Rouwbeklag

Maandag 07 Oktober 2002 in categorie Royalty

Mag ik even mijn rouwbeklag indienen?
Prins Claus vond ik een bijzonder aangename en fascinerende man, laat ik dit voorop stellen. Ik had best eens met hem willen praten.
We krijgen nu te horen dat hij 'zo dicht bij het volk stond'. Welk volk eigenlijk? De bobo's?
Heeft ú wel eens met hem gepraat dan, gewoon bij een borreltje in de kroeg bijvoorbeeld? Hij zou het zelf waarschijnlijk best hebben gewild, maar zo werken die dingen hier toch niet. Dus kom mij niet aan met dit soort onzin.

En nu is het te laat om met hem te praten, hij is dood. Als volk moeten wij nu rouwen. Wij worden stevig in ons nek gegrepen en met onze kop ondergedompeld in de rouw. Alle media schakelen over op Clausrouw en herhalen tot vervelens toe dezelfde fragmenten.
Dat wordt nog wat straks, want er zitten er nóg twee in de wachtkamer.

Ik rouw heus om Claus. Maar mag ik zelf uitmaken hoe? Dat hoef ik niet voorgeschreven te krijgen door de media of door de Rijksvoorlichtingsdienst.
Houd mij maar op de hoogte van het belangrijke nieuws rond Claus en doe verder normaal. In de rest van de wereld gebeurt ook nog van alles. Het leven gaat door, zeggen ze toch? Dat gebeurt tenminste óók als een van onze geliefden het tijdelijke met het eeuwige verwisselt.

Wij moeten rouwen, maar er mag geen economische schade ontstaan. De beurs blijft open. De koersen worden ons gewoon voorgelezen tussen de necrologieën door.

Maar goed, Claus slaakte zijn laatste zucht van verlichting, want nu is hij eindelijk van al dat bekrompen gedoe af. Ik heb gehoord dat de Kilimanjaro tot in de hemel reikt.

Alhier nog voldoende leesvoer voor wie het óók zat is.

Tags: