Complot tegen de koning

Ook verschenen op Amsterdam Centraal

Mijn gemeente Amstelveen krijgt een tijdelijke nieuwe burgemeester. De vorige, Jan van Zanen (VVD), is namelijk naar Utrecht gepromoveerd. De man die in Amstelveen op de winkel mag passen heet Fred de Graaf (VVD). Nooit van gehoord, dacht ik in eerste instantie, maar dat bleek toch anders te liggen.

Fred de Graaf (VVD) is die ex-voorzitter van de Eerste Kamer. Hij werd uit dat ambt weggepest omdat hij bij de kroningsceremonie Geert Wilders niet in de commissie van in- en uitgeleide wilde hebben. Dat ontkende hij later bij hoog en bij laag, maar er is natuurlijk geen zinnig mens die Wilders wél ergens bij wil hebben.

Borging voorkomt blunders

Geschreven voor Amsterdam Centraal

We moeten het natuurlijk nog even hebben over de miljoenenblunder van de Amsterdamse belastingdienst, uitgevoerd in nauwe samenwerking met bankier ABN-Amro.
Voor de enkeling die het heeft gemist: mensen in de bijstand krijgen jaarlijks een woonkostenbijdrage van de gemeente. Bij het overmaken van dat geld werd de komma verkeerd gezet, waardoor de cliënten ineens het honderdvoudige ontvingen. Zo werd bijvoorbeeld 300 euro 30.000 euro. Ook bij de banken sloegen er geen seinen op rood. In de dagen erna werd het geld ijlings teruggehaald, maar voor veel mensen leidde dit toch tot problemen.

Sommigen hadden het geld deels uitgegeven en raakten in de schulden. Anderen zaten al in de schulden, waardoor niet het hele bedrag terug te halen was. De braafste burgers hadden het meteen teruggeboekt, maar bij hen haalde de bank het bedrag nogmaals terug.

Foute opmerkingen

Dat was nog best een druk weekje, met al dat Sinterklaasgedoe. Al mijn tijd voor schrijven werd in beslag genomen door het knutselen van Sinterklaasgedichten. Van die rijmelarijen waarop je uren aan het zwoegen bent en die op het heerlijk avondje dan hakkelend door de begunstigde in twee minuten worden voorgelezen.

Dikwijls liggen er ook nog allerlei klemtonen verkeerd en worden er woorden weggelaten, waardoor niemand meer ene jota begrijpt van het poëtisch kunstwerk. Daarna verdwijnt het gedicht in de zak met oud papier. Hooguit wordt het uit beleefdheid nog even mee naar huis genomen en dáár pas weggegooid. Alleen mijn moeder deed dat niet. In haar nalatenschap trof ik nog alle Sinterklaasgedichten aan die ooit voor haar geschreven waren. Maar mijn moeder was dan ook een heilige. Sinterklaas zélf kon nog niet in haar schaduw staan wat dat betreft.
Inmiddels is mijn moeder in de hemel en sindsdien is het schrijven van Sinterklaasgedichten elke keer niet meer dan een behoorlijke tijdverspilling.

Het is een vreemdeling zeker

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Vorige week was er ophef in de Rivierenbuurt. Daar heeft een buurthuis in de Vechtstraat (what's in a name) te lijden onder het ongenoegen en de terreur van een groep jongens. Van Marokkaanse afkomst, stond erbij in de krant. In de huidige racismediscussie is het waarschijnlijk belangrijk voor de lezers om te weten welke etnische groep alle foute opmerkingen aan zichzelf te wijten heeft. Dan is het vanzelf geen racisme meer, maar gewoon vrijheid van meningsuiting. Maar dit terzijde.

Een van de Marokkaanse jongelingen was op televisie verschenen en maakte vol bravoure nog een aantal van die super-irritante hormoongestuurde puberopmerkingen, waarmee je direct elke brave burger op de kast krijgt. En dus kwam ook de stadsdeelvoorzitter in het geweer en komt er cameratoezicht.
Na zo'n bericht gaat op bepaalde internetfora dan direct de beerput open en daarbij vergeleken is zo'n Marokkaans buurt-ettertje dan ineens een toonbeeld van beschaving.