de israëlische raafkraai
Maandag 11 Juni 2007 in categorie Op reis
In Israël zijn veel vogels. Dat komt doordat het land op een trekroute ligt. Elke morgen wordt ik heel vroeg wakker van gefluit en gepiep. Dat komt echter niet van de vogels, maar van de eerste mensen die naar hun werk gaan. Met hun slaperige kop vergeten ze de alarminstallatie van hun auto uit te schakelen. Nu ik dan toch eenmaal wreed uit de slaap ben gerukt ga ik maar op het balkon zitten. Dat is goed te doen, want de temperatuur is hier 's zomers altijd aangenaam bij het ochtendgloren.Het is zondag, realiseer ik mij. Maar het lijkt maandag. Want zondag is een gewone werkdag, met als gevolg dat ik de rest van de week een dag te ver vooruit denk.
De vogels -al dan niet van de vogeltrek- kwetteren, fladderen en flierefluiten in de opkomende zon. Geen idee wat ze allemaal uitvreten. Men scharrelt zo te zien maar wat tussen de takken. Er zitten uiterst vreemde exemplaren bij. Die zouden in Nederland waarschijnlijk worden verboden, of hooguit met tegenzin worden gedoogd. Temeer omdat ze ook rare geluiden maken. Geen touw aan vast te knopen.
Er is echter één vogel die zich netjes Nederlands gedraagt. Het is een grote zwarte raaf of kraai, ik heb daar geen verstand van. Vrijwel elke morgen vliegt hij steevast in een rechte lijn van noord naar zuid, met kalme vleugelslagen, een duidelijk doel voor ogen. Hij is goed waarneembaar, want hij neemt niet de moeite hoger te vliegen dan de boomkruinen of de daken van de huizen. Het is net een ambtenaar op weg naar zijn werk, de zwarte aktetas onder z'n oksel. Een soort minister Donner op de fiets, met z'n broodtrommeltje op de bagagedrager.
Wat een toonbeeld van degelijkheid en plichtsbesef voor de andere vogels is die raafkraai!
Ja, de natuur is hier prachtig!
| Tweet |
