkerij!
Want wát krijgen wij hier dus
feitelijk te horen van deze heren, beste medekiezers? Dat zij Pim Fortuyn postuum gelijk geven! Het is dus nog een zegen dat Jan-Peter Balkenende heeft gewonnen, ander was dit land helemáál van God los geweest!
Hiermee is tevens het nut van Pinksteren onomstotelijk bewezen: men ziet het Licht, men krijgt de Geest...
wat ben ik blij dat ik Socialistisch Pinksteren heb gestemd...
Zaterdag 18 Mei 2002 in categorie Satire
De rechter-commissaris heeft de personen die professor Fortuyn enige taarten naar het hoofd smeten in vrijheid gesteld. Het Openbaar Ministerie reageerde teleurgesteld. Liever had men deze taartterroristen nog tien dagen vastgehouden, teneinde eventuele banden met
Volkert van der G. en andere staatsgevaarlijke elementen te kunnen aantonen.
Anonieme bronnen bij het OM melden dat het vervolg-onderzoek door deze uitspraak bijzonder wordt bemoeilijkt. Men had met name nog verder willen rechercheren op wat al wordt aangeduid als
'the American Pie Connection'.
Naar verluidt heeft Justitie de Amerikaanse regering om uitlevering gevraagd van de beruchte
Stan L. en
Oliver H.
Volgens de FBI is het tweetal echter al lange tijd onder-gedoken. Dit maakt een spoedige uitlevering onwaar-schijnlijk.
Het Federaal bureau heeft te kennen gegeven het verdrag op grond waarvan onderdanen van beide landen aan elkaar kunnen worden uitgeleverd zeer serieus te nemen. Als blijk van goede wil heeft men, vooruitlopend op de uitlevering van
Stan L. en
Oliver H., grote hoeveelheden beeldmateriaal ter beschikking gesteld.
Ambtenaren van het ministerie zijn inmiddels bezig dit te analyseren.
het werkt dus wel degelijk twee kanten op, dat verdrag
Zaterdag 18 Mei 2002 in categorie Waargebeurde verzinsels
De rechter-commissaris heeft de personen die professor Fortuyn enige taarten naar het hoofd smeten in vrijheid gesteld. Het Openbaar Ministerie reageerde teleurgesteld. Liever had men deze taartterroristen nog tien dagen vastgehouden, teneinde eventuele banden met
Volkert van der G. en andere staatsgevaarlijke elementen te kunnen aantonen.
Anonieme bronnen bij het OM melden dat het vervolgonderzoek door deze uitspraak bijzonder wordt bemoeilijkt. Men had met name nog verder willen rechercheren op wat al wordt aangeduid als
'the American Pie Connection'.
Naar verluidt heeft Justitie de Amerikaanse regering om uitlevering gevraagd van de beruchte
Stan L. en
Oliver H.
Volgens de FBI is het tweetal echter al lange tijd ondergedoken. Dit maakt een spoedige uitlevering onwaar-schijnlijk.
Het Federaal bureau heeft te kennen gegeven het verdrag op grond waarvan onderdanen van beide landen aan elkaar kunnen worden uitgeleverd zeer serieus te nemen. Als blijk van goede wil heeft men, vooruitlopend op de uitlevering van
Stan L. en
Oliver H., grote hoeveelheden beeldmateriaal ter beschikking gesteld.
Ambtenaren van het ministerie zijn inmiddels bezig dit te analyseren.
het werkt dus wel degelijk twee kanten op, dat verdrag
Zaterdag 18 Mei 2002 in categorie Satire
[politieke portretten (1) - verkiezingsuitslag 2002]
De kloof tussen politiek en burger bestaat hieruit: politici begrijpen niet dat je je kop mee moet hebben. Het maakt niet uit wat je allemaal uitkraamt. Wanneer je daarentegen je kop niet mee hebt, moet je op je woorden gaan passen.
Een goed voorbeeld is Ad Melkert. Die had eens vaker in de spiegel van de kapper moeten kijken. Hij is tenslotte kapperszoon. Hij had zichzelf eens langdurig kritisch moeten beschouwen en zich de volgende gewetensvraag moeten stellen: is dit nou een kop waar iemand als Pim Fortuyn wel op zou geilen?
Dossierkennis, bevlogen idealisme en leiderschap zijn van ondergeschikt belang in een verkiezingscampagne. Daarin tellen vooral de gladde praatjes en een gladde kop. Linksom of rechtsom. Je bent een product waarvan met name de verpakking de kiezer moet verleiden.
De campagnestrategen van de Partij van de Arbeid hebben misgekleund. Duur misgekleund: volgens FemDeWeek was het reclamebudget bijna een half miljoen euro.
Melkert is niet sexy. Melkert heeft een drogistenkop uit de vijftiger jaren. Hij is Jozef Geelman uit Pietje Bell. Hij heeft een achterbaks aura om zich heen. Hij is een lulletje rozenwater, een Jantje Zag eens Pruimen Hangen.
Dan kunnen zijn collega's roepen wat ze willen over zijn rechtschapen kwaliteiten, ze hadden hem tussen de coulissen moeten houden. Iedereen zag dit in, behalve de Partij.
En ze zien het nóg niet. Jeltje van Nieuwenhoven volgt hem op. Prima kamervoorzitter. Niet sexy.
Veel mannen stemmen altijd op een vrouw. Daar hebben ze dan een quasi geëmancipeerd verhaal bij, maar met 'een vrouw' bedoelen ze niet een Jeltje of een Jorritsma. Ze stemmen op Agnes Kant.
Dus Partij van de Adjes, luister voor je eigen bestwil nou eens naar mij: Wouter Bos, beste mensen, Wouter Bos. Die zou Pim lekker gevonden hebben. En wat Pim lekker vond, daar smullen ook de dames van...
dát noemen we hier nou democratie!
Vrijdag 17 Mei 2002 in categorie Incrowd: over webloggen
Bijna Oom Bie zijn verjaardag vergeten. Bij deze nog hartelijk gefeliciteerd, ome Bie!
zo, dat scheel weer kwaaie gezichten
Donderdag 16 Mei 2002 in categorie Satire
[politieke portretten, verkiezingen 2002]
Jan-Peter Balkenende (46) heeft het CDA aan een enorme verkiezingsoverwinning geholpen, zoals u niet is ontgaan. Het was te verwachten. Niet omdat hij meeliftte op het succes van de Harry Potter rage, want die vergelijking is inmiddels al te veel afgekloven.
Nee, Jan-Peter is het sekssymbool van christelijk Nederland. Daarom wint hij. Zijn seks-appeal is er een van fier, stevig, recht in de leer, rechttoe-rechtaan en recht op en neer.
Dat spreekt aan. Hij is de verpersoonlijking van de heimelijke christelijke driften.
