Maandag 22 Maart 2004 in categorie Even afreageren
Sjeik Ahmed Yassin, de geestelijk leider van Hamas, is maandagmorgen vroeg geliquideerd door het Israëlische leger. Hij werd bij het verlaten van de moskee door enkele raketten uit z'n rolstoel geschoten. Internationaal is de Israëlische actie scherp veroordeeld, ook van Westerse zijde. Officieel dan. Officieus valt er een zacht maar onmiskenbaar gegniffel te beluisteren. Ikzelf ben reuze opgelucht, gezien de
eerdere bedreigingen van de sjeik aan mijn adres.
Voorlopig weer even niet met de bus in Israël.
Maandag 22 Maart 2004 in categorie Elders gepubliceerd
Het is weer maandag en dus mag ik u in het kader van de nieuwe rubriek 'Externe betrekkingen' verwijzen naar het moois dat elders verscheen.
In
OpSpraak deze keer een column naar aanleiding van de boekenweek:
Het gebrek aan literaire schoonheid.
De column van vorige week, '
Kil huis, warme vriendschap' is inmiddels ook opgenomen in de eigen archieven. Mag u niet gemist hebben trouwens, want zelf ben ik er wel mee ingenomen. Genoeg te lezen weer, dus en derhalve...
Doe ik ondertussen even wat anders.
Zondag 21 Maart 2004 in categorie Klein Proza
Bij de aanvang van de Boekenweek mogen wij via de media de traditionele glimp opvangen van het Boekenbal. Maar eigenlijk zouden we wel zonder kunnen. Want hoezeer de uitgevers tegenwoordig ook hun best doen vooral jonge en mooie auteurs aan te trekken, het blijft tobben. Allemachtig, wat is de Nederlandse literaire wereld toch lelijk! Er loopt maar zelden 'een leukje' tussen.
Editie 2004 van het Boekenbal was voor het uiterlijk vertoon voornamelijk afhankelijk van de inbreng
van 'mooie man' en tv-presentator Beau van Erven Dorens. Maar zelfs dàt liep uit op een fiasco. Beau werd naar eigen zeggen getreiterd door een vervelend studentje, verloor zijn reeds behoorlijk aangeschoten zelfbeheersing en diende de corpsbal in kwestie een vuistslag toe.
Deze uiterst directe vorm van debatteren ontleent Beau ongetwijfeld aan zijn zelfgeschreven 'Handboek voor Studenten'. In dit extreem populair-wetenschappelijk werkje geeft ervaringsdeskundige Beau handige tips om het studentenleven te overleven. Er staat waarschijnlijk niet in hoe het overmatig zuipend en rondcopulerende jonge volkje met 't brakke hoofd nog wat studiepunten kan binnenslepen. Beau zelf haalde namelijk nooit de universitaire eindstreep.
Schrijvers moeten zich eigenlijk helemaal niet in het openbaar vertonen. Schrijvers moeten binnenblijven en boeken schrijven. Behalve hun literaire werken hoeft er niets van hen te verschijnen. Ik kijk altijd een andere kant op wanneer ik een schrijver zie. Ik steek de straat over. Ik koop geen boeken met de foto van de auteur achterop. Of ik laat ze in de winkel reeds kaften met inpakpapier. Ik wil mijn leesbeleving niet verstoord zien door een onappetijtelijk hoofd dat mij tussen de regels door telkens voor de geest zweeft.
Duizenden mensen in dit land schijnen schrijver te willen worden. Van kinds af aan al. Ik vind dat bijzonder eigenaardig, om niet te zeggen ziekelijk. Het is toch niet normaal voor een kind om later met een bebrild Zwagerman-uiterlijk bij Café De Jaren aangetroffen te willen worden? Of langs het Leidse Bosje te gaan flaneren met het tussen hamer en aambeeld geplette hoofd van Mulisch?
Je wilt als je groot bent toch niet rondlopen met de verwijfd gewassen vlezigheid van een Rosenboom? En dan heb ik het nog niet eens gehad over de menselijke misdruk die Arnon Grünberg heet! Laat ik overigens zo hoffelijk zijn om te zwijgen over de vergane uiterlijke glorie van de vrouwelijke auteurs.
Nee, gezonde kinderen behoren het beroep van piloot, buschauffeur of brandweerman te ambiëren. Niet dat van schrijver. Dat is een van de wetmatigheden in de ontwikkelingspsychologie. Dus wanneer zij na de Cito-toets blijken te volharden in hun streven naar het auteurschap dienen zij onverwijld te worden aangemeld bij het Pedologisch Instituut.
