Heden in dit theater: De Maagverkleining

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Het Amsterdamse Slotervaart Ziekenhuis is een commercieel ziekenhuis, dus moeten ze daar af en toe iets doen om de aandacht te trekken.
Zo werden ze eerder bekend met een omstreden polikliniek voor de behandeling van de Mexicaanse griep.
Die polikliniek was zelfs al uit de grond gestampt voordat onze nationale viroloog Ab Osterhaus überhaupt de kans had gehad zich op het onderwerp in te lezen.

Maar dit is allemaal alweer veel te lang geleden. Dus gaan ze donderdagmorgen live een maagverkleiningsoperatie laten zien. In Tuschinski.
Dat schijnt hun jaarlijkse personeelsfeestje te zijn, want vorig jaar was er ook al zo'n festijn.

Betalen voor lucht

Gisteren moest ik betalen voor lucht.
Het was een schokkende ervaring, moet ik u zeggen. Een veeg teken.
Een aanslag op mijn wereldbeeld: oude waarden zijn niet langer vanzelfsprekend.
Het ging weliswaar om samengeperste lucht, maar lucht blijft lucht.

Dieren over de rituele slacht

Verbale cartoons

Schapen en geiten: "Maar wij zijn helemaal niet joods! En ook niet islamitisch!"

Varkens: "Onrein zijn heeft óók z'n voordelen, dat zie je nu maar weer..."

Kippen: "Kiezen die orthodoxen bij de tandarts trouwens ook voor onverdoofd? Of staat daarover ineens niks in de boeken? Wel toevallig..."

Situatie Hallenterrein is bestuurlijke wanprestatie

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Amsterdam, Stadsdeel West - Ik zwerf nog wel eens door Oud-West en dan kom ik regelmatig langs het Hallen-terrein. Ook gisteren weer.

Dit gebied is inmiddels ten prooi gevallen aan totale verpaupering. Een situatie die je verwacht aan te treffen in Nairobi of zoiets, maar niet in een moderne stad met pretenties. En deze situatie bestaat nu al jaren, we schreven er al twee keer eerder over (hier en hier).

In de afgelopen periode heb ik op enige afstand de nodige plannen voorbij zien komen: het uitgaanscentrum van Harry de Winter, een nieuw stadsdeelkantoor, woningen, woontorens en een hoop ruzie met de buurtbewoners die al die plannen terecht dikwijls een maatje te groot vonden voor hun wijk.

Ritueel onderdrukken

Ook gepubliceerd op Amsterdam Centraal

Een groot nadeel van religie is dat het kennelijk in de meer orthodoxe gelederen een belangrijk deel van het eigen denkvermogen uitschakelt.
Men houdt star vast aan wat geschreven staat en peinst er niet over om daar eens een kritische evaluatie tegenaan te gooien. Zoals: is er na de eerste druk van het handboek nog sprake geweest van voortschrijdend inzicht op diverse gebieden?

We zien de orthodoxe onwil tot zelf nadenken haarscherp terug in de discussie over het ritueel slachten.
Het debat spitst zich toe op de vrijheid van godsdienst en een welles-nietes over de leedbeleving van het onverdoofd geslachte dier.
Het verdeelt Kamer en gemeenteraad dwars door de partijen heen.

Ego-onzin

De kies die 30 mei tijdens mijn vakantie afbrak, bleek niet meer te redden.
Hij was verticaal gespleten zelfs.
De tandarts heeft hem vanmiddag getrokken.
Op dit moment zit ik heel zielig met een gaasje in mijn mond de pijn te verbijten. #bekpech

Nu zult u zeggen: wat heb ik daarmee te maken?
Mijn antwoord daarop is: dat hóórt tegenwoordig, dat je al die ego-onzin deelt met je sociale netwerken.

