eitje koken
Maandag 24 Januari 2005 in categorie Gozertje
Begin vorige week was ik ziek. Mijn vader had me vast aangestoken, want die was daarvoor ook ziek.
"Had je maar uit m'n buurt moeten blijven," zei hij.
Ja, dat zou ie wel willen! Die man wil altijd met rust gelaten worden.
Afijn, ik was dus verkouden en ik had ook koorts. Het gekke was dat er maar één neusgat vol zat. Dat andere was gewoon leeg. Als ik me nou op m'n andere zij draaide liep het snot van het ene neusgat naar het andere. En als ik weer terugdraaide liep 't snot ook weer terug. Gek hè? Net een zandlopertje. Maar dan met snot. Een snotlopertje dus eigenlijk.
Mijn oma paste op een dag bij ons op en ging mijn koorts meten. Mijn moeder doet de thermometer altijd onder m'n arm, maar oma moest hem zo nodig weer in m'n reet stoppen!
"Dat is veel nauwkeuriger!" riep ze.
"Nou, zó precies hoef ik het ook weer niet te weten," zei ik toen.
Maar mijn oma krijgt altijd haar zin en ik dus die thermometer in m'n kont.
Gelukkig hoorde ik al binnen een paar minuten gepiep uit mijn hol komen en was de thermometer klaar.
"Nou, je hebt flink koorts," zei oma. "Je kunt een ei in je kont gaarkoken!"
Ja hoor, een ei in m'n kont gaarkoken! Dat heb je met die ouwe mensen, altijd rare uitdrukkingen van vroeger. Maar evengoed kan dat snotlopertje dan nog wel makkelijk zijn. Bij dat eieren koken, bedoel ik.
Een paar dagen geleden was ik lekker weer beter, maar toen was m'n moeder ineens ziek. Ook koorts. Eigen schuld, had ze maar bij m'n vader uit de buurt moeten blijven.
Mijn oma belde 's avonds op hoe het ging. Ik vertelde dat m'n moeder koorts had.
"Je kunt een ei in d'r k** gaarkoken!" riep ik keihard door de telefoon. Dat zou d'r leren met die maffe uitdrukkingen! Alleen noemde ik dus per ongeluk het verkeerde gat. Dat woord mag ik hier dus niet opschrijven van m'n vader.
| Tweet |