Voor een uitzending op de verkiezingsavond reisde onze nationale televisie af naar dorpje Kapelle in Zeeland, waar Jan-Peter op 7 mei 1956 was geboren. Men ging op zoek naar mensen die hem in zijn jeugd hadden gekend. En zowaar, men ontdekte enkele goed geconserveerde Zeeuwse Meisjes van dezelfde leeftijd als onze christen-democratische lijstrukker. Zij hadden met hem op de lagere school gezeten of zelfs nog met hem in de zandbak gespeeld.
'In de zandbak' is uiteraard een metafoor uit het klein-christelijke dorpsleven. Zoals ook de Bijbel metaforen kent. Laat u zich dus niet op het verkeerde been zetten door de ogenschijnlijke onschuld, ja welhaast kinderlijke aandoenlijkheid van het begrip 'zandbak'.
'De zandbak' staat in deze contreien voor niets minder dan de Zeeuwse Matras. Ik weet uit betrouwbare bron dat men nog heel wat heeft moeten knippen in deze televisie-reportage.
Het ruwe videomateriaal laat een heel ander beeld zien.
Met zijn heden ten dage nog immer geprezen 'gedreven vitaliteit' heeft Jan-Peter Balkenende in zijn jonge jaren op menig matras zijn zinnelijke zendingsarbeid verricht, aldus de geïnterviewde dames. Dit alles onder het motto 'Luctor et Finito', zijnde potjeslatijn voor 'ik worstel en kom klaar'. Resoluut kregen zij door JP de lijvige statenbijbel onder de billen geschoven, waarna hij ambitieus de tempelberg besteeg en het heilige der heiligen binnenging.
Allemaal eruit geknipt.
Dit soort ervaringen vormt een mens voor het leven. Let maar eens op wanneer de jonge professor weer eens in beeld is. Altijd heeft hij die zelfverzekerde twinkeling in de ogen. Zo van: ja, ik lijk een lulhannes, maar Kapelle weet wel beter!
Deze non-verbale Boodschap is een waarlijk christen-democratisch appèl aan de vrouwelijke kiezer, om het even van welke leeftijd. En die Boodschap komt óver, kweekt grote scharen volgelingen.
Zijn mond verraadt zijn ferme hardheid als hij spreekt.
Zijn lippen krullen in een sensuele glimlach als hij zwijgt.
De binnenpretjes schitteren achter de brilleglazen als hij luistert: jullie moesten eens weten...
Onhoorbaar prevelt menige plattelandsvrouw op zo'n moment een bijkans orgastisch halleluja.
Het beeldscherm beslaat.
Kijk, en dat misten we nou in Jaap de Hoop Scheffer...
the winner took them all...
Woensdag 15 Mei 2002 in categorie Satire
verkiezingsdag 2002
Ik heb vandaag met stemverheffing gestemd. Normaal heerst er een serene rust in het bejaardenhuis waar mijn stemlokaal gevestigd is. Enkele uren geleden echter niet.
Er was zowaar beroering.
Ik sta te wachten tot ik mijn oproepkaart kan overhandigen aan de leden van het stembureau. Voor mij staan nog enkele mensen, waaronder een bejaarde baas. Hij krijgt zijn stembiljet en schuifelt richting stemhok.
"Ik ga Pim Fortuyn stemmen!" meldt hij zijn medeburgers voor hij in het hok verdwijnt. Hij zet zijn leesbril op en begint de lijst met namen te bestuderen, op zoek naar zijn idool.
Ik neem mijn eigen stembiljet in ontvangst en loop in de richting van het hok ernaast. De oude man is nog immer zoekende en net voordat ik mijn hok binnenga, zie ik dat de viezerik met het stempotlood in zijn neus staat te peuteren! Het kettinkje aan het potlood rinkelt protesterend.
Ik sta in tweestrijd: durf ik daar nu wat van te
zeggen? Ik schraap wat moed bijeen en zeg hardop in mijn hok:
"Dat zal Fortuyn
niet lekker vinden!"
Maar het blijkt al niet meer nodig. Er komt iemand van het stembureau naar hem toe. Niet om hem te vermanen, maar omdat opa zichzelf een bloedneus heeft gepeuterd.
Op valse toon spreekt het stembureau-opperhoofd:
"U mag maar één hokje rood maken hoor meneer!"
Ik ben inmiddels klaar, verlaat het hok en zie dat het naast mij ondertussen een behoorlijk bloedbad is. Vrijwel het hele stembiljet is doordrenkt. Behalve zo te zien het meest rechtse rijtje. En zo zal het blijven. Dit rode biljet mag niet meer in de groene stembus.
Een zwijgende meerderheid kijkt toe hoe er dus toch nog gerechtigheid is...
stemt volgende keer vast blanco...
Woensdag 15 Mei 2002 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Soms vallen mij de raarste dingen in. Ik zie Wim Kok bij Barend & Van Dorp narrig en stuurs een deuntje van Skik beluisteren en vraag mij ineens af: van welke muziek houdt die man eigenlijk? Nooit bij stil gestaan.
Van Socialistische Strijdliederen? Simply Red? Het Kokzakkenkoor? Iemand enig idee?
Het koor De Stem des Volks zingt 'Morgenrood'
Woensdag 15 Mei 2002 in categorie Satire
[verkiezingsdag 2002]
Updates: 22.00 uur; 23.00 uur; na middernacht.
We schrijven 22.00 uur. De definitieve prognoses zijn bekend. De partijleiders pijnigen zich de hersens om met verklaringen te komen voor overwinningen of nederlagen. Maar het zijn toch weer de gebruikelijke versleten commentaren, ook al zijn deze verkiezingen ongeëvenaard.
Kortom, voor het zelfde geld kunnen
wij dan ook wel een duit in het zakje doen. We volgen de ontwikkelingen en zullen zonodig in de loop van deze avond onze commentaren aanvullen.
Dit is Verbal Jam's voorlopige analyse van de verkiezings-uitslag:
- Nederland = Nederlaag.
- De Harry Potter-rage is nog niet voorbij.
- De ruk naar rechts doet ons in de berm belanden.
- De één zijn dood is de ander zijn vote.
- LPF-stemmers zitten alweer naar het voetballen te kijken. Diep in zijn hart had Ad Melkert zijn tijd daar ook liever aan besteed.
- Nederland begrijpt nu de uitdrukking "Over zijn graf heen regeren."
Goed. Later misschien verder. Misschien ook niet.
Vanaf 23.00 uur
- Advocaat Spong solliciteert naar de baan van minister van Justitie. Dit is een zware slag voor de georga-niseerde misdaad. Niet omdat hij minister wordt, maar omdat ze nu hun advocaat kwijt zijn.
- Melkert kondigt vertrek aan. Te laat: het voetballen is al afgelopen.
Na middernacht
- Hoeveel stemmen zou Máxima bij de LPF hebben kunnen wegtrekken?
- Wanneer de PvdA-politici beter over het vorige fenomeen hadden nagedacht zou de verkiezingsuitslag voor hen minder dramatisch zijn geweest.
- Rosenmöller, Balkenende, De Graaf, Marijnissen bij Paul Witteman: wie heeft u het best kunnen volgen? Precies: de winnaars.
