zeeuwse charmeur

Donderdag 16 Mei 2002 in categorie Satire

[politieke portretten, verkiezingen 2002]

Jan-Peter Balkenende (46) heeft het CDA aan een enorme verkiezingsoverwinning geholpen, zoals u niet is ontgaan. Het was te verwachten. Niet omdat hij meeliftte op het succes van de Harry Potter rage, want die vergelijking is inmiddels al te veel afgekloven.

Nee, Jan-Peter is het sekssymbool van christelijk Nederland. Daarom wint hij. Zijn seks-appeal is er een van fier, stevig, recht in de leer, rechttoe-rechtaan en recht op en neer.
Dat spreekt aan. Hij is de verpersoonlijking van de heimelijke christelijke driften.

Voor een uitzending op de verkiezingsavond reisde onze nationale televisie af naar dorpje Kapelle in Zeeland, waar Jan-Peter op 7 mei 1956 was geboren. Men ging op zoek naar mensen die hem in zijn jeugd hadden gekend. En zowaar, men ontdekte enkele goed geconserveerde Zeeuwse Meisjes van dezelfde leeftijd als onze christen-democratische lijstrukker. Zij hadden met hem op de lagere school gezeten of zelfs nog met hem in de zandbak gespeeld.


'In de zandbak' is uiteraard een metafoor uit het klein-christelijke dorpsleven. Zoals ook de Bijbel metaforen kent. Laat u zich dus niet op het verkeerde been zetten door de ogenschijnlijke onschuld, ja welhaast kinderlijke aandoenlijkheid van het begrip 'zandbak'.
'De zandbak' staat in deze contreien voor niets minder dan de Zeeuwse Matras. Ik weet uit betrouwbare bron dat men nog heel wat heeft moeten knippen in deze televisie-reportage.

Het ruwe videomateriaal laat een heel ander beeld zien.
Met zijn heden ten dage nog immer geprezen 'gedreven vitaliteit' heeft Jan-Peter Balkenende in zijn jonge jaren op menig matras zijn zinnelijke zendingsarbeid verricht, aldus de geïnterviewde dames. Dit alles onder het motto 'Luctor et Finito', zijnde potjeslatijn voor 'ik worstel en kom klaar'. Resoluut kregen zij door JP de lijvige statenbijbel onder de billen geschoven, waarna hij ambitieus de tempelberg besteeg en het heilige der heiligen binnenging.
Allemaal eruit geknipt.

Dit soort ervaringen vormt een mens voor het leven. Let maar eens op wanneer de jonge professor weer eens in beeld is. Altijd heeft hij die zelfverzekerde twinkeling in de ogen. Zo van: ja, ik lijk een lulhannes, maar Kapelle weet wel beter!

Deze non-verbale Boodschap is een waarlijk christen-democratisch appèl aan de vrouwelijke kiezer, om het even van welke leeftijd. En die Boodschap komt óver, kweekt grote scharen volgelingen.
Zijn mond verraadt zijn ferme hardheid als hij spreekt.
Zijn lippen krullen in een sensuele glimlach als hij zwijgt.
De binnenpretjes schitteren achter de brilleglazen als hij luistert: jullie moesten eens weten...

Onhoorbaar prevelt menige plattelandsvrouw op zo'n moment een bijkans orgastisch halleluja.
Het beeldscherm beslaat.

Kijk, en dat misten we nou in Jaap de Hoop Scheffer...

the winner took them all...