Nederland komt niet in de hemel
Woensdag 26 Januari 2005 in categorie Religie
De paus heeft altijd wat te zemelen over Nederland. Onlangs kreeg mevrouw Monique Frank, onze nieuwe ambassadeur bij het Vaticaan, haar manteltje uitgeveegd vanwege ons beleid ten aanzien van euthanasie.
Het kerkopperhoofd vond het vooral sneu voor alle mismaakt geboren kindertjes die barmhartig uit hun lijden werden verlost. Want met een open ruggetje en een waterhoofd kun je tenslotte nog altijd een goed katholiek zijn. Ik zou bijna zeggen: hijzelf is daar het levende bewijs van. Nou ja, levend...
Ome Johannes Paulus de Tweede maakt er een gewoonte van om Nederland de les te lezen. De vorige ambassadeur, nota bene baron H. Bentinck van Schoonheten, kreeg bij zijn aantreden ook al op z'n heilige flikker. Toen vanwege het homohuwelijk.
Je zou je kunnen afvragen: waar bemoeit die man zich mee? Maar ach, ons land is inmiddels wel zo ver ontwikkeld dat wij ons aan religieuze operettefiguren niet veel meer gelegen laten liggen. Belangrijker is de vraag: waarom moeten wij zo nodig een ambassadeur hebben bij het Vaticaan? Diplomatieke betrekkingen met een onzinnig kerkstaatje lijken me niet een speerpunt van ons buitenlands beleid. En wat kost dat wel niet? Als we dan tóch moeten bezuinigen kan dat postje als eerste sneuvelen.
Onmiddellijk terugroepen die ambassadeur! Mevrouw Frank wordt toch alleen maar misbruikt om de paus de gelegenheid te geven zich te mengen in onze binnenlandse aangelegenheden. En voor straf geen bloemen met Pasen!
| Tweet |