- De grenzen van Nederland gaan een tijdje dicht. We willen namelijk niet dat alle buren kunnen zien wat een puinhoop het hier vandaag geworden is.
- Kijkersvraag voor morgen: wat was de uitslag? Antwoord: 2-1. Voor Real Madrid. Kortom: they are the Champions, we are the losers.
- Mon Dieu, ayez pitié de moi et de ce pauvre peuple.* Beroemde (zogenaamde) laatste woorden bij de vorige politieke moord in dit land. Nog steeds van toepassing. [*Mijn God, heb medelijden met mij en dit arme volk.]
"Gaat u allen rustig slapen", sprak Colijn...
Dinsdag 14 Mei 2002 in categorie Waargebeurde verzinsels
[verkiezingscampagne 2002; moord fortuyn]
Heeft u Gerard Spong wel eens in het wild gezien? Vandaag had ik nog het twijfelachtig genoegen.
Met een kek snorfietshelmpje op kwam hij bij me langs op zijn lease-Vespa. Hij rijdt namelijk niet graag meer auto sinds confrater Hammerstein aan de voor hem bedoelde bomaanslag op Rob Scholte ontsnapte. Maar dit terzijde.
Ik dacht aanvankelijk dat Spong op weg was naar onze buurman die een hennepplantage op de overloop runt, maar hij kwam wel degelijk voor mij!
Met priemende oogjes en stuurs pruimemondje trad hij kordaat op mij toe en overhandigde mij een dagvaarding.
Onderwijl siste hij me vuil toe:
"Als mij straks wat overkomt bent u verantwoordelijk!"
Ik zeg: "Hoezo, u kruipt toch zelf op die Vespa?"
"Niks Vespa, mijnheer! Houdt u zich maar niet van de domme, u bent bezig een klimaat te scheppen!"
"Ik ben mij van geen kwaad bewust!"
"U heeft uw neefje gisteren een liedje geleerd!"
En weg was ie weer, mij verbluft achterlatend.
Inderdaad heb ik gisteren mijn kleine neefje een liedje geleerd. Tijdens een wandelingetje. Ik zit nu dus tot over mijn oren in de shit, want wij hebben beiden luidkeels de oudhollandse kinderdeun "Advocaatje leef je nog?" over straat lopen schallen...
Zo zie je hoe je tegenwoordig op je woorden moet passen! Ik ga ook maar in de drugshandel, dan staat hij tenminste weer aan mijn kant!
hij liet me zelfs m'n eigen dagvaarding betalen...
Maandag 13 Mei 2002 in categorie Satire
[Verkiezingscampagne 2002; moord Fortuyn]
Ik zit er echt volledig doorheen, beste lezers! Ik ga helemaal door het lint. Ik ga zo dadelijk heel onverantwoordelijke dingen zeggen. Ik krijg zin de meest onbeschofte, respectloze en zieke grappen te gaan maken. Ik word ontoerekeningsvatbaar. Ik word he-le-maal gestoord! Ik hoor stemmen in mijn hoofd. Straks gá ik nog stemmen óók! Kunt u zich voorstellen? Wat een ellende!
De symptomen verergeren met het uur. Ik heb het woord crypto opgezocht, ik heb overwogen Janmaat een fruitmand te sturen, ik wil ter ere van Martin een Bananenrepublikeins Genootschap oprichten, ik ga tijdens de marathon van Rotterdam 'You never walk alone' zingen!
Lees verder...
Maandag 13 Mei 2002 in categorie Incrowd: over webloggen
In een zielige poging mijn gedachten eens te verzetten naar een totaal ander onderwerp dan politiek, vroeg ik mij af waarom nog niemand op het idee was gekomen om een Log-babes verkiezing te houden. Tenzij ik iets heb gemist natuurlijk, hetgeen mij gelukkig nogal eens overkomt.
Niet dat ik daar vóór ben natuurlijk. Ik ben nog van een generatie die dit soort verschijnselen langs de feministische meetlat dient te leggen. Vandaar dat ik het hier nu opschrijf. Want als de Log-babe verkiezing nog niet is uitgevonden, is het nu te laat. Verbal Jam heeft inmiddels het patent. Ik ga uiteraard terstond moord, brand en plagiaat schreeuwen tegen eenieder die iets dergelijks op touw zet.
Een log-guy verkiezing heeft ook geen zin meer, want dat ben
ik al. Om ervan af te zijn.
toch weer over verkiezingen...
Maandag 13 Mei 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
Al die toestanden en emoties om overmorgen welgeteld 1 klein rondje van luttele vierkante milimiters rood te maken. Het minste wat u kunt doen is zorgvuldig kleuren, dan heeft het lijden van de laatste weken nog enig nut gehad.
Ik denk dat ik er maar eens de hele dag de tijd voor neem. Doet u gerust hetzelfde. Wanneer u de helft aan stemtijd neemt als zij zendtijd hebben gehad komen ze er nóg genadig vanaf.
Laat u niet opjagen door de lange rijen die achter u ontstaan. Zoiets zijn de mensen intussen wel gewend en blijkbaar hebben ze het er graag voor over.
Indien stemmachine: laat kiesvinger langdurig zweven voor u drukt
Zondag 12 Mei 2002 in categorie Politiek & Maatschappij, Media
Bij ons staat al een week een teiltje onder de t.v. U begrijpt wel waarom. Want de misselijkheid zoekt regelmatig een uitweg. We worden onpasselijk van de kleffe emoties, de hypocriete politieke zelfanalyses, de masturberende media en het schuldbewust lekker belangrijk doen.
We hadden nooit gedacht dat reclameblokjes nog eens een verademing zouden zijn...
ja, ja, er zit een knop op, maar toch...
Zondag 12 Mei 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
Kort nadat ik 'Onzindelijk (2)' online zette werd de ruzie binnen het LPF-bestuur bijgelegd. Hevig geëmotioneerd viel men elkaar in de armen en eendrachtig doch nog wat onwennig sprong men in de houding: at your service!
Ja, allemaal tot uw dienst dus, maar vindt u het goed dat ik hier zeer sceptisch over blijf?
Voorlopig zijn de gebutste ego's weer provisorisch uitgedeukt. Ze moesten wel, hun kamercarrière en daarmee een lekker pensioentje stond op het spel.
Ik ben zo cynisch, omdat ik nog steeds absoluut niet zie hoe deze club zakenlieden de belangen van de Pim Fortuyn aanhangers gaat behartigen. Het zijn gewoon twee verschillende werelden, zoals ik gisteren al illustreerde.
Heeft u dat nou ook? Het gevoel dat de zakenlieden van de LPF-club een beetje van dat goedkope type zijn? Van die rijk geworden stofzuiger-colporteurs?
Ik wacht op de volgende ruzie.
En velen met mij, denk ik
Zondag 12 Mei 2002 in categorie Satire
Gisteravond schoot een Palestijn in het rond op een Bar Mitzwa feest. Vijf doden, de Palestijn maar niet meegeteld, want die was feitelijk al dood voordat hij er heen ging, de Israëliërs kennende.