Besluit sluiting verpleeghuis lijkt overhaast

Ook gepubliceerd op Amsterdam Centraal

Amsterdam Nieuw-West, Slotervaart - Vorige week maakte zorginstelling Cordaan plotseling bekend dat het verpleeghuis Slotervaart op termijn wordt gesloten. De verwachting is binnen drie tot vijf jaar. Als voornaamste argument wordt genoemd dat het gebouw te oud is voor de eisen van deze tijd. Renovatie of nieuwbouw is te duur. Bovendien ligt de focus voor de zorg aan demente ouderen de laatste tijd vooral op kleinschalig wonen. Hierbij worden de cliënten in groepen van zes tot acht personen ondergebracht in wooneenheden die verspreid zijn over de stad.
In dit geval in West.
Er zijn wellicht enige kanttekeningen te plaatsen bij deze beslissing.

De Kunstjesflikker

Iemand probeerde mij een kunstje te flikken.
Waarschijnlijk een of ander vadsig mannetje dat opereert vanuit de vochtige kruipruimte van zijn vinexwoning.
Vanaf een virtueel adres runt hij het 'bedrijf' PC Office Service.

De kunstjesflikker van PC Office Service stuurde mij een factuur van bijna 300 euro voor software genaamd 'Office 11'.

[Klik voor gehele afbeelding]

Om nu niet meteen al ten prooi te vallen aan onze altijd alerte nationale crimefighters wegens acquisitiefraude, had hij er in kleine lettertjes op gezet dat het eigenlijk om een 'aanbieding' ging.
Een aanbieding vermomd als factuur dus.
Er zijn bedrijven die zo'n rekening blind voldoen.
En dat is dan toch weer een aardige bijverdienste voor de kunstjesflikker in de kruipruimte.

Bedelaars

Verbal Jam op reis

Hier in de stad heb je tenminste nog gewoon bedelaars.
Niet van die halfzachte Klaploperskrantverkopers in de kracht van hun leven zoals bij ons voor de Albert Heijn.
Nee, echte bedelaars die demonstratief hun rolstoel voor de Mashbir (soort Hema) positioneren en zonder enige gêne hun geamputeerde benen etaleren.
Uiteraard beschikken zij over een uitkering van de verzorgingsstaat Israël en hebben zij thuis high-tech proteses liggen, maar zij voelen zich niet te slecht om nog een zielig centje bij te verdienen. En dat ziet er in die hitte al gauw dramatisch uit.

Een opmerkelijke geboortegolf

Verbal Jam op reis

Door omstandigheden was ik de afgelopen drie jaar niet in de gelegenheid mijn familie en vrienden in Israël te bezoeken.
Normaal kom ik er elk jaar wel een keer.
Deze periode heeft men gebruikt om zich fors te vermenigvuldigen. Ik mag spreken van een opmerkelijke geboortegolf.

Geen wonder dat Facebook spectaculair in waarde is gestegen. Beter dan ikzelf heeft de beleggingswereld kennelijk gevolgd wat zich allemaal in mijn familie afspeelde.

De Grote Geert Wilders Moskee

Verbal Jam op reis

Ik was vandaag in Nazareth.
Met geen andere reden dan dat ik die plaats nu wel eens wilde zien.
Met de plaatsnaam Nazareth ben ik namelijk een groot deel van mijn schooltijd om de oren geslagen.

[Klik voor gehele afbeelding]

Her en der heb ik gevraagd: "Weet u hier soms nog een beetje goeie timmerman?"
Gewoon, uit een soort religieuze baldadigheid.
Maar nee, schouderophalend en beide handen gespreid vervolgde men zijn weg.

Het stonk er een beetje naar pis

Verbal Jam op reis

Een tijdje in een ander land is doorgaans fijn.
De kleuren, de geluiden en de geuren zijn anders dan in de tredmolen thuis.
Je hoeft je niet te ergeren aan gesprekken om je heen, want je verstaat ze meestal niet.

Ik zit nu in Israël, zoals u wellicht hebt opgemerkt.
In hoeverre Israël een fijn land is, daarover verschillen de meningen.
Die discussie laat ik nu echter maar eens aan mij voorbij gaan.
Het is tenslotte vakantie.