Archief: artikelen van
Woensdag 10 Januari 2007 in categorie Beeld en Geluid, Het vaderlandsch cultuurgoed, Beeld en Geluid
In Nederland hebben wij een onmetelijk prijzencircuit. In mijn beleving is het aantal Nederlanders mét prijs groter dan het aantal Nederlanders zónder. Het aanbod varieert van prestigieus tot pretentieus. Zo mag Maarten Biesheuvel binnenkort de P.C. Hooftprijs in ontvangst nemen en is mevrouw Pien Ritt al een tijdje de Secretaresse van het Jaar 2006. Kortom, wij vinden altijd wel een excuus om iemand te lauweren. Of al die prijzen verdiend zijn laat ik maar in het midden, want over de uitslag kan toch nooit worden gecorrespondeerd.
Lees verder...
Woensdag 29 November 2006 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed
In de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw was het roemruchte Amsterdamse etablissement 'De Groene Kalebas' het trefpunt van jonge bohémiens die zich er lieten vollopen met drank, jazzmuziek en kunstkletspraat. Het café was gevestigd in een sousterrain in de Tweede Weteringdwarsstraat. Jazzmusici als pianist Louis van Dijk en saxofonist Henk van Es traden er op. Ook zanger Boudewijn de Groot meldt dat hij er dikwijls naartoe ging. Het was naar Parijs voorbeeld verder een verzamelplaats voor alles dat zich schrijver, schilder, dichter, pleiner, existentialist of beatnik noemde. Onder het genot van een blowtje reikten de aspiraties tot in de hemel.
Dat waren de gloriedagen. Minstens zo interessant is de teloorgang van de Groene Kalebas, aan het eind van de jaren zestig. In die tijd kwam ik er regelmatig met mijn vrienden. Het café was op zeker moment overgenomen door de joodse verzekeringsagent Bob Kool uit Baarn, een man die op middelbare leeftijd blijkbaar toe was aan een nieuwe uitdaging. Bij de overname was door de gemeente echter de alcoholvergunning van het café niet verlengd. Dit was de nekslag voor de Groene Kalebas. Bob Kool had een kat in een zak gekocht. Er kwam vrijwel niemand meer en als er vier mensen zaten was het een drukke avond. Wie naarbinnen wilde moest voortaan aanbellen.
Lees verder...
Woensdag 18 Oktober 2006 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed
Ik zal niet de enige zijn die vreselijk is geschrokken bij het verschijnen van
de canon. Vooral omdat ik helemaal niet wist wat een canon was! Ja, de uil zat in de olmen en zo! Kom mee naar buiten allemaal. Dát werk. Of hooguit een bedrag dat je elk jaar aan erfpacht ophoest als je een eigen huis hebt. En nog iets katholieks, maar daar had ik als onverbeterlijke ongelovige natuurlijk geen boodschap aan.
Tot dusver tamelijk onschuldig, zo'n canon. Maar nu blijkt die canon ineens óók een richtsnoer te zijn voor wat wij allemaal over het Nederlandse verleden horen te weten. En dat
is nogal wat! Er zitten vijftig thema's in waarmee we alvast aan de slag kunnen. Gelukkig hoor ik tot de bevoorrechte groep Nederlanders die in een grijs verleden dusdanig goed geschiedenisonderwijs heeft gehad, dat elk thema wel een lichtje doet branden.
Hoe anders zal dat zijn bij het hedendaagse jonge volkje en de zogeheten 'nieuwe Nederlander'! Die weten blijkbaar van toeten noch blazen, want anders was die hele canon natuurlijk niet nodig geweest.
Lees verder...
Woensdag 04 Oktober 2006 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed
In een bekend
psychologisch tijdschrift stond vorige maand een leerzaam artikeltje over Shin-Do. Daarin kun je cursussen volgen. Shin Do betekent 'leer van de energievelden' en het baseert zich op de principes van oosterse vechtsporten. Iedereen heeft z'n eigen energieveld en als je dat maar goed benut, sta je sterker ten opzichte van een tegenstander.
