Archief: artikelen van
Januari 2003.
Vrijdag 31 Januari 2003 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Eventjes moralistisch, want ik ben behoorlijk pissig. Dan ga ik anderen in de hoogste boom de les lezen. Eigen schuld, dan moeten ze maar niet zo dommig doen. Controleer dus eerst of u zich zodanig heeft gedragen. Anders mag u dit overslaan.
Wat zit mij dwars? Nederlanders nemen in het algemeen gesproken hun eigen grondwet te weinig serieus. Daarmee houd je je rechtsstaat op de lange duur niet overeind. Neem als voorbeeld de vrijheid van meningsuiting.
Lees verder...
Vrijdag 31 Januari 2003 in categorie Incrowd: over webloggen
Wij kennen de Turkse gemeenschap in ons land in zijn algemeenheid als bijzonder vriendelijke mensen. In zijn algemeenheid, omdat dit slechts de manier is waarop je over élke bevolkingsgroep kunt spreken. Het is daarom jammer dat een zich Ertan noemende Turkse jongeling, in reactie op de uitlatingen van Ayaan Hirsi Ali, een ronduit verwerpelijk en vernederend stukje op zijn weblog meent te moeten plaatsen.
Update: De oorspronkelijk hier geplaatste citaten heb ik verwijderd. Eigenlijk wil ik dit soort trash namelijk helemaal niet op mijn site hebben. Daarbij wil ik bovendien niet het risico lopen dat dit alles door Google wordt opgepikt en Verbal Jam op die manier ongewild wordt gerelateerd aan Ertan en diens onfrisse ideeën.
De discussie blijft uiteraard staan, want die is het belangrijkst.
Opgeruimd staat netjes.
Vrijdag 31 Januari 2003 in categorie Altijd handig
Voor de totale verandering en afwisseling eens een heuse theatertip bij Verbal Jam.
Vanaf 4 maart is de Israëlische slagwerkgroep Mayumana in Nederland. Eigenlijk is een betere omschrijving: slagwerktheater. Een ongekend spektakel waarin de combinatie van akoestiek, ritme, licht en beweging tot aan bijna de uiterste grenzen wordt verkend.
Op zich is het al vrij uniek dat Mayumana überhaupt naar Nederland komt, want de benodigde akoestiek voor de voorstelling moet tot in de perfectie worden ingeregeld om zelfs de zachtste geluidsdetails goed te laten overkomen.
In Jaffa, bij Tel Aviv, heeft de groep daarom een eigen theater.
Zelf gezien in Israël, een absolute aanrader, ga dus maar vast achter de kaartjes aan.
En kom me dan later maar gelijk geven.
Donderdag 30 Januari 2003 in categorie Media
Al dagenlang word ik door twijfel verscheurd: moet ik het nu wèl of niet nog even over Ayaan Hirsi Ali hebben? Over haar provocerende uitspraak dat Mohammed naar huidige Westerse maatstaven een perverse tiran was omdat hij zijn beste vriend dwong zijn negenjarig dochtertje aan hem uit te huwelijken?
Eerst verkennen...
Ik ben namelijk uiterst voorzichtig met deze kwestie. Ik wil niet relzuchtig, zoals andere media en politici, direct bovenop zo'n uitspraak springen, laat staan op de persoon van Ayaan zelf. Ik loop namelijk niet graag het risico óók voor pervers uitgemaakt te worden. Daarom ben ik eerst maar wat 'verkennende besprekingen' met
mijn beste vriend gaan houden, alvorens mij aan dit heikele onderwerp te wagen. Want verkenning schijnt er dezer dagen bij te horen. Deze is nu afgerond, vandaar dat ik iets later ben...
Lees verder...
Woensdag 29 Januari 2003 in categorie Incrowd: over webloggen
Er is weer een wedstrijd waarin iedereen lekker op zichzelf kan stemmen, hetgeen ik dan ook zonder enige schroom of ook maar een spoortje valse bescheidenheid heb gedaan: de Dutchbloggies 2003. Want laten we wél wezen: Verbal Jam is gewoon het best geschreven weblog dat ik ooit op het net heb gezet! Dus ik nodig iedereen van harte uit dit met mij eens te zijn en op Verbal Jam te stemmen. De harde kwalitatieve waarheid moet nu maar eens boven tafel komen! Tijd om kleur te bekennen, uit de kast te komen of met de billen bloot te gaan. Meerdere keuzen zijn mogelijk.
Laat het ons bespaard blijven dat de Dutchbloggiescompetitie weer wordt vervuild door kontkruipers die op Retecool gaan stemmen, oudere jongeren die alleen maar Wim de Bie weten te noemen, fantasielozen die slechts het getal 407 kunnen onthouden of stille tochtlopers die Tonie nog postuum eer willen bewijzen. O ja, en zet uzelf niet voor gek door het Zalmlog te nomineren! Politici krijgen al meer aandacht dan goed voor hen is.
Naast Verbal Jam mag ik hier verder slechts één stemadvies geven: Gozertje. Maar dit gebeurt feitelijk onder dwang, teneinde de lieve vrede hier in huis te bewaren...
Genoeg zelfspot voor vandaag.
Woensdag 29 Januari 2003 in categorie Media
Het actualiteitenprogramma Nova is sinds afgelopen maandag vernieuwd. Nieuw decor, nieuwe presentatoren.
Het decor oogt knus en warmpjes vergeleken bij de kilheid van het vorige. Bij de nieuwe presentatoren worden oude koppen niet geschuwd. Dat is mooi, dat is weer eens wat anders dan sommige onnozele plastic barbies van de commerciëlen.
Op de keuze van enkele oude koppen valt echter nog wel wat aan te merken. Nee, niet op het duo Clairy Polak en Jeroen Pauw, want beiden zijn geroutineerde journalisten. Alleen moet Jeroen zorgen dat hij er voortaan wat uitgeslapener bij zit.
De twijfel slaat al meer toe bij Matthijs van Nieuwkerk en Felix Rottenberg. Matthijs kijk ik nog even aan, maar Felix Rottenberg hoort daar niet. Symphatieke man, echter géén journalist.
Felix hoort zichzelf te graag. Felix is een politicus, een partijman. Felix gaat straks bij de Vara Marcel van Dam opvolgen als de Grote Gelijkhebber, let maar op.
Tenslotte ben ik benieuwd hoe lang dat goed gaat met zoveel grote ego's in één redactie...
Update (5 februari 2003): En inderdaad, na anderhalve week is Felix al met ruzie weg bij Nova.
Heimwee naar Rob Trip op tv.
Dinsdag 28 Januari 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
Is internet verslavend? Deze vraag is al vaak in vele talen gesteld en eindeloze discussies zijn erover gevoerd. Laten we de vraag wat nuanceren: zijn
bepaalde activiteiten op internet verslavend?
Da's een makkie, het antwoord is zonder meer 'ja'. Bezigheden als chatten, porno-surfen, gamen en niet te vergeten webloggen blijken uitermate verslavend te kunnen zijn. De doorbraak van de permanente internetverbinding heeft het aantal internetjunkies ongetwijfeld nog verder doen toenemen.
Aan de andere kant moeten we er ook niet al te dramatisch over gaan doen. Want het is wèl opvallend dat dergelijke negatieve etiketten vooral op computergerelateerde activiteiten worden geplakt. Immers,
Raymond van Barneveld wordt geen dart-verslaafde genoemd,
Wibi Soerjadi geen piano-junk en
twee meisjes die het schoppen tot wereldkampioen line-dancing worden niet met spoed naar de
Jellinek-kliniek afgevoerd.
Het ligt er dus kennelijk maar nèt aan welke idiote bezigheid goed ligt bij het grote publiek.
Hoe komt het dan tóch dat vooral de computer- en internetjunk in een kwaad daglicht staat? Hier zijn meerdere redenen voor te geven. Ten eerste snapt de buitenwacht nooit waar je nu eigenlijk mee bezig bent. Pijltjes en piano's zijn reeds lang in onze cultuur ingebed, een beetje figuratief marcheren op country-muziek is óók nog wel te vatten. Laatstgenoemde gedragsafwijking staat namelijk niet al te ver af van groepsgewijs gehuppel als het menuet, de quadrille en desnoods de klompendans. Maar computers, internet, dat is je reinste mystiek en dient verketterd te worden.
Ten tweede word je er zelden beroemd mee. Een beroemdheid wordt veel wangedrag vergeven, dus als je faalt op dat punt heet je gewoon a-sociaal. Niet helemaal verwonderlijk overigens, want in de praktijk leggen gezins- en maatschappelijke activiteiten het af tegen de virtuele. Niet voor niets bestaat het begrip 'computerweduwe' al vele jaren. Zolang jouw staren naar een beeldscherm niet leidt tot beroemdheid of financieel binnenlopen eist de firma Partner & Kroost gewoon áándacht. En door
die botsende belangen gaat het nogal eens fout.
Menig huishouden is zwaar verloederd als gevolg van de internetverslaving van één of meerdere gezinsleden. Bekende symptomen zijn: onder stapels afwas doorbuigende aanrechten, aan het lijf vastgekoekte kleding, onzekerheid over het exacte kinderaantal, decennia onopgemerkt gebleven buitenechtelijke relaties van de wederhelft, toenemende twijfel over de precieze identiteit van die wederhelft, overleden huisdieren die inmiddels gemummificeerd in mand, kooi of gewoon op schoot zijn blijven liggen, levensbedreigend overgewicht bij huisstofmijt en schoonfamilie die al jarenlang ongemerkt inwoont.
Er hoeft dan nog maar een kleinigheid te gebeuren om het gezin in een totale crisis te storten. De radeloosheid slaat toe wanneer de vaatwasser plotseling de geest geeft, de bezorgkruidenier MaxFood failliet gaat of de crèche opbelt dat je zoon van 16 nu toch écht uit de toon begint te vallen.
U ziet, de internetverslaving is een zwaar onderschatte kwestie. Een nieuwe regering zou er daarom goed aan doen zich in deze
pro-actief op te stellen door alvast her-inburgeringscursussen voor deze probleemgroep te laten ontwikkelen en reïntegratie verplicht te stellen.
Maar dan óók voor pianisten, lijndansers en pijltjespleurders.
NB: ontkenning is een kenmerk van verslaving.
Maandag 27 Januari 2003 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie, Even afreageren
Niets kan zo diep ingrijpen op het doorsnee-dagelijkse mentale welzijn van de mens als het fenomeen van 'de eigen stommiteit'. Zo'n geval van dikkebultschuld kan leiden tot acute depri, redeloze razernij, of bijkans moordlustige agressie. Denkt u nu niet dat ik iemand ben die u beter niet in Venlo op de brommer kunt tegenkomen. U moet het klein blijven zien, dan herkent u het ook bij uzelf.
Vroeger had ik een auto met een achterklep, een vijfde deur, zo'n auto die in de folder een 'hatchback' wordt genoemd. Wanneer die klep openstond bestond er een theoretisch gevaar dat ik mijn hoofd gemeen kon stoten aan een uitstekende pal, een soort haak, waarmee het ding in het slot werd vergrendeld. Theoretisch, want ik was gelukkig nét niet lang genoeg om er tegenaan te kunnen lopen wanneer ik iets achter uit de auto pakte.