Ondertussen is het raadzaam om ze niet op voetbal of paardrijden te doen. Voor de zekerheid. Want het bloed kruipt natuurlijk waar het niet gaan kan, dat zul je altijd zien. Doe ze maar vast op dansles en kickboksen. Voor op het boekenbal. Voor het geval ze daar Beau van Erven Dorens tegenkomen.
verschenen in nieuwsbrief nr 149 van het literair tijdschrift OpSpraak
№ 26
Zaterdag 20 Maart 2004 in categorie Voor de Notulen & Ter Kennisname
Vanochtend om tien voor zes overleed prinses Juliana op 94-jarige leeftijd in haar woonpaleis Soestdijk. Zij was koningin van 1948 tot 1980. De laatste jaren was zij dement. Premier Balkenende hield vanmorgen op tien uur een televisietoespraak om zijn medeleven te betuigen. Deze verliep niet vlekkeloos: hij werd plotseling onderbroken door iemand op de set, het beeld werd haastig weggedraaid en de premier moest vijf minuten later opnieuw beginnen.
Wij peilden de reacties op het overlijden tot dusver...
Lees verder...
Woensdag 17 Maart 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Balkenende was met Ben Bot bij Bush op bezoek. Een zinnetje in de stijl van 'de kat krabt de krullen van de trap'. Misschien iets makkelijker snel uit te spreken, maar de tenen krommen net zo hard als bij een krabbende kat. Heel Nederland moest lijdzaam toezien hoe deze gênante Balkenklucht bij Bush werd opgevoerd.
De klein geschapen grote president ging direct wijdbeens onderuitgezakt in zijn fauteuil zitten en bracht aldus zijn klokkenspel prominent naarvoren. Deze lichaamstaal liet niets aan duidelijkheid te wensen over: ik ben de leider van de roedel.
Lees verder...
Dinsdag 16 Maart 2004 in categorie Observaties & Kritische beschouwingen
Al Qaida, Al Qaeda, of -wéér wat nieuws-
Al Qa'ida. Blijkbaar kan men niet kiezen of blijft men interessant doen met telkens weer andere spellingen. “Kijk maar, ik weet beter hoe je het uitspreekt, dus eigenlijk moet je het zó schrijven!”
'Al Qaida' (of zoiets) betekent 'de basis' of 'de grondslag'. Misschien moeten we in Nederland maar gewoon de vertaling gebruiken dan. 'Een aanslag door De Grondslag'.
Als het nieuws niet nieuw is, dan maar de spelling.
Zondag 14 Maart 2004 in categorie Elders gepubliceerd
Als service aan de twee lezers die volledig verslaafd zijn aan het werk van Verbal Jam (mijn moeder en ikzelf) en uiteraard aan de overige belangstellenden verschijnt hier vanaf heden met enige regelmaat de rubriek 'externe betrekkingen'. Daarin wordt verwezen naar werk dat elders is gepubliceerd.
De nieuwste column voor het literaire tijdschrift
OpSpraak kunt u
hier lezen en is deze week getiteld '
Kil huis, warme vriendschap'. De column van de week ervoor wordt telkens ook in de eigen archieven opgeslagen en heet '
Nachtvogels'. Wie graag een afdrukje op papier heeft kan beter
deze versie kiezen.
Nou, eens zien, wat hebben we nog meer voor nieuws? Morgen moet ik geloof ik weer een dingetje doen voor
Amsterdam Centraal, dus daar kunt u zich alvast op verheugen.
Misschien vindt u dit allemaal getuigen van wat al teveel kapsones, maar ik doe ook maar een beetje na wat ik bij anderen zie gebeuren.
Mezelf tekort doen kan altijd nog.
PS: Het gratis programmaatje om óók zo'n geinig verkeersbordje te maken kunt u hier downloaden. Het is gemaakt door Marijn Kampf. Ik wil overigens niet vervelend wezen, maar die ouders van Marijn begrijp ik dus niet. Nou zijn er 26 letters in het alfabet, maar ze moeten uitgerekend die voornaam met een M kiezen. Nu zijn er honderden jongensnamen met een M, maar er moet weer per se een ei/ij-klank inzitten. Dat doe je toch niet met zo'n achternaam? Nou ja, láát maar weer.
Sjeik Ahmed Yassin, de geestelijk leider van Hamas, is maandagmorgen vroeg geliquideerd door het Israëlische leger. Hij werd bij het verlaten van de moskee door enkele raketten uit z'n rolstoel geschoten. Internationaal is de Israëlische actie scherp veroordeeld, ook van Westerse zijde. Officieel dan. Officieus valt er een zacht maar onmiskenbaar gegniffel te beluisteren. Ikzelf ben reuze opgelucht, gezien de eerdere bedreigingen van de sjeik aan mijn adres.
