Archief: artikelen van
Woensdag 10 December 2003 in categorie Media
Minister De Geus hoor ik zojuist in Nova glashard beweren dat het een idee van Groen Links was om de Robin Hood rekening in te stellen en dat hij hen daarmee had willen helpen. De Geus betoont zich hiermee een goed lid van de
Boevenbende van Balkenende, want hij liegt. Ferry Mingelen corrigeert hem niet. Dat zal
ik dan maar doen: Groen Links had het idee om de rijkste Nederlanders
via de belastingen een bijdrage van 500 Euro op te leggen. Het was De Geus zèlf die dit plannetje heel slap omboog naar een rekening waarop de rijken vrijwillig een bijdrage konden storten.
Schandalig dat een parlementair verslaggever hem daarmee laat wegkomen
Woensdag 10 December 2003 in categorie Tragische misverstanden
Ach, kijk nu toch eens aan, ik word
geplagieerd! Iets eervollers kan je als schrijver bijna niet overkomen, nietwaar? Een van mijn gewaardeerde lezers maakte mij erop attent dat de column
De Boevenbende van Balkenende in belangrijke mate
alhier was overgeschreven. Dit stelt mij in staat u het verschil te laten zien tussen echt en namaak. Tussen een echte Verbal Jam en goedkope rommel uit het Verre Oosten, om het zo maar eens uit te drukken.
Toen ik nog even verder las kwam ik ook nog mijn column
Wij zijn allemaal achterlijk in
verbasterde vorm tegen.
Voor straf moet
de dader een financiële donatie doen, vindt u ook niet? Het gironummer staat linksonder op de pagina.
Want wij laten ons natuurlijk niet gratis naaien!
Update: Inmiddels zijn wij erachter dat er ook onbekommerd uit
Gozertje wordt overgeschreven. Volgens mij heeft iemand niet begrepen dat een weblog iets van
jezelf hoort te zijn.
Dinsdag 09 December 2003 in categorie Royalty
Als Schaduwminister Zonder Portefeuille (dat is vanwege de bezuinigingen) ben ik nogal veel op reis. Zo ook de afgelopen week. Eergisteren moest ik echter mijn staatsbezoek aan Friesland halsoverkop afbreken omdat het Koninklijk Wicht geworpen was!
Ik lag net even mijn middagdutje te doen toen er dringend op de deur van mijn hotelkamer werd geklopt. Ik grapte nog: “Alleen voor beschuit kom ik eruit!” Tja, en toen was ik dus de klos, dat begrijpt u. De gerant stond al klaar met een blad vol met oranje muisjesbeschuiten. Die krengen zijn altijd zo hard, vindt u ook niet? En als Schaduwbewindsman moet je dan toch doorbijten. Je kunt in zo'n geval niet zeggen: ik blief geen beschuit. Of vragen om gestampte muisjes. Beter had ik mij dus slapend gehouden.
Op de terugweg naar de Randstad kwamen mij uit alle windstreken reeds hysterisch hossende en lallende menigten oranjeklanten tegemoet. Dat plebs grijpt ook altijd de geringste gelegenheid aan om zich vol te laten lopen. Het resultaat was er dan ook naar, want men trok in polonaise richting Bronovo hospitaal onder het zingen van 'Er is een kindeke geboren op aard'. Gelukkig is men daar nooit gearriveerd, want al snel was men collectief de weg kwijt.
Bij het Koninklijk Stel aangekomen viel ik midden in een knetterende ruzie over de te kiezen naam. De vader wilde Catharina-Amalia, maar de moeder krijste dat het Jorgina Videla ging worden en niks anders. Voorlichter Eef Brouwers probeerde de zaak te sussen door de jonge moeder in overweging te geven dat voor een dergelijke naam onvoldoende maatschappelijk draagvlak zou zijn. Hij droop letterlijk en figuurlijk af nadat Hare Hormonaal Gestresste Hoogheid hem woedend de koninklijke nageboorte naar het hoofd had geslingerd. Daar had hij uiteraard niet van terug.
“Rookpauze op intensive care...”
Ik hield mij wijselijk buiten deze commotie, zoals een Schaduwminister betaamt: onzichtbaar, maar niettemin hinderlijk aanwezig. Toen kort daarop onze vorstin samen met Mabel terugkeerde van een rookpauze op de intensive care (daar klaagt toch nooit iemand over meeroken), heb ik de familie alleen gelaten. Deze discussie kon nog uren duren. Terwijl ik de deur van de kraamkamer achter mij dichttrok hoorde ik Mabel opperen om het kind Neeltje Jacoba te noemen. En ik wist: dit gaat helemaal goed komen! De voorlopige afloop kent u, de kroonprins deelde op de persconferentie ietwat bibberig mede dat 'ze er nog niet helemaal uit waren...'
Van beneden de rivieren komen verzoeken om het prinsesje te mogen lenen voor de Kerststal.