Theoretisch, tót de keer dat ik, ergens diep in Duitsland, bij een Raststätte op het gezellige idee kwam de campingstoeltjes achter uit de auto te halen om onder het genot van een drankje mijn welverdiende 'twee uur rijden, kwart uur rust' te nemen.
Echter, de auto stond met de achterzijde naar een stoepje geparkeerd. U ziet hem al aankomen: dan sta je al gauw een decimeter hoger bij je auto.
Wanneer ik zeer ongenadig mijn kop stoot kan ik echt woest worden. De eerste keer weet ik mijzelf dan nog met moeite te bedwingen, maar wanneer ik de ezel overtref en voor een tweede en zelfs derde maal venijnig en fors in aanraking kom met de slothaak, slaan bij mij de stoppen he-le-maal door. Zo ook toen.
Diep gefrustreerd door zo'n onmetelijke dosis eigen stommiteit, aangevuurd door die vuile, scherpe pijn aan mijn schedel, schopte ik in redeloze drift de kampeerstoelen dwars over de Raststätte, onderwijl verbijsterd gadegeslagen door de omringende Germanen.
Vele monden zakten ontzet open, in sommige ogen zag ik angst, bij de wat ouderen zelfs enige weifelende aanstalten om de arm weer gestrekt te heffen. Kennelijk spelen bij het zien van zoveel uitzinnig geweld weer een paar oude reflexen op.
Gisteravond moest ik weer aan dit voorval denken. Twintig jaar staren naar een beeldscherm hebben mij aan de leesbril gebracht. Bij het naar bed gaan liet ik mijn kekke brilletje in het pikkedonker op de grond vallen. Terwijl ik een stap achteruit deed dacht ik: "Kijk uit dat je er niet op gaat staan."
Inderdaad.
Ik deed het licht aan. Ik kan u thans zeggen: bijna niets ziet er zo ellendig zielig en tragisch uit als een leesbrilletje dat net wreed onder de voet is gelopen. Ongeveer als een fiets onder de tram, maar dan eigenlijk nog veel kwetsbaarder. Want de uit het verkreukeld montuur gesprongen kunsstof glazen staren je achteraf ook nog eens hevig verwijtend aan.
Iedereen met een béétje inlevingsvermogen zal begrijpen: ik schoot direct in een zelfmedelijdende neerslachtigheid en ik ben er nóg niet overheen.
Gelieve tijdens uw leedvermaak niet over typefouten alhier te zeuren.
Zaterdag 25 Januari 2003 in categorie Incrowd: over webloggen
Dit is meer een berichtje voor de incrowd van de weblog-gebruikers, maar wees gerust: ik maak hier geen gewoonte van, tenzij ik er razend populair mee word natuurlijk. Overigens kun je voor dit soort dingen beter en vaker terecht bij Xiffy.
Re_invigorate
Dikwijls ontdek je via de referrers heel aardige dingen. Zo vond ik een paar dagen geleden een intrigerende link en hij bleek te leiden naar Re_invigorate. Voordat u het woord moet gaan opzoeken: het staat voor 'hernieuwde inspiratie, kracht, stimulans'. Dit voor degenen onder u die van alles het naadje van de kous willen weten.
Re_invigorate is een teller met twee interessante bijzonderheden. Ten eerste staat er géén lelijk pictogram op je pagina, maar slechts een transparant pixeltje van 1x1. Onzichtbaar dus. Ten tweede is er een traffic-monitor aan gekoppeld (werking alleen gegarandeerd onder IE), waarmee je in real-time je bezoekers op je site ziet en hoort komen. Dit laatste doet denken aan het ding-dongetje als je een winkel betreedt. Een wijsneus hier in de kamer vraagt of het ding-dongetje dan óók gaat als iemand je site verláát. Nee dus. Bijdehand...
Goed, het is allemaal gratis, alleen aanmelden. Wat zij eventueel over m'n surfgedrag registreren weet ik niet, maar eigenlijk zal het me worst wezen.
Blogroll slim gebruiken
Heel wat loggers gebruiken al blogroll, een bijzonder handige linklijst, waarmee links in een handomdraai zijn toe te voegen. Een van de aardigste opties van blogroller is, dat het je blogroll-lijst kan sorteren op volgorde van update. Zo zie je direct wie er iets nieuws te melden heeft op 't log. Daar is wel een technische voorwaarde aan verbonden: je log-software moet 'pingen' naar weblogs.com. De meeste log-software, zoals MT, Pivot en Nucleus doet dit automatisch bij elke nieuwe post. Controleer voor de zekerheid of dit staat geactiveerd.
Uiteraard moet je bij je blogroll account instellen dat de sorteervolgorde op 'recent' staat (inloggen op je account, preferences, order: recent). Aanbeveling: zet onder 'recently updated' de tijdsinterval op 30 minuten. Je ziet nu snel wie er iets nieuws heeft gepost. Nadeel van deze instelling: iedereen die niet pingt blijft een beetje onderin je lijst bungelen en valt daardoor minder op. Ogenschijnlijk een probleem dus voor de mensen die geen weblog-software gebruiken. Maar ook voor hen is er een oplossing en wel het handmatig pingen.
Handmatig pingen
Handmatig pingen naar weblogs.com kan ook. Surf naar deze link (meteen bookmarken dus!) en vul de naam in van je site en de url van de pagina die daadwerkelijk verandert. Dat laatste is belangrijk, anders registreert weblogs.com niets. Klik op 'submit' en Weblogs.com gaat kijken of er iets op je pagina is gewijzigd. Kan eventjes duren, maar meestal krijg je al snel de melding dat je pagina is veranderd. En zo speel je je log dus iets beter in de kijkert.
Wie nog andere goede tips heeft: reageer maar raak, zou ik zeggen!
Gerelateerde onderwerpen: VJ's verborgen omroep.
Nog met dank aan de onbekende referrer
Zaterdag 25 Januari 2003 in categorie Media
Al eerder hebben we ons ongenoegen uitgesproken over het erbarmelijke niveau van de Amsterdamse stadstelevisie AT5.
Twee dieptepuntjes van gisteren: het woord chador , toch veelvuldig in het nieuws voorgezegd de laatste tijd, wordt zonder blikken of blozen uitgesproken als tsjador .
Bij een interview met een kraker slaat de absolute onnozelheid helemáál toe. De kraker meldt dat een aantal krakers bij een ontruiming is gearresteerd. Interviewer: "Door de politie?"
Nee, door de stadsreiniging, nou goed?
Ligt dat nou aan mij, of daalt het niveau van de journalistiek tegenwoordig sneller dan de beurskoersen? Wat dachten we van een cursusje algemene ontwikkeling voor de jongens en meisjes?
En zo zouden we elke dag wel wat kunnen vinden
Zaterdag 25 Januari 2003 in categorie Kort en Tussendoor
Het klinkt misschien behoorlijk soft, wat pater Henri de Greeve-achtig, maar vanochtend dacht ik ineens bij mezelf: het zou goed zijn wanneer iedereen minstens elke dag eens iets goeds, iets prettigs voor een ander zou doen. Hoe klein ook.
Zo van: pluk de dag eens voor een ander. En dan niet door een giro uit te schrijven of je druk te maken over de wereldorde. Al is het maar een compliment aan de juffrouw achter de kassa, ook als ze géén lekker stuk is.
Een goed motto wellicht: Pluk de dag eens voor een ander.
Als iemand dat nu even voor me in het Latijn vertaalt, dan wint het iets aan status.
En nu niet meteen gaan vragen of het wel goed met me gaat.
Zaterdag 25 Januari 2003 in categorie Kunst en Cultuur
Hoog tijd voor een nieuwe aflevering in de unieke serie 'Verbal Jam's Pophistorie op Postzegelformaat', want de liefhebbers laten we natuurlijk niet in de steek.
Kortom, u mag het weer zeggen: wie en welke groep?
O ja, copyright Verbal Jam
Vrijdag 24 Januari 2003 in categorie Waargebeurde verzinsels, Politiek & Maatschappij
Ziehier de reacties van enige dames naar aanleiding van de verkiezingsuitslag, zoals zij die tegenover de betrokken politici hebben geuit.
De Majesteit:
"Wat ben jij toch eigenlijk een trutje als het erop aankomt, Jan-Peter! Jij gaat maar mooi met die Wouter, want ik wil ook wel weer eens een lekker ding over de vloer! Je gaat me niet nóg een keer afschepen met die vetzwetende Mat en zo'n nog na-rokende Zalm!"
De partners:
Bianca Balkenende: "Neem jij nou maar die lekkere geile bink van een Bos, misschien kun je nog wat van hem leren. Want als ik even eerlijk mag zijn: het is wèl te merken dat je voor je zesendertigste nog helemaal geen verkering hebt gehad!
Barbara Bos: "Sorry dat ik er wéér over begin Wouter, maar als ik dat zo voel associeer ik jouw maatje toch meer met zoiets als Klein Links!"
Lydia Zalm: "Bij nader inzien toch wel jammer dat we zo rechts zijn... Is Paars nou écht niet meer haalbaar?"
Marianne Marijnissen: "Ik zei toch dat die Bridget op jou valt? Dus volgende keer neuk je haar gewoon en zet je haar op de lijst! Dan héb je niet alleen de grootste, maar dan bén je ook de grootste. Heb ik heus wel voor de Partij over hoor!"
Mevrouw Herben: "Ja, dat krijg je er nou van! Nou tel je niet meer mee! Jij vraagt ook nóóit eens hoe ik het gewild zou hebben!"
Mevrouw De Graaff: "Ik héb 't je gezegd: Je moet er D69 van maken, dat ligt nu eenmaal véél lekkerder!"
Mevrouw Rouvoet: "Kan ik nu eindelijk stoppen met doorlopend bidden? Of heb je nou nóg niet door dat God de verkiezingsuitslag niet mag beïnvloeden?"
Vriend van Femke: "Maar je kunt toch op z'n minst dáár je haar wèl milimeteren? Nu word ik steeds tóch nog weer met zo'n bos geconfronteerd!"
Verbal Jam: beter ingevoerd dan Story en Privé!
Vrijdag 24 Januari 2003 in categorie Baanbrekende denkbeelden, Politiek & Maatschappij
Wij hebben de sterren gewicheld, de kaarten gelegd, het koffiedik gekeken, de glazen bol doorzien en zijn tot de conclusie gekomen dat de magische letters voor de komende kabinetsformatie zijn: BB.
De strategie voor de komende weken wordt daarom als volgt:
- De enig astraal goedgekeurde coalitie is Balkenende - Bos.
- Wij dienen beide heren op te sluiten in een Big Brother huis tot zij eruit zijn. Dit zal de formatie aanzienlijk bespoedigen.
- De echtgenotes van beide heren, te weten Barbara Bos en Bianca Balkenende moeten ook maar eens met elkaar gaan praten. Het is bekend dat in bed de meeste beslissingen kunnen worden doorgedrukt, als u begrijpt wat ik bedoel.
U ziet: het kan binnen een week rond zijn.
Ja, wij zijn Betrokken Burgers!
