Nederland is vergeven van de waakhonden. Zo hebben wij onder meer een een 'privacy-waakhond' (het College Bescherming Persoonsgegevens), een 'financiële waakhond' (de Autoriteit Financiële Markten), een 'consumenten-waakhond' (de Consumentenautoriteit) en een 'Post- en Telecom-waakhond' (de OPTA). Nu is het kenmerk van dit soort waakhonden dat ze nogal eens zitten te slapen of een gecastreerde indruk maken. Denk hierbij aan de falende waaksheid in kwesties als IceSave en DSB. Het publiek weet vaak ook niet wélke waakhond nu precies wáárover waakt. En dikwijls slaan de waakhonden pas aan bij grootschalige misstanden. Allerlei klein gedoe ontgaat ze.
Zo belde ik gisteren de servicelijn van de T-online Shop. Verder een goede winkel, maar met één waanzinnig irritant minpuntje: de instelling van hun telefooncentrale. Je belt als klant à 15 cent per minuut met de servicelijn. Het is blijkbaar druk op de helpdesk: de ene medewerker is naar de wc, de andere is koffie halen. Dat denk ik dan tenminste altijd als ik boodschappen hoor als 'Al onze medewerkers zijn in gesprek'.
Blijkbaar beheersen insecten de kunst van het peren eten tot in de perfectie. Niks schillen, gewoon een beetje gaar laten rotten en dan van binnenuit consumeren.
Tussen de Oude Haagseweg en de Nieuwe Meer bevindt zich het landschapspark De Oeverlanden. In de jaren tachtig zag de gemeente Amsterdam op deze A-locatie allerlei lucratieve bouwmogelijkheden, maar actiegroep 'De Oeverlanden Blijven!' wist het te behouden als natuurgebied. Nu weten de meeste Amsterdammers wel dat De Oeverlanden niet alleen gebruikt worden voor natuuronderwijs aan schoolkinderen. Of voor de activiteiten van Natuurclub De Biobende (voor kinderen tussen 7 en 13 jaar). Het is een bekend cruise-gebied voor homo's. Nu was ik toch wel benieuwd hoe deze uitersten zich tot elkaar verhouden: natuureducatie voor kinderen en homo-seks. Ik ging dus maar eens de onnozele bezoeker uithangen die niet bekend was met de 'nevenfunctie' van De Oeverlanden.
Als peutertje dacht ik dat het waaide doordat de bomen hun takken bewogen. Ditzelfde magisch denken zie je ook terug bij een onderzoek van GGD en RIVM in de Jan van Galenstraat met de conclusie: bomen bij drukke weg houden lucht vies. Ik ga hierbij af op een bericht in het Parool. Het onderzoek wijst uit dat bomen langs drukke verkeerswegen als de Jan van Galenstraat het fijn stof en de uitlaatgassen vasthouden, met negatieve gevolgen voor de luchtkwaliteit. Langs drukke verkeerswegen kun je daarom beter geen bomen en struiken zetten, luidt de aanbeveling.
Laat ik eens overdrijven. Overdrijven helpt namelijk altijd enorm om zaken in het juiste perspectief te plaatsen. Neem het salaris van de nieuwe GVB-directeur, Bart Schmeink. Hij gaat 210.000 euro verdienen en dat bedrag kan zal oplopen tot 318.000 euro (ik ben overigens nog niet begonnen met overdrijven, hij wel). Dit is ver boven de balkenendenorm van 188.000 euro die indertijd in de gemeenteraad is afgesproken. 'Anders krijg je niemand voor die functie,' zegt burgemeester Van der Laan bij AT5, 'Het is een overmachtssituatie...'
En dan stelt iedereen de vraag waar je was op die dag. En wat je deed. Dat schijnt zo te horen, dat je dat nog weet.
En dan verwacht iedereen dat je op dat moment met iets heel spectaculairs bezig was. Dat je bijvoorbeeld midden in de opnamen van je nieuwste film zat. Of dat je aan het zeezeilen was en midden op de oceaan tijdens een vliegende storm via de radio door een passerende supertanker onder Libanese vlag op de hoogte werd gebracht van iets waarvan je je toen geen voorstelling kon maken en waarvan je pas maanden later de beelden zag. Of dat je net door Ramallah liep en door vreugdedansende Palestijnen het dichtsbijzijnde koffiehuis werd ingetrokken om daar gedwongen mee te genieten van iets dat je als enige in de stad met ontzetting vervulde.
Ik moet nu toch echt even opkomen voor de 'verwarde man' die een toespraak hield in het Concertgebouw. En vooral ook voor alle andere 'verwarde' mensen in de stad. Burgemeester van der Laan heeft de verwarde man uit het Concertgebouw namelijk gedwongen laten opnemen in een psychiatrische kliniek. Op zich is dat misschien fijn voor voor de 'verwarde man', dan kan hij worden behandeld. Maar de kans is groter dat dit slechts een beleefdheidsgebaar is naar onze geschokte vorstin. Ik gok dat hij binnenkort weer onbehandeld over straat loopt.
Een man beklom het podium van het Concertgebouw en begon in aanwezigheid van de koningin te getuigen van zijn liefde voor Allah. Die wilde hij delen met het aanwezige publiek. In de verklaringen wordt hij consequent aangeduid als 'een verwarde man'.
De beveiliging had aanvankelijk helemaal niet in de gaten dat hij niet bij het evenement hoorde, dus is de vraag gerechtvaardigd wie hier nu wérkelijk 'verward' was. In elk geval kunnen we vaststellen dat het na zaterdagavond niet fijn is om te behoren tot 'de beveiliging'. Daar hebben ze nog wel het een en ander uit te leggen.
Het runnen van een groepsweblog is dikwijls geen kleinigheid. Ook bij about:blank meen ik te bespeuren dat het ze af en toe enige moeite kost.
Bij de start van een groepsweblog is iedereen is iedereen dol-enthousiast, het is allemaal geweldig en halleluja. Maar na een tijdje komt de klad erin. Want het vergt toch wel erg veel discipline om op gezette tijden weer een stukje aan te leveren. Vooral als het allemaal gratis moet. Dan zie je de motivatie snel slinken.
Het weblog Verbal Jam bestaat sinds 10 oktober 2001.
De naam van het blog refereert aan een verbale jam-sessie.
Er staan inmiddels duizenden artikelen, foto's, video's en audio-producties in. Bij elkaar zóveel vertier, dat het een wonder mag heten dat er nog geen vermakelijkheidsbelasting over wordt geheven.
