Archief: artikelen van
December 2008.
Woensdag 31 December 2008 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Ik merk toch echt dat 2008 een schrikkeljaar was. Zo'n extra dag kan net even teveel zijn en dat voel je pas op het eind. Als je niet uitkijkt nekt zoiets je vlak voor de finish.
Ik ben bijvoorbeeld momenteel behoorlijk verkouden. Vuurwerk heb ik niet hoeven kopen, want ik ga zelf al hard blaffend van de hoest het oude jaar uit.
Het is dus altijd oppassen. Voor je het weet wandel je slapend van zeven hoog
het raam uit. Als slaapwandelaar zou ik trouwens sowieso niet op zeven hoog gaan wonen, want dan kun je wel eens voor rare verrassingen komen te staan, dat blijkt nu wel.
Morgen wordt er ook weer gedoken. De nieuwjaarsduik. Ik zou het niet doen als ik u was, met al die vette oliebollen in de mik.
Stom dat ze het evenement hier en daar
afgelasten omdat er ijs ligt. Had nou niks gezegd, denk ik dan. Al die op het ijs klappende nieuwjaarsduikers geven toch weer dikke pret voor de omstanders. En wat leuke filmpjes op YouTube.
Niet zeuren dat dit zielig is en leedvermaak, want de halve natie ligt ook altijd krom bij de Funniest Homevideos.
Nou, zijn er nog meer dingen waar we het op de valreep over moeten hebben? Het
illegale vuurwerk in Gaza? Ivanhoe die
ten strijde trekt tegen hondenpoep? Het onverwachte
vertrek van Noraly Beyer bij het Journaal?
Laat ook maar zitten. Ik heb het wel weer gehad met 2008. Slechts één stem bij het Eurovisie Songfestival. De kredietcrisis. IceSave. Fitna. Joran. Peter R. De veertig kilo vanTerpstra. De iPhone. Ik word er zo moe van...
Het kan volgend jaar alleen maar beter gaan.
Vrijdag 26 December 2008 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Weerman Erwin Krol werd razend enthousiast. In zijn grafiekje dook een lijntje net een fractie onder de nul.
Dat was het lijntje voor de nacht.
Het lijntje voor overdag zweefde nog net bóven de nul.
Maar zijn conclusie was duidelijk: het wordt eindelijk winter in Nederland!
Hij sprong dermate opgewonden voor zijn weerkaart op en neer, dat het niet anders kan of we staan aan de vooravond van een nieuwe Kleine IJstijd.
De klimaatcrisis is op slag vergeten. Opwarming van de aarde? Niks aan de hand, kijk maar, zelfs Nederland komt onder het meedogenloze bewind van een barre winter!
Alle verloven zijn ingetrokken. In de schaatsfabrieken moet tijdens de kerst worden doorgewerkt.
De ijsmeesters in Friesland hebben zich al in klein comité verzameld bij een slootje achter de boerderij van Sietse de Vries. Met een afgekloven sigarenpeuk branden zij een gaatje in het ijs. Doordrongen van het historisch belang van dit moment, halen ze met een gewichtig gebaar de duimstok tevoorschijn. Zij meten een ijsdikte van maar liefst drie millimeter!
'It giet Oan!' waagt de jongste van het stel al overmoedig te roepen.
Een nietsvermoedende eend landt op het ijs en zakt er prompt doorheen. De zoveelste Elfstedendroom ligt hiermee aan gruzelementen.
Het is slechts een kleine tegenslag. Nederland gaat door met de voorbereidingen op het ergste.
Lees verder...
Zondag 21 December 2008 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Mijn broer belde mij op.
Niet mijn echte broer, maar mijn
brother from another mother.
Hij had een paar zakelijke mededelingen.
Ten eerste dat hij het na 6 jaar wel welletjes vond.
Ten tweede dat hij er aanstaande dinsdag om half vijf 's middags onder deskundige begeleiding uit stapt.
Dat ik op 29 december op zijn crematie word verwacht.
Dat ik met een aantal anderen zijn kist moet dragen.
Dat ik een toespraak moet houden ("Je kunt nu alvast met mijn necrologie beginnen...").
En of ik onze lieve vriendin A. een lift naar het crematorium kon geven.
Zo, dat was dan geregeld.
Hij klonk tevreden, rustig en bevrijd.
Het is het meest bizarre gesprek dat ik in mijn leven heb gevoerd.
Ik moet daardoor ook nog een paar bizarre dingen doen.