Donderdag 23 Januari 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
Het is wel afkicken van die verkiezingen, zeg! Ik was bijna 'overdosed'. Vanochtend kreeg ik nog een hevige aanvechting om iets vuils te schrijven over een CDA-politica die voor de zoveelste keer woorden als vooruitzien, stabiel, betrouwbaar en verkennen in de mond nam. Laat ik volstaan met een naam daarvoor uit te vinden: CDA-robotica. Helpt dus allen mee dit woord in te burgeren!
Het zal niet meevallen, dat afkicken. Ik zal echt cold turkey moeten gaan, want er volgen ook nog maandenlange onderhandelingen, formatiebesprekingen en gespeculeer over 'de poppetjes'. De media gaan daarbij weer eindeloos bumperkleven bij politici die tóch niks willen zeggen over de voortgang van de besprekingen. Ik ga maar kilo's tranquilizers inslaan, maar ik betwijfel of het lukt om mij afzijdig te houden. Mijn gevoel voor rechtvaardigheid is nu eenmaal te groot.
Dus het ergste is: het ergste moet nog komen!
Dieu, ayez pitié de moi et ce pauvre peuple!
Donderdag 23 Januari 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
Alles mag weer worden gezegd door politici. Op één ding na: dat ze het grootste deel van de kiezers eigenlijk tóch dom vinden.
Woensdag 22 Januari 2003 in categorie Politiek & Maatschappij, Media
Even de gênante momenten vastleggen op de avond van de verkiezingsuitslagen. Zo nodig volgen er updates.
- Kay van de Linde, voormalig campagneleider van Pim Fortuyn, geeft nu ijskoud toe dat er destijds expres ruzie is gezocht met de media. Dat was onderdeel van de campagnestrategie. Hieruit volgt: Pim Fortuyn heeft zijn eigen 'demonisering' geregisseerd.
- Om 21.00 breekt het moment aan waarop de eerste prognose op basis van exit-polls en telefonisch onderzoek bekend wordt gemaakt. De NOS maakt zich belachelijk door al aftellend de spanning op te voeren, ongeveer analoog aan een aflevering van Idols.
- Maxime Verhagen (CDA) om 21 uur 50: “De uitslag staat pas vast als ie vaststaat.” We hebben briljante denkers bij het CDA.
- 22:23 Zalm bedankt zijn vrouw en kinderen voor de steun, want “die hebben er ook geen cent voor betaald gekregen.” Is er zelfs binnen het gezin Zalm een scheiding tussen arm en rijk? Vrouw en kinderen zitten op het bestaansminimum. En dan tóch zoveel inzet voor de VVD! Geweldig!
- 22.40 Plaagstootje naar Ferry Mingele, die zich wat ongelukkig uitdrukt: “Ik vergeet Leefbaar Nederland. En dat is heel terecht.”
- 23:30 uur: Toch nog 8100 stemmen voor Emile Ratelband.
- De loglijst blijkt al onze updates stelselmatig te negeren. Ga voor ons klagen, want het volk wordt cruciale informatie onthouden!
Update: om 23:51 valt er eindelijk ergens een muntje.
- Er zijn toch nog steden waar de opkomst lager was dan 70%.
- Slotdebat, rond half 1: Balkenende blijft maar draaikonten over een coalitie met de PvdA. Heeft die man de verkiezingsuitslag wel tot zich laten doordringen?
Voeg gerust de momenten toe die u opvielen!
Woensdag 22 Januari 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
Het slotdebat van gisteravond had alle kenmerken van de laatste lijsttrekkersloodjes. De enige die er duidelijk uitsprong was Femke Halsema, die wij bij deze als winnaar aanwijzen. Jan Marijnissen draaide op z'n routine, maar ook dan weet hij de zaken nog duidelijk en scherp genoeg uit te meten.
Wouter Bos bleef een beetje onzichtbaar. Hij kwam nauwelijks uit de verf.
Maar de linkerzijde was vergeleken met rechts eigenlijk nog prima op dreef. Aan de rechterkant was het een beschamende vertoning. Balkenende kwam als gebruikelijk niet verder dan zijn magere stokpaardjes als 'we gaan een zware tijd tegemoet' en 'dit land heeft een stabiele en verantwoordelijke regering nodig', of zaken van gelijke strekking. Verder was het één en al zwaktebod, waarbij zijn debatvaardigheid bleef steken in een herhaaldelijk 'dat is flauw'.
Lees verder...
Dinsdag 21 Januari 2003 in categorie Altijd handig
Even iets luchtigs tussendoor, want dat kunnen we wel gebruiken bij al die verkiezingsvermoeienissen.
Mijn lief schafte een staafmixer aan. Dat bleek een nuttig idee, want sindsdien wordt hier ten huize een heleboel gestaafmixed. Ongelooflijk wat zo'n ding allemaal kan! De meest heerlijke en exotische vruchtensapjes hebben mijn gestel inmiddels op de rand van een vitaminevergiftiging gebracht. Ik begrijp niet hoe ik zo lang in dit leven heb kunnen doormodderen zónder staafmixer!
Het wóórd alleen al, het heeft een bijna erotische connotatie! Om u niet op verkeerde ideeën te brengen: het valt beslist af te raden het apparaat in de buurt te brengen van enigerlei erogene zone, tenzij u 'in' bent voor echte hardcore SM. Hé, ik realiseer mij nu plots dat de afkorting voor staafmixer SM is... Dat zal dus niet toevallig zijn!
Maar voor de rest is een staafmixer een apparaat met ongekende mogelijkheden. Ik kan mij de tijd al niet meer heugen nog vast voedsel tot mij te hebben genomen. Alles wordt gemixed, geshaked, gepureerd, gehakseld, versnipperd en wat al niet meer. Ik consumeer nog louter via een rietje. Gemak dient de mens, nietwaar? Af en toe neem ik expres een kauwgompje, om in conditie te blijven voor het geval het enthousiasme dat mijn vriendin voor de staafmixer aan de dag legt op enig moment misschien verflauwt.
Dat enthousiasme van haar moet ik nú nog af en toe wat temperen. Onlangs waren wij bij Pathé Arena naar de film The Lord of the Rings 2. Verdomd, bij het weggaan had ze het ding al onder haar jas, wetende dat ons een heftige veldslag tegen de Orks te wachten stond. Ze houdt niet van langdurig filmgeweld en dacht met de staafmixer de strijd wat sneller te kunnen beslechten. Met moeite heb ik haar kunnen overtuigen dat Pathé geen trek heeft in haar Ork-paté. Ze leeft zich ook altijd zo in...
Maar het
blijft oppassen! In een onbewaakt ogenblik hadden wij hier twee getuigende Mormonen aan de deur, van die Heiligen der Laatste Dagen... Ik moet zeggen, zo'n Mormonen-shake hééft toch wel wat! Best verrassend, die fijn-gristelijke zendelingensmaak...
Ze heeft ze vooraf nog wèl een fijne laatste dag gewenst.
Dinsdag 21 Januari 2003 in categorie Satire
Mijn lief schafte een staafmixer aan. Dat bleek een nuttig idee, want sindsdien wordt hier ten huize een heleboel gestaafmixed. Ongelooflijk wat zo'n ding allemaal kan! De meest heerlijke en exotische vruchtensapjes hebben mijn gestel inmiddels op de rand van een vitaminevergiftiging gebracht. Ik begrijp niet hoe ik zo lang in dit leven heb kunnen doormodderen zónder staafmixer!
Het wóórd alleen al, het heeft een bijna erotische connotatie! Om u niet op verkeerde ideeën te brengen: het valt beslist af te raden het apparaat in de buurt te brengen van enigerlei erogene zone, tenzij u 'in' bent voor echte hardcore SM. Hé, ik realiseer mij nu plots dat de afkorting voor staafmixer SM is... Dat zal dus niet toevallig zijn!
Maar voor de rest is een staafmixer een apparaat met ongekende mogelijkheden. Ik kan mij de tijd al niet meer heugen nog vast voedsel tot mij te hebben genomen. Alles wordt gemixed, geshaked, gepureerd, gehakseld, versnipperd en wat al niet meer. Ik consumeer nog louter via een rietje. Gemak dient de mens, nietwaar? Af en toe neem ik expres een kauwgompje, om in conditie te blijven voor het geval het enthousiasme dat mijn vriendin voor de staafmixer aan de dag legt op enig moment misschien verflauwt.
Dat enthousiasme van haar moet ik nú nog af en toe wat temperen. Onlangs waren wij bij Pathé Arena naar de film The Lord of the Rings 2. Verdomd, bij het weggaan had ze het ding al onder haar jas, wetende dat ons een heftige veldslag tegen de Orks te wachten stond. Ze houdt niet van langdurig filmgeweld en dacht met de staafmixer de strijd wat sneller te kunnen beslechten. Met moeite heb ik haar kunnen overtuigen dat Pathé geen trek heeft in haar Ork-paté. Ze leeft zich ook altijd zo in...
Maar het
blijft oppassen! In een onbewaakt ogenblik hadden wij hier twee getuigende Mormonen aan de deur, van die Heiligen der Laatste Dagen... Ik moet zeggen, zo'n Mormonen-shake hééft toch wel wat! Best verrassend, die fijn-gristelijke zendelingensmaak...
Ze heeft ze vooraf nog wèl een fijne laatste dag gewenst.
Maandag 20 Januari 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
Serie: "Dat ligt lekker bij de kiezer!"
Aflevering 3: Arbeid en arbeidsongeschiktheid
Vorige afleveringen: Inleiding; Gezondheidszorg.
Printversie hier beschikbaar.
Om nog even in herinnering te brengen: deze serie is bedoeld om eens vanuit een andere invalshoek tegen bepaalde
hot items in de politiek aan te kijken.
Arbeid en arbeidsongeschiktheid nemen we in deze aflevering in één keer bij de kop. Niet om even door te jassen, maar omdat er een nauwe relatie bestaat tussen de manier waarop we werken en waardoor we arbeidsongeschikt worden. Een lang verhaal, maar leuker dan u denkt.
Lees verder...
Maandag 20 Januari 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
Serie: "Dat ligt lekker bij de kiezer!"
Aflevering 3: Arbeid en arbeidsongeschiktheid
Om nog even in herinnering te brengen: deze serie is bedoeld om eens vanuit een andere invalshoek tegen bepaalde
hot items in de politiek aan te kijken.
Arbeid en arbeidsongeschiktheid nemen we in deze aflevering in één keer bij de kop. Niet om even door te jassen, maar omdat er een nauwe relatie bestaat tussen de manier waarop we werken en waardoor we arbeidsongeschikt worden. Een lang verhaal, maar leuker dan u denkt.
Rare manier van werken
Mensen leren op verschillende manieren, mensen werken óók op verschillende manieren. Overheid en bedrijfsleven zijn dan ook veel te star in hun denken over arbeid en de gevolgen daarvan. Aan de ene kant veel kreten als '24-uurs economie' en werknemers die maar zo flexibel moeten zijn om zich daaraan aan te passen, maar aan de andere kant blijken deze fenomenen alleen te worden geaccepteerd als het de baas goed uitkomt.
Wees dan consequent. Want wáárom moet iedereen per se 's morgens vroeg beginnen? De één is een ochtendmens, de ander slaapt liever lekker uit en werkt dan tot een later tijdstip door.
