Genummerde Gedachten
Zondag 16 Januari 2005 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Het geloof in een God ontslaat niemand van de plicht om zelf na te denken.
Vrijdag 14 Januari 2005 in categorie Altijd handig
Ik ga sparen voor een vliegtuig. Uiteindelijk is dat namelijk veel voordeliger dan een auto. In de eerste plaats wordt er zoals u weet geen belasting op vliegtuigbrandstof geheven. Daar kan dus geen witte pomp tegenop.
Maar het wordt allemaal nog interessanter! In de krant lees ik een officiële Bekendmaking van het Ministerie van Verkeer en Waterstaat. Daarin communiceert men naar de burger wat de tarieven zijn voor vliegtuigen om op Schiphol te starten, te landen of gewoon te staan.
Dat valt nog best mee zeg! Wacht, ik pik er even een voorbeeldje uit: starten en landen kost allebei in het voordeligste geval maar 54,15 euro! Dat geldt dan wel voor vliegtuigen onder de 15.000 kilo, maar ik ben toch niet van plan zo'n grote pooierbak te kopen. Zeg nou zelf, voor wat grotere afstanden is dat toch al gauw goedkoper dan strippenkaarten?
Maar dat is nog niet alles. Kijk eens naar die parkeertarieven! Aan vliegtuigparkeergelden betaal je per etmaal en per 1000 kilo gewicht maar 1,52 euro. En de eerste zes uur is nog gratis óók! Een bewaakte fietsenstalling is duurder. Zéker per 1000 kilo!
En vergelijk dat eens met een uurtje autoparkeren op Schiphol. Voor 't geld dat je dáárbij betaalt heb je de hele luchtvloot van Transavia al gauw een week onder de pannen.
Nee, als ik m'n vakantietoeslag binnen heb gaat dat vliegtuig er komen, let maar op! Tenzij de wasmachine voor die tijd stukgaat.
(bron: advertentie Parool 13 januari 2005)
Vrijdag 14 Januari 2005 in categorie Baanbrekende denkbeelden
Naarmate het moment dichterbij komt dat de
Nederlandse troepen uit Irak vertrekken laait voor de zoveelste keer de discussie op of ze tóch niet nog wat langer moeten blijven. Uiteraard vindt reservist Van Baalen van de VVD van wel en ook Maxime Verhagen (CDA) ziet 't helemaal zitten. De jongens van
SFIR doen goed werk en het karwei moet netjes worden afgemaakt. We mogen de Japanners en de Britten nu niet in de steek laten.
Ik ben het ermee eens. Laat ze blijven! Maar dan voorgoed. Meteen doorhakken die knoop! Dat scheelt een hoop discussie en de jongens weten tenminste waar ze aan toe zijn. Hier in Nederland zitten ze toch maar wat verveeld te lanterfanten in de kazerne. Hooguit een beetje kaarten, klimmen en geweren poetsen.
Nee, in Irak zijn ze veel beter op hun plaats. Ze hebben een goed contact met de bevolking en zijn dus zo te zien al helemaal ingeburgerd. Ook hoeven we ze dan die extra toeslag voor uitzending niet meer te betalen, want ze staan voortaan natuurlijk ingeschreven in het plaatselijk bevolkingsregister.
Het thuisfront mag kiezen: emigreren naar Irak of in Nederland blijven en hier een nieuwe stoere militair uitzoeken. In het eerste geval kunnen ze meteen de nieuwste CD van Balkenende voor de jongens meenemen: "The Best of Balkie II, twenty slimy poems for under the X-mas Tree".
Over enige decennia krijgen we dan wel weer eens een ansichtkaartje ('Groeten uit Al Muthanna') van de dan 79-jarige commandant Frits van Dooren.
Al Muthanna?? Waar lág dat ook al weer?
