Archief: artikelen van
Dinsdag 19 Februari 2008 in categorie Op reis
De afgelopen vijf dagen verbleef ik in Tromsø. Deze stad ligt 300 kilometer boven de poolcirkel, in het uiterste noorden van Noorwegen. Nou, ik kan u zeggen, daar word je wel even geconfronteerd met de bekrompenheden van je eigen stad. Maken ze zich in Amsterdam druk over de maximaal toegestane breedte van de terrassen, in Tromsø is gewoon de natuur de baas. Als er al een overijverige bestuurder zou zijn die iets tot op de centimeter nauwkeurig wil afbakenen, doet een flink pak sneeuw zo'n plan direct de das om. De nachtelijke sneeuwschuiver gooit er vervolgens nog een schepje bovenop.
Het is altijd bijzonder interessant om te zien wanneer de mens zich moet aanpassen aan de natuur en niet andersom. Het leert ons nederigheid. In Tromsø is het koud, in de winter is het er vrijwel de hele dag donker, het regent of sneeuwt er bijna voortdurend.
Dit gebied heeft sneeuw nodig om het nog een beetje leuk te houden. Want de bergen zijn zwart, het water is zwart en de lucht is hooguit grijs. De bomen op de hellingen ontgroeien het sprietjesstadium niet. De natuur is van een meedogenloze schoonheid. Alles waarschuwt dat je hier beter niet kunt zijn, maar oefent ook een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit.
Lees verder...
Zaterdag 01 September 2007 in categorie Op reis
Draai mij twee keer in de rondte en ik ben elk gevoel voor richting kwijt. Ik oriënteer mij aan de hand van landschapskenmerken. Een ingebouwd kompas dat keurig naar het noorden wijst schijn ik niet te hebben.
Daarom leek het mij vorig jaar verstandig een navigatiesysteem aan te schaffen.
Dat zouden meer mensen moeten doen, want over het algemeen verhoogt zo'n ding de verkeersveiligheid. Sterker nog, de verzekeraars of de overheid zouden gratis een TomTom of ander merk naar keuze ter beschikking moeten stellen. Minder benzineverspilling, 's avonds geen bijziend getuur op onleesbare straatnaambordjes, geen getreuzel van automobilisten die de weg kwijt zijn, geen bekeuringen meer wegens kaartlezen onder het rijden, geen ruzie met de bijrijder over de te volgen route.
Tenminste, dat zou je denken...
Lees verder...
Donderdag 28 Juni 2007 in categorie Op reis
Het onderstaande stuk is uitgezonden in Het Radiolog bij VPRO's De Avonden. Het is terug te luisteren bij 'verbal jam op de radio' (zie rechterkolom; doorspoelen tot de laatste 15 minuten).
Elke keer als ik in Israël ben, bespeur ik de behoefte om het land aan mezelf uit te leggen, erover na te denken, mijn gedachten erover op te schrijven. Anders raak ik de draad kwijt. Het is namelijk een intrigerend land, een land van uitersten en tegenstrijdigheden.
Enerzijds beleefd, hartelijk en vol warmte, anderzijds onbeschoft en ongeduldig. Braaf en keurig stopt men voor zebra en voorrangskruising, maar wie bij het groene stoplicht 1/100ste van een seconde te laat optrekt, krijgt een windhoos van verontwaardigd getoeter over zich heen. De ware Israëliër haat het om in de rij te staan, althans zolang hij niet vooraan staat. En dus is hij voortdurend en onbeschaamd bezig die koppositie te veroveren. Bij de bank, in de winkel of bij het instappen van de bus, het bijna ziekelijke voordringen kent geen grenzen.
Lees verder...
Vrijdag 22 Juni 2007 in categorie Op reis
Tonie Blair gaat zich
bekeren tot het katholicisme. Dat lijkt mij een verkeerde keuze. Want President Bush ziet hem ook nog eens graag
vredesgezant voor het Midden-Oosten worden. En als Islamiet heb je in dat gebied nu eenmaal méér krediet. Voor Israël hoef je het niet te laten, daar doen ze gewoon wat Bush wil, daar staat religie helemaal buiten.