Dan moet je ze horen! Nééé, dat kán helemaal niet in verband met de contacten met andere bedrijven, we moeten toch bereikbaar zijn, enzovoort. Allemaal kletskoek. Natuurlijk zijn er bepaalde sectoren waar het echt niet kan, zoals de gezondheidszorg, maar de mogelijkheden voor de meeste bedrijven zijn ruimer dan wordt toegegeven. Ga maar na: met die bereikbaarheid is het toch nú ook al droevig gesteld? Als je iemand te pakken wilt krijgen zit ie in vergadering, is hij op cursus, op verlof, niet op zijn plek. Ja mensen, we hebben nu email en dat soort moderne handigheidjes. Veel mensen die in deeltijd werken hanteren al allerlei communicatie- en overdrachtssystemen. Kortom: werken kan veel minder 9 tot 5 gebonden zijn.
Bovendien, bij internationale contacten spelen dit soort 'beperkingen' toch ook? In New-York liggen ze nog te slapen als wij lodderig achter het bureau kruipen. Niet zo zeuren dus.
Soorten werknemers
De geldende arbeidsmoraal is veel te bekrompen om iedereen prettig te laten werken. Zo zijn er mensen die hun arbeid graag binnen duidelijk afgebakende grenzen verrichten en mensen die daarentegen veel vrijheid nodig hebben, mensen die graag onder tijdsdruk werken en mensen die daar juist helemaal niet tegen kunnen. Daarnaast zijn er zat types die een persoonlijkheid hebben die totaal niet aansluit op de geijkte 'werksystemen'. Dat is niks negatiefs, want onze werksystemen zijn voornamelijk taak- en tijdgericht. Ik durf de veronderstelling aan dat van die laatste categorie een aanzienlijk deel zich in de WAO bevindt en dat wanneer die mensen wat meer ruimte kregen binnen een bedrijf, ze heel goed en op verfrissende wijze binnen allerlei werkomgevingen zouden kunnen functioneren. Telewerken is ook nog een optie.
Werken moet gewoon per definitie
leuk zijn. In deze moderne tijd kan dat allemaal best. Het is een kwestie van creatief nadenken, oplossingen zoeken, nieuwe dingen ondernemen. En dáár zijn ondernemers toch ondernemers voor? Wanneer werk niet leuk is, ben je als bedrijf tekortgeschoten.
De bazen
Aan de bazen valt soms nog heel wat te verbeteren. Vervelende bazen zijn een belangrijke oorzaak van ziekteverzuim en WAO-instroom. Bij wijze van spreken zou de Arbo-wetgeving moeten worden uitgebreid. Net zoals er wetgeving is tegen mishandeling op straat, zouden er ook wetten moeten zijn tegen superieuren die hun werknemers psychisch mishandelen met autoritair gedrag, vernederingen en pesterijen.
Een werkgever zou verplicht moeten zijn een geestelijk gezond en dus leuk werkklimaat te moeten scheppen waarin iedereen zich thuisvoelt. Dat is niet altijd makkelijk, maar maak werknemers er ook zelf maar medeverantwoordelijk voor. Zolang de werkgever op zijn minst de voorwaarden hiervoor schept is de goede weg al ingeslagen. Het mes snijdt aan twee kanten, want door intrinsieke motivatie bij werknemers wordt ook de produktiviteit, het eigen verantwoordelijkheidsgevoel en de klantvriendelijkheid verhoogd. Als de baas dus eens op dit gebied verder kijkt dan z'n neus lang is, zijn de aandeelhouders straks ook tevreden.
Bullebakken op cursus
Managers en werknemers die de sfeer verpesten moeten verplicht op een cursus sociale vaardigheden. De voornaamste taak van een leidinggevende is in de eerste plaats teambuilding en vervolgens pas dat een klus efficiënt en kwalitatief goed wordt geklaard. Want het eerste is een voorwaarde voor het laatste. Laat werknemers hun superieuren maar periodiek beoordelen. Kan best, want bijvoorbeeld bij scholingsinstituten beoordelen cursisten dikwijls na afloop óók de docent.
Er moet een open cultuur zijn, waarin het geaccepteerd en bespreekbaar is dat iemand een bepaalde taak of klus niet aan blijkt te kunnen. Zoiets moet uit de negatieve sfeer van 'falen' worden getrokken. Scheelt een hoop stress en slapeloze nachten. Bovendien blijkt zo'n situatie dan meestal van tijdelijke aard of best overkomelijk.
Wanneer aan het probleem van de bullebakkende bazen nu eens stevig aandacht wordt besteed, scheelt dit de werkgever en de maatschappij uiteindelijk een hoop geld. Immers, de wetgeving op het gebied van ziekteverzuim en de regels ter voorkoming van nieuwe WAO-instroom (wet Poortwachter) legt al behoorlijk wat financiële lasten bij de werkgever.
De overheid en de WAO
Al vele jaren lang geeft de overheid blijk van een onwrikbaar vastgeroest denken op het gebied van de WAO. Men redeneert vooral in financiële termen en termen van aantallen. Er zijn teveel WAO-ers en de kosten moeten altijd 'beheersbaar' blijven. Dit duurt nu al decennia en kennelijk is er nu nooit eens iemand met durf die de zaak eens via een andere invalshoek aanpakt. De oplossingen voor het probleem van de WAO worden vrijwel altijd gezocht in een soort 'repressieve' sfeer. In het aanpakken van de oorzaken wordt relatief weinig geïnvesteerd.
Ga maar na wat we allemaal niet langs hebben zien komen. Hele 'cohorten' WAO-ers zijn door de herbeoordelingsmolen geweest, de beoordelingen zijn al telkenmale strenger geworden, verantwoordelijkheden zijn bij werkgevers gelegd, gigantische subsidies zijn verstrekt om werkgevers aan te moedigen WAO-ers binnen het bedrijf te houden, steeds hogere barrières zijn opgeworpen om mensen de toegang tot de WAO te bemoeilijken.
En natuurlijk moeten inderdaad de tijden niet terugkomen dat werkgevers de WAO gebruikten om gemakkelijk werknemers te lozen. Daar hebben we indertijd zelfs een parlementaire enquête voor gehad. Maar nog steeds bestaat het probleem en nog steeds is er niemand die nu eens op z'n kop begint te krabben en zich afvraagt of we dat misschien niet eens op een totaal andere manier pootje moeten haken. Bijvoorbeeld door eens diep na te denken of onze opvattingen óver en manier ván werken niet ietwat aan herziening toe zijn. Kortom, zie hierboven voor enige aanzetjes.
Stemmingmakerij
Maar nee, in plaats daarvan komt men vooral uit CDA-, LPF- en VVD-kringen telkens weer met de meest krankjoreme voorstellen. Wat hebben we in de loop der jaren al niet langs zien komen? Pim Fortuyn wilde bijna iedereen die geen ongeluk op het werk had gehad uit de WAO gooien. De rest moest zich dan maar in de private sfeer verzekeren. Alsof die verzekeringsmaatschappijen zitten te wachten op honderdduizenden kneusjes (in hun optiek).
Meermalen hebben we het gezeur moeten aanhoren dat 'psychische aandoeningen' niet onder de WAO hoorden te vallen. Daarbij werd nadrukkelijk de suggestie gewekt dat die mensen allemaal querulanten en aanstellers waren. Als dat waar is zijn psychiaters, psychologen, psychiatrische ziekenhuizen en fabrikanten van psychofarmaca dus ook onvermijdelijk regelrechte kwakzalvers en oplichters.
Het merendeel van de WAO-ers is slechts gedeeltelijk afgekeurd. Voor het andere deel zitten ze in de WW of in de bijstand. Ze moeten verplicht solliciteren, zich actief inspannen om werk te vinden. Anders volgt er straf. Degene die dát heeft verzonnen is niet van deze wereld. Want welke werkgever wil iemand met een WAO-verleden? Welke werkgever wil iemand van boven de 45
én met een WAO-verleden? Het is logisch dat er stimulansen moeten zijn om ook deze mensen weer aan het werk te krijgen, maar een beetje slimme kleuter kan reeds bedenken dat dít soort oplossingen volkomen a-produktief zijn en in feite een verkapte ordinaire bezuiniging.
De laatste trend is weer het inschakelen van reïntegratiebedrijven om mensen weer aan het werk te helpen. Degenen die er uiteindelijk het méést beter van worden zijn de reïntegratiebedrijven zèlf. Het is
booming business. De reïntegratiebedrijven zijn als paddestoelen uit de grond geschoten, want er valt weer geld te graaien. Men mag 'aanbesteden', een quotum 'dossiers' zien binnen te halen en daarmee tevens de centjes die de overheid daarvoor royaal ter beschikking stelt. Zo'n dossier (we hebben het hier nogsteeds over een mens) wordt dan 'een traject' ingeschoven en uiteindelijk aan werk geholpen. Bij dat laatste vallen nog wel grote kwalitatieve vraagtekens te zetten. Ook is het dikwijls niet zulk bestendig werk.
En zo modderen we maar door. Gek hè, dat de kosten de pan uitrijzen?
En stel nu dat het lukt...
En stél nou eens dat we erin zouden slagen de WAO te beperken tot -laten we zeggen- driehonderdduizend mensen? Dat gaan weer ándere mensen helemáál niet leuk vinden! Bijvoorbeeld de tienduizenden mensen die bij de nu samengevoegde UWV's werken als het GAK, Cadans en USZO. Want die bedrijven moeten dan massaal inkrimpen. Mogen we dan heel fluisterend en voorzichtig opperen dat het WAO-probleem misschien ook wel voor een deel in stand blijft doordat verschillende maatschappelijke geledingen daar financieel en praktisch belang bij hebben?
Integrale aanpak
De politicus die het WAO-probleem kan oplossen moet van betere huize komen dan van CDA of VVD. De WAO is namelijk geen geïsoleerd fenomeen dat met allerlei restrictieve maatregelen beheersbaar gemaakt kan worden.
Verander en verbeter onze algemene opvattingen over werken, breid de mogelijkheden tot deeltijdwerken stevig uit, zorg voor een perfecte kinderopvang, maak van telewerken nu eens een serieus alternatief, bezuinig op al die 'cohorten' zogenaamde managers, consultants, organisatiebureaus, stel sociale prestatiecontracten in voor politici die de mond vol hebben van 'verantwoord en stabiel beleid' maar intussen onze sociale vangnetten wegbezuinigen. En hoeveel fractiemedewerkers zijn er eigenlijk her-ingetreden WAO-ers? Doe eens gek en verplicht frauderende bouwbedrijven om tien jaar lang 25% WAO-ers in dienst te nemen. Van
die dingen! Misschien helpen ze onze overheid eindelijk die WAO-waas voor hun ogen weg te krijgen...
Dat ligt waarschijnlijk een stuk lekkerder bij de kiezer...
Complimenten! U heeft het weer gered!
Zondag 19 Januari 2003 in categorie Voor de Notulen & Ter Kennisname
Tot onze tevredenheid blijkt Verbal Jam een bescheiden factortje geworden dat meetelt in de verkiezingsstrijd. Bij de stellingen die SBS de kijkers voorlegt in het programma
'Waar stem ik op?' staat bij
stelling 28 over de legitimatieplicht Verbal Jam als één van de informatiebronnen. Toch moedig van SBS6.
Er is kennelijk nog hoop voor dit land...
