Het stonk er een beetje naar pis
Verbal Jam op reis
Woensdag 01 Juni 2011 in categorie Israël en het Midden-Oosten, Beeld en Geluid, Op reis
Een tijdje in een ander land is doorgaans fijn.
De kleuren, de geluiden en de geuren zijn anders dan in de tredmolen thuis.
Je hoeft je niet te ergeren aan gesprekken om je heen, want je verstaat ze meestal niet.
Ik zit nu in Israël, zoals u wellicht hebt opgemerkt.
In hoeverre Israël een fijn land is, daarover verschillen de meningen.
Die discussie laat ik nu echter maar eens aan mij voorbij gaan.
Het is tenslotte vakantie.
Aan het Israëlisch-Palestijns conflict heb ik in het verleden al de nodige beschouwingen gewijd, maar gek genoeg heeft niemand zich in deze heetgebakerde regio daar iets van aangetrokken.
Laat ik mij dus deze keer beperken tot de directe omgeving zoals ik die momenteel waarneem.
Ik kan u zeggen: dat helpt. Het is hier meteen fijn.
Het zeewater is nog te koud en dus hoef ik niet in zee. Dat scheelt weer een bijna-verdrinkingsdoodervaring.
De temperatuur is verder goed, het eten kan ermee door en ik heb al vijf boeken uit.
Ik heb hier nog wél even geïnformeerd bij deze en gene of ze wisten wie Geert Wilders was.
Bij thuiskomst word ik daarover namelijk geheid bevraagd.
Ik heb tijdens deze kleine enquête zijn naam op alle mogelijke kromme manieren uitgesproken, maar vergeefs: niemand van de ondervraagden had ooit van hem gehoord.
Blijkbaar is het dus voornamelijk in ons eigen land bekend dat Geert hier de deur platloopt bij ultra-conservatieve politici.
Dat is dan toch weer een opstekertje voor links Nederland. Het houdt de imagoschade voor onze natie beperkt.
Vandaag was ik bij de grens met Libanon.
Daar had ik wel even overheen gewild. Gewoon, om even te kijken, meer niet.
Maar dat kan hier niet. Gedoe met Hezbollah en zo.
Ik moest daarom genoegen nemen met een bezoekje aan Rosh Hanikra, een krijtrots met grotten en een kabelbaantje.
Ook leuk, maar het stonk er een beetje naar pis.
Maar misschien is dat in Libanon ook wel zo...
| Tweet |