Update: De koninklijke deerne heet inderdaad Catharina-Amalia, met daarbij nog de namen Beatrix Carmen Victoria. Dit lezen wij in de rubriek
Achterklap (!) van Nu.nl.
<%image(achterklap2.jpg|356|264|)%>
Maandag 08 December 2003 in categorie Kort en Tussendoor
Voor de fans na lang wachten een nieuwe bijdrage van
gozertje. 't Is maar dat u het weet.
Verder wil ik er eigenlijk niks mee te maken hebben. Zeker dit keer niet.
Zondag 07 December 2003 in categorie Gozertje
Op vrijdagmiddag hebben wij altijd wereldoriëntatie. Want dan heeft die ouwe meester Kramer van ons namelijk ook niet zo'n zin meer en dan kan ie heel gemakzuchtig een video opzetten. Bijvoorbeeld over hoe bijen in hun kast zitten bij zo'n vent met een netje over z'n hoofd. Of van kikkerdril tot kikker. Of over een poes die jongen krijgt.
Twee kinderen moeten dan in de pauze alvast de boel gaan klaarzetten. Die boel is een ouwe teevee op een karretje met een video eronder.
Pas geleden hadden we een film over glasblazen. Daarin zag je van die ouderwetse kerels met enorme bolle wangen door een lange buis staan blazen. Die draaiden ze dan heel snel in het vuur rond. Aan de andere kant van die buis zat een kleverige klont glas. Maar op laatst werd het dan ineens een bol of een vaas ofzo...
Toen ik dat thuis vertelde zei m'n vader dat het al een hele ouwe film was. “Die draaiden ze bij ons op school ook al,” zei m'n moeder. “Draaien ze die nou nòg steeds? Volgens mij is dat 'Glas', van Bert Haanstra...” Mijn moeder weet altijd alle titels van films en boeken. Mijn vader niet.
Elke week zijn er twee andere kinderen aan de beurt om het zakie klaar te zetten. Er hangt een lijstje naast het bord met welke kinderen en welke film. Alle banden staan in een grote kast in het documentatiecentrum.
Vorige week moesten Jerry en ik. Speciaal daarvoor had Jerry een geintje bedacht, maar hij durfde alleen als ik zou meedoen. Eerlijk gezegd vond ik het een beetje link, maar aan de andere kant wil ik ook niet dat Jerry gaat rondvertellen dat ik een lafbek ben, dus moest ik wel.
Jerry zei dat z'n vader allemaal pornobanden had en dat hij er wel eentje zou meenemen. En nou wou Jerry stiekem zo'n seksband in de video doen in plaats van die film over hoe paddestoelen groeien. Want die moesten we eigenlijk doen: hoe paddestoelen groeien.
Nou, het ging eigenlijk allemaal prima. Wij die zooi klaargezet, meester Kramer start de band en we zien meteen een lekker wijf die iemand z'n stijve lul in haar mond steekt.
Iemand in de klas riep: “Hè getsie! Alwéér glasblazen!”
En meteen een enorme keet natuurlijk. Ik zeg nog zachtjes tegen Jerry: “Had je nou niet iets met gewoon neuken? Dit vinnik niks!” Maar de rest van de klas vond het geweldig zag ik wel...
“Stilte!” brulde meester Kramer woest. En meteen ging de video uit. “Eens kijken wie hier méér van weet!” schreeuwde hij. Nou,
iederéén wist eigenlijk best wel veel over dit onderwerp, zo aan het gejoel te horen. Maar goed, dat bedoelde hij dus duidelijk niet, want hij liep onderwijl naar het lijstje en zag meteen dat Jerry en ik het hadden gedaan.
En nu moeten onze ouders op school komen. Dat zal Jerry z'n vader vast een geinige verrassing vinden. Ik ben trouwens benieuwd of m'n moeder
deze film óók kent.
Zaterdag 06 December 2003 in categorie Klein Proza
Bezorgd zie ik toe hoe mijn huishouden bedolven raakt onder bladafval. Niet alleen in de herfst, maar het hele jaar door. Het wordt een serieus probleem.
In mijn argeloosheid nam ik een kortingsabonnement voor op het spoor. Ik kreeg er een blad bij. Gratis regelmatig in mijn brievenbus. In dat blad laat de NS mij zogezegd alle hoeken van Nederland zien. Liefst met de trein natuurlijk. Uit protest neem ik de auto. Want ik hoef geen blad, ik hoef alleen korting.
Over de auto gesproken... Ik kocht een auto, want de vorige was stuk. Een bescheiden tweedehandsje, maar toch... Ik kreeg er een blad bij. Eveneens gratis en eveneens regelmatig. Daarin staan steeds de nieuwste modellen van dat merk die ik niet kan betalen en die ik niet hoef. Want ik hèb immers net een andere auto? Wrijft de dealer mij hier de beperkingen van mijn modale inkomen in? Ik hoef geen blad, ik wilde alleen die fijne tweedehands auto.