Zondag 19 Januari 2003 in categorie Opinie
Wouter Bos heeft wellicht een strategische fout gemaakt door vandaag Job Cohen als kandidaat premier aan te wijzen voor het geval de PvdA als grootste partij uit de verkiezingen komt.
Burgemeester zijn van Amsterdam is namelijk niet zómaar iets. Amsterdammers hechten zich aan een burgemeester die zijn werk goed doet. En Cohen is in Amsterdam aardig populair.
Het is al de tweede keer dat Amsterdam zijn burgemeester moet opofferen aan de Haagse politiek. Zoiets valt niet in goede aarde.
Ook Ed van Thijn werd destijds naar Den Haag gehaald om in te vallen als minister van Binnenlandse Zaken. Dat liep niet goed af.
Amsterdam is bovendien een echt PvdA-bolwerk, waar veel stemmen vandaan komen. Het zou dus best eens zo kunnen zijn dat de Wouter Bos hiermee zichzelf in de verkiezingsvingers snijdt.
Uiteindelijk riekt het allemaal toch weer naar de bekende baantjesjagerij en partijgekonkel. Wie wordt straks naarvoren geschoven als nieuwe burgemeester van Amsterdam? Jeltje van Nieuwenhoven? Misschien wel Wim Kok? Hopelijk is Ad Melkert content met zijn nieuwe baan bij de Wereldbank.
Hoog tijd voor de gekozen burgemeester, zo blijkt maar weer.
Amsterdam weer het Bos in gestuurd
Zondag 19 Januari 2003 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Dan trek je zo'n aluminium lipje voorzichtig van zo'n pak sinaasappelsap. Toch schiet het plotseling los en
dus ejaculeert het pak direct over je goeie goed. Je maakt alles schoon.
Je denkt daarna eindelijk voor jezelf een lekker glas sinaasappelsap in te kunnen schenken. Want dat heb je ondertussen wel verdiend. Ondanks het extra gaatje komt het pak lucht te kort en boert meteen een kwart van de inhoud náást het glas.
Het is natuurlijk
peanuts vergeleken bij het leed van de rest van de wereld, maar wat
zou ik op dat moment de uitvinder van dit stuk ongemak als taakstraf duizend waterputten willen laten graven in de Sahel. Met de hand uiteraard. En zónder sinaasappelsap bij de hand. Dan lijd ik tenminste nog voor een goed doel.
Sappelt u ook met dit soort kwesties door het leven?
Zaterdag 18 Januari 2003 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Er is al ontzettend veel over geklaagd en ik had zelf deze week ook weer zoiets aan het handje: het dure 0900-nummer.
U kent het wel: je hebt alles goed geïnstalleerd, maar toch doet je ADSL-lijn of je kabelmodem het niet. Een bank stuurt je een renteoverzicht van waardepapieren die je niet bezit en je hebt ook geen rekening bij die bank. Leg dát maar eens uit aan de Belastingdienst.
Of je hebt een afspraak met een servicedienst gemaakt, maar er komt niemand opdagen. Je hebt netjes je electriciteitsrekening betaald, maar toch krijg je aanmaningen. Van die dingen.
U kunt geen kant uit, behalve de kant van dat gehate 0900-nummer. Er zijn er (vooral helpdesks) die 45 Eurocent per minuut durven vragen! Voor dat geld krijg je eerst minstens drie menu's met uitgebreide uitleg over de keuzemogelijkheden, daarna een melig Mantovani-muziekje, dan altijd weer diezelfde slijmtreitertelefoontrut die zegt dat alle medewerkers momenteel in gesprek zijn, vervolgens weer een zenuwslopende Burt Bacharac-deun die krakend wordt afgekapt door een signaal dat zogenaamd ergens de telefoon overgaat. Ha, eindelijk! Niks daarvan, dat had u gedacht! Dit was alleen om u hoop te geven, om te voorkomen dat u ontmoedigd afhaakt. Het enige dat u aan de lijn krijgt is het zeikstrijkersorkest van Victor Sylvester.
U schat de meterstand inmiddels op 6 Euro. En daar komt die teletroela ook weer eens langs, de medewerkers zijn nog steeds in gesprek, nog even geduld alstublieft.
Mocht u zo masochistisch zijn om de hele marteling uit te zitten, dan krijgt u een fortuin later een medewerker aan de lijn die alles nog eens met u gaat doornemen wat u allang weet, u onnozele vragen gaat stellen, u gaat zeggen dat u een ander nummer had moeten bellen, u opbiecht dat hij er zelf niks van begrijpt, u gaat schofferen, u gaat vertellen dat u een brief moet schrijven, u gaat aanpraten dat het uw eigen schuld is, u uitgebreid naar uw klantgegevens gaat vragen, kortom: u rijp maakt voor acute crisisopvang. Twintig Euro later bent u nog niet veel wijzer dan twintig Euro geleden. Bellen naar een 0900-nummer heeft slechts in zéér uitzonderlijke gevallen nut.
Het hebben van een 0900-nummer zou strafbaar moeten zijn, want het is zonder meer te kwalificeren als tele-beroving. Bedrijven die zich voordoen als degelijk en deugdzaam blijken door het hebben van een dergelijk nummer gewoon criminele zakkenvullers, oplichters, ladenlichters, afpersers en geldgraaiers. Zij brengen de gezondheid ernstige schade toe, veroorzaken hartklachten, beroertes, impotentie, zijn tijdens de zwangerschap slecht voor de baby en belemmeren het stoppen met roken.
KPN pakt van al die gesprekken een lekker graantje mee. Geen wonder dat KPN weer lekker uit het dal van de miljardenschulden kruipt. Dat is niet de de verdienste van Scheephouwer, maar de uwe! Die kutKPN-ertjes beschouwen u kennelijk als de goud kakkende ezel, de argeloze klant die zich nietsvermoedend de zakken laat rollen.
Tijd voor de 0900-revolutie dus! Consumenten zouden het principieel en en masse moeten verdommen om een 0900-nummer te bellen. Altijd, zonder enige uitzondering. Schrijf maar een briefje.
Van de politiek hoeft u niets te verwachten. Politieke partijen hoor je nooit over normen en waarden ten aanzien van dit soort praktijken, over de veiligheid op het telefoonnet, waar iedereen op grote schaal z'n geld afhandig wordt gemaakt, over doodgewoon fatsoen. Want als je er éven over nadenkt, besef je dat je zoiets gewoon niet kunt maken als helpdesk van HetNet, als Fortisbank, als Nuon, als UPC, als... vult u zelf maar aan.
En dus: houd u zich vooral niet in! Reageer met uw ervaringen, nagel die bedrijven met naam en toenaam alhier aan de schandpaal! Trouwe lezers weten: Google onthoudt alles!
Zo, dat was een lang gesprek...
Vrijdag 17 Januari 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
Ik begin behoorlijk te lijden aan RSI: Repetitive Stembeïnvloedings Injury. Posters, radio- en televisiespots, debatten, speculaties, verkiezingsbijeenkomsten, vlotte babbels, saaie babbels, lekkere kontjes, kwabbige decolletés, peilingen, stemadviezen, one-liners, lijsttrekkers, lijstduwers, lijstleurders, lijstlokkers en lijstratelaars. Vult u maar aan wat ik nog ben vergeten. Om gek van te worden en duidelijker wordt het er allemaal niet op.
Daarom geef ik u een simpele stemcursus. Dan kunt u voor de rest de media uitzetten tot 22 januari. Niet meteen afhaken omdat dit over politiek gaat, want dit stuk gaat u veel tijd besparen.
Lees verder...
Donderdag 16 Januari 2003 in categorie Incrowd: over webloggen
Vandaag heb ik zin in iets onbenulligs. Het random slachtoffer hiervan wordt Weblogs Begint Hier. Het is weer zo'n Startpagina kloon waar een heleboel weblogs bij elkaar staan opgesomd. Snel checken of Verbal Jam erbij staat. Ha, fijn, ze zijn me niet vergeten!
Ho, stop en wácht eens even! Achter Verbal Jam ontbreekt het woordje 'tip'. Dit gaat toch alle perken te buiten! Weten ze daar eigenlijk wel wie ze voor zich hebben? Dit grenst aan criminele lamlendigheid! Mijn humeur schiet door de vangrail. Het is toch een kleine moeite om even die drie luttele lettertjes erachter te typen! Buitendien kan ik nergens vinden volgens welke criteria het predikaatje 'tip' wordt verleend. Ik wil de chef spreken!
De pagina wordt beheerd door Leonie Sanders. Wat hééft Leonie tegen me? Ik heb nooit affaires gehad met dames die Leonie heetten, laat staan dat we met slaande ruzie uit elkaar zijn gegaan. Ook heb ik nooit proletarisch gewinkeld bij Sanders Meubelstad, dus met haar familie kan ik ook niet gebrouilleerd zijn.
Ineens valt alles op z'n plaats. Gelukkig ontwaar ik nog net op tijd ons goeie ouwe Tonie's Kladblok. Daarachter staat tussen haakjes de vermelding: nieuw. Hier Eindigt voor mij Weblogs Begint Hier.
Valt mee, hè? Tenminste niet over politiek...
Woensdag 15 Januari 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
Heeft u ze ook wel eens ontvangen? Van die zielige emails waarin iemands zoontje er ernstig aan toe is? Van die emails waarin je wordt verzocht het bericht zo vaak mogelijk door te sturen omdat de berooide ouders per mail 5 centjes van een provider krijgen om het arme kind van een wisse dood te redden? Daar trapt u toch niet in hè?
Waarom deze postjes in godesnaam op internet circuleren is mij een raadsel, want ze zijn volkomen nep en leveren de oorspronkelijke afzender niets op. Voor het geval u er nog nooit eentje heeft ontvangen, zal ik er eentje voor u parafraseren, ter lering ende vermaeck.
"Ons zoontje Josje is 4 jaar oud. Toen Josje ter wereld kwam bleek hij te lijden aan een dubbelzijdig diagonaal uitgeklapte long als gevolg van een aangeboren frontaal verkreukeld en lateraal uitgescheurd scrotum.
De problemen zetten zich voort. In vier jaar heeft ons Josje al 256 zware operaties moeten ondergaan.
Afgelopen maand is bij hem ook nog eens een levensbedreigende vorm van rechtsdraaiende vliegende teelbaltering ontdekt.
Hij zal zijn vijfde jaar niet halen als hij niet wordt geopereerd.
Daar hebben wij het geld niet meer voor. Wij wonen in het duivenhok op zolder bij onze drugsverslaafde (schoon)ouders en worden knettergek van het gekoer en gekak, zowel van die rotduiven als van de ouwelui.
Ook onze pensioenreserves zijn verdwenen in de eerdere operaties en in een volkomen uitgehold pensioengat.
Nu heeft onze verzekering een deal gesloten met de provider "Het Net".
Voor elke forward van dit mailtje ontvangen wij 5ct. Want ook onze verzekering zit door toedoen van Josje blijkbaar geheel aan de grond.
Help jij ons mee Josjes leven te redden?
Ria en Koos.
Dus, als je een hart hebt stuur je het door!"
En als je hersens hebt doe je dat niet...