Woensdag 12 Januari 2005 in categorie Waargebeurde verzinsels
"Verdachte stond erop eigener beweging zijn identificatiebewijs te laten zien. Dit werd door mij ongebruikelijk, maar niettemin in orde bevonden. Hierna toonde verdachte, zonder hiertoe door mij gevorderd te zijn, één van zijn bijzondere lichaamskenmerken. Dit werd door mij uitdrukkelijk niet in orde bevonden. Ik heb verdachte daarom aangehouden op grond van overtreding van artikel 239 Wetboek van Strafrecht, wegens schennis van de openbare eerbaarheid (exhibitionisme).
Op het bureau aangekomen heeft de dienstdoende hulpofficier van justitie geoordeeld dat verdachte na een reprimande kon worden heengezonden. Ter nadere motivering werd meegedeeld dat het onderhavige bijzondere lichaamskenmerk qua omvang onvoldoende bijzonder werd geacht om als hard bewijs eventueel ter zitting te kunnen worden aangevoerd en feitelijk zelfs als vormfout kon worden aangemerkt."
Woensdag 12 Januari 2005 in categorie Opinie
In de media, waaronder uiteraard ook weblogs, wordt druk nagepraat over de
inzamelingsacties voor Azië en de indrukwekkende vrijgevigheid van de Nederlandse bevolking. De reacties zijn niet onverdeeld positief. Vooral het collectecircus op de televisie van afgelopen donderdag moet het ontgelden. Verder wordt er veel gepsychologiseerd over de reden waarom men zo gul geeft. Bij dat laatste is het interessant om te zien hoe deskundigen en leken zich te buiten gaan aan allerlei ongefundeerde speculaties. Daar doe ik dus graag even aan mee.
Lees verder...
Woensdag 12 Januari 2005 in categorie Kunst en Cultuur
In het programma Close Up zond de Avro op 2 januari een documentaire uit over de stripheld
Donald Duck. Daarin was tevens te zien hoe de eend een prominente plaats had gekregen in het werk van andere kunstenaars. Eén van hen was
Kaj Stenvall uit Finland.
Stenvall schildert al jaren achtereen figuren in prachtig verstilde, melancholieke decors. Al zijn 'personages' hebben echter een Donald Duck-achtig hoofd. Een dergelijke aanpak zou gemakkelijk tot verveling bij de kijker kunnen leiden, in de trant van: nu weten we het wel. Niet bij Stenvall. Zijn werk ontstijgt het karikaturale van de stripfiguur. Heel knap weet hij al die eendenhoofden opmerkelijke gelaatsuitdrukkingen mee te geven, gezichten die secuur een bepaalde gemoedstoestand weergeven. Bij vrijwel elk schilderij spreekt de non-verbale expressie boekdelen. Leuk om langdurig
te bekijken.
Dinsdag 11 Januari 2005 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
De voltallige redactie van Verbal Jam ligt in de lappenmand, beste lezers. En aangezien die voltallige redactie slechts uit mijzelf bestaat, zult u begrijpen dat het hier momenteel wat moeizamer gaat met het verzinnen van nieuwe stukjes. De hele vorige week al speelde een nare hoest uw hoofdredacteur parten en floot de ademhaling onheilspellend. Zo'n beetje als een lugubere wind door het want van het spookschip
De Vliegende Hollander.
Gisteren knapte er iets. In de rug. Tijdens een hoestbui schoot een felle pijnscheut door een van de ribben aan de achterkant. Sindsdien kon er niet meer gehoest worden, want dat deed ondraaglijk pijn. Dat werd dus eventjes een vervelend dilemma voor het fysiek besturingssysteem.
Ik strompelde naar het ochtendspreekuur van de huisarts. Onderweg passeerde ik de altijd vroege bejaarden die op weg waren naar de supermarkt voor de kassakoopjes van de dag. Stuk voor stuk bleven zij nieuwsgierig staan om te zien wie die merkwaardig man was die om de tien meter een benauwd 'uche-auw' geluid voortbracht. Een enkeling maakte zelfs meewarig aanstalten om mij te helpen met oversteken.
Lees verder...