In mijn grootheidswaan voorzag ik mijzelf van een creditcard. Van de Postbank. Ik kreeg er een blad bij. Daarin denkt de Postbank dat ik in de Quote 500 sta. Men vertelt mij dat ik de overwaarde van mijn huis kan gebruiken om een luxe badkamer te bouwen. Er staan foto’s naast. Als ik zo'n badkamer had zou ik hem niet eens nat durven maken, zo duur lijkt hij.
Een gratis bladzij verder roept de bank enthousiast dat ik honderden euro's korting kan krijgen op een woningtaxatie. Mag ik er even tussenkomen, Postbank? Deze armoedzaaier woont in een huurhuis. Dus ik wil geen blad, ik wil alleen een creditcard.
Je kunt het tegenwoordig zo gek niet verzinnen of je krijgt er een blad bij opgedrongen. Je bent lid van het ziekenfonds, maar je ontvangt tevens een 'magazine' dat je vertelt hoe ongezond je leeft. Je geeft je op voor de uitvaartcoöperatie en zowaar, er valt periodiek een bescheiden tijdschriftje in de bus waarin men in wisselende bewoordingen het
memento mori aan de orde stelt, een onderwerp dat ik nu juist het liefst verdring.
O, kijk, da's toevallig, dat zul je altijd zien. Ik krijg zojuist het maandelijkse blad van de woningbouwvereniging binnen! Hup jongens, huizen bouwen! Bladen hebben we genoeg, huizen te weinig!
Op straat informeerde iemand beleefd of ik drie weken gratis een dagblad wilde. En na die drie weken? Ja, dan werd het betalen. Ik heb hem op mijn beurt beleefd doch vierkant in zijn gezicht uitgelachen. Betalen? Voor een blad??? En krijg ik er niet eens een creditcard bij? Of op zijn minst een auto?
De tragiek is dat we straks letterlijk door de bladen het bos niet meer zien.
verschenen in nieuwsbrief nr 134 van het literair tijdschrift OpSpraak
№ 11
Vrijdag 05 December 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
Voorzitster Erica Terpstra (VVD) riep Agnes Kant (SP) tot de orde tijdens een debat met een minister. Tijdens welk debat met welke minister weet ik even niet. Ik ving het terloops op. Doet er ook niet toe. Agnes had het gewaagd tegen de minister de zinsnede 'Kom op!' te bezigen. Volgens Terpstra, die wij gezien haar ietwat uit de hand gelopen postuur beter kunnen betitelen als De Terp, behoorde Agnes 'een minister van de Kroon' zo niet aan te spreken. Ik zeg u Terp: deze minister kwam nog heel goed weg.
Indien wij ons hart volgen, Terp, duiden wij deze hele regering voortaan aan als De Boevenbende van Balkenende. Want men is volstrekt doof voor de talloze problemen die deze schandalige bezuinigingen in de maatschappij teweeg brengen. Ondertussen worden er wel diverse dure hobbies beoefend zoals het sturen van troepen naar Irak. Dit gebeurde uiteraard alleen om Jaap de Hoop Scheffer aan zijn baantje bij de Navo te helpen, want wij hebben in dat land helemaal niets te zoeken. Nu gaat er ook nog een stelletje commando's heen. Het kan niet op. Verder staat er nog allerlei duur speelgoed op de begroting, zoals de Joint Strike Fighter.
Van het geld voor lunches en diners tijdens de recente OVSE-top in Maastricht hadden alle bijstandsgerechtigden uit een middelgrote gemeente minstens een jaar lang kunnen eten. Voorzitter Jaap is niet eventjes langs de Febo gegaan omdat wij een probleempje met onze begroting hadden. Dat zult u dan allemaal wel weer flauwe opmerkingen vinden, Terp. Maar wat moeten wij anders?
“Het liefst zouden wij die incompetente club eens lekker ordinair uitkafferen”
Kamerleden, journalisten, cartoonisten en columnisten moeten het toch altijd een beetje fatsoenlijk houden. Wij mogen niet een gigantische scheldkanonnade ten beste geven, hoewel wij graag ons hart op die manier eens zouden luchten. Deze regering verdient nu eenmaal niet beter. Men huichelt, men liegt, men pakt de armen en zieken en bevoordeelt de rijken. Maar dat is natuurlijk weer heel 'links' als ik dat zeg, hè Terp?
Dus mevrouw Terpstra, het liefst zouden wij die hele incompetente club eens lekker ordinair, recht van de straat uitkafferen. Deze Ministers van de Kroon verdienen niet beter. Daarom wil ik dat zij toch minstens de geschiedenis in gaan als De Boevenbende van Balkenende. Dat is nog eens wat anders dan de puinhopen van paars.
Zegt het voort: De Boevenbende van Balkenende!
Laatste wijziging: 05122003-20:15