Dinsdag 14 Januari 2003 in categorie Baanbrekende denkbeelden, Politiek & Maatschappij
Ik heb een véél beter idee: we gaan dat heel anders doen met die verkiezingen! Dan kunnen we die volksvertegenwoordigers tenminste eens flink achter de vodden zitten. We gaan de élections permanentes invoeren! Voortdurende verkiezingen dus. Ik verklaar mij nader.
Op dit moment stemmen we één keer per vier jaar. En wanneer die lieden dan eenmaal op het pluche zitten, denken ze dat ze lekker hun eigen gang kunnen gaan. Daar steken we acuut een stokje voor. Met de moderne communicatiemiddelen moet het mogelijk zijn minstens één keer per jaar te stemmen. Ga maar na: als we per sms of internet allerlei zielepoten uit het Big Brotherhuis of Idols kunnen wegstemmen, moet dat ook mogelijk zijn bij de Tweede Kamer.
En wat dan met de stemmen van degenen die géén toegang hebben of willen tot die technische verworvenheden? Die pakken we gewoon gelijk mee bij bij het opnemen van de meterstanden.
De kandidaten willen tegenwoordig hip doen met een verkiezingsweblog. Mooi, dat zullen we ze inpeperen! Elk kamerlid en elke minister of staatssecretaris wordt verplicht een weblog bij te houden. Daarop doet hij of zij verslag van de geleverde prestaties. Onder de maat? Die haalt de volgende ronde dus niet. Weg ermee, volgende kandidaat. O ja, en zónder wachtgeldregeling uiteraard.
Dat wordt werken. Populair lopen doen in de media zal ze ook niet helpen, op hun weblog vallen ze door de mand.
Kijk, dat gaat ze scherp houden, die jongens en meisjes!
O, alsof we nu zo'n geweldig systeem hebben!
Dinsdag 14 Januari 2003 in categorie Milieu, flora, fauna
Volgens dagblad De Telegraaf gaat bioloog Komdeur van de Rijksuniversiteit Groningen (RuG) onderzoek doen naar het paringsgedrag van koolmezen. Daartoe gaat hij 120 van die diertjes uitrusten met minuscule cameraatjes en ze drie maanden observeren.
Ik vind het een schande! Is er dan geen enkel respect meer voor de privacy van de koolmees? Ja ja, zogenaamd onderzoek doen naar het paringsgedrag! Dat is natuurlijk een slappe smoes. Iedereen die wel eens buiten rondloopt wéét al hoe koolmezen paren: een hoop opgewonden gefladder en dan gaat de één bij de ander de RuG op. Meer is het niet.
Die meneer Komdeur is gewoon een ordinaire voyeur, lekker neukende koolmeesjes kijken!
Dit soort activiteiten moeten we onmiddellijk strafbaar stellen. Dan kunnen we straks huiszoeking doen bij die Komdeur! Ik wed dat de politie daar dan een gigantische verzameling videobanden met koolmeesjesporno aantreft!
Hier zou Freud het zijne van denken...
Dinsdag 14 Januari 2003 in categorie Satire
Volgens dagblad
De Telegraaf gaat bioloog Komdeur van de Rijksuniversiteit Groningen (RuG) onderzoek doen naar het paringsgedrag van koolmezen. Daartoe gaat hij 120 van die diertjes uitrusten met minuscule cameraatjes en ze drie maanden observeren.
Ik vind het een schande! Is er dan geen enkel respect meer voor de privacy van de koolmees? Ja ja, zogenaamd onderzoek doen naar het paringsgedrag! Dat is natuurlijk een slappe smoes. Iedereen die wel eens buiten rondloopt wéét al hoe koolmezen paren: een hoop opgewonden gefladder en dan gaat de één bij de ander de RuG op. Meer is het niet.
Die meneer Komdeur is gewoon een ordinaire voyeur, lekker neukende koolmeesjes kijken!
Dit soort activiteiten moeten we onmiddellijk strafbaar stellen. Dan kunnen we straks huiszoeking doen bij die Komdeur! Ik wed dat de politie daar dan een gigantische verzameling videobanden met koolmeesjesporno aantreft!
Hier zou Freud het zijne van denken...
Dinsdag 14 Januari 2003 in categorie Sport
Raymond van Barneveld won dit weekend de officieuze wereldbeker bij het pijltjeswerpen. Waarschijnlijk om het niveau van deze bezigheid aan te duiden verklaarde hij:
"Zodra je dus gaat nadenken is dat in deze sport fataal."
Darten, dát zouden meer mensen moeten doen!
Ik kon het even niet laten...
Maandag 13 Januari 2003 in categorie Kunst en Cultuur
Het afgelopen weekend was het weekend van de vallende popsterren. Gisteren doofde het licht van Maurice Gibb, vandaag moesten wij weer vernemen dat die knaap van T-Rex, Mickey Finn, zaterdag al was afgereisd naar het Rock-Walhalla.
Mocht u nog ambities hebben beroemd te worden in de muzieksector, dan zou ik me nog maar eens bedenken. Je schijnt er niet oud mee te worden. Menige necrologie van een te vroeg overleden idool staat vooral in het teken van drugs- en drankverslaving.
Ik heb altijd zo'n vermoeden gehad dat de inname van grote hoeveelheden drogerende middelen door de gevierde artiesten dikwijls bittere noodzaak was, de keerzijde van de glamour.
Ga maar na: ziet ú zichzelf al staan voor volle stadions? Ik stond als kind al te shaken wanneer ik een blokfluitdeuntje tussen de schuifdeuren ten beste moest geven. Heeft ú nooit eens een off-day, waarop je je dermate beroerd voelt dat een optreden wel het laatste is waarop je zit te wachten? Niet zeuren, je hebt een contract. Niet kotsen maar doorspelen!
Lijkt het ú een eitje om de wereld rond te toeren en maandenlang in verschillende hotels te wonen? Altijd weer die stress overwinnen, de angst onderdrukken. Slechts weinigen zijn erop gebouwd en dan is een lekker dempend hulpmiddeltje snel genomen.
Nee, volgens mij is het poppodium op de lange duur een tragisch slagveld...
Dus vraag een second opinion voor je je opgeeft voor Idols...
Maandag 13 Januari 2003 in categorie Voor de Notulen & Ter Kennisname
Heerlijk truttig woord: lezersservice. Dat wil ik gewoon een keer gebruikt hebben. Maar to-the-point: ik kan mij goed indenken dat het lezen van een lang stuk via het beeldscherm een hele kluif is. De voorgaande stukken zijn lang. Daarom zijn er voor trein, toilet of voor waar u het maar gerieft ook printversies beschikbaar via Tijdloos Lezen.
Directe links:
Dat ligt lekker bij de kiezer (deel 1)
Dat ligt lekker bij de kiezer (deel 2)
Had je dat niet éérder kunnen zeggen?!
Maandag 13 Januari 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
Serie: "Dat ligt lekker bij de kiezer!"
Aflevering 2: Gezondheidszorg.
Een ziekenhuis, dat ligt
niet lekker. De bedden zijn er weliswaar goed, maar voor de rest kun je er maar beter uit de buurt zien te blijven. U zult zeggen: dat spreekt vanzelf! Dat zijn wij natuurlijk van harte met u eens. Maar soms heeft een mens pech en belandt hij binnen de muren van het hospitaal.
Het is al erg genoeg dat je in een ziekenhuis in de rats moet zitten over je gezondheidsprobleem. Je mag verwachten dat dit dan ook je
enige zorg is en dat de overige zorgen door zorgverleners worden overgenomen.
En dáár gaat het nogal eens mis...
Het lijkt alsof zorgverleners het begrip 'zorgverlener' af en toe binnenstebuiten interpreteren, want dan verlenen ze je alleen maar extra zorgen. Je moet namelijk voortdurend alert blijven dat de juiste informatie tussen de verschillende disciplines wordt uitgewisseld, dat je de juiste medicijnen in de goede hoeveelheden krijgt, dat je zélf complete informatie krijgt, dat ze er geen
drains of infusen uittrekken die nog hadden moeten blijven zitten, dat het vervolgtraject is geregeld als je na ontslag nog thuiszorg nodig hebt en ga zo maar door.
Sommige politici roepen tijdens de campagne dat de gezondheidszorg efficiënter moet. Daarin hebben ze gelijk. Helaas roepen ze dat vooral vanuit een oogpunt van kostenbeheersing. En zo zien ze wederom het voornaamste aspect van de gezondheidszorg over het hoofd. Natuurlijk mogen de kosten niet de beddenpan uitrijzen, maar het belangrijkste is toch dat een patiënt maar met hooguit één zorg in het ziekenhuis wil liggen: zijn kwaal.
Al sinds jaar en dag ligt in de gezondheidszorg de nadruk op het kostenaspect. En dus kreeg je overal managers. Managers die de kosten binnen de perken moesten houden. Op zich niets mis mee, maar het ware probleem zit hem nu net in het feit dat de meeste managers helemaal niet kúnnen managen! Het beroep 'manager' is weer zo'n gewichtigdoenersbezigheid, een in de Verenigde Staten verzonnen carrière-
move.
Een échte manager zou een regelneef (m/v) moeten zijn, iemand met een hoge praktische en sociale intelligentie, iemand die Het Totaal overziet, die coördineert, zaken en mensen op de juiste manier met elkaar in verband brengt, werkprocessen regelt. Het belangrijkste talent dat een goede manager moet hebben is daarnaast: kunnen zien wáár het fout gaat, waar het systeem hapert.
En, o wonder, dan blijkt alles vanzelf ook efficiënter en daardoor goedkoper te worden.
Elke afdeling in een ziekenhuis heeft daarom meer aan een 'procesbewaker' dan aan een traditionele manager. Dat vereist bijzondere talenten. Misschien moet daar een speciale studierichting voor komen. Denk in elk geval eens via die andere invalshoek, geachte campagnetijgers. Dan hoeft het straks niet meer voor te komen dat de oude meneer Vos pas vlak voor zijn narcose in de operatiekamer te horen krijgt dat zijn hartoperatie voor de derde keer wordt uitgesteld omdat er geen bed vrij is op de intensive care. Dat ligt nu eenmaal niet lekker bij de kiezer, bij meneer Vos dus in dit geval.
Stemadvies ten aanzien van de gezondheidszorg: stem niet op een partij met louter een boekhoudersmentaliteit.
En ach, u kent ook zelf wel genoeg voorbeelden...
Miniserie - Aflevering: Gezondheidszorg.
Maandag 13 Januari 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
Serie: "Dat ligt lekker bij de kiezer!"
Aflevering 2: Gezondheidszorg.
Zie ook: deel 1, de inleiding.
Een ziekenhuis, dat ligt niet lekker. De bedden zijn er weliswaar goed, maar voor de rest kun je er maar beter uit de buurt zien te blijven. U zult zeggen: dat spreekt vanzelf! Dat zijn wij natuurlijk van harte met u eens. Maar soms heeft een mens pech en belandt hij binnen de muren van het hospitaal.
Het is al erg genoeg dat je in een ziekenhuis in de rats moet zitten over je gezondheidsprobleem. Je mag verwachten dat dit dan ook je enige zorg is en dat de overige zorgen door zorgverleners worden overgenomen.
En dáár gaat het nogal eens mis...
Lees verder...
