Donner als onderkoning

Woensdag 05 Oktober 2011 in categorie Politiek & Maatschappij, Opinie

Wellicht wordt het tijd dat Piet Hein Donner zichzelf eens afvraagt of het landsbelang wel is gediend bij zijn voortdurende aanwezigheid in het openbaar bestuur. Die man is goddorie niet wég te branden. Dit is nota bene al het vijfde kabinet waarin hij zitting heeft.
En dan te bedenken dat ons land al generaties lang is geteisterd door de Donnertjes: zijn vader was rechter bij het Europese Hof en 'deed' de Lockheed Affaire. Zijn grootvader was óók al minister.

Andere ministers vinden na een paar termijnen dat ze zich wel genoeg hebben 'opgeofferd' voor de samenleving en slijten hun dagen verder behaaglijk in riant betaalde commissariaten. Donner niet, die gaat maar door. Nu is er weer sprake van dat hij vicevoorzitter wordt van de Raad van State. Hij wordt dus onderkoning van Nederland. Nou, daar zijn we dan mooi klaar mee.

Geschiktheid speelt geen rol.

Donner heeft zich doen gelden als een uitermate reactionair-christelijk politicus. Hij is een uitgesproken regent die er geen blijk van geeft enige voeling te hebben met andere geledingen in de maatschappij. Logisch, want als je zelf al afkomstig bent uit een regentenmilieu, hoe kun je dan weten dat er ook nog andere soorten mensen bestaan? Bijvoorbeeld mensen die veel minder geld verdienen en die in een huurhuis moeten wonen. Het huurhuis dat Donner onlangs onbereikbaar voor hen heeft gemaakt door in schaarstegebieden grote aantallen sociale huurwoningen de vrije sector in te schoppen.

Donner is ook degene die ons de Identiteitskaart in de maag heeft gesplitst, inclusief de daarmee gemoeide kosten.
Onlangs vond de Hoge Raad dat die kosten niet op de burger verhaald mochten worden.
Geen probleem voor Donner, hij jast er even een noodwetje doorheen waarmee de zaak weer wordt 'rechtgezet'.
Hieruit blijkt grote minachting voor de Hoge Raad en de rechtsstaat. Als een uitspraak je niet bevalt, misbruik je je positie om die ongedaan te maken.
En deze meneer willen ze nu benoemen tot vicevoorzitter van ons hoogste bestuurlijke rechtscollege.

De benoeming van een nieuwe vicevoorzitter van de Raad van State laat mooi zien hoe dit soort zaakjes onderling wordt geregeld.
Officieel is het tegenwoordig een 'openbare vacature', maar in de praktijk is het een regelrechte politieke benoeming.
De huidige regering heeft namelijk tijdens de formatie al bekokstoofd dat na het vertrek van Tjeenk Willink de nieuwe onderkoning een CDA-er moest worden.
Eveneens in de race is Ernst Hirsch Ballin, ook van het CDA. Maar Ernst kan het schudden, heb ik al gelezen. Ernst heeft zich namelijk indertijd fel verzet tegen deze coalitie. Dat wordt hem nu betaald gezet.

Het is dus niet de eventuele geschiktheid van een kandidaat die een rol speelt. Het is het lidmaatschap van het CDA, de trouw aan de coalitie en een voldoende dosis regentenmentaliteit die de doorslag geeft. Hoezo democratie? Hoezo rechtsstaat?

Van Piet Hein Donner zijn we dus nog lang niet af. Hij zal waarschijnlijk pas tussen zes plankjes de 'publieke zaak' verlaten. Zelfs op zijn sterfbed zal hij nog proberen een algemene maatregel van bestuur af te kondigen waarmee hij ons een kunstje flikt, een oor aannaait of een poot uitdraait.

Tags: