Ontoerekeningsvatbaar
Maandag 13 Mei 2002 in categorie Satire
[Verkiezingscampagne 2002; moord Fortuyn]
Ik zit er echt volledig doorheen, beste lezers! Ik ga helemaal door het lint. Ik ga zo dadelijk heel onverantwoordelijke dingen zeggen. Ik krijg zin de meest onbeschofte, respectloze en zieke grappen te gaan maken. Ik word ontoerekeningsvatbaar. Ik word he-le-maal gestoord! Ik hoor stemmen in mijn hoofd. Straks gá ik nog stemmen óók! Kunt u zich voorstellen? Wat een ellende!
De symptomen verergeren met het uur. Ik heb het woord crypto opgezocht, ik heb overwogen Janmaat een fruitmand te sturen, ik wil ter ere van Martin een Bananenrepublikeins Genootschap oprichten, ik ga tijdens de marathon van Rotterdam 'You never walk alone' zingen!
Dit gaat totaal de verkeerde kant uit. Gisteren zegt er eentje tegen mij dat de Giro d'Italia in Groningen start. En ik gelóóf die debiel óók nog!
Hebben ze nou hun zin? Het loopt helemaal fout met mij.
En met mij niet alleen! De dijken van het poldermodel zijn doorgebroken, de partijbonzen slaan wauwelwartaal uit, de cryptofacisten kruipen als kakkerlakken onder de plinten uit, de ene hetze struikelt over de andere, Nico Dijkshoorn gaat zinnige dingen schrijven, de Paus verwacht dat al die bloemen straks ook naar Italië komen. 'Bedankt fuur die bloemen' mompelt hij steeds maar. Hij denkt dat ze voor hem zijn...
En tot overmaat van ramp komen hier ook nog eens honderden mensen kijken wat ik over ene Volkert te melden heb!
Nou: niets dus beste mensen! Donder alsjeblieft op met die Pim van der Graaf en Volkert Fortuyn! Doe liever iets nuttigs, ga die rothonden van 'm vingeren, neem minder vaak een bloemetje mee, steek je licht eens op in een dark room, geef de butler de schuld want die heeft het altijd gedaan, ga Olivier B. Bommel lezen over echte heren van stand. Kijk in de spiegel hoe links je ben als je rechts bent, koop een nieuw Feyenoordshirtje, ga de integrale tekst van het Olé-Olé-Olé-Olé-lied weer eens uit je hoofd leren of doe een cursus zijden stropdassen strijken.
Maar laat mij verder met rust!
Hoog tijd voor een ruime dosis tranquillizers! Want ik zing inmiddels luidkeels vanaf het balkon de toepasselijke noodlotsteksten uit de Carmina Burana van Carl Orff:
O Fortuna,
velut luna
statu variabilis,
semper crescis
aut descrescis;
vita detestabilis
nunc obdurat
et tunc curat
ludo mentis aciem,
egestatem,
potestatem
dissolvit ut glaciem.
En ik spreek niet eens Latijn! Kun je nagaan!
De kracht smelt weg als ijs.
| Tweet |