Zondag 12 Januari 2003 in categorie Gozertje
Ik heb een echte wetenschappelijke ontdekking gedaan geloof ik. Dat ging zo: ik zat lekker te neuspeuteren en op het moment dat ik zo'n fijne sliert uit mijn neus trok gingen mijn kaken vanzelf bewegen! Ik nóg eens proberen en ja hoor, daar gingen ze weer! Het zou dus best eens zo kunnen zijn dat het de bedoeling van de natuur is dat een mens zijn snot opeet.
Ik vroeg na schooltijd aan meester Kramer of ik daar een spreekbeurt over mocht houden. Dat had ik net zo goed niet kunnen vragen. Hij vond het een smerig onderwerp. De ouwe zak! Maar ik laat me natuurlijk niet zomáár wegsturen!
"Mijn spreekbeurt is goed voor een schonere klas!" zei ik dus.
Maar er kwam niks van in, zei hij. En hij wilde er niets meer over horen, want hij zat net werk na te kijken.
"Heeft u dan liever dat iedereen het gewoon onder z'n bank blijft smeren?"
Was nog even lachen, man, want hij stond meteen op en ging onder de tafeltjes kijken.
"U vergeet uw eigen bureau," zei ik. Natuurlijk maakte ik daarna meteen dat ik wegkwam, want humor heeft die man niet.
Miniserie - Inleiding
Zondag 12 Januari 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
Er zijn woorden die je niet in de eerste zin van een stuk moet zetten. Anders haken lezers meteen af. Daarom maar in in deze dérde zin: politici, verkiezingen, verkiezingscampagne. Maar goed, tot hiertoe heeft de Here u geholpen, u bent er nog, dus krijg ik de kans het toch nog een beetje leuk te maken.
In de campagne staan thema's als veiligheid, wachtlijsten, onderwijs en integratie centraal. Want 'dat ligt lekker bij de kiezer'. Nou, dat ligt helemáál niet lekker bij de kiezer! Althans niet in de vorm van het eindeloos stoere gewauwel erover in de verkiezingscampagne. Actie willen we zien, en dan niet in de vorm van ludieke activiteiten als olifantklimmen en pootje baden, maar actie in de vorm van originele ideeën. Die hebben we nog niet gehoord van de dames en heren politici. En al helemaal niet over de minder populaire onderwerpen als de WAO, de werkgelegenheid en de bezuinigingen. Het denken van politici blijkt star. Ik zie nu nooit eens een aardige, andere invalshoek.
Daarom wil ik de komende dagen af en toe eens een proefballonnetje oplaten, om in het jargon te blijven. Gewoon links en rechts eens een ideetje, suggestie of wijze raad hoe het óók zou kunnen. De jongens en meisjes een beetje op het spoor zetten. Huiswerk dus voor Balkenende, Bos, De Graaff, Halsema, Herben, Marijnissen, Zalm en degenen die ik weglaat om de zin niet te lang te maken.
Dat klinkt natuurlijk knap aanmatigend van Verbal Jam. Dat ís het ook, maar dat mág ook, want dat zal een keertje tijd worden!
Klein voorbeeldje: de PvdA heeft vlak na de vorige verkiezingen de stukken bij Verbal Jam goed bestudeerd. Die hebben mijn advies in uiterste wanhoop opgevolgd. En kijk eens hoe die nu lekker in de lift zitten!
Dus: Verbal Jam voor Volk & Vaderland! O nee, sorry, foute slogan, foute vergelijking. Héél erg fout zelfs! Dat krijg je er nou van, met zo'n overdosis Gekke Gretta op de buis...
Wordt vervolgd...
Zaterdag 11 Januari 2003 in categorie Altijd handig
KPN Telecom ging prat op het aantal van 100.000 I-mode toestellen dat vorig jaar was verkocht. Nu blijkt via
nu.nl dat twintig procent daarvan is aangeschaft door de Rabobank. Voor het bankpersoneel.
Een I-mode toestel (althans de NEC, niet de Toshiba) kan de mooiste tot de mafste ringtonen weergeven. Wie wel eens op een bank heeft gewerkt kent het niveau van de kantoorhumor. Wanneer u een Rabo-vestiging binnenwandelt moet u dus niet vreemd opkijken indien u plots wordt omringd door de grappige geluiden van boeren, winden en klaarkomen. Want da's lachen, man!
U als klant weet dan: dát is i-mode! Geheel gerustgesteld heft u uw Rabo-rekening op en gaat met het uitbetaalde saldo ook zo'n
funny toestelletje kopen.
O ja, voor degenen die na een weekje tóch wat teleurgesteld zijn in de prestaties van I-mode: Verbal Jam heeft als kleine troost voor hen sinds jaar en dag een speciale
I-mode site met
gratis extra flauwe ringtonen.
Wist u niet, hè?
Vrijdag 10 Januari 2003 in categorie Kort en Tussendoor
Ons standpunt over de winter is ongeveer hetzelfde als vorig jaar.
Ik ga natuurlijk niet alles twee keer zeggen hier.
Donderdag 09 Januari 2003 in categorie Israël en het Midden-Oosten
The continuing story of Gretta Duisenberg.
In het NOS journaal van woensdagavond zagen wij 'hare excellentie' Gretta Duisenberg op visite bij Arafat. Samen verklaarden zij zich absoluut tégen de aanslagen op burgers in Israël en Palestina. Althans, dat was de intentie. Waarschijnlijk om misverstanden omtrent haar eerder geuite begrip voor zelfmoordaanslagen weg te nemen, legde Gretta haar eigen en Arafats standpunt nog eens duidelijk uit aan de pers:
"He's absolutely against it and even yesterday they provided to do it again."
Ach, ze zal een beetje opgewonden zijn geweest, zo maar ineens naast Arafat. Maar direct daarna wéér:
"He will try to do as much as he can to provide it."
Ai, missertje: 'to provide' betekent ondermeer 'verzorgen, ergens in voorzien'. En Gretta zal toch niet bedoelen dat Arafat nog meer aanslagen gaat 'verzorgen'? Weliswaar is Israël van mening dat hij dit inderdaad doet, maar zij had beter het woord 'prevent' kunnen bezigen, of desnoods 'provide against'.
Misschien is het inhuren van een woordvoerder een ideetje voor Gretta? Dat scheelt een paar mud steenkolen-Engels en een hoop misverstanden.
Niet dat ik het zelf nou zoveel beter zou kunnen, maar ik ben dan ook niet zo gek om naast Arafat te gaan staan...
Lekker weer een spijkertje op laag water gevonden...
Woensdag 08 Januari 2003 in categorie Religie
Het ROC in Amsterdam verbiedt binnen de eigen muren het dragen van gezichtsbedekking door islamitische vrouwen. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat deze kwestie nu ineens acuut wordt, want het dragen van die zogenoemde nikab gebeurt al veel langer. Bij Verbal Jam bijvoorbeeld kwam de kwestie van het gezichtsgordijn op 9 juli 2002 aan de orde in Fortune Cookies nummer 5. Maar goed, het is verkiezingstijd en zo'n lekker integratiepuntje geeft weer gelegenheid tot stoere taal in het debat.
Ik snap trouwens niet waarom er zo moeilijk wordt gedaan over het wel of niet toestaan van de nikab: volgens mij is het gewoon al jaren domweg verboden. Ik meen me namelijk te herinneren dat er reeds lang een politieverordening bestaat die verbiedt om vermomd over straat te gaan. Indertijd is deze verordening waarschijnlijk in het leven geroepen om te voorkomen dat Sinterklaas ook in hartje zomer de kindertjes ging lastigvallen.
Er zijn ongetwijfeld lezers die hier het fijne van weten...
Woensdag 08 Januari 2003 in categorie Incrowd: over webloggen
Dit soort dingen hoor je altijd zonder al te luidruchtige borstklopperij en met vooral veel valse bescheidenheid te brengen:
a. Verbal Jam staat dankzij Hello-Again in de Veronicagids. Voor de tweede keer al trouwens. De eerste keer was te danken aan CieKee.
Hieronder een uitgeknipt snippertje van het stuk. Het totaalplaatje is te downloaden op Hello-Again.
b. Verbal Jam stond ineens op nummer 3 in de BNN Blog40. Met wel acht stemmen! Snel een screendumpje gemaakt, want zoiets duurt natuurlijk maar enkele seconden.
Op onverklaarbare manier handhaven wij ons al sinds 27 november in die blog40, dus kennelijk zijn er toch nog lezers die onze eer hoog willen houden.
Natuurlijk hadden we geen schijn van kans op die I-book en er restte ons niets anders dan ons zéér laatdunkend over die blog40 uit te laten.
Dus wat doe je in zo'n geval? Je laat je ijdelheid maar in 't geniep strelen. Nou ja, stem dán ook maar door, zou ik zeggen!
Tja, dit soort dingen kom je natuurlijk niet onderuit...
Dinsdag 07 Januari 2003 in categorie Israël en het Midden-Oosten
Een vervolgje op het vorige stuk.
Nieuwsfeiten leiden soms tot onverwachte wetenswaardigheden. Zo vernemen wij via NOS Teletekst van Jaap de Hoop Scheffer dat Gretta Duisenberg een diplomatiek paspoort heeft.
Dat wéten wij normale mensen helemaal niet! Daar horen wij van op! En daar kunnen wij pas van ophoren op zo'n moment dat Jaap begint te mekkeren dat Gretta haar diplomatieke paspoort heeft misbruikt voor privé doeleinden!
Volgens mij kun je een weekblad volschrijven met dit soort weetjes. Moet je ze wel eerst weten natuurlijk...
Ik dacht al: wat komt ze daar makkelijk binnen...
Dinsdag 07 Januari 2003 in categorie Waargebeurde verzinsels, Verhelderende Gesprekken, Israël en het Midden-Oosten
"Hi, Ahmed, gaat 't een beetje daar?"
"Nah, moeilijk hè... Je weet 't..."
"Is moeders thuis?"
"Nee, die is effe weg, effe janken weer."
"O, vanwege Gretta?"
"Weet ik veel hoe dat mens heet!"
"Ja, da's Gretta Duisenberg."
"Whatever, er zijn camera's bij, dus dan moet ma weer effe opdraven."
"Uiteraard! Jouw moeder jankt als de beste, daar kan die hele Israëlische PR niet tegenop!"
"Spot er maar mee. We zitten hier al diep in de shit en dan komt er ook nog eens zo'n Nederlandse maftrien hier lopen snotteren."
"Je moet wat over hebben voor de goede zaak natuurlijk, ze is solidair."
"Ja, eh, moet ze bij Sharon en Arafat wezen, niet bij ons. Gaat ze nog een beetje lopen goedpraten dat sommige van die gekken hier zich opblazen in Tel Aviv. Krijgen wij weer de raketten voor de kiezen. Klaar ben je met die gasten."
"Ja, Ahmed, je hebt 't er maar druk mee..."
"Zo is dat! Zeg, ik ga weer effe puinruimen als je 't niet erg vindt..."
"Nee, joh, laat je door mij niet ophouden. Ik spreek je!"
O ja: voor het geval u dit stukje misplaatste spotternij vindt: de serieuze mening staat al lange tijd hier en hier.
Anders krijg ik straks Willibrord Frequin op m'n dak...
