Archief: artikelen van
Zaterdag 29 Januari 2005 in categorie Opinie
Afgelopen donderdag was het zestig jaar geleden dat het concentratiekamp Auschwitz door het Rode Leger werd bevrijd. Dit gaf weer aanleiding tot discussies over een andere manier van herdenken. Immers, het was allemaal nu zo lang geleden dat dit soort rouwbeklag maar eens in een modern jasje moest worden gestoken, vonden sommigen. Onze minister Verdonk van Integratie bijvoorbeeld opperde het idee dat 5 mei een '
Dag van de Binding' moest zijn, van de democratie. Dat zou het belang van de rechtsstaat onderstrepen. Nieuwe Nederlanders konden dan meteen een feestje vieren ter gelegenheid van hun kersverse poldernationaliteit.
Ik denk daar anders over. Wanneer je die binding en de democratische rechtsstaat zo belangrijk vindt verzin je daar ook maar een aparte dag voor. Ga niet benepen zitten doen en daarvoor onze herdenkings- en bevrijdingsdag inruilen. Als 't zó moet weet ik nog wel andere dagen. Die bungelen er toch maar een beetje lamlendig bij, zoals tweede paasdag, tweede pinksterdag of tweede kerstdag. Maar je zult zien: zó'n ruiltje is dan ineens onbespreekbaar!
Zestig jaar, ís dat eigenlijk wel zo lang geleden? Misschien voor de jongeren, maar voor wie ouder is dan zestig zou dat wel eens anders kunnen liggen. Iemand die op z'n zestigste doodgaat vinden wij te jong gestorven, dus zó lang wordt die periode kennelijk niet ervaren.
En doet het er eigenlijk toe hoe lang het geleden is? Wordt het daardoor minder erg? Wordt het aantal vermoorde mensen daardoor kleiner?
Lees verder...
Woensdag 12 Januari 2005 in categorie Opinie
In de media, waaronder uiteraard ook weblogs, wordt druk nagepraat over de
inzamelingsacties voor Azië en de indrukwekkende vrijgevigheid van de Nederlandse bevolking. De reacties zijn niet onverdeeld positief. Vooral het collectecircus op de televisie van afgelopen donderdag moet het ontgelden. Verder wordt er veel gepsychologiseerd over de reden waarom men zo gul geeft. Bij dat laatste is het interessant om te zien hoe deskundigen en leken zich te buiten gaan aan allerlei ongefundeerde speculaties. Daar doe ik dus graag even aan mee.
Lees verder...
Vrijdag 07 Januari 2005 in categorie Opinie
De
televisie-actie voor Azië was een overweldigend succes. Eén ding viel mij echter op: alle mensen in die uitzending waren zo
autochtoon!
Ik heb maar een deel van de avond gekeken, dus ik kan iets hebben gemist. Zoals bijvoorbeeld de vertegenwoordigers van de moskeeën, islamitische scholen en allochtonenorganisaties die massaal toestroomden om hun moslimbroeders in de getroffen gebieden een financieel hart onder de riem te steken. Of schitterden die inderdaad door afwezigheid? Hoe betrokken zijn onze vaderlandse islamieten bij hun geloofsgenoten in tijden van rampspoed?
Voor de zekerheid nog een beetje rondgeneusd op wat internetsites. Geen uitputtend onderzoek, maar om eventjes een indruk te krijgen. Op
elqalem.nl bijvoorbeeld staat men altijd fanatiek op de bres om de islamitische identiteit te verdedigen en de saamhorigheid te bevorderen. Nu vele moslims in Azië zijn getroffen door een van de verschikkelijkste rampen in de geschiedenis zou je verwachten dat dit een 'hot topic' is bij elqalem.
Het is er oorverdovend stil. Men is nog bezig met de vraag of islamitische kinderdagverblijven een goed of een slecht idee zijn. Ook op hun nieuwe forum is het onderwerp maar magertjes aan de orde.
Dan maar eens kijken op het nieuwsforum van
maroc.nl. Daar is het beter. Interessant genoeg komt ook daar de vraag aan de orde waarom rijke moslimlanden qua vrijgevigheid achterblijven bij westerse landen.
Een site die zich gericht bezighoudt met de ramp is
Islamic Relief. Gelukkig, ik dacht al dat dat de moslimbroeders het er geheel bij lieten zitten. Maar gemist heb ik ze wel, gisteravond. Ook de hulpverlening is kennelijk nog vatbaar voor verdere integratie.
Woensdag 22 December 2004 in categorie Opinie
Geert Wilders vreest 'dat in Nederland nog meer afschuwelijke dingen gaan gebeuren de komende jaren'. Dat vrees ik ook, namelijk dat zijn partij voor de Niet Snuggere Bevolking dertig zetels gaat halen. Want erg snugger ben je niet wanneer je klakkeloos achter het populisme van de peroxidepoliticus aanloopt. Maar wat klopt er eigenlijk niet aan Wilders? Wat deugt er niet aan zijn standpunten?
In een land zijn er altijd dingen die niet goed lopen. Vooral in een rechtsstaat waar men probeert een beetje genuanceerd tegen de problemen aan te kijken. Wanneer de rechten van de burger met veel waarborgen zijn omgeven profiteren daar nu eenmaal ook de slechteriken van. Dit leidt soms tot ongenoegen. Het is natuurlijk altijd eenvoudig om mee te surfen op de golven van dit ongenoegen. Laat ik me daarom eens verdiepen in demagogische streken van Geert Wilders.
Lees verder...
Dinsdag 14 December 2004 in categorie Opinie
Bernhard spreekt, postuum. Vandaag stond in de Volkskrant alles wat hij nog op zijn lever had. Ik heb het geboeid gelezen, maar werd er niet vrolijk van. Zijn verhaal illustreert de bedenkelijk rommelige verhouding die onze democratie door de jaren heen heeft gehad met de monarchie.
Officieel zijn de grenzen duidelijk: de koning(in) heeft voornamelijk een representatieve en ceremoniële functie. Ons staatshoofd zit voor, tekent wetten, neemt het formele voortouw bij het vormen van regeringen en knipt linten door. Dit alles onder het strenge regime van de ministeriële verantwoordelijkheid.
Bernhard geeft ons een kijkje in de keuken van de werkelijkheid. Formeel is de macht van de monarchie sterk ingeperkt. Wijlen ZKH laat zien dat de informele machtsuitoefening van leden van het koninklijk huis die perken soms flink te buiten gaat. Het is interessant om enkele citaten van de prins eventjes extra uit te lichten. Wat mij betreft leveren ze een pijnlijk beeld op van de macht van een prins-gemaal die officieel toch tamelijk machteloos hoort te zijn.
Lees verder...
Vrijdag 05 November 2004 in categorie Opinie
Cineast Theo van Gogh is vermoord door een extremistische islamiet van Marokkaanse afkomst. Dit gruwelijk feit plaatst direct de islam en de Marokkanen in Nederland op de schopstoel, in het centrum van de verontwaardigde discussie. Begrijpelijk, maar tot dusver weinig constructief. Het land zint op een antwoord op de beestachtige daad. Liefst een antwoord dat voluit recht doet aan de algemene verontwaardiging. "Keiharde maatregelen!", roept de één, "de boel bij elkaar houden', maant de ander. Het islamitisch deel van de bevolking haast zich te verklaren dat de islam een godsdienst van liefde is en dat een dergelijke daad een schande is voor de oprechte moslim. Het zijn allemaal geen antwoorden die veel zoden aan de dijk zetten. De werkelijk juiste antwoorden nemen meer tijd.
Niet geslaagd
Laat ik vooropstellen dat fanatiek extremisme een dusdanig beperkte beleving heeft van de werkelijkheid dat er weinig tegen te ondernemen valt. Het nuttigste dat we kunnen doen is de voedingsbodem ervoor zo schraal mogelijk houden. Daartoe moet autochtoon Nederland, dat uiteraard nog voornamelijk de dienst uitmaakt, eens goed bij zichzelf te rade gaan of het politiek en sociaal klimaat binnen de dijken wel voldoende gunstig is voor werkelijke integratie. Momenteel is het antwoord daarop mijns inziens nee. Want werkelijke integratie betekent: je thuisvoelen in en betrokken voelen op een land. Zelfs na enige tientallen jaren zijn wij er nog niet in geslaagd om nieuwkomers het gevoel te geven dat ze erbij horen. Beter gezegd: hun een reden te geven om erbij te willen horen.
Lees verder...
Dinsdag 02 November 2004 in categorie Opinie
De moordenaar van Theo van Gogh is een Marokkaans-Nederlandse man van 26 jaar. Hij draagt een zwarte djallabba en een zwarte baard. Daar hoort de gedachte bij dat hij een Moslimfundamentalist is. Hij heeft de cineast vermoord vanwege diens harde opvattingen over de Islam. Dat is allemaal nog niet officieel bevestigd, maar de televisie zegt en suggereert het. Het beeld is de waarheid. Een beeld van een waarheid die inbrandt in de geest.
Wanneer dit beeld uiteindelijk ook de echte waarheid zal blijken te zijn, desnoods min of meer, is de polarisatie tussen moslims en niet-moslims weer een paar flinke stappen verder. "Houd het hoofd koel," zegt de minister-president. Tegelijk weet hij dat hij een roepende in de woestijn is. Indien de moordenaar Theo van Gogh inderdaad vermoordde om zijn ferme uitspraken tegen de Islam, haalt zijn slachtoffer postuum tevreden rokend zijn gelijk. Dat is de tragiek van de moordenaar die zijn opponent het zwijgen op wil leggen.
Maar Theo van Gogh had geen gelijk. Hij zette een hele bevolkingsgroep met enkele krachtige
oneliners in de hoek van de achterlijken, de primitieven en de geitenneukers. Maar hij mocht het zeggen, want er waren voldoende redelijke argumenten om dat ongelijk aan te kunnen tonen. De moordenaar kon niets anders tegenwerpen dan beestachtig geweld. Vooralsnog lijkt hij erop dat hij Theo van Gogh de keel afsneed, diens lichaam vol kogels pompte en hem zijn slotargument op een briefje gaf. Dat briefje werd Van Gogh nog eens bloederig met een mes in de buik gepind. Einde discussie, denkt de dader.
Inderdaad, einde discussie. Want dik kans dat er van nu af niet meer wordt gediscussieerd, maar gevochten. Intussen heeft hij evenals Van Gogh -maar op nog indringender wijze- de hele Islamitische cultuur gestigmatiseerd als een groep barbaren van ver voor de middeleeuwen, een groep die niets te zoeken heeft in onze maatschappij. Wat zullen ze daar blij mee zijn. Echt een waardevolle bijdrage aan het integratieproces.
Aan de andere kant van de oceaan gaan presidentsverkiezingen tot dusver ongemerkt aan ons voorbij. Daar wordt onderwijl bepaald of de fundamentalist Bush het nog vier jaar mag opnemen tegen de fundamentalist Bin-Laden. Beiden hebben de verhoudingen tussen miljoenen wereldburgers op scherp gezet. Vele duizenden onschuldige mensen worden in Irak over de kling gejaagd. Het gehele spectrum aan wreedheid trekt langs de camaralens, van slimme bommen tot beestachtige onthoofding. Slecht voorbeeld doet slecht volgen. De eerste walgelijk bloederige misdaad is vandaag in Nederland geimporteerd. Ze worden bedankt. Echt een waardevolle bijdrage. Het hoofd is koel, maar het bloed kookt.