Kerstdrukte

Vrijdag 26 December 2003 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie

Ik moet eventjes voortmaken, want ik heb vandaag weinig tijd. Er staat hier ten huize namelijk nog een gigantische kerstafwas en ík ben de afwasmachine. Ook de woonkamer ziet eruit als na een mega-houseparty, want mijn neefje van drie was op bezoek en u weet wat die kleintjes kunnen aanrichten wanneer je ze een momentje uit het oog verliest.

Verder moet ik alle nieuwjaarskaarten nog fabriceren. Daarmee heb ik mij de afgelopen decennia stevig in de nesten gewerkt. Ik ben ook zo'n sufferd in die dingen. In plaats van zoals de meer praktische mensen gewoon een pakje Anton Pieck plaatjes bij de kantoorboekhandel aan te schaffen, moest ik weer zo nodig origineel doen. Ik ging zèlf iets verzinnen. Altijd een leuk verhaaltje. Met als gevolg dat het een traditie is geworden en iedereen nu elk jaar opnieuw 'iets origineels' van mij verwacht. Daar gaat me toch een boel werk in zitten, zeg! En ook al zou ik willen, ik kan nu niet meer met goed fatsoen met een lullig sneeuwlandschapje aankomen!

Ik denk dat ik de mensen dit jaar geheel in overeenstemming met de tijdgeest maar eens ga wijzen op hun eigen verantwoordelijkheid! Waarom moet ik ze allerlei goede dingen toewensen? Ze moeten hun lot gewoon eens wat meer in eigen hand nemen, niet altijd maar passief en afwachtend zitten doen over wat de toekomst brengt. Ik zou zeggen: u weet best wat u allemaal wilt, dus schrijf dat maar vast in uw agenda voor het komend jaar.


Kerstdrukte

het kersthumeur van de hoofdredacteur

Donderdag 25 December 2003 in categorie Media

Vele weekbladen hebben een dubbeldik eindejaarsnummer. Ik kocht er drie en in twee daarvan maakten de hoofdredacteuren melding van de 'ontlezing' van onze samenleving. U merkt: blijkbaar een nieuw papegaaiwoord op de redactieburelen. Vervolgens prijzen zij zichzelf gelukkig met de oplagestijging in het afgelopen jaar. Ach ja, zolang er Mabels en Margarita's zijn zal het niet zo'n vaart lopen met die 'ontlezing', denk ik dan stiekem.
De heren hoofdredacteuren kloppen zichzelf ongegeneerd op de borst. De zelfgenoegzaamheid straalt van de pagina: hún blad is dankzij hún inspirerende leiding ontkomen aan de ontlezingstrend, zo dienen wij tussen de regels door te lezen.

Het meest ongeremd in de verheerlijking van zijn blad, en daarmee van zichzelf, is Henk Steenhuis, hoofdredacteur van HP/De Tijd. Waarschijnlijk heeft hij zijn stukje met een te diep glas in de hand geschreven tijdens de kerstborrel. Een en ander zal hem door de collega-hoofdredacteuren ongetwijfeld in grote dank worden afgenomen.
Kort samengevat vindt de heer Steenhuis dat het maar droef gesteld is met de opinievorming bij de kranten en tijdschriften en dat HP/De Tijd zo'n beetje als enige een eigen mening geeft (de cursivering is van hem). Wanneer de eigenzinnige werkwijze van HP/De Tijd meer zou worden nagevolgd, zou dit de verscheidenheid aan meningen ten goede komen. Maar helaas gebeurt dat niet, constateert Steenhuis en vervolgens gaat hij vertellen hoe dat komt. Het komt doordat de 'linkse ideologie' domineert. Die 'linkse ideologie' is een breed gedragen leer, waarbij het woord 'slachtoffer' een kernbegrip is.

