Sinds 2001 - Eén van de grootste individuele blogs van Nederland
Donderdag 31 Oktober 2002 in categorie Incrowd: over webloggen
Maandag was ik op toernee met Luna. U begrijpt: ik moest even een paar dagen bijkomen. Luna is waarlijk de Maanische Madonna van het weblogpodium, elektrische vonken spattend uit de speakers. Bij wijze van spreken dan, om u een indruk te geven van haar wijze van spreken. Er ging een wereld voor mij open...
Luna is smashing Lees verder...Woensdag 30 Oktober 2002 in categorie Media
Woensdag 30 Oktober 2002 in categorie Satire
Dinsdag 29 Oktober 2002 in categorie Voor de Notulen & Ter Kennisname, Verhelderende Gesprekken
Achter de schermen is het hier een bende. Daarom zijn we qua layout even het een en ander aan het opschonen, afwerken, uitmesten, omzetten, indelen, afkrabben, polijsten, schaven en schuren.
Tijdens de verbouwing gaat de wanhoop natuurlijk gewoon door, want makkelijk is zoiets niet.
Mochten wij enige schade aanrichten, dan halen wij die later wel weer in. Dus even geduld a.u.b.
"Moet dat nou altijd met zoveel omhaal van woorden worden gebracht?"
"Ja, dat is leuk, toch?"
"Dus jij kunt niet gewoon zeggen dat hier efkes aan de layout gewerkt wordt?"
"Nee, op deze manier klinkt het veel gewichtiger."
"Zeg toch waarop het staat! Mensen: als hier alles door de war ligt is die amateur weer aan het werk. Komt allemaal goed!"
"Geen wonder dat jij eeuwig en altijd een onderknuppel blijft! Jij kunt niet hoogdravend denken!"
Maandag 28 Oktober 2002 in categorie Voor de Notulen & Ter Kennisname
Zondag 27 Oktober 2002 in categorie Milieu, flora, fauna
Op deze grijze middag teistert een tierende herfststorm de plantsoenen, ontdoet daarbij de takken van de laatste bladeren en buigt de tengere berkenstammen bijkans tegen 't gras. Op vol vermogen raast hij tussen de gebouwen door.
Al vele jaren staat er een grote treurwilg depressief te wezen aan de voet van de torenflat. Ik begrijp zijn droefenis, want hij groeit niet bepaald op een opwekkende plek, zo pal op de tocht.
Een uurtje geleden knapte er iets in hem. De takken die hij eerder nog schreiend ten hemel hief werden geërgerd weggerukt door de woeste wind. Na een krakende knal hangt nu zijn kroon aan flarden.
De treurwilg staat te janken aan de rand van het water, dikke tranen plengend in de sloot. Want hij weet wie deze week gaan komen: de mannen met de kettingzaag.
Zondag 27 Oktober 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
De Tjetsjeense terroristen zijn in de vroege zaterdagmorgen gedood, waaronder leider Mowsar Barajev. Eergisteren berichtte ik nog over de persoonsverwarring met zijn oom Arbi Barajev. Dat schept dan eindelijk duidelijkheid, want nu zijn ze tenminste allebei wijlen.
De gijzelaars in het Moskouse theater zijn 'bevrijd'. Helaas lang niet allemaal, want door de drieste aanpak van de veiligheidstroepen werd het kind met het badwater weggegooid. Of in de Russische variant: de gijzelaar in het gifgas gesmoord. Tientallen gijzelaars lieten het leven, waarschijnlijk door toedoen van het gas.
President Poetin zal gedacht hebben: een mooie gelegenheid om dit middeltje eens uit te proberen...
Zaterdag 26 Oktober 2002 in categorie Lijf en ledematen
Het Chemisch Weekblad las ik nooit. Ik dacht altijd dat het veel te moeilijk was voor mijn alfa-hersentjes en dat ik beter mijn toevlucht kon nemen tot de 'Kijk'. Tot vandaag. Vandaag ontdekte ik dat mijn brein weliswaar inderdaad de aansluiting miste met het grootste deel van de artikelen, maar dat er ook begrijpelijke interessante dingetjes in stonden. Dus voortaan blader ik het tóch even door. Want anders mis ik van die lekker behapbare weetjes, zoals over dat vergeten voorbehoedmiddel.
Sommige dames onder u zullen nu zeggen: "So what? Big deal! Komt best wel eens voor dat ik die pil vergeet in te nemen!"
Nee, nee, dames en ook heren: u zit op het verkeerde spoor. Het vergeten voorbehoedmiddel betreft een contraceptief dat eeuwenlang populair was, maar nu volkomen uit beeld is. Citroensap. U leest het goed: citroensap.
Citroensap schijnt effectief te zijn tegen zwangerschap en zelfs tegen hiv-besmetting. Althans volgens het Chemisch Weekblad, dat hieromtrent de Australische wetenschapper Short citeert.