Zo zet ik in mijn agenda: maandag 29 december, crematie van ´mijn broer´.
Alsof het een afspraak bij de tandarts betreft.
Ik ben blij voor hem, mijn eigen verdriet doet niet ter zake.
Mijn tranen lopen via een apart kanaal.
Daar ga ik hem niet mee lastigvallen.
Lees verder...
Donderdag 18 December 2008 in categorie Schandelijke taferelen
De economische crisis is eigenlijk een crisis van arrogante managers. Managers die zichzelf in hun grootheidswaan overschatten, managers die gezeteld zijn in hun dure kantoor op de bovenste verdieping van hun vastgoed, managers die van daaruit over de wereld kijken maar alle contact met de grond en de aardse realiteit verloren zijn, managers waarbij wij een grote mate van incompetentie mogen veronderstellen.
Zo is er vandaag de kwestie in het nieuws rondom de UWV.
UWV betekent Uitvoeringsinstituut Werknemers Verzekeringen.
Het is een instantie die in opdracht van de overheid de werkloosheids- en arbeidsongeschiktheidsverzekeringen regelt. Dat is geld van werknemers en werkgevers.
In opdracht van de Tweede Kamer gaat UWV fuseren met CWI, het Centrum voor Werk en Inkomen.
Dat moet snel gebeuren, vindt het parlement.
UWV wilde daar bekendheid aan geven. Iedereen moest weten wat UWV is.
Maar hoe doe je dat? dacht bestuursvoorzitter Joop Linthorst.
Lees verder...
Dinsdag 16 December 2008 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Het woord 'swaffelen' is
verkozen tot 'het woord van het jaar 2008'. De verkiezing was op touw gezet door Het Genootschap Onze Taal, Van Dale Uitgevers en dagblad De Pers.
Daar kunnen wij bloggers natuurlijk niet omheen.
Swaffelen kan alleen door mannen worden beoefend (hoewel, dames met grote borsten...).
De mannen brengen daartoe hun leuter in een slingerbeweging en laten hem tegen een groot object slaan, dikwijls een gebouw.
Deze bezigheid kreeg landelijke bekendheid toen een student van het Rotterdamse EuroCollege in India de heilige Taj Mahal 'swaffelde'. Het Eurocollege is een opleiding voor evenementen- en hotelmanagement. De schoolleiding kon dit 'evenement' echter niet waarderen en de student werd door de directeur onmiddellijk
van school geswaffeld.
Lees verder...
Maandag 15 December 2008 in categorie Amsterdam Centraal
Het gemeentebestuur van Amsterdam wil de prostitutie op de Wallen terugdringen omdat deze gepaard gaat met allerlei criminaliteit, zoals witwaspraktijken en vrouwenhandel.
De tegenstanders van die plannen beweren dat je zoiets niet moet doen, omdat de 'boel dan ondergronds gaat' en je nog meer de controle erop verliest.
Dat argument wordt vaker gehanteerd. Bijvoorbeeld bij het beperken van het aantal coffeeshops. Die gaan ook allemaal ondergronds en daarmee kennelijk de hele drugshandel.
Moet je dus niet doen, vindt men.
Inderdaad, als er teveel ondernemers uit de seks- en drugsbranche ondergronds gaan kan het daar nog knap druk worden. Er moet geen oorlog komen, want dan is er straks geen plaats meer voor het ondergronds verzet. En ook die Noord-Zuidlijn ligt al in de weg.
U merkt al dat ik het 'ondergronds gaan' argument niet al te serieus neem.
Het is namelijk een zwak argument, net als de argumenten dat het toerisme eronder lijdt en dat de Wallen nu eenmaal van oudsher zo zijn.
Want het alternatief is dat je mensonterende wantoestanden gewoon laat voortbestaan en de slachtoffers daarvan voor lief neemt.
Waar hadden de tegenstanders van Asschers plannen dán de grens willen leggen? Vrouwenhandel is kennelijk niet erg genoeg voor ze om de noodzaak van ingrijpen in te zien. Dat die gepaard gaat met uitbuiting, mishandeling, intimidatie en verkrachting, daar moeten we blijkbaar niet al te zwaar aan tillen.
Moeten de Wallen dan eerst het centrum worden van kinderprostitutie? Is dát dan erg genoeg? Ik wed dat er ook in dat geval nog genoeg belanghebbenden zullen zijn die vinden dat je moet voorkomen dat de kinderprostitutie ondergronds gaat.