Ik kijk nog eens goed op de buitenkant of ik niet per ongeluk Elsevier zit te lezen in plaats van de HP. Maar nee, het is geen zinsbegoocheling mijnerzijds. Steenhuis moet dus minstens al aan z'n tiende jenevertje toe zijn, want hij begint zich te beklagen over al die media die maar blindelings zoveel mogelijk mensen tot zielig en hulpbehoevend bestempelen. Hij somt op:
“Vrouwen, immigranten, bejaarden, werklozen, steuntrekkers, zigeuners, WAO'ers, ADHD-kinderen en ga zo maar door; bij elkaar gaat het om miljoenen mensen die niet op eigen benen kunnen staan en die de verzorgingsstaat nodig hebben om in leven te blijven. In dit verband is een bijzondere taak voor de media weggelegd. Die dienen vol begrip en devotie over de bedreigde mensensoorten te schrijven. Daarnaast zien ze het als hun taak de overheid bijzonder mild te gejegenen als er weer iets fout gaat bij de uitvoering van deze immense hulpoperaties. In het bijzonder mensen met macht worden met fluwelen handschoenen aangepakt.”
Maar bij HP/De Tijd zijn ze niet in de ban van enige heilsleer, besluit Steenhuis zijn kerstcollege. Bij HP/De Tijd proberen de auteurs met hun verstand de wereld te begrijpen.

Ja, ja, het is wat met u, meneer Steenhuis... Wat moeten wij nu hiermede? Moeten uw collega's van andere kranten en tijdschriften nu heftig gaan ontkennen dat er bij hen sprake is van een 'linkse heilsleer, een linkse ideologie, een slachtoffer-denken'?
Het zijn van die etiketten die door een zekere meneer Steenhuis tot waarheid worden bestempeld, dooddoeners waar nooit een weerwoord op mogelijk is dat het niveau van 'nietes' zal ontstijgen. Hoezo en waarom nou juist weer links? Hoezo heilsleer? Hoezo ideologie?

U heeft een belangrijk ding niet goed begrepen, hoofdredacteur Steenhuis. Al die zogenaamde slachtoffers die u noemt zijn voor een groot deel in principe best in staat om op eigen benen te staan, maar worden juist tot slachtoffer gemáákt door een 'rechtse ideologie' die hen met een eenzijdig bezuinigingsbeleid onderuit schopt. Wanneer u het afgelopen jaar op dit fenomeen had gelet in plaats van op de oplagecijfers, was zelfs u dit opgevallen. Daarom is wat u daar onder het kerstbuffet ligt te lallen en raaskallen gewoon dubbeldikke kerstnummer-onzin.

het kersthumeur van de hoofdredacteur

kerstsfeer

Dinsdag 23 December 2003 in categorie Waargebeurde verzinsels

Bij onze Albert Heijn waren de lichtslangen in de bonus-aanbieding. Deze buitenbonuskans lieten wij natuurlijk niet lopen! We hebben meteen de gehele voorraad opgekocht. Thuisgekomen hebben we ramen, deuren, goudviskom, toiletpot en al het meubilair afgebiesd met lichtslangen. U ziet, wij gaan een buitengemeen sfeervolle kerst tegemoet. Tenminste, wanneer we de doorgeslagen stoppen nog op tijd gerepareerd krijgen. Anders moeten zullen we het noodgedwongen moeten doen met kaarsjes.



Interessante links: Kerstmis in Den Ilp. kerstsfeer

tja, wat doen we met de kerst?

Zondag 21 December 2003 in categorie Klein Proza

Goede vraag! Wat doen we met de kerst? Onze voornaamste zorg met Kerstmis is altijd: wat gaan wij eten en bij wie? De kerstdagen zijn traditioneel de dagen der schoonmoeders. Zij nemen dan wraak voor een jaar verwaarlozing en willen eindelijk de aandacht die hen toekomt. Met de kerst dient er bij hun gegeten te worden en daarmee basta! Vervolgens ontstaat er een familieruzie over wie op welke dag aan de beurt is. Want de eerste kerstdag is belangrijker dan de tweede. En zo staan de onderlinge verhoudingen al snel op scherp en op gespannen voet met de kerstgedachte.
Ach, de vrede op aarde is sowieso een wassen neus. Dat is het sinds mensenheugenis geweest. Gewoon een slecht marketingconcept. Aan de oorlog valt nu eenmaal meer te verdienen. Ik dwaal trouwens af, merk ik.

