Selectief fouilleren gebeurt al jaren

Geschreven voor Amsterdam Centraal

De Amsterdamse politie ligt onder vuur vanwege het fouilleerbeleid. Bij de selectie van te fouilleren personen zouden (bewust of onbewust) etnische criteria een rol spelen.
Als je dus behoort tot een etnische groep die hoger scoort in de criminaliteitsstatistieken, loop je een grotere kans door oom of tante agent bepoteld te worden.
Een onderzoek van Amnesty International zou dit uitwijzen. De politie ontkent en noemt het onderzoek onzorgvuldig.

Amnesty heeft waarschijnlijk gelijk. Sterker nog, het selectief fouilleren is niet nieuw. Precies zes (!) jaar geleden werd dit fenomeen al vastgesteld op Amsterdam Centraal, door onze toenmalige correspondent voor Zuidoost, Marco Arbouw. En ook toen leidde zijn constateringen al tot ophef. Lees hier het artikel van destijds.

Jarig - Jesj li yom-hoeledet

Vandaag ben ik jarig. Het wordt een routine, maar wel een leuke routine. Temeer omdat ik voor de eerste keer in mijn leven mijn verjaardag in het buitenland vier. In Israël.
Daar zingen ze dan niet Lang zal ie leven, maar Hayom yom-hoeledet. De wijs is hetzelfde.

De familie was gisteren al uit allerlei windstreken naar het plaatsje Ramat-David gekomen om mij (en zichzelf natuurlijk) te trakteren op een etentje. Dat moest op zaterdag, want op zondag is iedereen weer aan het werk.
Vandaag zit ik lekker rustig dit stukje te typen op de veranda van een huis in kibboets Amiad. In de schaduw, aangenaam temperatuurtje, drankje erbij, het ultieme zomerverjaardagsgevoel.

Drone stort neer op voetpad

Zoals u wellicht heeft meegekregen bevind ik mij momenteel in Israël. Ik was op bezoek in kibboets Yagur en trof daar op het voetpad een neergestorte drone aan. Of zoiets. Dood natuurlijk.

[Klik voor hele afbeelding]

Twaalf jaar Verbal Jam

Mijn weblog Verbal Jam is jarig. Het is twaalf jaar geworden. Dat is een lange tijd. In die periode kun je een kind opfokken van luier tot Citotoets, een hond of een auto verslijten, drie regeertermijnen vol maken (theoretisch), een studie voltooien en ook nog promoveren, Het Puttertje schrijven of drie keer een WK-finale verliezen. Ik doe maar een greep.

Maar zo'n oud blog is goed, want een weblog wint aan diepte en betekenis naarmate de jaren verstrijken.
Hoe langer je bezig bent als blogger, des te meer besef je dat je geleidelijk een stukje identiteit aan je weblog gaat ontlenen. Ter geruststelling: dit is volstrekt normaal en geen reden om in therapie te gaan. Andere mensen hebben dat met hun auto of hun hond en dat is welbeschouwd veel ernstiger.

De geur van hennep

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Dáár verheug ik me nou op: Amstelveners krijgen deze week de hennepgeurkaart in de bus. Dat is een kraskaart waarmee je kunt ontdekken hoe het ruikt wanneer er een hennepkwekerij in de buurt gevestigd is. U begrijpt, op mijn dagelijkse ommetje steek ik die kraskaart voortaan in m'n zak.
De geurkaart werd drie jaar geleden al geïntroduceerd door netbeheerder Stedin. Die verwachtte dat de burgers daarmee de drugspanden in hun omgeving zouden opsporen en melden bij politie, brandweer of de netbeheerder.

Driekwart van de 30.000 mensen gaf toen aan de kaart gelezen en gebruikt te hebben. Waarschijnlijk betekent dit alleen dat ze even hebben zitten krassen en snuiven, maar vooruit. Negentig procent van de mensen die hennep-onraad roken belden voorheen al de politie.

Zeurterreur

Ik stond voor de balie in het ziekenhuis om een vervolgafspraak te maken. Elk halfjaar wil de dokter namelijk weten of mijn cholesterol zich nog wel houdt aan de limieten die Becel heeft gesteld.
Voor mij was een hoogzwangere vrouw aan de beurt, met bij haar nog een dochtertje van een jaar of drie/vier. Ik kan dat nooit zo goed schatten, maar laat ik zeggen: het kon al lopen, praten en jengelen.

Toegegeven, het duurde allemaal nogal lang wat haar moeder te bespreken had, maar dit kind kon geen maat houden in het zaniken.
Het krullenbolmeisje had iets in haar hand, een vrucht, een pruim, weet ik het, maar ze eiste van haar moeder dat die het voorwerp zou 'openmaken'. Nu! Moeder had geen tijd voor haar, was in gesprek, weerde haar af, zei dat ze moest wachten.