De nieuwe voordeelregel

Ik zie toch wel op tegen vrijdag.
Ik zou daarom willen dat ik een dagje Braziliaan was.
Dan hoefde ik mij waarschijnlijk minder zorgen te maken.
Want de kans is natuurlijk niet gering dat Nederland gaat verliezen. 

Gek genoeg ben ik helemaal geen voetbalfanaat, dus waar maak ik mij druk om? Het zal mijn overdreven sterk ontwikkelde rechtvaardigheidsgevoel zijn.

Het is gewoon niet eerlijk, zo'n groot land tegen het kleine Nederland.
Dáár moet de Fifa nu eens wat aan doen! Die schrijnende ongelijkheid tussen de deelnemende voetballanden.

Wrakkige windlichten

Ik was bij het tuincentrum. Ik wilde zo'n ding.
Ik wist niet hoe het heette.
Na enig speurwerk leerde ik dat het ding een 'windlicht' werd genoemd.
Het is een staand of hangend hokje van hout of metaal,  dikwijls met glazen ruitjes.
In dat hok zet je een kaars of een olielampje.
En dat is dan zo knus in de tuin, vooral op zomeravonden.

Het tuincentrum had een ruim assortiment windlichten.
Het was allemaal rotzooi.
Sommige windlichten waren best leuk bedacht, maar van een dermate aftandse constructie, dat je je als tuincentrum diep zou moeten schamen.
Dat deed het tuincentrum echter niet, het vroeg er minstens vijftig euro voor.

Het bloed onder de nagels

Ieder mens heeft wel eens moordneigingen, al is het maar bij wijze van spreken.
Er zijn immers genoeg situaties waarin je het bloed onder de nagels vandaan gehaald wordt.

Door imbeciele helpdeskmedewerkers, interculturele misverstanden, het slachtoffergedrag van populistische politici, aanbellende groenstroomcolporteurs, echtelijke meningsverschillen, zeurende schoonmoeders, niet werkende elektronische apparatuur, Windows, dreinende kinderen en slecht presterende nationale elftallen.

Ik noem maar wat modern ongemak dat de mens heden ten dage kan teisteren.

Iets vreselijks in de verte

Jezus kom je overal tegen. Dat zeg ik niet omdat ik plotseling 'in de Here' ben, maar omdat het werkelijk zo is. Overal in Europa hangt hij langs de weg, in verschillende stadia van ontreddering, maar altijd aan het kruis.
Alsof die man niks anders gedaan heeft in z'n leven. 

Een bijzonder tragisch geval ontdekte ik in een dorpje. In deze uitvoering staat niet Jezus' eigen lijden centraal, maar kennelijk iets vreselijks dat hij in de verte ziet. Zijn ogen drukken angst en ontsteltenis uit in plaats van pijn.

Minder tuin in tuinstad?

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Amsterdam Nieuw-West - De vroegere tuinsteden Slotervaart, Osdorp en Geuzenveld-Slotermeer zijn sinds 1 mei samengesmolten tot het grote stadsdeel Nieuw-West.
Maar blijft Nieuw-West op termijn ook in voldoende mate een tuinstad?
Ik begon dit sterk te betwijfelen toen ik een kijkje nam bij de vernieuwbouw achterin Osdorp, aan de Pieter Calandlaan.
De eerste generatie woningen is en wordt daar na een halve eeuw vervangen door de tweede.
Eventjes waande ik mij in een nieuwe uitvoering van de Wibautstraat.

Spannende hobby's (6)

Als peutertje dacht ik dat wind ontstond doordat de bomen bewogen. In deze Oostenrijkse windvaan vind ik deze naïeve gedachte verbeeld: de propellor draait doordat het mannetje fietst.
Wanneer je de constructie nader bekijkt, gaat er toch nog heel wat werk zitten in een dergelijke hobby.