Citroensap, zo lees ik met almaar roder wordende oortjes, heeft een verlammend effect op de zaadcellen en vermindert de activiteit van het hiv-virus dramatisch. Het verhaal wordt zelfs nóg sappiger, maar dat is te verwachten met citroenen. Want zelfs de historische versierder Casanova wordt ten tonele gevoerd. Die duwde de dames eigenhandig een stuk citroen in de baarmoedermond alsvorens hen te bespringen.
O ja, heren: ga nu niet direct voortvarend en enthousiast een fles Dubro Citron in haar leegwringen. Dat is weliswaar zacht voor de handen en wie weet ook voor de genitaliën, maar het schuimt als een gek. Wetenschapper Row doet het liever met citroensap in een spons.
Ik zie u ietwat huiveren. Dat had ik nu ook! Brrrr: dat wordt tandenknarsend klaarkomen!
[De meer wetenschappelijk verantwoorde bron: Chemisch Weekblad, 26-10-02, blz. 13]
Vrijdag 25 Oktober 2002 in categorie Religie, Politiek & Maatschappij
Het zou wel eens kunnen zijn dat wij afstevenen op een nieuwe godsdienstoorlog. Een oorlog tussen 'het westen' en de radicale krachten in de Islam. In zekere zin is deze oorlog sinds 11 september vorig jaar al gaande, maar je ziet hem telkens een stapje verergeren.
West-East, the musical Lees verder...Vrijdag 25 Oktober 2002 in categorie Politiek & Maatschappij, Media
Het zou wel eens kunnen zijn dat wij afstevenen op een nieuwe godsdienstoorlog. Een oorlog tussen 'het westen' en de radicale krachten in de Islam. In zekere zin is deze oorlog sinds 11 september vorig jaar al gaande, maar je ziet hem telkens een stapje verergeren.
De gijzeling in Moskou brengt Tsjetsjenië weer nadrukkelijker in beeld. Tsjetsjeense krijgsheren zijn flink geradicaliseerd in hun Islamitische godsdienstbeleving en onderhouden volgens zeggen banden met Al-Qaida. En wanneer Bush straks Iraq aanvalt is er weer een regio bij waar God en Allah met elkaar in de clinch gaan.
Ondertussen begrijpt de gewone televisiekijker niets meer van dit alles. Ondanks het feit dat we worden overvoerd met informatie weten we vrijwel niets. Wanneer straks de godsdienstoorlog uitbreekt weten we feitelijk niet eens waardoor dat precies komt. Internationale persbureaus bepalen wat nieuws is in de wereld en de media zijn in belangrijke mate afhankelijk van de door hen aangeleverde informatie. Maar is die informatie juist?
Een voorbeeld van verwarring. Als leider van de gijzeling in het theater te Moskou wordt genoemd Mowsar Barajev. De BBC Worldservice meldde op de radio als saillaint detail dat deze Mowsar Barajev verondersteld werd gesneuveld te zijn, maar nu dus toch blijkt te leven. Hij zou een berucht kidnapper zijn die in 1997 vier westerse technici had ontvoerd en omgebracht. Er was tien miljoen dollar losgeld geboden, maar Mowsar ging liever in op het aanbod van Bin Laden, die 30 miljoen bood voor het vermoorden van de technici. Dat is dus een grote boef, een terrorist die alleen op geld uit is en beslist geen vrijheidsstrijder. Nu zal het geen prettige jongen zijn, maar Mowsar wordt iets aangewreven dat hij niet heeft gedaan.
Enig speurwerk levert namelijk op dat niet Mowsar Barajev als dader van deze ontvoering en moord bekend staat, maar de beruchte Arbi Barajev! En dát is degene die gesneuveld is. Dus zitten wij verward bij televisie en radio en vragen ons af: wie is nu wie, gaat het tóch om dezelfde persoon, familie, wie is er nu dood en wie levend? Pas vandaag hebben de persbureaus hun huiswerk af: Moswar is de neef van Arbi. Het NOS journaal brengt het met een vanzelfsprekendheid alsof ze het altijd al geweten hadden.
Hoe het ook zij: de verbinding tussen het drama in Moskou en Al-Qaida is gelegd en of die Tsjetsjeen nu Mowsar of Arbi heet doet eigenlijk niet terzake.
Als Bush nu wegblijft uit Iraq, Israël uit Palestina en Rusland uit Tsjetsjenië, dan kunnen wij ons straks beter concentreren op Venlo. Want we krijgen het nog druk genoeg om daar de katholieken en moslims uit elkaar te houden.
Vrijdag 25 Oktober 2002 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Kom ik nu erg chagrijnig over als ik constateer dat wij weer afglijden naar het barbarendom? Voor zover wij dit ooit te boven zijn gekomen dan. Want wij kunnen toch niet met droge ogen volhouden dat wij een beschaafde westerse samenleving zijn wanneer wij bussen bombarderen, Balie opblazen, Palestijnen met de grond gelijk maken, theaters gijzelen, sluipschieten, bejaarden beroven en een onschuldige voorbijganger doodslaan voor de supermarkt. Ik weet dat u nog veel meer voorbeelden weet...
Woensdag 23 Oktober 2002 in categorie Incrowd: over webloggen
Dit alles in het besef dat aan Verbal Jam ook nog wel wat mankeert...
Woensdag 23 Oktober 2002 in categorie Brutale brieven
Geagte heer Lodeweik de Waal,
Op de radio roept u op mijn secreeterese in te sture als secreeterese van het jaar. Dat doe ik graag en darom laat ik haar deze brief zelluf tiepe. Bovedien heb ik me eige finger de hele tijd voor iets anders nodug zoals u zal begreipe. Mijn secreeterese heet Bianca en ze is de beste van 't land. Dus u hoef niet verder te zoeke. Bianca heeft errug lekere tiete, een geile kont en ze ken nog beter pijpe als tijpe. Ze is netjes en zorgd alteid dat d'r buro vrij is. Dan ligt er niks in de weg als u begrijp wat ik bedoel. Voor ik 't vergeet: ik wil d'r wel insture, maar ik wil d'r WEL voor viere trug. Anders kome Bianca en ik niet klaar vandaag en dan moet me vrouw vanavont weer hoofpijn hebbe. U ken dat wel dat soort probleme. Die zal u als lijding gevende zelluf thuis ook wel es hebbe. Dus das dan afgesproke.
Met friendeleke groete,
Henk Saadlooser
De Matrassespesjalist BV
O ja: schuift dat trauwens nog wat zo'n secreeterese van 't jaar?
Dinsdag 22 Oktober 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
Maandag 21 Oktober 2002 in categorie Lijf en ledematen
Maandag 21 Oktober 2002 in categorie Lijf en ledematen, Persoonlijke notities
De vriend die ik als een broer beschouw is plotseling opgenomen in het hospitaal met een heel foute ziekte. Dermate fout dat hij daar binnen kortere of langere tijd aan doodgaat. Maar hoe dan ook te kort om zijn langste tijd al gehad te hebben.
Zo'n onheilstijding komt altijd overwacht en op het verkeerde tijdstip. Heel verkeerd is bijvoorbeeld het ogenblik van wakker gebeld worden op de vroege ochtend van mijn verjaardag. Maar ach, voor dit soort berichten is er nooit een goed moment, dus dan kan het evengoed maar gebeuren wanneer ik tegen mezelf net 'langzallieleven' lig te dromen. Misschien helpt het voor hém ook nog wat, bij nader inzien...
Deze morgen ben ik direct gaan kijken hoe hij er bijligt, mijn broer. Z'n eerste stralingsbombardement kreeg hij met spoed dit weekend al, want er dreigt een hoge dwarslaesie. Ik betreed zaal 2B36 en zie dat hij gelukkig nog monter uit de ogen kijkt, zeker gezien de omstandigheden.
"Dat heb je weer lekker getimed, lul!" zeg ik liefdevol tegen hem. Want zo kunnen wij met elkaar praten, altijd. Ik weet dat hij begrijpt dat in zo'n voor buitenstaanders harteloze zin al mijn angst en ongerustheid ligt besloten. Mijn broer en ik verpakken onze bezweringsformules in harde humortaal. Hij is nog erger dan ik, want hij is het grootste deel van zijn leven al invalide door de psoriasis en rheumatische artritis. Om zoiets te verdragen heeft hij zich het pantser van cynisme moeten aanmeten tegenover het leven en het functioneren van zijn lijf.
Mijn broer en ik hebben allebei geen broers, alleen maar zusters. Daarom hebben wij al jaren geleden besloten elkaars broer te zijn. Mijn moeder reageerde zeer begrijpend en zei alleen maar: "O, da's mooi."
Wij verdroegen elkaars eindeloze gezeik over ontspoorde liefdes, gedonder op het werk en de toestand in de wereld. We wierpen elkaar het touw toe wanneer één van ons zich in de put bevond.
Na krap drie kwartier zeg hij: "Donder nou maar weer op, want ik ben moe."
En ik ga, want ik laat hem toch niet alleen, dat weet hij. Dit keer zal ik een heel lang en stevig touw moeten zoeken, vrees ik...
Zondag 20 Oktober 2002 in categorie Voor de Notulen & Ter Kennisname
Zaterdag 19 Oktober 2002 in categorie Media, Knipsels
Internet nieuwskrant nu.nl moet het natuurlijk ook hebben van reclame. Vandaag pakte dit wat merkwaardig uit.
In de rechterkolom prijkt een 'still' uit de film The Bourne Identity en die komt zodoende tevens terecht naast het bericht
"Sluipschutter Washington getraind door Al Qaeda".
Donderdag 17 Oktober 2002 in categorie Criminaliteit en recht, Media
Soms kom je ergens een uitermate intrigerend zinnetje tegen. Dit keer zag ik er eentje bij nu.nl, aan het eind van het artikel "Verdwenen lijk gevonden in recreatiegebied".
Het bericht gaat over iemand die een ander heeft doodgestoken. "De 31-jarige man gaf als motief voor zijn daad dat hij het niet eens was met de wijze waarop het slachtoffer in het leven stond."