Kortom, hoe erg moet iets zijn voordat men het redelijk vindt dat er ingegrepen wordt?
Lees verder...
Zondag 14 December 2008 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Ik word altijd zo moe van die mensen die
nu hun kerst- en nieuwjaarskaarten al klaar hebben.
Waar halen ze de tijd vandaan?
En vooral: waar halen ze de zin vandaan?
Ik vind het eigenlijk een vorm van vroegtijdig klaarkomen.
Elk jaar is het weer dezelfde ellende. Het is een beetje wezensvreemd voor mij, het zit niet in mijn DNA om kaartjes te willen versturen.
Begrijp me goed, ik gun iedereen een kaartje, maar laten we eerlijk zijn, het is corvee.
En de decemberzegels zijn ook al duurder geworden, las ik.
Het is toch ook niet meer echt nodig in dit digitale tijdperk?
We hebben nu toch Hyves?
"Heb jij geen kaarten verstuurd dit jaar?"
'Jawel, heb jij geen Hyves dan? Ik heb al mijn vrienden een kerstkrabbeltje gestuurd."
Zo heten die dingen, krabbeltjes. Bij Hyves dan. Infantiel als ze zijn.
Lees verder...
Donderdag 11 December 2008 in categorie Geldkwesties
De fiscus gaat
een proefje doen. Als u een wanbetaler bent sturen ze u een aanmaning, dan een dwangbevel en daarna graaien ze zelf uw rekening leeg.
Eigen schuld, had u maar moeten betalen.
Ik weet niet of we nu wel zo blij moeten zijn met dit soort proefjes.
Het is een aantasting van het recht om wanbetaler te zijn.
Want wat kunnen nu de redenen zijn waarom iemand zijn belasting niet betaalt?
a. De wanbetaler kán helemaal niet betalen wegens geldgebrek of regelrechte armoede. In dat geval zal het proefje door onvoldoende saldo mislukken.
b. Laksheid of onwil. Als de wanbetaler slim is haalt hij zelf z'n rekening leeg en geeft de belastingdienst het nakijken. Het proefje zal alweer mislukken.
c. Een verschil van mening met de fiscus. Daar zijn beroepsprocedures voor. De wanbetaler verliest, is het er niet mee eens en gaat over tot plan b.
Meer situaties kan ik niet verzinnen. Misschien u wel.
Lees verder...
Dinsdag 09 December 2008 in categorie Geldkwesties
Volgend jaar zit ik in een recessie.
U trouwens ook.
Wij allemaal.
Dit heeft het CPB met de natte vinger voor ons uitgerekend. Want zeker van hun zaak zijn ze nog niet helemaal.
'Het begrotingsoverschot, nu 1,3 procent, slaat om in een tekort van 1,2 procent van het bruto binnenlands product in 2009 en 2,4 procent in 2010.'
Dat zeggen ze in de
Volkskrant. Met een grafiekje erbij.
Wat het betekent weet ik niet, maar het ziet er niet best uit.
Lees verder...
Zondag 07 December 2008 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Dit volk mag dan wel bang zijn voor de zeespiegelstijging en de kredietcrisis, maar die dingen zijn maar
peanuts vergeleken bij de bureaucratie.
De Grote Papierlawine is de échte ramp waaraan dit land te gronde zal gaan.
De Grote Papierlawine wordt in gang gezet en gehouden door de bureaucratie van overheid en bedrijfsleven.
Het papierloze kantoor is een illusie gebleken, een ideaal uit het begin van het computertijdperk.
"Laten wij de Nederlandse bevolking eens he-le-maal gek maken!"
"Hoe? De belastingen verdubbelen? Op elke snelweg twee rijbanen afsluiten? Het roken in de horeca verbieden? De thuiszorg aan de gemeentes overdragen? Het eredivisievoetbal achter de decoder zetten? Van de Islam een staatsgodsdienst maken?"
"Nee, veel simpeler. Wij sturen nota's, aanslagen, facturen. Vooral op dat woord 'aanslagen' gaan ze flippen, let maar op!"
"Maar die dingen doen we toch allemaal al?"
"Ja, maar dan sturen we tegelijk een folder mee. En een bezwaarschriftformulier. En een magazine. En reclamefolders voor onszelf. Kortom, we versturen minstens vier keer de hoeveelheid papier die strikt nodig is."
"Dat kun je niet maken tegenover de bejaarden!"
Lees verder...