Toevallig ga ik morgen ook naar een Bar Mitzwa feest. Voor de eerste keer. Ik loop al een paar dagen te dubben wat ik aan zal trekken. Maar dat probleem is nu voor een deel opgelost: weet iemand waar ik een kogelvrij vest kan huren?
Welbeschouwd wonen wij in het soort beloofde land dat de Joden ooit in het vooruitzicht was gesteld.
Onze belangrijkste zorgen betreffen de euro en de wao-instroom.
Bij vliegtuiglawaai bellen wij de klachtenlijn van Schiphol.
Bij helicoptergeluid gaan sommigen van ons actie voeren tegen iets nuttigs als de trauma-helicopter.
Aan bulldozers ergeren we ons alleen wanneer we er met een slakkengang achter moeten blijven rijden.
Een militair op straat is een beziens-waardigheid. Meestal is het dan ook nog een manneke rond de VUT-leeftijd met krijgshaftige snor en lullige aktentas.
Dat is in Israël en Palestina wel anders. Wanneer je in Palestina een bulldozer hoort kun je maar beter niet juist op de wc zitten. Anders zit je een minuut later op de pot in het vrije veld voor het hele dorp te kijk. "Allah oe akbar", mompel je nog even bedremmeld, eigenlijk tegen beter weten in. Je eer is aangetast en je zweert wraak.
Als je in Palestina een helicopter hoort is het raadzaam om de ramen tegen elkaar open te zetten. Je hebt dan nog een minieme kans dat die raket het ene raam in en het andere weer uit gaat.
Wie in Israël te gast is in een modern huis, krijgt steevast de 'beveiligde kamer' te zien. Dat is een kamer met een gepantserde, gasdichte deur en dito ramen. Stel u rustig de deur van een bankkluis voor. Zo ver gaat dat in sommige gevallen. De angst voor Katuscharaketten of giftige Scuds van Saddam.
Ga naar de supermarkt, het restaurant, het museum, het theater, het winkelcentrum,
het station, het vliegveld of welke openbare gelegenheid dan ook: steevast is daar strenge bewaking. Tas opendoen, armpjes in de lucht voor de scanner die langs je lijf wordt gehaald.
Op straat ziet het groen van de dienstplichtige jeugd. Zij dragen geen snor en een aktentas maar een Uzi of welk merk dan ook in de mode is. 's Avonds slapen zij met het wapen onder hun bed.
Wanneer je in Israël in de rij staat probeert iedereen voor te dringen. Dat is deels onbeschoftheid, deels lijfsbehoud. Want in een rij kun je beter niet staan. Zeker niet bij een disco. Daar staat soms ook een Palestijns party-beast dat even helemaal uit z'n dak wil gaan tussen het door hem uitverkoren volk.
Een Palestijnse jongeling blies zichzelf op. Tussen zijn resten heeft men zijn edele delen ongeschonden teruggevonden. Hij had ze van extra bescherming voorzien. Dit met het oog op de 27 maagden die in het hiernamaals op hem zouden wachten. Die maagden waren hem althans door de baardige Hamasbejaarden in het vooruitzicht gesteld. Daar gaat je martelaarschap. De maagden zien je aankomen: wat is dat voor lul?
Een buschauffeur in Jeruzalem, Haifa of Tel-Aviv zou met liefde het late zaterdagavonddienstje van een Noord-Hollandse collega overnemen. Wat nou dronken disco-gangers, junks of zwartrijders? Toch weer levend het eindpunt gehaald? Nou dan! Eitje!
Als je in Israël... als je als kind in Israël je Bar Mitzwa viert, loop je de kans dat die eerder genoemde van de pot gerukte Palestijn je feestje komt 'opleuken'.
willen god en allah zich melden aan de onderhandelingstafel!
Zaterdag 11 Mei 2002 in categorie Media
Tussen alle discussies over onze democratie door past het ons toch ook om stil te staan bij het overlijden van Martin van Amerongen, onder meer hoofdredacteur van de Groene Amsterdammer. We moeten de zaken tenslotte wel in de juiste verhoudingen blijven zien en degene eren die zonder grootspraak belangrijk kon zijn. Voor meneer Van Amerongen geen stille tocht, want daar zou hij waarschijnlijk knap nijdig van worden.
Bij Jeronimo staat een mooi in memoriam, in het Parool staan achtergronden. Hier hoeven wij niets aan toe te voegen. U kunt dat nog wel: hij verdient namelijk ook wel een condoleance, dachten we zo. Zet deze in het gastenboek van de Groene Amsterdammer.
Ere wie ere toekomt, vooral in deze tijden...
Zaterdag 11 Mei 2002 in categorie Satire
[verkiezingscampagne 2002]
De bui die ik afgelopen woensdag al zag hangen begint nu te vallen: ruzie in de LPF-tent.
Bestuurslid
Dost riep zichzelf gisteren vanuit zijn glimmende Mercedes tot leider uit.
Heer
Herben, inmiddels verslaafd geraakt aan de media-schijnwerpers, bracht daar misnoegd tegenin dat hij voorlopig de leider was. Hij was het gekonkel zat, verklaarde hij, daarmee toegevend dat er binnen de LPF sprake was van gekonkel.
Jim Janssen van Raay deed ook nog een duit in het zakje, maar die man verdring ik altijd, dus laat maar zitten.
Laat ik mijzelf de bek eens openbreken. De grote roerganger ligt nog nauwelijks onder de zoden of de machtsstrijd begint. Wanneer het stoffelijk restant van de heilige Fortunus over een aantal weken naar Italië wordt geëxporteerd zal blijken dat hij zich inmiddels in zijn graf heeft omgedraaid.
Want hadden zijn discipelen niet de mond vol gehad van
'uit respect voor Pim de verkiezingen laten doorgaan', van
'we kiezen geen leider, want Pim is onvervangbaar', van
'piëteit' en meer van dat soort schijnheiligheden?
Wat is er nu over van dat respect en die piëteit? Of golden deze begrippen alleen voor de
andere partijen? Blijkbaar wel, want kennelijk zijn de schaamteloze intriges binnen de LPF al boven de nog openstaande kist begonnen.
Daar zijn de overige partijleiders dan mooi ingestonken. De afgelaste verkiezingscampagne dwong hen tot zwijgen, terwijl het volkssentiment en de media de Fortunisten deze week een onafzienbare, gratis Pim-promo in de schoot wierpen. Ziehier de onnozelheidsfactor binnen de democratie.
Ik gun de mensen van harte hun emoties. Want ik ben een aardig mens en ik heb een groot hart, om Zijne Heiligheid zelve te citeren.
Maar zien diezelfde mensen nu niet dat ze hier zelfs postuum nog door de professor en zijn trawanten belazerd worden?