Zou die discussie over normen en waarden nog doorgaan nu Balkenende van het pluche gegleden is? Zo ja, dan adviseer ik u toch te gaan oppassen met de manier waarop u in het leven staat. Iemand zou eens met u van mening kunnen verschillen...
Donderdag 17 Oktober 2002 in categorie Media
Woensdag 16 Oktober 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
Minister Bomhoff heeft zojuist zijn ontslag ingediend. Heinsbroek taait ook af. Dat zal een kabinetscrisis betekenen. Hoewel, door de egostrijd binnen de LPF is er al sinds het aantreden van dit kabinet sprake geweest van een kabinetscrisis.
Wie had het ook alweer over de puinhopen van Paars? Lijst Pim Fortuyn begraaft de Grote Leider postuum nog eens een keertje onder de eigen puinhoop, waarvan de omvang die van Paars verre in de schaduw stelt.
Dinsdag 15 Oktober 2002 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Dinsdag 15 Oktober 2002 in categorie Royalty
[ietwat contemplatief, maar lees nou maar...]
Bij een land met een rijke scheepvaarttraditie horen nautische metaforen. Heden is Prins Claus onder Jezus' hoede uitgevaren en direct naar de kelder gegaan. Hij ging in grootse stijl. Indien u dit met droge ogen heeft aangezien loopt u grote kans dat men later bij uw begrafenis ook geen traan zal laten. Dat is nu eenmaal het lot van een gevoelsarm mens.
U bent getuige geweest van de kracht en de noodzaak van 'het ritueel'. Daar zijn wij tegenwoordig minder sterk in, rituelen. De gemiddelde gewone burger wordt binnen een half uurtje ondergespit of in de oven geschoven. Dat is slecht voor de rouwverwerking.
De kerkelijken hebben het beter geregeld. Tijdens een uitvaartdienst wordt een ritueel opgevoerd dat het verdriet in goede banen leidt, de tranenstroom via een religieus greppeltje netjes afvoert naar de alles absorberende hoopgevendheid van het hiernamaals. Zalvende woorden stellen de nabestaanden gerust: de dode is u slechts vooruitgegaan, u zult hem weer ontmoeten in een beter oord.
Dat hebben ze goed bekeken, daar in huize Gods. Zó krijg je de mensen binnen. De taak van de kerk is een hogere macht te verbeelden en daarom wordt alles uit de kast gehaald om deze verbeelding zo imposant mogelijk gestalte te geven.
In dit kader is het kerkorgel een grote sprong voorwaarts geweest. Muziek beroert de emoties tot in elke vezel van het lichaam.
De ultieme bekeringskracht van het orgel kun je ervaren in St. Paul's Cathedral te Londen. De orgelpijpen aldaar zijn in de koepelvormige kerk quadrafonisch opgesteld, waardoor de orgelmuziek tot in het diepst van de ziel doordringt. Staande op de 'whispering gallery' word je dermate geroerd door de imposantheid van de muziek, dat de tranen vanzelf komen. De klanken overspoelen je emoties. Elk nuchter en rationeel verzet is kansloos. Dit is iets dat je nog nooit hebt gevoeld, nog nooit hebt ervaren. Het emotioneel orgasme door het orgel.
Dan realiseer je je de overtuigingskracht die het orgel in de loop der eeuwen op het gewone volk moet hebben gehad, het magnetisch machtsvertoon van God himself, die als een Superrattenvanger van Hamelen de ongelovige het kerkportaal inlokt.
De tweede indrukwekkende verleiding is het koor. Letterlijk naar goddelijke hoogten gestuwd door de composities van Bach. Heeft u wel eens vlak naast een meerstemmig zingend koor gestaan? De allesomvattende klank lijkt direct verbonden met het binnenste van de emotie, het hart springt op als bij een eerste verliefdheid, de tonen vlinderen door uw maag en buik. De akoestiek neemt bezit van het innerlijk.
En tenslotte is daar de kracht van het woord. De kracht van het woord bestaat alleen bij de gratie van de gave van het woord. Ik spreek hier niet noodzakelijkerwijs over Het Woord, maar over de mens die via het woord troost, vreugde of inspiratie kan bieden. Dat is wat mij betreft dan niet het woord van dominee Terlinden, maar wél dat van Huub Oosterhuis. Hij vindt de juiste woorden, treft de juiste toon. Et c'est le ton qui fait la musique. Waarmee ook het woord weer met muziek verbonden blijkt te zijn.
Maar goed, het kóst dan ook wel een paar centen, zo'n ritueel. Wij gewóne stervelingen zullen het straks met minder moeten doen...
Dinsdag 15 Oktober 2002 in categorie Satire
Dinsdag 15 Oktober 2002 in categorie Media
Wasmiddelmaker Omo heeft 'de was' tot meetlat van de mannelijke emancipatie verheven. Dus heren: doe de test bij Omo en kijk of u erin slaagt als prins op het witgewassen paard uit de wastunnel te komen!
