Jankende treurwilg
Zondag 27 Oktober 2002 in categorie Milieu, flora, fauna
Op deze grijze middag teistert een tierende herfststorm de plantsoenen, ontdoet daarbij de takken van de laatste bladeren en buigt de tengere berkenstammen bijkans tegen 't gras. Op vol vermogen raast hij tussen de gebouwen door.
Al vele jaren staat er een grote treurwilg depressief te wezen aan de voet van de torenflat. Ik begrijp zijn droefenis, want hij groeit niet bepaald op een opwekkende plek, zo pal op de tocht.
Een uurtje geleden knapte er iets in hem. De takken die hij eerder nog schreiend ten hemel hief werden geërgerd weggerukt door de woeste wind. Na een krakende knal hangt nu zijn kroon aan flarden.
De treurwilg staat te janken aan de rand van het water, dikke tranen plengend in de sloot. Want hij weet wie deze week gaan komen: de mannen met de kettingzaag.
| Tweet |
