De leugen van Sotsji

Organisaties die begaan zijn met de rechten van de mens en die van de homo in het bijzonder, vinden het maar niks dat Nederland een 'zware delegatie' afvaardigt naar de Olympische Winterspelen in Sotsji. De zware delegatie bestaat uit koning, koningin en premier. Dat is het verkeerde signaal naar Poetin, vindt men.

Premier Rutte brengt daar tegenin dat hij bij gelegenheid heus wel de anti-homo wet aan de orde zal stellen. Dat je beter 'met elkaar in gesprek kunt blijven' en meer van dat soort schijnheilig geneuzel. Het meest stuitend is nog dat het Nederlandse volk wordt behandeld alsof het achterlijk is en dit soort praatjes gelooft.

Laten wij een speciale onafhankelijke functionaris benoemen die altijd meegaat met staatsbezoeken en sportevenementen waarbij de mensenrechten een issue zijn. Die controleert dan of die mensenrechtenkwesties inderdaad zoals beloofd aan de orde worden gesteld. En hoe.

Donner als onderkoning

Wellicht wordt het tijd dat Piet Hein Donner zichzelf eens afvraagt of het landsbelang wel is gediend bij zijn voortdurende aanwezigheid in het openbaar bestuur. Die man is goddorie niet wég te branden. Dit is nota bene al het vijfde kabinet waarin hij zitting heeft.
En dan te bedenken dat ons land al generaties lang is geteisterd door de Donnertjes: zijn vader was rechter bij het Europese Hof en 'deed' de Lockheed Affaire. Zijn grootvader was óók al minister.

Andere ministers vinden na een paar termijnen dat ze zich wel genoeg hebben 'opgeofferd' voor de samenleving en slijten hun dagen verder behaaglijk in riant betaalde commissariaten. Donner niet, die gaat maar door. Nu is er weer sprake van dat hij vicevoorzitter wordt van de Raad van State. Hij wordt dus onderkoning van Nederland. Nou, daar zijn we dan mooi klaar mee.

Besluit sluiting verpleeghuis lijkt overhaast

Ook gepubliceerd op Amsterdam Centraal

Amsterdam Nieuw-West, Slotervaart - Vorige week maakte zorginstelling Cordaan plotseling bekend dat het verpleeghuis Slotervaart op termijn wordt gesloten. De verwachting is binnen drie tot vijf jaar. Als voornaamste argument wordt genoemd dat het gebouw te oud is voor de eisen van deze tijd. Renovatie of nieuwbouw is te duur. Bovendien ligt de focus voor de zorg aan demente ouderen de laatste tijd vooral op kleinschalig wonen. Hierbij worden de cliënten in groepen van zes tot acht personen ondergebracht in wooneenheden die verspreid zijn over de stad.
In dit geval in West.
Er zijn wellicht enige kanttekeningen te plaatsen bij deze beslissing.

Roberts Knuffelparadijs

Ook gepubliceerd op Amsterdam Centraal

Af en toe steekt bij mij enige twijfel de kop op.
Ik zal die twijfel even inleiden.
Wij simpele burgers gaan ervan uit dat onze overheid ons zoveel mogelijk beschermt tegen allerlei groot onheil. Zoals oorlog, terrorisme, rampen en misdaad.
Nu kun je natuurlijk niet alles voor zijn, dus wanneer zich toch iets voordoet op een van deze gebieden, verwachten wij op z'n minst dat er adequaat wordt opgetreden.

Standrechtelijke steniging

Gisteren was er een heel enge jongeman op televisie.
Eng vanwege z'n ideeën, maar ook vanwege z'n uiterlijk.
Zo'n kop die je normaal alleen op compositietekeningen ziet. Met een gehaakt mutsje op en een gebit als een vervallen begraafplaats.
Het was laat op de avond, maar nog lang niet laat genoeg wat mij betreft. Niet alleen kinderen zouden er nachtmerries van krijgen, maar ook volwassenen.

Hij heet Izz ad-Din Ruhulessin en is letterlijk de vleesgeworden karikatuur van de islam.

Klaarkomen met een iPad

De afgelopen maanden heb ik mij regelmatig afgevraagd: is mijn leven wel compleet zonder een iPad?
Een verstandig man stelt die vraag nooit in het bijzijn van zijn echtgenote, want die zegt onmiddellijk: "Ja, want je hebt mij al."

Daar heeft ze absoluut gelijk in, maar ze bedoelt daarbij tevens: daar gaan wij onze centjes niet aan verbrassen.
En de eerlijkheid gebiedt mij schoorvoetend toe te geven dat ze ook dáármee wel een punt heeft.

Want de iPad is weliswaar een zeer gelikt hebbeding, de ultieme gadget, maar ik lees zelfs in de meest enthousiaste reviews dat hij op vele punten zwaar tekortschiet. Je kunt er bijvoorbeeld alleen maar applicaties op gebruiken die door Apple zijn goedgekeurd.

Het voelt toch als vreemdgaan

Kijk, Bram is natuurlijk een beetje zoekende. Dat zal het zijn. Dat zie je wel vaker bij mannen van zijn leeftijd. Dan raken ze rond de vijftig en ineens dringt het besef door dat ze het grootste gedeelte van hun seksleven al achter de rug hebben.
Dan is het nu of nooit natuurlijk.