Bedelaars
Verbal Jam op reis
Dinsdag 07 Juni 2011 in categorie Op reis, Israël en het Midden-Oosten
Hier in de stad heb je tenminste nog gewoon bedelaars.
Niet van die halfzachte Klaploperskrantverkopers in de kracht van hun leven zoals bij ons voor de Albert Heijn.
Nee, echte bedelaars die demonstratief hun rolstoel voor de Mashbir (soort Hema) positioneren en zonder enige gêne hun geamputeerde benen etaleren.
Uiteraard beschikken zij over een uitkering van de verzorgingsstaat Israël en hebben zij thuis high-tech proteses liggen, maar zij voelen zich niet te slecht om nog een zielig centje bij te verdienen. En dat ziet er in die hitte al gauw dramatisch uit.
Soms begrijp ik toch niet wat mensen bezielt om zich nodeloos uit te putten voor die schamele extra inkomsten. Enkelen gaan daar heel ver in. Bij een druk kruispunt heb ik wel eens een jonge vrouw bedelend tussen de auto's bij het stoplicht zien lopen. Zij schroomde niet om een kleuter op haar arm daarbij als extra pressiemiddel in te zetten.
Ook wel sneu vind ik de Arabische verkopers die op vrijdagmiddag in gammele tentjes op de vluchtstrook gaan staan met maiskolven.
Ja, dat mag hier allemaal.
Misschien verkoopt het aardig, je ziet af en toe wel auto's stoppen, maar gouden handel lijkt het me toch niet. En zeker niet wanneer je er een dag voor in de uitlaatgassen moet staan.
Stiekem zou ik het wel eens een dagje willen proberen als ZZP-er (Zelfstandig Zielig Persoon). Uit pure nieuwsgierigheid. Gewoon met mijn blokfluit ergens op een kleedje gaan zitten.
En dan eens afwachten hoeveel dat oplevert.
Want er is natuurlijk altijd een kans dat ik 's avonds met bakken geld naar huis ga en die zieligheidsexploitanten altijd veel slimmer blijken te zijn geweest dan ik.
| Tweet |