Klik voor vergroting

Nut koeienfluisteraar erkend

Enige tijd geleden heb ik bij mijzelf een heel bijzondere nieuwe gave ontdekt: het koeienfluisteren.
Via lichaamstaal slaag ik erin contact te maken met bijvoorbeeld een enigszins depressief rund.
Met deze revolutionaire methode stel ik vast wat er precies aan schort.
Vaak blijkt dan al snel dat de oorzaak met enkele simpele ingrepen weg te nemen is.

Een knuffeldier als burgemeester

Ik was enige weken buitenslands en ik was al bang dat men buiten mijn medeweten een burgemeester in Amsterdam zou benoemen.
Maar gelukkig kon ik bij terugkomst lezen dat dit op z'n vroegst pas 23 juni het geval zal zijn.
Ik kan dus nog wat invloed uitoefenen door openlijk een kandidaat te ondersteunen.
Laat ik zeggen: Annemarie Jorritsma (VVD).
Zij moet burgemeester worden.

Mongolenmuziek

Drie weken geleden spotte ik dit duo in München.
Ik ben vergeten te onderzoeken waar ze precies vandaan kwamen.
Waarschijnlijk gewoon uit München.
Of misschien ergens uit Mongolië.

In dat geval mogen wij spreken van 'mongolenmuziek' zonder denigrerend te zijn.

Ontwaken in Wichsenstein

Nergens heb ik de laatste tijd de terreur invloed van de kerk zo indringend mogen ervaren als in het verder vredige dorpje Wichsenstein.

Er staat een kleine RK-kerk. Eenvoudig van buiten, redelijk rijkelijk opgetuigd van binnen.
Over aanloop heeft de pastoor niet te klagen. Elke zondag is het volle bak.
Dit komt volgens mij vooral door de kerkklok. Die zwijgt alleen tussen tien uur 's avonds en zeven uur 's morgens. De rest van de tijd luidt hij uitbundig.

Ik verdenk de pastoor ervan dat hij de dorpelingen chanteert met het dreigement ook in de nachtelijke uren de klok te luiden als ze niet trouw naar de kerk komen.

Een gieter op het kerkhof

Een paar weken geleden zette ik wat plantjes op het graf van mijn ouders.
Die plantjes hebben dan wat water nodig om ze op weg te helpen.
Aan een gieter had ik niet gedacht, maar achter menige zerk was er wel eentje te vinden, viel mij op.
Ik leende een gieter. Ik nam althans maar aan dat dit mocht, want ik werd nergens teruggefloten.

Uiteraard bracht ik de gieter na gebruik keurig terug.  Je weet immers nooit wat je vanuit het hiernamaals over je afroept wanneer je zo'n ding achterover drukt.

Een raadselachtig verschil

Soms verzinnen mensen raadselachtige slagzinnen. Goed bedoeld, maar onbegrijpelijk.
Zo liep ik langs het prachtige melk- en fokveebedrijf van de beide boeren Boon.

Daar staan twee kunstkoeien voor de heg en een bord: Waar de koe het verschil maakt.
Als argeloze voorbijganger vraag je je af: Welk verschil? Het verschil waartussen?

Spannende hobby's (5)

In de beginjaren van dit weblog had ik een spannende hobby: het fotograferen van de spannende hobbies van andere mensen. Deze bezigheid wil ik nu weer een beetje oppakken.

Daarom nu vandaag na vele jaren aflevering 5 uit deze serie. De andere afleveringen kunt u vinden door op 'lees verder' te klikken (indien nodig).

Tuinkabouters zijn een ware plaag in dit land!

Heerlijk, zo even zonder verkiezingen

Heerlijk is dat toch, in een buitenland tussen de bergen zitten en je niks aan te hoeven trekken van de verkiezingen in Nederland. Ik gok dat het stompzinnig gejodel momenteel in de lage landen erger is dan hier in de nabijheid van Innsbruck.