Eigenlijk is de test bedoeld voor vrouwen, die vervolgens hun echtgenoot met een filmpje op hun huishoudelijk falen kunnen wijzen. Maar een gewaarschuwd man telt voor twee, hetgeen later nog handig van pas kan komen bij de verdeling van de kutklussen in huis.
Omo gaat blijkbaar een beetje op de Benetton-toer, maar dan in benepen polderstijl. Maatschappelijk onrecht verbinden aan het produkt, dát werk.
Omo kan zich daar beter verre van houden. Vrij vertaald betekent 'United Colors of Benetton' zoveel als: de doorgelopen kleuren van Benetton. Het lijkt me sterk dat Omo zich daarmee wil associëren.
De campagne 'Waarom was ik nog voor jou?' heeft u vast al in de reclameblokken voorbij zien komen.
Omo bekijkt in de test aan de hand van een zevental vragen hoe de zorgtaken bij u in huis zijn verdeeld. Want Omo staat achter u, dames! Onderzoekster Miranda Jansen heeft vastgesteld dat de vrouw nog steeds de was doet! En dat gaat Omo eens even voor u veranderen.
Omo moet nódig wat zeggen! Dat is toch wel een grove onbeschaamdheid, een regelrechte gotspe! Echt de limit! Wie lopen er sinds het eerste STER-blok op 2 januari 1967 bij uitstek de stereotype rolpatronen te bevestigen? Wie bleven stug elke emancipatorische ontwikkeling ontkennen? Precies: de wasmiddelenfabrikanten!
Maandag 14 Oktober 2002 in categorie Altijd handig, Lijf en ledematen
Normaal zou ik hier geen enkele aandacht aan besteden. Het niveau van deze site wordt namelijk streng bewaakt. Een populair wetenschappelijk artikeltje moet echter kunnen. Door het stuk Vibratornijd van collega Sufmans kreeg ik ineens een briljant idee! Mijn brainwave zal een gat in de markt vullen, en dat is nog dubbelzinnig uitgedrukt, zoals hieronder zal blijken.
In voornoemd stuk wordt ingegaan op de klacht dat vibrators zoveel batterijen gebruiken en dat als gevolg hiervan regelmatig door de vrouw des huizes de krachtcelletjes uit de afstandsbediening worden ontvreemd.
De oplossing is even simpel als geniaal:
de opwindvibrator, om het opnieuw maar eens dubbelzinnig uit te drukken.
Uiteraard doel ik niet op ouderwetse opwindmechanismen zoals men vroeger aantrof in hippende metalen kikkertjes van Japanse makelij, die met een sleuteltje tot actie werden opgedraaid.
Nee, we pakken het eigentijds aan. De opwindvibrator kan werken volgens het principe van de door Trevor Baylis ontwikkelde Opwindradio, ook wel 'zwengelradio' genoemd. De naam 'zwengelvibrator' klinkt echter een beetje lullig, dus we houden het op 'opwindvibrator'.
Het mooie is dat de opwindvibrator, net als de radiovariant, ook eindelijk de vrouwen in ontwikkelingslanden aan hun trekken kan doen komen.
Op de meest afgelegen plekken van deze aardbol, verstoken van energie, wordt nu zelfs de eenzaamste vrouw aan haar gerief gebracht! En in de high-speed stand valt er misschien ook nog wel een vuurtje mee te maken, ongeveer zoals de indianen deden.
Over indianen gesproken: wist u dat die de oorspronkelijke uitvinders zijn van de vibrator? Zoals u weet maakten de indianen vuur door een vertikaal stokje in wat houtsnippers door middel van een touwtje in snel ronddraaiende beweging te brengen.
Maar alvorens dát werd ontdekt, zat er aanvankelijk zo'n indianenvrouwtje met een stokje en een touwtje te trachten heel ergens anders het vuurtje op te stoken. Ziet u het een beetje voor u?
Helaas: kennelijk werd de opgewekte beweging toch in een verkeerd soort energie omgezet, vandaar dat de vuur-toepassing uiteindelijk veel bekender is geworden.
Goed, terug naar het onderwerp: de opwindvibrator in moderne vorm. Lijkt het u wat, dames? Dan vraag ik namelijk patent aan. Ai, ik zie nu dat men in de middeleeuwen al zo'n ding had, blijkbaar... Maar dat zal dan toch wel het niveau van 't hippende kikkertje zijn geweest.
Ik had ook nog een vibrafoon willen uitvinden, maar die bestaat al in diverse vormen. Zowel als muziekinstrument als mobieltje. Ik begrijp nou ook ineens waarom die kleine kekke Nokiaatjes zo in trek zijn. Wat is het toch een doortrapt stelletje ondeugden daar in Finland...
Maandag 14 Oktober 2002 in categorie Israël en het Midden-Oosten
Zo af en toe stuurt premier Sharon collega Arafat nog wel eens een kaartje:
Maandag 14 Oktober 2002 in categorie Satire
Maandag 14 Oktober 2002 in categorie Waargebeurde verzinsels, Verbale cartoons
Hij verveelde zich te pletter, eerlijk gezegd. De laatste tijd gebeurde er weinig spannends meer. Ze dreigden wel, maar verder niks.
