De vervelendste flapdrol van het jaar 2011

U bent inmiddels waarschijnlijk murw gebeukt met jaaroverzichten, lijstjes en allerlei dingen en types 'van het jaar'.

Ik ga daar niet aan meedoen. Wie desondanks behoefte heeft aan een compleet jaaroverzicht van Verbal Jam, kan dat het hele jaar lezen op de daarvoor bestemde pagina's. Trouwe lezers wisten dit al.

Wat betreft de 'zussemezo van het jaar' wil ik me beperken tot één enkele winnaar, die dan tegelijk een heleboel titels 'van het jaar' krijgt omgehangen.
Elk op zich volkomen verdiend!

Beelden uit het pre-digitale tijdperk

Wanneer ik van tevoren had geweten hoeveel gedoe ze me zouden opleveren, had ik het indertijd waarschijnlijk anders aangepakt. Ik heb het over een wijdverbreid medium uit het pre-digitale tijdperk: de dia. Iedereen die nog foto's heeft gemaakt volgens de analoge methode, kwam voor de keus te staan: wil ik afdrukken of wil ik inramen?

Laat mij voor het digitaal opgegroeide jonge volkje nog even kort verklaren dat fototoestellen vroeger werkten met zoiets lulligs als een filmrolletje. Je koos voor een kleuren-negatieffilm of voor een kleuren-positieffilm. De negatieffilm was bedoeld om foto's op papier af te drukken. De positieffilm was bedoeld om beeldje voor beeldje in stukjes te knippen en in diaraampjes te knutselen. De dia's werden vervolgens met een projector in avondvullende voorstellingen aan familie en vrienden vertoond. Deze zogeheten 'dia-avonden' waren berucht, want het vertoonde was doorgaans alleen voor de maker interessant. Dia-avonden waren synoniem aan saai en slaapverwekkend.
Met een aan kindermishandeling grenzende regelmaat heb ik dergelijke dia-avonden moeten uitzitten. Gek genoeg moest je dán ineens níet op tijd naar bed!

Cruyffiaanse schoonheid in het Vlaamsch Broodhuys

Ik zat in een Vlaamsch Broodhuys. Sinds enige tijd hebben wij in de stad namelijk ineens een keten van Vlaamsche Broodhuyzen. Het zijn er inmiddels een stuk of vier en daarbij blijft het waarschijnlijk niet. De archaïsche spelling moet ambachtelijkheid suggereren.
Het is de zoveelste formule om de doodgewone bakkerswinkel opnieuw uit te vinden. Je kunt tegenwoordig bijna geen bakker meer binnenlopen of je vindt er wel een hoek waar je ter plekke al die ludieke versche en ovenwarme broodsoorten kunt verorberen. Uiteraard ryckelyck belegd met allerhande buitenlandsche kazen en worsten.

Zuid is zuinig op z'n blackspots

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Afgelopen maandag moest ik mijn zus ophalen uit het ziekenhuis. Ze was achter het Rijksmuseum van haar fiets gereden door een scooter en hield daar een hersenschudding, een gekneusde schouder en een verkreukelde fiets aan over.
Toevallig was het me een week eerder al opgevallen dat de kruising Stadhouderskade en Museumbrug achter het Rijksmuseum in de spits een totale chaos is.
De kruising staat geregistreerd als een zogeheten 'blackspot', een gevaarlijke verkeerslocatie waar relatief veel ongevallen plaatsvinden.
Het is de bedoeling dat op deze plekken de verkeersveiligheid voortvarend wordt verbeterd.

Ik blog, dus ik besta

Geschreven voor weblogmagazine about:blank

Webloggen zou een aparte stroming in de literatuur moeten zijn. Of in elk geval een méér serieus erkende branche in het schrijfbedrijf. Het vergt namelijk talent, discipline, vakmanschap en volharding om jarenlang met regelmaat een mooi stukje 'klein proza' te produceren. Dat verdient serieuze erkenning.
Ik verdiep mij niet veel in buitenlandse blogs, maar ik heb niettemin de indruk dat het blog in de Verenigde Staten inmiddels een fenomeen is met een eigen plek tussen de krant, het boek en het tijdschrift. Een aparte 'kunstvorm' zogezegd. In Nederland is dit helaas veel minder het geval.

Lekker racen op de ring

Van minister Melanie Schulz van Haegen-Maas Geesteranus (zo, zie dat maar eens op je bankpas te proppen) mogen wij straks weer honderd op de Ringweg. Ik zeg: waarom nu weer zo benepen met dat beleid? Doe dan meteen minstens 200. Dan kunnen wij de Nünburg Ring en Monaco naar de kroon steken en op die manier het internationale Formule 1 circus binnenhengelen. Dat is een stuk goedkoper dan de Olympische Spelen van 1928. En de infrastructuur ligt er al.
Op die manier kunnen we Amsterdam tenminste weer eens lekker sportief op de kaart zetten, zoiets heeft stukken meer uitstraling dan zo'n suffe Dam tot Dam loop.
Maar goed, vooralsnog dus honderd. En in grote delen van de rest van Nederland straks 130. Want dat willen de mensen.
Zegt de minister.