Wij gaan door met de vraag wat wij gaan eten. Hier komt direct een kink in de kabel. Heel veel mensen op deze wereld hebben namelijk slecht of helemaal niet te eten. Uitgerekend met kerst gaat dit beschamende feit aan ons geweten knagen. Maar strikt genomen hoeven wij ons daar in deze periode niet meer of minder van aan te trekken dan in de rest van het jaar. Het merendeel van die lui gelooft toch niet in het kindeke en heeft gelukkig geen idee hoe schijnheilig wij zitten te doen in deze regio. Niettemin vindt ons innerlijk stemmetje het fatsoenlijker wanneer wij ons niet ál te erg te buiten gaan.
We bedenken pragmatisch dat het wellicht handig is om ons geweten te beperken tot onze landsgrenzen. Dan kunnen we tenminste tóch nog iets behoorlijks op tafel zetten.
Hoewel... De afgelopen week werd bekend dat er een heleboel mensen méér dan vorig jaar onder de armoedegrens zitten. Eigenlijk een rotstreek om dat juist nu te zeggen! Hadden ze daarmee niet kunnen wachten tot ná de feestdagen? Maar ik dwaal andermaal af, merk ik.

Wij waren nog steeds doende met de vraag wat wij gingen eten. Mogen wij onze adoptiekip nu slachten of is dat niet de bedoeling? In het kader van de actie 'Eet geen dierenleed' zijn Georgina Verbaan en Katja Schuurman gezellig onder de lakens gekropen met een schattig biggetje tussen hen in. Het is een heel toepasselijke foto geworden, want Georgina en Katja behoren feitelijk zelf ook tot de categorie scharrelvlees. Ik dwaal opnieuw af, merk ik.

In Drente kunnen de herdertjes niet langer bij nachte liggen. Vanwege de bezuinigingen zijn de subsidies voor de schaapskudden ingetrokken. Mogen wij die overcomplete schapen dan zonder wroeging op het kerstmenu zetten? Het zijn tenslotte scharrelschapen... Ik dwaal wederom af, merk ik.

Tja, wat doen we met de kerst? Deze vraag had oorspronkelijk eigenlijk alleen maar betrekking op hetgeen ik ter gelegenheid van de kerstdagen hier zou gaan schrijven. Dit blijkt nog knap ingewikkeld wanneer je niet in clichés wilt vervallen. Een heleboel wereldleed wil met name met de kerst aandacht krijgen. Geen wonder dat ik telkens afdwaal...


№ 13 tja, wat doen we met de kerst?

vervelende verdachten

Zondag 21 December 2003 in categorie Criminaliteit en recht

Er is een moord gepleegd. Niet zomaar een gevalletje burengerucht of rollatordiefstal dus. De inspecteur en zijn hulpje gaan samen enkele verdachte personen langs om hen eens stevig aan de tand te voelen. De eerste verdachte werkt in een garage. Tijdens de ondervraging blijft hij gewoon met zijn kop onder de motorkap aan het luchtfilter rommelen. De tweede verdachte verdient zijn brood in een magazijn. Tijdens de ondervraging blijft hij ijskoud met dozen en kratten heen en weer lopen. De vertegenwoordigers van de sterke arm sjokken braaf achter hem aan.

Deze beelden berusten niet op de werkelijkheid maar op de televisie. In de film en in de politieserie mogen zelfs de lastigste verdachten vrijwel altijd gewoon doorgaan waar ze mee bezig waren! Is u dat wel eens opgevallen? Waanzinnig irritant is dit en het is ook bijzonder sullig van die detectives dat zij dit over hun kant laten gaan. Dat zal toch godverdegodver een beetje mooi worden! Je staat als dienaar van de wet met iemand te praten en die onbeschofte proleet gaat ondertussen nota bene doodleuk verder met het klusje dat hij op dat moment aan het doen is! En ze flikken het niet bij zomaar de eerste de beste, nee, zelfs prominenten als Dalziel, Frost en Morse laten zich gewoon voor lul zetten door dat tuig! Het gaat hier wèl om een moord ja? Dat grijp je dat soort schorem toch even bij de revers en ramt ze tegen de muur: luisteren jij en antwoord geven! Wat zullen we nou krijgen? Dit is belemmering van de rechtsgang! Sta ik hier belangrijke informatie in te winnen, ga jij gewoon door met afwassen, duiven melken, grafdelven, kantklossen, mest ruimen, vis fileren, van het kastje naar de muur lopen of waar die gasten in die films zo nodig allemaal mee bezig moeten zijn. Kan dat niet eventjes wachten? Op deze manier ben je voor mij al bij voorbaat verdacht. We kunnen dit gesprek óók op het bureau voortzetten, begrijp je? Dus zitten en luisteren!