Hij had gewoon te weinig omhanden. Af en toe een rondje langs de paleizen. Een paar tegenstanders ophangen. Maar die moest je tegenwoordig met een lantaarntje zoeken. Ze waren gewoon op!
Zondag 13 Oktober 2002 in categorie Voor de Notulen & Ter Kennisname
Ik mag u weer de volgende ontwikkelingen melden:
Zaterdag 12 Oktober 2002 in categorie Gozertje
Zaterdag 12 Oktober 2002 in categorie Media
Heeft u wel eens in de Tros Nieuwsshow gezeten? Dat radioprogramma op zaterdagochtend, met Mieke van der Weij en Peter de Bie?
Ik wel. Meerdere keren zelfs. En ik hield er steeds een behoorlijk gefrustreerd gevoel aan over.
Weet u wat het is? Ze luisteren gewoon niet naar je! Er komen allerlei onderwerpen aan de orde, maar je komt er niet tussen bij die lui! Ik wil dan mijn mening geven, maar ze kletsen gewoon dwars door mij heen. En die blaaskaak van een Martin Ros mag wél altijd eindeloos doorwauwelen, dat is nog het ergste. Ik probeer telkens iets te berde te brengen, maar het lijkt wel of ze me expres negeren. En anderen komen wèl aan het woord. Alsof die zoveel zinnigs te melden hebben! Echt zonde van de zendtijd!
Maar goed, het is ook een beetje mijn eigen schuld. Moet ik maar niet met de wekkerradio aan in slaap vallen...
In 't vervolg maar afstemmen op een muziekzender. Hoewel...
Lig ik natuurlijk weer in mijn halfslaap méé te zingen.
Vrijdag 11 Oktober 2002 in categorie Incrowd: over webloggen, Royalty, Voor de Notulen & Ter Kennisname
Voormalig vorstin Juliana sprak na elk jubileum of andere festiviteit altijd een dankwoord uit aan het Nederlandse volk. Steevast liet zij daarin weten alle reacties 'hartverwarmend' te hebben gevonden. Waarop haar Prins-gemaal met Duits accent op de achtergrond papegaaide: "Ja, werkelijk hartverwarmend."
Eertijds schoot ik van dat 'hartverwarmend' reflexmatig in een zenuwkramp. Maar sinds gisteren weet ik beter, kan ik het navoelen: de reacties op het 1-jarig VJ-jubileum waren werkelijk hartverwarmend. En ik kan u niet genoeg bedanken (want dat zei zij meestal óók nog).
Ik heb dan ook de Rijksvoorlichtingsdienst terstond opdracht te geven een communiqué te doen uitgaan. Dan kunnen ze in deze sombere tijden ook eens iets vreugdevols melden: Verbal Jam vond de reacties werkelijk hartverwarmend en woorden schieten tekort om iedereen persoonlijk te bedanken.
Donderdag 10 Oktober 2002 in categorie Voor de Notulen & Ter Kennisname
Woensdag 09 Oktober 2002 in categorie Observaties & Kritische beschouwingen
Oude heren hebben een speciaal soort humor. Het viel mij bij Claus ook op. Ik herken het van mijn vader. Natuurlijk gaat dit lang niet op voor alle oude bazen, maar je hebt van die prachtige, feitelijk leeftijdloze mannen. Ze zijn eigenlijk ook nooit bejaard te noemen. Vandaar dat ik ze maar even apart zet als 'oude heren'.
De humor van de oude heren is er een van zelfrelativering, schalks en liefst ontdeugend. Ze bespotten hun eigen zwakheden in het besef dat de beste kansen in hun leven reeds lang verkeken zijn. Ze hebben zich erbij neergelegd, maar laten via kleine baldadigheden merken dat binnen het versleten casco nog steeds een snaakse jongeling schuilt.
Ze zijn vertederend, de oude heren die, wanneer hun vrouw op hen foetert, achter haar rug gekke bekken zitten te trekken.
Met een twinkeling in de ogen, welke met de jaren alleen maar jeugdiger is geworden, sjansen ze nog stiekem een beetje met de jongedames achter de kassa. En zij glimlachen vertederd, die jongedames, voelen zich soms zelfs nog gevleid, een enkele maal tot lichtelijk blozens toe. Met de onschuld van de ouderdom durft zo'n heer wat meer, in de veilige wetenschap dat hij geen kwaad meer kan.
Het is mooi om te zien hoe charme met de jaren rijpt, als een goede volle wijn...
Woensdag 09 Oktober 2002 in categorie Persoonlijke notities
Oude heren hebben een speciaal soort humor. Het viel mij bij Claus ook op. Ik herken het van mijn vader. Natuurlijk gaat dit lang niet op voor alle oude bazen, maar je hebt van die prachtige, feitelijk leeftijdloze mannen. Ze zijn eigenlijk ook nooit bejaard te noemen. Vandaar dat ik ze maar even apart zet als 'oude heren'.