Want waar wonen die potentiële Fortuynkiezers? In onmetelijke huizen, zoals Pim? Of op een etagewoninkje? Hebben zij buitenhuizen bij Venetië of een opgelapte sta-caravan in Voorthuizen? Rijden zij in een Jaguar of een oude Golf? Hebben zij een butler of een Moulinex? Roken zij Havanna's of zware Van Nelle?
Kortom: wie is hier nu
echt kaal? Maak als de sodemieter dat je op je
eigen partij gaat stemmen!
of ben ik nou meteen een linkse activist?
Zaterdag 11 Mei 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
Je zult in deze dagen maar Volkert heten. Mijn medeleven gaat uit naar iedereen die Volkert heet, zelfs naar degene die 'de' moord vermoedelijk op zijn geweten heeft. Het zou mij namelijk niet verbazen wanneer hij na onderzoek in het Pieter Baan Centrum een klassiek geval van schizofrenie blijkt te zijn. Enerzijds de bevlogen milieubeschermer, anderzijds de trigger-happy 'hitman'.
Ik kende ook eens een Volkert. In de tijd dat een andere etnische groep nog het onderwerp was van onze multiculturele discussies, te weten de Surinamers. Dit kunnen wij ons nu nauwelijks nog voorstellen, maar er waren tijden dat in de autochtone volksmond een Surinamer synoniem was met "voor je 't weet heb je een mes in je rug."
Met deze Volkert had ik hoog oplopende ruzies. In navolging van zijn vader stemde hij namelijk op de Centrumpartij en droeg dit gedachtegoed met verve uit.
Jaren later kwam ik hem weer tegen. Hij was inmiddels getrouwd met een Surinaamse vrouw, had met haar een kleurig kind en verkondigde stevige linkse standpunten. En bovenal: hij was een verdomd aardige kerel geworden.
Moraal van dit waargebeurde verhaal: laat ook déze Volkert een rabiate Fortuyn-fan tot lering zijn.
't kan verkeren...
Zaterdag 11 Mei 2002 in categorie Satire
De vermoedelijke moordenaar van Pim Fortuyn wordt her en der in de media bestempeld als 'milieu-activist' omdat hij betrokken is bij de organisatie 'Milieu Offensief'. Tevens worden kwalificaties gebruikt als 'links-extremistisch' en 'links-radicaal'...
woensdag 8 mei 2002
Even een vraagje tussendoor voorzitter:
Waarom wordt
milieu ineens als iets 'links' of zelfs 'extreem links' beschouwd? Maakt 'rechts' daar dan géén gebruik van? Of is het zo dat alleen in rechtse milieus het milieu als links wordt geëtiketteerd?
zaterdag 11 mei 2002
De afgelopen twee dagen hebben wij benut om in de lentezon te gaan onderzoeken of het milieu links dan wel rechts is. Hiertoe zijn wij voortvarend in de klompen gesprongen en met ons onderzoeksteam het weiland in getogen.
Aldaar hebben wij de bokken van de schapen gescheiden en geobserveerd of zij links of rechts gingen staan.
Er gebeurde echter niets. Het geblaat en gemekker ging gewoon door, zonder dat er een duidelijk standpunt werd ingenomen.
Ten einde raad hebben wij toen één schaap over de dam gejaagd. In tegenstelling tot hetgeen altijd wordt beweerd, volgden er
niet méér. Dit schaap was duidelijk geen leidersfiguur die de rest van de kudde richting wist te geven.
Iemand uit het onderzoeksteam merkte op dat we toevalig het zwarte schaap over de dam hadden gejaagd. Logisch dat er geen andere volgden. Terwille van de wetenschappelijke zuiverheid dienden wij dus het experiment te herhalen.
Hierop hebben wij een vadsig schaap geselecteerd dat bij ons toch wel stiekeme associaties opriep met Henk Vonhoff. Een dergelijk politiek door de wol geverfd schaap zou toch in staat moeten zijn enkele volgelingen mee te krijgen om daarna aan de overzijde kordaat rechtsaf te slaan.
Iedereen die wel eens een vadsig en weinig vooruitstrevend schaap (of desnoods de heer Vonhoff zelve) over een dam heeft proberen te jagen, weet dat dit in de praktijk sjorren en sleuren wordt. En zo was ook
onze ervaring.
Wederom viel het resultaat bar tegen: geen volgelingen, geen keuze voor links of rechts. Aan het eind van de dam ging het schaap rustig voort met het kaalplukken van het grasland, onderwijl onze klompen onder schijtend.
Wel een enigszins rechtse mentaliteit dus, maar te weinig significant om hier conclusies aan te verbinden.
We gooiden het over een andere boeg, te weten: de bokken. Wij plantten de grootste praatjesmaker pardoes op een haverkist en verwachtten een vlammende rede in de geest van wijlen Domela Nieuwenhuis.
Ons team kon wel janken van frustratie: die rotbok begon zijn eigen haverkist op te vreten! Typisch de mentaliteit van de arbeidersklasse anno 2002: je eigen haverkist consumeren, potverteren zoals Van Agt dit vroeger noemde.
Het bracht ons tot het inzicht dat het socialisme niet meer is wat het geweest is.
Maar ook dit laatste is waarschijnlijk teveel
hineininterpretieren, zo concludeerden wij na hernieuwd teamoverleg.
Teleurgesteld zijn wij daarna naar het dorpscafé getogen, alwaar wij ons in arren moede op de Beerenburg stortten. Deze actie had een heilzame uitwerking op stemming en de formulering van een eensgezind eindoordeel:
het milieu is links noch rechts, wel boven en beneden en overal om ons heen. En echt genieten uiteraard.
een kater is geen milieu, maar gedomesticeerd
Vrijdag 10 Mei 2002 in categorie Lezen
Bestaan de barricaden nog, voor mooie idealen?
of zijn 't alleen nog maar langharige verhalen
van vechten voor de vrede en verdraagzaamheid?
Bestaan de barricaden nog, voor mooie idealen?
of zijn 't alleen nog maar langdradige verhalen,
weggezonken in een nu verguisde tijd?
Staan wij dan nu alleen met lege handen
die wij liever niet meer branden
aan de ontluisterend kille waarheid
dat het heilig vuur geblust is sinds die tijd?
Woensdag 08 Mei 2002 in categorie Satire
[verkiezingen 2002]
De Fortuyn-aanhangers zeggen dat 'hun stem' is vermoord.
De stem die zo duidelijk zei wat al lang gezegd had moeten worden, volgens hen.
Eigenlijk sprak die stem nog beschaafd, in verhoudings-gewijs algemene termen. 'Nederland is vol' bijvoorbeeld. Het 'volk' zelf zegt dat anders...
Laten we er terwille van de discussie eens géén doekjes om winden. U mag zelf uitmaken of u tot 'het volk' behoort, maar wat wil 'het volk'
echt zeggen?
Eigenlijk het liefst keihard het volgende:
- In mijn straat is het een teringzooitje. Er wonen alleen nog maar buitenlanders. Het lijkt hier Casablanca wel.
