Ritueel onderdrukken
Ook gepubliceerd op Amsterdam Centraal
Vrijdag 17 Juni 2011 in categorie Religie, Politiek & Maatschappij, Amsterdam Centraal
Een groot nadeel van religie is dat het kennelijk in de meer orthodoxe gelederen een belangrijk deel van het eigen denkvermogen uitschakelt.
Men houdt star vast aan wat geschreven staat en peinst er niet over om daar eens een kritische evaluatie tegenaan te gooien. Zoals: is er na de eerste druk van het handboek nog sprake geweest van voortschrijdend inzicht op diverse gebieden?
We zien de orthodoxe onwil tot zelf nadenken haarscherp terug in de discussie over het ritueel slachten.
Het debat spitst zich toe op de vrijheid van godsdienst en een welles-nietes over de leedbeleving van het onverdoofd geslachte dier.
Het verdeelt Kamer en gemeenteraad dwars door de partijen heen.
Wáárom denkt men eigenlijk dat het ritueel slachten indertijd is ingesteld?
Precies: om het lijden van het dier zoveel mogelijk te beperken. Om te voorkomen dat de wat minder diervriendelijk ingestelde schaapherder anno zoveel-duizend voor Christus zijn schaapjes met een knuppel of een rotsblok over de kling joeg. Wat in de meeste gevallen pas na de zesde poging lukte.
Progressief
De meeste regels rond religie vinden hun oorsprong in de behoefte om de samenleving te verheffen boven het barbarisme. Niet moorden, niet stelen, niet vreemdgaan, netjes je handen en voeten wassen voor je bij iemand gaat eten en je vader en moeder een beetje beleefd tegemoet treden. Ik doe maar een greep. Men heeft dus en passant het sociale en ethische terrein maar eventjes meegepakt.
En zo heeft men dus ook de ongeletterde kostwinners uit die tijd een beetje bijgepraat hoe je een schaap of geit enigszins ethisch verantwoord kon slachten.
Men heeft daar indertijd duidelijk studie naar gedaan, anders waren de voorschriften niet zo nauwkeurig geweest.
Heel erg progressief voor die tijd, zou je kunnen zeggen.
Stuitend
Het past dus alleen maar in de geest van deze religieuze voorschriften om dieren naar de meest moderne inzichten te slachten. Immers, de oorspronkelijke bedoeling was het voorkomen van dierenleed.
In dat besef is het alleen maar bijzonder stuitend om kennis te nemen van de argumenten uit orthodoxe kringen, zowel van de zijde van de rabbijnen als van de imams.
Alles wordt erbij gesleept, van godsdienstvrijheid tot holocaust. Uit joodse kring hoorde ik zelfs de uitspraak dat men dit 'toch al zo gedecimeerde volk' nu ook al het ritueel slachten wilde afnemen.
Een regelrechte schande om over de rug van zes miljoen vermoorde joden en hun nabestaanden je eigen bekrompen gelijk te willen halen.
Dictatuur
Ritueel slachten heeft niets met vrijheid van godsdienst te maken, feitelijk zelfs niet eens met godsdienst (alleen had men die tijd niets anders), maar alles met de dictatuur van de orthodoxie.
Het zijn daarbij altijd weer die eeuwige baardige heertjes die uit naam van hun god de vrijheid opeisen om anderen te onderdrukken: de andersdenkenden, hun vrouwen, hun kinderen, hun dieren.
Godsdienstvrijheid mag geen vrijheid ten koste van anderen zijn. Zelfs al zijn het dieren.
| Tweet |