De humor van de oude heren is er een van zelfrelativering, schalks en liefst ontdeugend. Ze bespotten hun eigen zwakheden in het besef dat de beste kansen in hun leven reeds lang verkeken zijn. Ze hebben zich erbij neergelegd, maar laten via kleine baldadigheden merken dat binnen het versleten casco nog steeds een snaakse jongeling schuilt.
Ze zijn vertederend, de oude heren die, wanneer hun vrouw op hen foetert, achter haar rug gekke bekken zitten te trekken.
Met een twinkeling in de ogen, welke met de jaren alleen maar jeugdiger is geworden, sjansen ze nog stiekem een beetje met de jongedames achter de kassa. En zij glimlachen vertederd, die jongedames, voelen zich soms zelfs nog gevleid, een enkele maal tot lichtelijk blozens toe. Met de onschuld van de ouderdom durft zo'n heer wat meer, in de veilige wetenschap dat hij geen kwaad meer kan.
Het is mooi om te zien hoe charme met de jaren rijpt, als een goede volle wijn...
Woensdag 09 Oktober 2002 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie, Technologie
Het moet toch niet gekker worden! Zojuist word ik gebeld door een computer die zegt dat ze Karin is en dat ik via 0900-1543 nu met Duitsland moet gaan bellen! Kan voor anderhalve eurocent per minuut.
Ja kom zeg! Ik ga toch niet een beetje ins Blaue hinein Deutschland anrufen??? Ze hopen zeker dat ik nu nieuwsgierig word omdat het Karin is. Na, dass kan ja heiter werden! Mooi niet dus!
Moet je tegen een computer of tegen een stem op een bandje beleefd zijn? Laat ik er maar op gokken van niet:
"Donder op Karin! Hau ab!" Ik ken helemaal geen Karin in Duitsland! Dit zijn ongewenste telefonische intimiteiten, unerwünschte telefonische Intimitäten!
Die denkt ook: Claus dood, kunnen we wel effe een potje breken!
Woensdag 09 Oktober 2002 in categorie Kort en Tussendoor
Morgen is de grote dag.
Dinsdag 08 Oktober 2002 in categorie Kort en Tussendoor
Overmorgen is het zover...
Dinsdag 08 Oktober 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
Maandag 07 Oktober 2002 in categorie Royalty
Mag ik even mijn rouwbeklag indienen?
Prins Claus vond ik een bijzonder aangename en fascinerende man, laat ik dit voorop stellen. Ik had best eens met hem willen praten.
We krijgen nu te horen dat hij 'zo dicht bij het volk stond'. Welk volk eigenlijk? De bobo's?
Heeft ú wel eens met hem gepraat dan, gewoon bij een borreltje in de kroeg bijvoorbeeld? Hij zou het zelf waarschijnlijk best hebben gewild, maar zo werken die dingen hier toch niet. Dus kom mij niet aan met dit soort onzin.
En nu is het te laat om met hem te praten, hij is dood. Als volk moeten wij nu rouwen. Wij worden stevig in ons nek gegrepen en met onze kop ondergedompeld in de rouw. Alle media schakelen over op Clausrouw en herhalen tot vervelens toe dezelfde fragmenten.
Dat wordt nog wat straks, want er zitten er nóg twee in de wachtkamer.
Ik rouw heus om Claus. Maar mag ik zelf uitmaken hoe? Dat hoef ik niet voorgeschreven te krijgen door de media of door de Rijksvoorlichtingsdienst.
Houd mij maar op de hoogte van het belangrijke nieuws rond Claus en doe verder normaal. In de rest van de wereld gebeurt ook nog van alles. Het leven gaat door, zeggen ze toch? Dat gebeurt tenminste óók als een van onze geliefden het tijdelijke met het eeuwige verwisselt.
Wij moeten rouwen, maar er mag geen economische schade ontstaan. De beurs blijft open. De koersen worden ons gewoon voorgelezen tussen de necrologieën door.
Maar goed, Claus slaakte zijn laatste zucht van verlichting, want nu is hij eindelijk van al dat bekrompen gedoe af. Ik heb gehoord dat de Kilimanjaro tot in de hemel reikt.
Maandag 07 Oktober 2002 in categorie Kort en Tussendoor
Ik kreeg een bestandje toegestuurd, gemaakt in Powerpoint. Ik ben niet zo goed in het ontrafelen van mysteries, dus u mag mij helpen: wát zit hier achter? Hoe doen ze dit?
Download dit bestand (het is virusvrij!) en krab uzelf achter de oren.
Uw oplossingen dan wel frustraties hoor ik graag.
Update: ik ben er inmiddels uit en heb mijzelf hiermede overtroffen. Nu u nog.
Zondag 06 Oktober 2002 in categorie Royalty
Om 19.00 uur is prins Claus op 76-jarige leeftijd in het AMC overleden. Jammer van zo'n interessante man.
Prins Claus overledenZondag 06 Oktober 2002 in categorie Satire
Zondag 06 Oktober 2002 in categorie Verbale cartoons, Waargebeurde verzinsels
Open brief aan de internationale gemeenschap!