- Die buitenlanders zijn allemaal criminelen. Ik voel mij niet veilig. Mijn buurvrouw is al een paar keer beroofd, zegt ze.
- Ik versta die gasten niet en ze verdommen het Nederlands te leren.
- Marokkanen zijn straatrovers en drugdealers, Antillianen overvallers, Turken zitten in de georganiseerde drugshandel.
- Als ik mocht kiezen mochten ze allemaal oprotten naar hun eigen land.
- Junkies moeten ze allemaal opsluiten en verplicht laten afkicken. In mijn straat zitten drie drugspanden.
- Ik durf 's avonds niet meer over straat.
- Die zogenaamde asielzoekers komen hier alleen om een uitkering te vangen van mijn belastingcenten. Mijn dochter wacht al zes jaar op een woning en zij krijgen er meteen een.
- Eigenlijk ben ik dus gewoon bang.
Zo ongeveer is de
werkelijke klank van de stem des volks, hoewel ze inmiddels hebben geleerd wat meer sociaal wenselijke antwoorden te geven. En voor alle duidelijkheid: het is géén stem die per se onwaarheid spreekt, maar een generaliserende stem waarin geen verstandige nuance doorklinkt.
Het meest gevaarlijke is, dat in dit hele koor zich ook de stemmen voegen van lieden met uitgesproken racistische denkbeelden. En zelfs dat racisme komt voort uit angst. Angst voor het vreemde, voor het onbekende.
Een Nederlander wil de zaken netjes op orde, overzichtelijk en vertrouwd. Huisje, boompje, beestje. Geen buiten-landertje. Ja, als ze mochten kiezen wisten ze het wel...
En hé: ineens mógen ze kiezen! Ze mogen kiezen voor iemand die recht voor z'n raap zegt wat hun al jaren dwars zit. Ok, het is een kale nicht, je kunt niet alles hebben. Dan maar even een tijdje niet potenrammen. Je moet wat over hebben voor je idealen. Maar naar
hem wordt tenminste wel geluisterd. Want hij is professor. Een belangrijke stem. Een vertolker, een uitlaatklep voor opgekropt ongenoegen. Er is nog hoop.
Maar plotseling is de professor gewelddadig tot zwijgen gebracht. En de stem des volks treurt en mort. Daarbovenuit klinkt het 'moordenaars'-geroep van skinheads.
Op 15 mei stemt de stem des volks op lijst 15. Want luisteren zullen ze daar in Den Haag!
De tragiek is alleen dat lijst 15 geen oplossingen zal brengen...
Dit was één kant van de zaak. Volgende keer een andere.
en nieuw huiswerk voor The Economist
Woensdag 08 Mei 2002 in categorie Satire
[verkiezingscampagne 2002]
Misschien ben ik een cynicus, maar het wil er bij mij dus niet in dat de Lijst Fortuyn géén partijpolitieke redenen heeft om de verkiezingen te willen laten doorgaan op 15 mei.
Die mensen willen in de kamer, die barsten van de ambitie, die willen deze verkiezingen winnen. Ze gaan de dramatische omstandigheden maximaal verzilveren.
Want bij uitstel ebt de emotie weg, moeten ze waarschijnlijk toch nog even campagne voeren en vallen ze door de mand. Ik had nooit gedacht dat ik het nog eens met Harry Mens eens zou zijn.
Dit gaat een onzindelijke vertoning worden. Men moet gaan stemmen op een dode, een martelaar. Hoe zit dat eigenlijk staatsrechtelijk? Ja, ze hebben het uitgezocht, zegt rugnummer 4 Mat Herben, het kan.
Nou, dat zou ik nog wel iets preciezer willen weten. Is bijvoorbeeld het stemmen op een overleden lijsttrekker te beschouwen als een voorkeurstem of een stem op de hele partij? Met andere woorden: wanneer straks de kiezers het hokje voor de naam van Pim Fortuyn rood maken, moet die kamerzetel dan formeel leeg blijven?
Wie het weet mag het zeggen. Ik ga het niet uitzoeken. Geen zin an. Verspilde moeite. Het wordt binnen de kortste keren tóch ruzie binnen die club.
Blijft allen kalm, zolang verkiezingen en voetballen normaal doorgaan is er niks aan de hand in dit land.
sprak de struisvogel...
Dinsdag 07 Mei 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
Met regelmaat wordt de beschuldiging van Pim Fortuyn aan het adres van politiek en media op televisie herhaald:
"Als mij straks wat overkomt zijn jullie mede-verantwoordelijk, want jullie hebben het klimaat gecreëerd..."
Pim Fortuyn is vermoord door (vermoedelijk) Volkert van der Graaf uit Harderwijk. Was er een klimaat geschapen waarin deze man tot een dergelijke daad kon komen?
Zaken als 'klimaat' hebben hier niets mee te maken, de man zit waarschijnlijk met een psychisch probleem.
Lees verder...
Maandag 06 Mei 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
Pim Fortuyn is vandaag voor de studio van Radio 3 vermoord. Om tien over zes. Iedereen weet dit al, maar ikzelf wil de details ook over tien jaar nog kunnen teruglezen.
Discussies komen op gang. Verkiezingen wel of niet uitstellen? Wel uitstellen, zou ik zeggen. De democratie mag niet wijken voor terreur, hoor ik sommigen zeggen. Alsof de democratie gebaat is bij verkiezingen die zo beladen zijn met de emotie over de moord op een politiek leider. Dan zit het er dik in dat een martelaar de verkiezingen wint.
'Het gepeupel trekt samen op het Binnenhof', zou men met een soort zeventiende eeuwse dagboekzin kunnen zeggen. In de parkeergarage van het Binnenhof worden twee auto's in brand gestoken.
Met bezorgdheid zien we toe hoe extreem-rechts ogende types deze situatie uitbuiten om een rellerige sfeer te creëren.
Lees verder...
Maandag 06 Mei 2002 in categorie Gozertje
Ze hebben vanmiddag die kale doodgeschoten. 'k Weet niet meer hoe die heet, hij had een tuin geloof ik...
Mijn vader zei dat het een klap was voor de democratie en hij keek er héél zorgelijk bij. Geen idee wat 't is, democratie. Ik ben hem maar gepeerd voor de zekerheid, want als ie over klappen begint vertrouw ik het niet meer.
Buiten zei Achmed dat
zij wel weer de schuld zouden krijgen.
"Hoezo dat?", vroeg ik.
"Omdat ie tegen buitenlanders was..."
Achmed moet zich niet zo aanstellen. Ik krijg ook altijd de schuld en ik ben niet eens een buitenlander.
Achmed zei ook nog: "Hij vond dat de Islam een achterlijke godsdienst was!"
Toen ik zei dat die tuinman daar wel gelijk in had omdat zijn zuster er altijd zo achterlijk bijliep, gaf ie me een klap. Dàt moet hij mij niet flikken natuurlijk!
"Ga jij mij rammen? Moet je hierkomen, kun je een klap voor je democratie krijgen!"