Maandag 06 Januari 2003 in categorie Verhelderende Gesprekken
Er staat een Saab van middelbare leeftijd verlaten langs de weg. Hij heeft een lekke band. Dat is pech, maar nog meer pech is, dat het daar betaald parkeren is. De ruitenwisser fungeert alleen nog maar als paperclip voor een stapel bonnen.
Ik zie een vrouw in uniform. Zij staat voor de Saab in de karakteristieke parkeerwachter-die-een-bekeuring-schrijft houding. De pdebs-houding is: nadrukkelijk ferm op één standbeen, het andere been bijna provocerend schuin en strak zijwaarts op het trottoir geplaatst, het hoofd ernstig en geconcentreerd gebogen naar het uitschrijfproces.
In een impuls loop ik op haar toe.
"Mag ik even iets zeggen?" vraag ik de parkeerwachterdame.
Zij kijkt wantrouwend schuin op van haar bonnenboekje.
"Jaaaa...?"
Het klinkt een beetje onwelwillend, zo van 'als het dan per se moet', want een gesprek met 'het publiek' betekent doorgaans gedonder.
Ik vertel haar vriendelijk: "Nu kom ik om precies te zijn al sinds 20 oktober langs deze plek. Toen stond deze zielige Saab hier óók al. Ik zie alleen maar de stapel bonnen dikker worden, maar verder gebeurt er niets. Ik zie u nu weer zo'n bonnetje schrijven. Is dit niet een beetje bureaucratisch? Wordt het niet eens tijd het ding eens weg te slepen?"
Blijkbaar inmiddels gerustgesteld dat ik de Saab-eigenaar niet ben ontdooit haar toon en glimlacht zij een brede Surinaamse glimlach.
"Hij staat er zelfs al sinds september! En we moeten blijven schrijven, want anders gebeurt er helemáál niets meer, dan slepen ze hem nooit meer weg. Bij het tennispark verderop heeft er eentje zelfs negen maanden gestaan."
Ik begrijp dat de wegsleepdienst kennelijk weer een andere afdeling is.
Uit eigen beweging licht zij nog toe: "En er wordt gewoon nog wegenbelasting voor betaald, dus we kunnen verder niks..."
Ik loop verder met de woorden: "Misschien is dit dan wel voordeliger dan een parkeervergunning..."
Ik ben nog vergeten te vragen waarom ze in dit stadsdeel niet aan wielklemmen doen. Zal wel komen omdat het hier Buitenveldert heet, een dure wijk in Amsterdam waar de kans groter is dat je als parkeerwachter door een belangrijke advocaat wordt afgeblaft.
Tja, wat kunnen we anders doen dan zuchten...
Zondag 05 Januari 2003 in categorie Politieke Portretten
Mag ik even smalen over het Zalmlog, dat campagnedagboekje van meneer Zalm? U gelooft toch niet dat hij dat zelf schrijft, hè? Nee, daar heeft hij natuurlijk iemand voor ingehuurd. Die tekstschrijver heet dan vast Visser of zoiets, want dat lijkt me typisch Zalm-humor. Die meneer Visser gaan we eens aan de tand voelen.
“Ja, ik schrijf inderdaad het Zalmlog. Met tegenzin moet ik bekennen, want ik mag die man niet. Het is een beetje een blaaskaak. Veel gewichtige woorden, maar doen, ho maar! Hebt u zelf kunnen zien op Nieuwjaarsdag, op Scheveningen. Je zou toch zeggen: een béétje zalm duikt meteen het water in, maar nee, hij gaat kleumend erwtensoep staan scheppen.”
“De voornaamste reden dat ik het Zalmlog moet schrijven, is dat Zalm beter in rekenen is dan in taal. Maar af en toe wil hij per se zelf iets schrijven. Ik raad dat dan ten stelligste af, want de man maakt zich belachelijk. Nee hoor, blijven dreinen: ikke doen, ikke doen! Nou dan krijg je dus dit:
Lees verder...
Zaterdag 04 Januari 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
De komende verkiezingscampagne zie ik met anticiperend afgrijzen tegemoet. Want het krankzinnigheidsgehalte van deze natie neemt onrustbarend toe. Wat sommigen zich denken te mogen permitteren om maar de aandacht te trekken is verbijsterend en strijdig met het kleinste beetje goede smaak.
Stelt u zich bijvoorbeeld eens voor, dat je als kind zo'n man als Mat Herben als vader hebt. Ik weet, dat vergt het uiterste van het inbeeldingsvermogen, maar het wordt nu eenmaal geen gemakkelijke campagne. Hééft Herben eigenlijk kinderen? Zo ja: hij zou uit de ouderlijke macht moeten worden ontzet, anders bestaat er acuut gevaar dat een Herbenpubertje zich straks verhangt op de dichtstbijzijnde hangplek.
Lees verder...
Vrijdag 03 Januari 2003 in categorie Incrowd: over webloggen
Bijna vergeten! Collega loggers als Mijnkopthee, Ransporn, Punkey, Luna, Openhaard en Sikkema vonden het nodig een Haardporn Dumpdag te organiseren. Dat is vandaag. Zij dumpen zoveel mogelijk porno-links.
Getverderrie! Normaal houd ik mij verre van dit soort periodieke oprispingen van collegiale verdorvenheid, want het haalt het weblog-genre door het slijk (of andere vochtige substanties van onwelriekende samenstelling). En dus voel ik mij in het kader van de normen en waarden hype moreel verplicht de jongelui op hun verantwoordelijkheden te wijzen.
Zomaar wat exhibitionistische copulatie-linkjes dumpen heeft namelijk geen enkele toevoegde waarde! De geschokte lezer steekt er niets, maar dan ook niets van op! Niet dat alles nu even educatief hoeft te zijn, maar er zit zelfs nauwelijks een fun-element in. Het is alleen maar meer van hetzelfde.
Spit nu eens wat dieper! Niet altijd van dat makkelijke! Geef er eens wat informatie bij!
Wij kregen namelijk al diverse uitdagende vragen toegezonden door weetgierige lezertjes. Dus duik dan liever hier eens in:
- Is pijpen en beffen eigenlijk wel toegestaan voor vegetariërs?
- Geven kunstmatig opgevoerde borsten na de bevalling moedermelk of siliconenkit?
- Zijn die billen op Suffie.com nu wel of niet van pvc?
- Zingen mannen tijdens het neuken wel eens "Waar is hier de nooduitgang?"
- Ten aanzien van het gelinkte beeldmateriaal: welke is/zijn nou die van jou?
- Hebben jullie na het bestuderen van de links nu lamme of klamme handen?
- Waarmee bedienen Roel&Roel hun versnellingspook?
- Bestaan er nu veel dames die zichzelf wel eens hebben geteend in plaats van gevingerd?
- Leidt een erectiestoornis tot een slap aftreksel?
Dit was het voorlopig. Wanneer er nog meer interessante vragen binnenkomen zal ik ze toevoegen.
Kom maar op met die antwoorden!
Vrijdag 03 Januari 2003 in categorie Kort en Tussendoor
Een tram reed in de Amsterdamse Eerste Constantijn Huygensstraat op 2 januari een uitzendbureau binnen. Je ziet dan een tramstel uit het pand steken met daarop een enorme reclame:
"Ben jij de tramconducteur die wij zoeken?"
Amsterdam is wel érg wanhopig op zoek naar conducteurs kennelijk.
Jammer dat het niet om trambestúúrders ging!
Donderdag 02 Januari 2003 in categorie Media
Hoofdcommissaris Jelle Kuiper van Amsterdam klaagt in zijn
nieuwjaarstoespraak vandaag over het cellentekort in Amsterdam. Volgens Kuiper, in een toelichting op Radio 1, zijn er op dit moment in de binnenstad nogal wat 'veelplegers die een lange neus tegen de politie trekken'.
U bent dus gewaarschuwd: géén lange neus tegen de Amsterdamse politie trekken, want ze hoeven toevallig maar één celletje over te hebben en u zit erin.
Overigens moet Kuiper eens met Rotterdam gaan bellen, want kennelijk zitten ze daar nogal ruim in hun cellen
(zie vorig stuk).
Beter ook geen andere rare bekken trekken.
Donderdag 02 Januari 2003 in categorie Media
Stoute
kindertjes in Rotterdam die te vroeg vuurwerk afstaken werden in de kraag gevat en belandden in de cel. Acuut en onverbiddellijk ging er een taakstraf er overheen in de vorm van vuurwerkafval opruimen.
Goed zo, dat zal ze leren, meteen lik op stuk beleid. Hieruit valt duidelijk de les van Enschede te proeven, want daar zitten ze nu nóg in de rotzooi. De directeuren Bakker en Pater van S.E. Fireworks kunnen dus alsnog hun borst natmaken. Zij hebben immers destijds véél te vroeg vuurwerk afgestoken (of veel te laat, dat kan ook natuurlijk) en blijkbaar is het huidige beleid dat je zelf de troep moet opruimen.
Het moet toch een machtig gevoel zijn voor die stadsbestuurders in Rotterdam: zelf opgroeien in een tijd waarin je straffeloos je gang kon gaan en nu zo'n lekker
wij-pikken-niks-meer lpf-beleid mogen uitvoeren.
Maar héél stiekem vind ik het wel wat natuurlijk...
Woensdag 01 Januari 2003 in categorie Incrowd: over webloggen
Merel Roze zou als het goed is de I-book in de BNN-blog40 gewonnen moeten hebben. Dat is zeer verdiend, want zij is één van de die-hard schrijfsters in de logwereld. Ik ben benieuwd of zij hem ook inderdaad krijgt toegestuurd.
Verbal Jam heeft zich op onverklaarbare wijze in de blog40 weten te handhaven op grond van slechts 20 stemmen. Bij de laatste check stond VJ zelfs op nummer 9 (?????). Misschien is een plaats in de top 10 nog goed voor een diskette met de handtekening van wijlen Bart de Graaff.
Maar gottogot: wat wás die blog40 een ondoorzichtig geheel. Ik bèn al geen statistisch onderlegd bètatiep, maar hun methode was volgens mij zelfs voor het CBS te hoog gegrepen!
Zoals u vermoedelijk weet begon mijn verstand er op zeker moment dan ook bij stil te staan, gaf ik de pijp aan Maarten, hief ik schreiend de handen ten hemel en gooide ik in één moeite door de handdoek maar in de ring. Dat was beter voor mijn geestelijke gezondheid, want het vertrouwen in mijn eigen intellectuele capaciteiten daalde met de dag. Het moment was dan ook niet ver meer dat ik mij vrijwillig zou hebben aangemeld als triangelreiniger bij de jostie-band.
Merel kreeg meer dan 600 stemmen. Ik dacht "hé, wacht es effe!" Merel schrijft toch stukjes die zijn gericht op ongeveer (ik zeg: ongevéér) dezelfde groep lezers als die van Verbal Jam. Dat zijn mensen die tenminste begrijpen wat je schrijft.
Hier ligt dus nog enig lezerspotentieel. Bovendien is Tonie vandaag ook gestopt.
Ik zet mijn campagneteam meteen aan het werk!
[update] Zie hier de uitreiking van de i-book aan Merel Roze, met dank aan Martijn voor de link.
Ik hoop dat de BNN-methode op een dag nog eens wordt uitgelegd...