"Wij, bestuursleden van de geheime vakbond van dubbelgangers van Saddam Hoessein (GVD SH), delen u mee ons ernstig ongerust te maken over het feit dat onze Grote Leider onlangs plotseling weer in het openbaar is verschenen."
Aldus begon het bericht dat vorige week per email uit Irak werd gesmokkeld.
Zondag 06 Oktober 2002 in categorie Israël en het Midden-Oosten
Ik heb al enige tijd geen aandacht meer besteed aan het Midden-Oosten conflict. Daarom ben ik blij dat onze correspondent aldaar mij de volgende staatsiefoto van de grote Palestijnse leider Arafat deed toekomen.
Hieruit blijkt weer eens dat Arafats kantoor, noch hijzelf, ook maar enige schade van betekenis heeft opgelopen bij de jongste omsingeling inclusief slooppartij van zijn hoofdkwartier.
Zondag 06 Oktober 2002 in categorie Media
Wat ik er zo van hoor is het Big Brother programma niet veel anders dan een nieuwe vorm van beschermd wonen voor zwakbegaafden.
Trouwens: kunnen ze Volkert er niet gewoon bij stoppen? Lijkt me veel goedkoper qua cameratoezicht.
Zondag 06 Oktober 2002 in categorie Criminaliteit en recht, Kort en Tussendoor
Nu blijkbaar tóch al ons internetverkeer wordt gescreend, zou ik zeggen: Overheid, u wéét dus nu dat er gisteren in mijn auto is ingebroken. Hup, er achteraan!
Zaterdag 05 Oktober 2002 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie, Criminaliteit en recht
Verrassing: Ik kom bij mijn auto en er is een ruit ingeslagen.
Verrassing: Carglass komt helemáál niet naar mij toe, terwijl ik toch De Jong heet (zie reclame).
Verrassing: Carglass doet eerst een stukje Carplastic en pas een halve week later Carglass.
Verrassing: Ik kan vandaag geen aangifte doen op het politiebureau. Want:
Verrassing: Er is een 'Open Dag' op het politiebureau. Leuk. Maar daar kwam ik niet voor.
Verrassing: Tegenwoordig blijk je ook telefonisch aangifte te kunnen doen. Handig. Vraag de folder.
Verrassing: Als je op zaterdag belt om telefonische aangifte te doen, gaan ze je al op dinsdagavond teruggebellen om die op te nemen.
Maar de grootste verrassing is toch wel dat auto-inbrekers altijd zulke gekwadrateerde imbecielen zijn. Ze jatten altijd uitgerekend dat ene waardeloze dingetje waar ze echt niks, maar dan ook he-le-maal niks aan hebben. De rest ligt er dan gewoon nog. Krijgen die lui geen behoorlijke opleiding?
Zaterdag 05 Oktober 2002 in categorie Brutale brieven, Technologie, Waargebeurde verzinsels
Ik kreeg een email van Sandra. Hé, wat leuk! Sandra wil namelijk al tien jaar niks meer van me weten, dus werd ik wel nieuwsgierig wat ze te melden had.
Hi,
I have an incredible offer for you.
Ja, dat herinner ik me nog. Inderdaad ongelooflijk. Alleen: waarom doet ze dat ineens in het Engels?
My boyfriend... Ah, leuk voor haar: ze heeft toch het geluk gevonden met een nieuwe vriend! Een Engelse vriend dus waarschijnlijk.
...was unsatisfied with his penis size.
Shit, is ze er toch nog op achteruit gegaan!
He tried everything to enlarge his penis but nothing was working.
Nou, meestal zit 't in iets kleins hoor, een lekkend ventieltje ofzo. Heeft hij dáár al gekeken?
Finally he found this website. In less then 2 weeks he was seeing noticable results of 2 inches...
Twéé inches? Da's toch mooi 5,08 centimeter! Maar nú zal de rek er wel uit zijn, toch?
...and said it was very easy, all natural, and effective.
Tja, als je van winterwortelen houdt...
More info here: http://webmasters.malemanual.com/in/wito/Y
Ja, euh, die link meldt alleen: Sorry, this partner account has been disabled.
Zal wel een voorzichtige manier zijn om te vertellen dat de penis van je partner het tóch heeft laten afweten, Sandra.
Patricia
Patricia??? Je mag wèl eens efkes navragen Sandra, want volgens mij gaat die gozer van jou vreemd!
Vrijdag 04 Oktober 2002 in categorie Voor de Notulen & Ter Kennisname
Gozertje heeft een taalprobleem en hier leest u daar alles over.
Donderdag 03 Oktober 2002 in categorie Gozertje
Donderdag 03 Oktober 2002 in categorie Observaties & Kritische beschouwingen
Dinsdag 01 Oktober 2002 in categorie Even afreageren
Dinsdag 01 Oktober 2002 in categorie Loze praat
© 2001 - 2014 Verbal Jam
Verbal Jam draait naar volle tevredenheid op PivotX cms.
Ontwerp: Verbal Jam, John Schop.