Daar had ie niet van terug. Maar nou weten we allebei nog steeds niet wat het eigenlijk is, zo'n democratie...
Maandag 06 Mei 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
Pim Fortuyn is vandaag voor de studio van Radio 3 vermoord. Om tien over zes. Iedereen weet dit al, maar ikzelf wil de details ook over tien jaar nog kunnen teruglezen.
Discussies komen op gang. Verkiezingen wel of niet uitstellen? Wel uitstellen, zou ik zeggen. De democratie mag niet wijken voor terreur, hoor ik sommigen zeggen. Alsof de democratie gebaat is bij verkiezingen die zo beladen zijn met de emotie over de moord op een politiek leider. Dan zit het er dik in dat een martelaar de verkiezingen wint.
'Het gepeupel trekt samen op het Binnenhof', zou men met een soort zeventiende eeuwse dagboekzin kunnen zeggen. In de parkeergarage van het Binnenhof worden twee auto's in brand gestoken.
Met bezorgheid zien we toe hoe extreem-rechtse ogende types deze situatie uitbuiten om een rellerige sfeer te creëren.
Een vermoedelijke dader is aangehouden. Een blanke Nederlandse man. Nog geen verklaring afgelegd, nog geen motief bekend, zegt
Magda Berndsen, ex-burgemeester van Beverwijk, nu korpschef van Hilversum.
Nog maar
gisteren schreef ik in cynische bewoordingen over Fortuyn. Die blijven staan, alleen is de titel
'de laatste vragen voor Fortuyn' nogal navrant in dit verband. Hij heeft op populistische wijze een sterk polarisatie binnen het verkiezingsdebat geïntroduceerd. Hij heeft nog steeds geen gelijk, ook al heeft hij voor opschudding in de politiek gezorgd. Ook al verwoordde hij onvrede in de maatschappij.
Let op: zijn dood biedt een legitimatie aan allerlei foute types om hun racistisch 'gelijk' nu op straat te halen. Want het deksel is van de beerput. Er wordt nu al 'moordenaars' geroepen op het Binnenhof. Want hoewel Fortuyn het niet expliciet aan te rekenen valt, hij heeft wel bijgedragen aan een klimaat dat meer ruimte biedt aan rechts-extremisme.
Niemand hoort iemand om zijn mening van het leven te worden beroofd. Dat is een brute schande. Fortuyn had het volste recht op zijn mening. Maar zijn tegenstanders ook. Beide zijden wordt nu de mond gesnoerd.
hij heeft zijn vader niet lang overleefd...
Maandag 06 Mei 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
Toen een tijdje geleden Rob Oudkerk zijn 'kutmarokkaantjes' van de tong liet slippen, had ik daar een stukje over geschreven. Ik heb het echter niet gepubliceerd, want ik kreeg ineens een heel vermoeid gevoel over me.
Maar goed, het maakt nogal wat los, dus dan toch maar even de kutmarokkaantjes in perspectief plaatsen (waarom moet ik dat trouwens steeds doen?). Zucht...
Eigenlijk zijn het geen kutmarokkaantjes, maar gewoon meer of minder criminele rotjochies. Intussen is men daar ook in bredere kring achter. Of het rotjochies zijn wordt meestal uitgemaakt door een andere generatie dan de hunne. En van welke herkomst ze zijn is eveneens generatiegebonden, maar dan op een andere manier. Kijk maar...
Lees verder...
Zondag 05 Mei 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
- Stem nooit op dezelfde partij als je baas. Anders heb je de werkelijke verhoudingen in dit land niet begrepen.
- In dit land ben je vrij. Zolang je maar niet aan die ketting trekt waaraan je vastzit.
- Stem op je eigen overtuiging, kies de partij die met jouw stem spreekt.
- Zwevende kiezers hebben te weinig in hun hoofd om met beide benen op de grond te blijven staan.
Hiermee moet je een heel eind kunnen komen
Zondag 05 Mei 2002 in categorie Schandelijke taferelen
We blijven bezig met Rolph Pagano! Sarita maakte ons erop attent dat meneer de interim-manager zijn onslag heeft ingediend. Eind goed, al goed. Voorlopig. Tot de volgende zakkenvuller zich weer aandient.
Waar zouden we zijn zonder onze lezers?
Zondag 05 Mei 2002 in categorie Satire
Wij willen op Bevrijdingsdag kiezen waarvan wij bevrijd willen worden.
Wij willen worden bevrijd van de soap-opera's die verkiezingsdebatten worden genoemd.
Wij willen worden bevrijd van het journaille dat zich leent voor het helpen oppompen van partijleider-ego's.
Wij willen worden bevrijd van politieke rotkoppen op t.v. en billboards.
Wij willen worden bevrijd van 'peilingen'.
Nog een woordje aan de aanstichter van dit alles.
Heer Fortuyn, doet u ons een genoegen en laat elk interview in het vervolg als volgt verlopen:
"Meneer Fortuyn, wat vindt u van..."
"Hoor eens meneer, uw vraagstelling is vijandig. Hier heb ik geen zin an. Ik wil dit interview nu graag beëindigen. Gaat u weg."
Kijk, dat scheelt ons allemaal een hoop tijd en ergernis en het resultaat is toch hetzelfde.
Mocht u niettemin te ijdel zijn om op dit praktische voorstel in te gaan, dan kunt u van ons de volgende diepgaande vragen verwachten:
- Heer Pim: schuurt u uw schedel met Vim?
- Heer Pim: is uw hoofd van binnen net zo kaal als van buiten?
- Heer Pim: zult u als premier het dragen van een hoofddoek verplicht stellen voor ijdele kale homo's?
(discriminatie moet mogen volgens Fortuyn. red.)
- Zo niet: mogen wij dan als alternatieve hoofdbedekking een prijs op uw hoofd zetten?
- Heeft u gemerkt dat u het niveau van deze vragen niet wezenlijk verschilt van alle andere vragen die u tot nu toe zijn gesteld?
Wij beëindigen nu dit interview. Sterker nog: wij beëindigen nu de verkiezingscampagne. Wij kunnen al die rotkoppen niet meer aanzien. Alsof wij onder Van Agt al niet genoeg esthetisch geleden hebben...
dat zou pas echt Bevrijdingsdag zijn!
Voor alle duidelijkheid moet er op worden gewezen dat deze satire werd geschreven de dag vóór de moord op Pim Fortuyn.
Zaterdag 04 Mei 2002 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Wanneer wij
herdenken
de doden
hebben wij
twee minuten
even de rust,
kunnen wij
twee minuten
even de rest
van de wereld
vergeten.
Anders niet.
Staat normaal op 'verdichte tekst', vandaag even hier...
Vrijdag 03 Mei 2002 in categorie Schandelijke taferelen, Geldkwesties
Opnieuw commotie rondom het Foster Parents Plan, inmiddels 'Plan Nederland' geheten. Hun nieuwe interim manager Rolph Pagano (ex-journalist) vangt 18.000 Euro per maand. Hij werkt niet full-time, maar drie dagen per week. Dat zijn dus twaalf dagen à 1500 Euro.