Ja! Zo is 't toch? In de werkelijkheid is het oplossingspercentage al laag genoeg! Dan moeten ze in de film niet óók nog eens gaan tegenwerken!

vervelende verdachten

Seksschandaal

Zaterdag 20 December 2003 in categorie Incrowd: over webloggen

Onbedoeld is Verbal Jam verwikkeld geraakt in een oud seksschandaal. In mijn referrers zie ik telkens blogdex staan. Op een of andere manier heeft deze onduidelijke service (wat doet dat blogdex eigenlijk?) Verbal Jam gerelateerd aan de Paris Hilton video. U weet wel, dat sexfilmpje van het hersenloze miljonairswicht dat het in enkele standen doet met een knaap waarvan ik de naam niet heb onthouden. Zij zelf waarschijnlijk ook niet.

Anyway, dat filmpje staat dus niet hier en ik moet de bezoekers die daarvoor zijn langs gekomen dan ook teleurstellen. Het is de schuld van blogdex. Om de Hilton-hijgertjes niet helemaal onverrichter zake weg te sturen kan ik wel even vertellen hoe het filmpje gaat: de belichting is slecht, de acteurs zijn dat ook, je ziet een lulletje close-up in een kaal kutje en ze doen het ook een keer op z'n hondjes. Kortom, geen enkele reden voor ophef of opwinding, want Paris Hilton is van onder tot boven een armetierig scharminkel. Geld heeft ze natuurlijk wel, maar daarvan is in het filmpje niets te zien. Sterker nog, het jetsetsletje heeft geen draad aan haar lijf. Gulp dicht en doorlopen dus.

Seksschandaal

uw ideale kerstpakket

Donderdag 18 December 2003 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie

Heeft u het al binnen, uw kerstpakket? Bijna was het ons door de neus geboord door deze fijne regering. Minister Zalm wilde er in zijn boekhoudersdrift belasting over gaan heffen. Gelukkig heeft de Tweede Kamer hier een stokje voor gestoken, want men zag waarschijnlijk het eigen welvoorziene pakket al sneuvelen.

Wanneer je er achteraf nader over nadenkt getuigt het toch wel van een enorme dunpoepende benepenheid om de Werkende Mensch dit symbolische bedankje van werkgeverszijde óók nog af te willen pakken. Het is geheel in de geest van de Scrooge-mentaliteit van dit kabinet. Ik wed dat de zuinige Zeeuw Balkenende zijn ministers opdracht geeft om naar elk diner bij een Eurotopconferentie een doggy bag mee te nemen. Zelf doet hij dat ook. Dan hebben de anderen ook nog wat te smikkelen tijdens het vrijdagse kabinetsberaad en het spaart weer broodjes uit.

Misschien maakt het u allemaal niets uit omdat u een baas heeft wiens fantasie niet verder reikt dan het standaardpakket. Met daarin het flesje koppijnwijn, het pakje toastjes, het blikje zalm (aha! dát zat hem dwars!), het potje asperges, het doosje smeerkaasjes van La Vache qui rit, het potje olijven, een kaarsje en wat servetjes. Een armoeiige boel dus.

Daarom dacht ik: laat ik de lezers van Verbal Jam eens aanmoedigen het gedroomde kerstpakket samen te stellen, uw ideaal. Het hoeft niet per se compleet te zijn, u mag desnoods enkele produkten aandragen. Geld speelt geen rol, de bazen kijken voor zichzelf ook nooit op een tientje. Dit alles onder het motto: Laat Zalm een poepie ruiken! Want die moet hier met lede ogen aanzien hoeveel belastinginkomsten hij misloopt.



uw ideale kerstpakket