Donderdag 04 December 2008 in categorie Media
Ik word een beetje onpasselijk van al die bekende Nederlanders die zo nodig hun persoonlijke lief en leed met ons willen delen.
Krijgen we eerst al dat bekende Nederlanderschap van ze opgedrongen, moeten we ook nog hun privé-besognes verduren.
Onder het koken volg ik wel eens dat programma, hoe heet 't, met dat hoge homogehalte, ja: RTL Boulevard!
Maakt mij verder niet uit, maar ik zie regelmatig 'bekende Nederlanders' langskomen waar ik nog nooit van heb gehoord.
Vervolgens zijn ze weer zwanger, zijn ze door hun blonde wipkip verlaten, gaan ze vreemd met andere onbekende bekende Nederlanders of ligt hun opoe met terminale genitale wratten in het hospitaal.
Het houdt maar niet op!
En ik ken ze niet eens!
Lees verder...
Woensdag 03 December 2008 in categorie Lezen
De Indiase schrijfster Indira Goswami heeft dit jaar de
Grote Prins Clausprijs gewonnen.
Dat is het mooie tegenwoordig van Claus- en ook Nobelprijzen: de winnaars zijn altijd mensen waar bijna niemand ooit van gehoord heeft.
Zo komen die ook eens in het zonnetje te staan.
Jammer eigenlijk dat het andersom nooit gebeurt.
Het zou toch een aardige verrassing zijn als u of ik bijvoorbeeld de Indira Ghandi-prijs zouden winnen.
Als die bestaat.
Zo ja, dan is het vast een prestigieuze prijs. Met veel geld.
Lees verder...
Dinsdag 02 December 2008 in categorie Media
Er zijn van die dagen waarop er gewoon helemaal niks van de grond komt.
Je slaagt er nog net in om de vaatwasser in te ruimen.
En op de aan-knop te drukken.
Je zit wat lamlendig te
twitteren.
Je zet zelfs douchen en tandenpoetsen op je todo-lijstje.
Anders gaat het er niet van komen.
Sinterklaas vindt zichzelf een hele piet.
Maar dat was slechts een losse gedachte.
Die hoort hier eigenlijk niet.
Gelukkig heb ik schoenen zonder veters.
Anders had ik op m'n sokken over straat gemoeten.
Veters strikken, ik moet er niet aan denken.
Veel te vermoeiend.
Ik moet ook nog eten klaarmaken.
We eten vanavond gesneden kaasblokjes.
Ieder drie.
Hier wou ik het bij laten vandaag.
Maandag 01 December 2008 in categorie Media
Tante Miep had gedacht dat het om een verkoopreisje ging. Zo eentje waarbij je voor tweeënhalve euro met de bus mee kan. Ze nemen je dan mee naar een Van der Valkhotel op minstens tweehonderd kilometer van het opstappunt. Je krijgt gratis koffie en een presentje.
Vervolgens gaat een louche pooiertype met een slechtzittend pak en gele strepen in z'n vettige grijze haar drie uur lang tegen jou en de andere busreizigers aan staan kletsmeieren. Net zo lang tot hij je die dubbelwandige 36-delige pannenset van roestvrij blik heeft aangesmeerd. Niet voor achthonderd euro, maar slechts voor zeshonderd euro. Omdat jullie zulke aardige en gezellige mensen zijn, roept hij dan.
Of van die Texelse dubbele wollen dekbedden van origineel Chinees nylon, ecologisch handmatig machinaal geweven in een authentieke sweatshop. Altijd therapeutisch warm, nooit meer die vervelende doorligplekken onder je voetzolen! Drieduizend euro is een koopje. Weet je wat? Ik doe twee voor de prijs van één! Omdat jullie vanmiddag van die gezellige mensen zijn!
Tante Miep genoot van zulke evenementen. Ze had thuis al vijftien pannensets en twaalf dekbedden. Allemaal met een gigantische korting.
Maar nu was er kennelijk iets misgegaan.
Ze zat ineens bij de televisie! In de studio! En ze moest telkens klappen en joelen op commando!
Geen dekens of pannen te bekennen. Integendeel, die blonde troela beweerde juist dat je gigantisch genept werd op die busreisjes.
Er zat niets anders op dan de tijd balend uit te zitten.
Wat een fiasco! Wat een oplichters daar bij die Tros!
Lees verder...
Ik merk toch echt dat 2008 een schrikkeljaar was. Zo'n extra dag kan net even teveel zijn en dat voel je pas op het eind. Als je niet uitkijkt nekt zoiets je vlak voor de finish.