Ik zou zeggen: Tony, niet doen! Geen katholiek worden en geen vredesgezant. Er is een tamelijk grote kans dat de Amerikaanse president je straks gigantisch een oor gaat aannaaien. Dat maak ik althans op uit de berichten die hier in Israël rondgaan. Alom leeft hier de overtuiging, dat er binnen enkele maanden nog een veel grotere oorlog dan vorig jaar zal uitbreken. Daarbij zullen zeker Amerika, Israël, Syrië en Iran betrokken zijn.
Ik heb natuurlijk gevraagd: hoe dát zo?
Lees verder...
Dinsdag 19 Juni 2007 in categorie Op reis
Een stukje over Israël roept in discussies hier en elders altijd uiteenlopende reacties op. Dat is niet verwonderlijk, want het Midden-Oostenprobleem is dermate complex, dat het bijna onmogelijk is om een afgewogen oordeel te vormen. Temeer omdat de situatie voortdurend verandert. Een scala van componenten speelt in dit conflict een dominante rol, zoals zelfbehoud, nationale en internationale machtspolitiek, religie in meer of minder fanatieke vorm, historie en niet te vergeten een flinke dosis mediterraan
machismo.
Lees verder...
Zaterdag 16 Juni 2007 in categorie Op reis
De afgelopen week trokken in de journaals over de hele wereld de beelden voorbij van de bloedige machtsovername door Hamas in de Gazastrook. Er zijn nu twee verschillende Palestina's, eentje op de Westoever en eentje in de Gazastrook. Israël lacht waarschijnlijk in z'n vuistje, want zolang de Palestijnen onderling vechten is er minder aandacht voor de Israëlische vijand.
De Palestijnen hebben recht op hun eigen staat. Israël moet weg uit de bezette gebieden en ophouden de mensenrechten van Palestijnen te schenden. Daar zijn al mijn vrienden in Israël het over eens. Dat zijn dan ook progressieve vrienden.
Maar recht hebben op een eigen staat en er eentje kunnen besturen zijn twee verschillende dingen. De afgelopen decennia hebben de Palestijnse machthebbers op dit gebied weinig veelbelovends laten zien. Machtswellust en corruptie voerden de boventoon. Uiteraard is dat hun eigen zaak en moeten buitenstaanders in principe niet willen beoordelen of ze er wel of niet aan toe zijn. Maar soms moet je ook realistisch durven zijn. De recente beelden uit Gaza tonen genadeloos aan: ze zijn er niet aan toe. Hier worden alleen maar gewone, onschuldige Palestijnse burgers het slachtoffer van.
Lees verder...
Donderdag 14 Juni 2007 in categorie Op reis
Als ik het huis uitloop, kijk ik vrijwel recht in de loop van een tank. Hij staat in de tuin van het hotel aan de overkant, althans de geschutskoepel. Het is een realistisch gedenkteken voor de zoon van de hoteleigenaar, die omkwam in de oorlog. Welke oorlog weet ik niet, maar waarschijnlijk de laatste. Het wapentuig in de hoteltuin is me namelijk nog niet eerder opgevallen. De hoteleigenaar is inmiddels zelf ook al dood, heb ik gehoord.
In Israël hebben ze kennelijk een voorliefde voor dit soort bizarre monumenten. Wie door de heuvels Jeruzalem binnenrijdt komt onderweg ook nog het nodige oorlogsschroot uit vroegere vechtpartijen tegen.
Hier in Nahariya heb ik me een tijdje verwonderd over een opzichtig monument dat bestond uit het frame van een motorfiets. Op de sokkel zat een foto van een motorrijder geschroefd die daar omgekomen was.
U merkt, een bosje bloemen met een waxinelichtje volstaat hier niet. Het moet confronterend zijn.
Lees verder...