Heerlijk, om even geen mening te hoeven hebben over de uitslag, om helemaal niets hoeven te duiden, om geen grappen te hoeven maken over het vertrek van Balkenende.

Verdacht schor en laag

Deze mevrouw of meneer is er helemaal klaar voor. Ja, ik dacht ook eerst dat het een mevrouw was, maar toen ze luidkeels begon te vloeken dat ze die paal niet overeind kon krijgen begon ik toch te twijfelen. Het klonk allemaal verdacht schor en laag.
Maar goed. Ik ben even het land uit en ze zoeken het hier maar uit met hun Hup Holland Hup.

Déze meneer is er helemaal klaar méé...

Rare associaties

Op de een of andere manier krijg ik hierbij toch associaties met Oostenrijk.
Heel gek.

Maar logisch dat hier het jodelen niet is uitgevonden.
Jodelen is hier volkomen nutteloos. De jodel weerkaatst niet, glipt weg achter de horizon.

Lezers doen nooit wat webloggers willen

Ik schrijf weblogs en ik lees weblogs.
Tussen de schrijver en de lezer is een groot verschil.
Als lezer doe ik bijna nooit wat ik als schrijver zou willen.
Daarin verschil ik trouwens niet van de meeste andere webloglezers en -schrijvers.

Als weblogger wil ik bijvoorbeeld dat mijn lezers een aardig stukje zoveel mogelijk verspreiden via Twitter, Facebook, Digg, Ekudos, Nujij, vrienden, kennissen en collega's.
Anders kan ik die PC Hooftprijs helemáál wel vergeten.

Turken komen nu ook met mening

Gistermiddag zag ik in München (daar zit ik even) een overwegend Turkse demonstratie tegen Israël.
Dat werd tijd.
Veel Turkse en Palestijnse vlaggen. Allemaal bescheiden bordjes met keurige leuzen.
Eén enkele vrouw die een papieren Israëlisch vlaggetje op een stokje omhoog hield.
Als tegengeluid.

Turkse demonstratie in München, klik voor vergroting

De Mercedes-Benz Club

Momenteel verblijf ik in een fijn hotel nabij München. Maar dat enkele feit is niet het enige opzienbarende evenement in deze contreien. Nee, hier is ook de viering van het 30-jarig bestaan van de Mercedes-Benz club van München gaande. Het stikt hier ineens van de oldtimers. Uiteraard in puike en glimmende staat.

Vertederend is het om te zien dat de deelnemers elkaar meenemen in hun opgepoetste wagen voor een rondje door de buurt.

Een bericht van uw 'Rabobank'

Ik ontving in mijn mailbox een spambericht, zogenaamd van de Rabobank. Het was van een dusdanig sneue knulligheid, dat ik het ter vermaak hier graag in z'n geheel citeer.

Lieve Klant,

Dit is een bericht van het veiligheidsdepartement van Rabo Bank NL Het is ons beleid om u te informeren dat er internetfraudes momenteel zijn gebeuren in onze bank.


Aangezien maart 31, 2010 een nieuwe systeem/databank geïnstalleerd werd de vallenen frauduleuze activiteiten in onze bankwezensector te verdelgen, is het nieuwe Systeem "Voor Uw Veiligheid" genoemd.

Ik word een ouwe lul (2)

Terwijl ik mijn lunch wegkauwde staarde ik naar het boterkuipje van Becel.
Op dat kuipje las ik een oproep mijn hartleeftijd te berekenen op hartleeftijd.nl.
Hééé, dáár was ik wel eens benieuwd naar.

Na de lunch haastte ik mij naar de betreffende site. Daar werd mij door Becel het hemd van het lijf gevraagd.
Ik werd zogezegd virtueel ontkleed.
Net een echte dokter.
Ik voelde als het ware het koude schijfje van de stethoscoop tussen mijn schouderbladen.
Van de weeromstuit begon ik al diep te zuchten.