Het Algemeen Dagblad sprak er gisteren schande van, maar nam vandaag in een commentaar gas terug. Want in het kader van de ingrijpende veranderingen die bij de organisatie nodig zijn "(..) is de hoogte van het inkomen van de interim-manager van ondergeschikt belang."
Met andere woorden: dergelijke bedragen zijn gebruikelijk.
Rolph Pagano zelf vindt het ook de normaalste zaak van de wereld, blijkens een interview bij de VPRO deze ochtend. Je moet het allemaal in 'de context' zien.
Ik vraag me in zulke gevallen altijd af: hoe hard moet je werken om een dergelijk salaris ook echt te verdienen? Letterlijk verdienen dus. Uitgaande van de acht-urige werkdag verdient meneer Pagano 187,50 Euro per uur. En als hij meer uren per dag maakt zal hem dat geraden zijn ook.
Dit is natuurlijk allemaal weer 'links gepraat'. Want dit soort bedragen zijn heel normaal in de managerswereld. Althans, dat vinden de managers blijkbaar zelf.
De meeste andere mensen niet. Vooral niet als ze ook nog eens Foster Parent zijn. Of als ze in een dorp wonen dat wordt 'gefostered'. Van Pagano's dagsalaris komt zo'n heel dorp dik de hele winter door, schat ik.
Dus laat ik voor meneer Pagano het woord 'normaal' eens herdefiniëren in een maatschappelijk 'gebruikelijke context'.
Goed opletten, Rolph, hier gaan we:
Als jij vijf minuten naar de wc gaat, kost dat de Foster Parents donateurs € 15,65. Voor degenen die nog niet helemaal gewend zijn: dat is 34,50 piek.
Wil je dus zo goed zijn je er niet met twee kwartjes af te maken, maar dit bedrag ook daadwerkelijk op het schoteltje van de toiletjuffrouw te leggen? Dat verklaren wij namelijk vanaf heden 'gebruikelijk'.
Ik stel voor dat je een doorzichtige collectebus voor je op je bureau zet. Dit in het kader van onze actie 'bewust en transparant management'.
Laat allereerst even goed op je inwerken dat je vijf Eurocent per seconde verdient!
Wanneer je niest duurt dat ongeveer 5 Eurocent. Wilt je dus zo goed zijn..?
Wanneer je gaapt duurt dat gemiddeld 25 Eurocent. Afkomen dus! Laat je portefeuille maar op tafel liggen, want je zit vast ook nog wel eens in je kruis te krabben, in je neus te peuteren of in je oren te poeren.
Je haar kammen of je stropdas rechttrekken doe je maar thuis. Ook niet bellen met de vrouw. En sneller praten. Tijd is geld. De meter tikt door. Denk aan al die arme kindertjes in de Derde Wereld waar jij de verantwoording voor draagt. Wanneer je een emailtje typt kun je dit toch wel met 800 aanslagen per minuut, hè? Op jouw 'niveau' moet de prijs per aanslag namelijk niet te hoog oplopen.
Tempo dus, Rolph! Ma-na-gen! Jij moet deze organisatie weer opstoten in de vaart der volkeren! Beulen, Rolph! Voor niks gaat de zon op! Verdienen moet je het!
Een bruto modaal inkomen is zo'n 2400 Euro per maand. Jij verdient zevenenhalf keer zo veel met een parttime baantje! Jij zult dus minstens zevenenhalf keer zo hard, zevenenhalf keer zo snel moeten werken, Rolph!
Je moet er helemaal doorhéén zitten, Pagano! Afzien! De man met de hamer tegenkomen!
Uithijgen mag niet, want dat kost al gauw twintig Euro! Elke cent moet verantwoord zijn. In het zweet uws aanschijns zult gij uw loonzakje vullen en de Parents tevreden stellen!
De kindertjes in Biafra rekenen op je, meneer de interim manager!
Voor dit bedrag mogen we je helemaal verslijten, Rolph. Besef je dat? Je bent van ons! En als we je helemaal verbruikt hebben ga je naar het volgende goede doel: je mag straks in de zak van Max.
Want jaaaa, dan gaan wij eens zakkenvullen!
En wat denk je? Nog steeds 'normaal'?
Donderdag 02 Mei 2002 in categorie Israël en het Midden-Oosten
Kan iemand Arafat even uitleggen dat hij op een persconferentie vragen moet beantwoorden en geen vragen moet stellen? Overigens begrijpt Sharon dit principe dikwijls ook niet. Zou het allemaal dáár aan liggen?
Sharon dacht slim te zijn door Arafat een tijd in z'n eigen kantoor op te sluiten. Dat zijn halve maatregelen: hij had zichzelf erbij moeten laten opsluiten. Net als twee katten die elkaar steeds in de haren vliegen. Een tijdje samen in de kast doet wonderen, weet ik uit ervaring.
Soms maakt men politiek onnodig ingewikkeld
Donderdag 02 Mei 2002 in categorie Observaties & Kritische beschouwingen
Voortdurend zijn we bij Verbal Jam op zoek naar middelen om het lezen van het beeldscherm te vergemakkelijken. We willen tenslotte gelezen worden. We zijn nog steeds niet tevreden.
Er gloort hoop omdat
Philips flexibele schermen ontwikkelt waarbij de 'beeldlaag' gewoon als verf kan worden aangebracht (ik zeg het maar even simpel). Dit zal veel handzamere en minder zware schermpjes opleveren. Maar daar moeten we nog even op wachten.
Voorlopig zoeken we de oplossing maar in voortdurende verbetering van de lay-out en proberen we de lezers te verwennen met speciale printversies en audio-bestanden.
Toch zijn het alleen de echte leeshelden en -heldinnen die hier komen...
soms vragen wij ons zielig af: wat is het nut van ons?
Woensdag 01 Mei 2002 in categorie Gozertje
Regelmatig verblijf ik in Israël. Vanwege de familie. Maar ik ben een Nederlander en zelfs een
goj. Dat brengt met zich mee dat ik het land waarneem als elke Nederlander in den vreemde: met zo'n heerlijk superieure, enigszins meewarige blik. Dat herkent u vast en zeker.
U hoeft zich niet betrapt te voelen, want er is niets mis mee. Het is normaal. Het is namelijk de overlevingsstrategie van elke kat in een vreemd pakhuis. Omgekeerd gebeurt dat ook, als buitenlanders in Nederland zijn.
Ik realiseer me dat ik mezelf eigenlijk absoluut geen kat in een vreemd pakhuis meer voel en ook geen toerist. Ik voel me daar wel thuis.
Dat komt natuurlijk door de uitgebreide (schoon-)familie. Ik zit in de tamelijk luxe positie dat ik meedraai in het dagelijks leven, maar voor een belangrijk deel gevrijwaard ben van de daarmee gepaard gaande dagelijkse zorgen.
Kortom, nèt genoeg afstand om alles eens rustig gade te slaan...