Met die innerlijk kracht,
ki genaamd, heb je overwicht op je omgeving. Op een druk perron ga je bijvoorbeeld gewoon 'in ki staan' zoals dat heet, en iedereen gaat vanzelf voor je opzij.
Dát lijkt mij wel wat!
Lees verder...
Woensdag 21 Juni 2006 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed
Donderdag gaan we weer eens gezellig debatteren over de wietteelt. Want een meerderheid in de Tweede Kamer wil een proef toestaan waarbij het spul legaal kan worden gekweekt om coffeeshops te bevoorraden. Donner is natuurlijk tegen. Terwijl een ferme joint op z'n tijd die man toch zoveel goed zou kunnen doen. Bovendien: een béétje rapper kan niet zonder.
Even leek het erop dat Europa weer roet in het eten ging gooien. De woordvoerder van justitieel Eurocommissaris Frattini beweerde dat de Europese regelgeving deze hippe tak van tuinbouw
niet toestond. Gelukkig werd dit een dag later
gecorrigeerd door Frattini zelf. Donner balen natuurlijk, want die dacht in het debat al makkelijk weg te komen met een beroep op Europese regelgeving en verdragen.
Lees verder...
Woensdag 14 Juni 2006 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed
De Tweede Kamer besloot gisteren dat alle Nederlanders
gratis het museum in mogen om daar de vaste collectie te bekijken. Ik zou zeggen: driewerf hoi! Je doet Nederlanders geen groter plezier dan met iets dat gratis is. Toeristen moeten lekker wél betalen. En die wetenschap kan de vreugde alleen nog maar verhogen. Want zo zijn wij wel.
Tegelijk met het formulier voor de belastingaangifte ontvangen zowel de cultuurbarbaar als de kunstminnende burger een cultureel paspoort. Daarmee kan het hele gezin (of wat daarvoor doorgaat) voor niks het museum in.
Ai, hier zie ik toch een klein probleempje...
Lees verder...
Vrijdag 09 Juni 2006 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed
“Ja, mensùùùh, het gaat beginne vandaag! Ik ben d'r helemaal klaar voor! In me huis heb ik van vloer tot zolder een complete Heineken-wall opgetrokke en die gaat-er totaal doorheen de komende weke! De klep van de vrieskist staat bol van de bitterballuh, alles is oranje tot het gras in de tuin toe, de pooltjes benne ingevuld en ik heb twee vierkante meter plasmascherm aan de wand (volgend jaar pas betale). Met de slome buurman heb ik vier weken partnerruil afgesproke, want die z'n vrouw houdt wél van voetballe. En natuurlijk hebbe we het complete assortiment aan oranjespulletjes ingeslage. Die Chinese zulle wel gedacht hebbe: waarom moeten we ineens zoveel zooi in 't oranje make, haha!
En het weer lijkt lekker mee te werreke, hè? De zon heb er zin in! Gelukkig zijn de zonnescherme al standaard oranje, dat scheelt weer schilderwerk.
”
U begrijpt, Nederland is de komende maand niet meer aanspreekbaar, tenzij het over voetballen gaat. Hier is extra waakzaamheid geboden.
Want voor de politiek is het de ideale tijd om gemene plannetjes door te drukken. Automobilisten zitten met een half oog naar hun Vodafone te kijken. Trambestuurders en -conducteurs nemen via de intercom met elkaar de doelpunten door en slaan onderwijl wat haltes over. Uw bestellingen bij de middenstand arriveren pas ná 9 juli onder de smoes: "Tja, 't is vakantietijd, hè?" Ambtenaren zijn ineens klaarwakker, maar niet voor u. De slager doet zonder vragen ietsje meer. Vermijd ziekenhuizen, want u bent uw leven niet zeker. En vergeet niet uw kinderen op tijd van de crèche te halen. Na 9 juli hebben ze anders geen idee meer wie u bent.
