Met Mat op pad
Zaterdag 04 Januari 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
De komende verkiezingscampagne zie ik met anticiperend afgrijzen tegemoet. Want het krankzinnigheidsgehalte van deze natie neemt onrustbarend toe. Wat sommigen zich denken te mogen permitteren om maar de aandacht te trekken is verbijsterend en strijdig met het kleinste beetje goede smaak.
Stelt u zich bijvoorbeeld eens voor, dat je als kind zo'n man als Mat Herben als vader hebt. Ik weet, dat vergt het uiterste van het inbeeldingsvermogen, maar het wordt nu eenmaal geen gemakkelijke campagne. Hééft Herben eigenlijk kinderen? Zo ja: hij zou uit de ouderlijke macht moeten worden ontzet, anders bestaat er acuut gevaar dat een Herbenpubertje zich straks verhangt op de dichtstbijzijnde hangplek.
Want het is toch om je letterlijk dood te schamen met zo'n pias als vader? Dan ga je toch niet aan de xtc maar direct door naar de pil van Drion?
Je denkt dat je pappie netjes naar een braaf partijcongres gaat. Het eerste wat je op de buis ziet is echter een meelijwekkende zot die met vereende krachten amechtig op een olifant wordt getakeld! Die wil je toch niet kennen? Dat is toch niet het rolmodel dat je je als foetus had voorgesteld?
En als de campagne écht van start gaat verschijnt diezelfde idioot op de buis in korte broek en geel t-shirt. Hij moet zonodig zijn teen bevochtigen in de bijkans bevroren branding op het Schevingse strand. Je hoort je vader vragen "Waar is de camera?" en je denkt direct "toe maar, sla hem z'n harses ermee in", want hij geilt er blijkbaar op om deze gênante actie nog breeduit aan den volke te tonen óók!
O, mijn god, je zult z'n kind maar wezen! Je denkt: "Was mijn vader maar een doodgewone kinderlokker, een potloodventer, een hoerenloper, een Jehova-getuige desnoods, maar alles beter dan deze publiekelijk mediamasturberende politieke exhibitionist!"
Nog geen dag later zie je diezelfde vader op een veemarkt een uitgemolken koe kopen en het beest knullig door de deuren van een touringcar persen. Je bidt tot alle goden dat die klerekoe hem op het bustrapje de bolle brillekop zal onderschijten, maar zelfs die genoegdoening word je niet gegund. Je leest alle Griekse tragedies en Shakespearestukken erop na hoe je dat ook weer het beste aanpakt, een vadermoord.
Je belt de kindertelefoon, de kinderbescherming, het kinderfonds van de Verenigde Naties, maar niemand weet raad. Zo'n extreem geval van geestelijke kindermishandeling hebben ze nog niet eerder bij de hand gehad. Het Verdrag voor de Rechten van het Kind voorziet hier niet in.
Het journaal vertelt dat het een slachtkoe was. Je smeekt de Voorzienigheid of je vader gelijk met die koe geruimd kan worden. Het mag niet baten.
's Avonds aan tafel worden er verdacht veel runderlapjes opgediend. Je zegt dat je geen runderlapjes blieft.
"Niks mee te maken, opeten!" zegt vader Mat.
"Waarom?" vraag je recalcitrant.
"Omdat Pim dat zo zou hebben gewild!"
Dat is de limit! Je deelt hem provocerend mee in het vervolg Volkert genoemd te willen worden!
| Tweet |
