het roodste potlood
Woensdag 15 Mei 2002 in categorie Satire
verkiezingsdag 2002
Ik heb vandaag met stemverheffing gestemd. Normaal heerst er een serene rust in het bejaardenhuis waar mijn stemlokaal gevestigd is. Enkele uren geleden echter niet.
Er was zowaar beroering.
Ik sta te wachten tot ik mijn oproepkaart kan overhandigen aan de leden van het stembureau. Voor mij staan nog enkele mensen, waaronder een bejaarde baas. Hij krijgt zijn stembiljet en schuifelt richting stemhok.
"Ik ga Pim Fortuyn stemmen!" meldt hij zijn medeburgers voor hij in het hok verdwijnt. Hij zet zijn leesbril op en begint de lijst met namen te bestuderen, op zoek naar zijn idool.
Ik neem mijn eigen stembiljet in ontvangst en loop in de richting van het hok ernaast. De oude man is nog immer zoekende en net voordat ik mijn hok binnenga, zie ik dat de viezerik met het stempotlood in zijn neus staat te peuteren! Het kettinkje aan het potlood rinkelt protesterend.
Ik sta in tweestrijd: durf ik daar nu wat van te zeggen? Ik schraap wat moed bijeen en zeg hardop in mijn hok:
"Dat zal Fortuyn niet lekker vinden!"
Maar het blijkt al niet meer nodig. Er komt iemand van het stembureau naar hem toe. Niet om hem te vermanen, maar omdat opa zichzelf een bloedneus heeft gepeuterd.
Op valse toon spreekt het stembureau-opperhoofd:
"U mag maar één hokje rood maken hoor meneer!"
Ik ben inmiddels klaar, verlaat het hok en zie dat het naast mij ondertussen een behoorlijk bloedbad is. Vrijwel het hele stembiljet is doordrenkt. Behalve zo te zien het meest rechtse rijtje. En zo zal het blijven. Dit rode biljet mag niet meer in de groene stembus.
Een zwijgende meerderheid kijkt toe hoe er dus toch nog gerechtigheid is...
stemt volgende keer vast blanco...
| Tweet |
