Donderdag 27 Januari 2005 in categorie Media
Soms zijn er van die berichten waarbij je verstand stilstaat als eenvoudige burger. Het mijne kreeg althans een flinke vastloper, vandaar dat het even heeft geduurd voordat ik er aandacht aan kon besteden.
Afgelopen maandag meldde de Telegraaf (wie anders) dat criminelen de kosten kunnen declareren die rechtstreeks verband houden met het gepleegde strafbare feit. Ons Openbaar Ministerie vordert de opbrengst van een overval of een illegale hennepkwekerij terug, maar de 'investeringen' mogen daarvan worden afgetrokken.
Voorbeelden die worden genoemd zijn het pistool voor de overval en de plantjes en de huur van de 'bedrijfsruimte' voor de hennepplantage.
Als normaal mens verzin je zoiets niet, behalve als je bij Justitie werkt. Of bij de Telegraaf, want dat mogen we natuurlijk ook niet uitsluiten. Maar ervan uitgaande dat het bericht waar is heb ik toch nog wel enkele vragen. Laat ik mij beperken tot de kwestie van het pistool.
Lees verder...
Woensdag 26 Januari 2005 in categorie Religie
De paus heeft altijd wat te zemelen over Nederland. Onlangs kreeg mevrouw Monique Frank, onze nieuwe ambassadeur bij het Vaticaan, haar manteltje uitgeveegd vanwege ons beleid ten aanzien van euthanasie.
Het kerkopperhoofd vond het vooral sneu voor alle mismaakt geboren kindertjes die barmhartig uit hun lijden werden verlost. Want met een open ruggetje en een waterhoofd kun je tenslotte nog altijd een goed katholiek zijn. Ik zou bijna zeggen: hijzelf is daar het levende bewijs van. Nou ja, levend...
Ome Johannes Paulus de Tweede maakt er een gewoonte van om Nederland de les te lezen. De vorige ambassadeur, nota bene baron H. Bentinck van Schoonheten, kreeg bij zijn aantreden ook al op z'n heilige flikker. Toen vanwege het homohuwelijk.
Je zou je kunnen afvragen: waar bemoeit die man zich mee? Maar ach, ons land is inmiddels wel zo ver ontwikkeld dat wij ons aan religieuze operettefiguren niet veel meer gelegen laten liggen. Belangrijker is de vraag: waarom moeten wij zo nodig een ambassadeur hebben bij het Vaticaan? Diplomatieke betrekkingen met een onzinnig kerkstaatje lijken me niet een speerpunt van ons buitenlands beleid. En wat kost dat wel niet? Als we dan tóch moeten bezuinigen kan dat postje als eerste sneuvelen.
Onmiddellijk terugroepen die ambassadeur! Mevrouw Frank wordt toch alleen maar misbruikt om de paus de gelegenheid te geven zich te mengen in onze binnenlandse aangelegenheden. En voor straf geen bloemen met Pasen!
Dinsdag 25 Januari 2005 in categorie Voor de Notulen & Ter Kennisname
De reacties werken even niet. Ik probeer een oplossing te vinden voor het probleem dat aan het licht trad bij het artikel over 'het luie denken'. Ik weet niet of het aan de titel ligt, maar bij zoveel reacties wordt de pagina ineens ook extreem lui. Dat is dus geen werken zo.
Maar ja, u weet hoe dat gaat: je pleegt een update op het reactiesysteem en het probleem is verdwenen, de pagina scrollt weer opgewekt. Alleen kun je nu geen reacties meer posten.
Even geduld dus svp. Ik moet eens even gaan rondvragen. Als andere Nucleusgebruikers dit lezen: hulp is zeer welkom.
Update: Ze werken weer, maar het probleem van de traagheid bij veel reacties is helaas nog steeds niet opgelost.
Maandag 24 Januari 2005 in categorie Gozertje
[geschreven door gozertje]
Begin vorige week was ik ziek. Mijn vader had me vast aangestoken, want die was daarvoor ook ziek.
"Had je maar uit m'n buurt moeten blijven," zei hij.
Ja, dat zou ie wel willen! Die man wil altijd met rust gelaten worden.
Afijn, ik was dus verkouden en ik had ook koorts. Het gekke was dat er maar één neusgat vol zat. Dat andere was gewoon leeg. Als ik me nou op m'n andere zij draaide liep het snot van het ene neusgat naar het andere. En als ik weer terugdraaide liep 't snot ook weer terug. Gek hè? Net een zandlopertje. Maar dan met snot. Een snotlopertje dus eigenlijk.
Lees verder...
Maandag 24 Januari 2005 in categorie Gozertje
Begin vorige week was ik ziek. Mijn vader had me vast aangestoken, want die was daarvoor ook ziek.
"Had je maar uit m'n buurt moeten blijven," zei hij.
Ja, dat zou ie wel willen! Die man wil altijd met rust gelaten worden.
Afijn, ik was dus verkouden en ik had ook koorts. Het gekke was dat er maar één neusgat vol zat. Dat andere was gewoon leeg. Als ik me nou op m'n andere zij draaide liep het snot van het ene neusgat naar het andere. En als ik weer terugdraaide liep 't snot ook weer terug. Gek hè? Net een zandlopertje. Maar dan met snot. Een snotlopertje dus eigenlijk.
Mijn oma paste op een dag bij ons op en ging mijn koorts meten. Mijn moeder doet de thermometer altijd onder m'n arm, maar oma moest hem zo nodig weer in m'n reet stoppen!
"Dat is veel nauwkeuriger!" riep ze.
"Nou, zó precies hoef ik het ook weer niet te weten," zei ik toen.
Maar mijn oma krijgt altijd haar zin en ik dus die thermometer in m'n kont.
Gelukkig hoorde ik al binnen een paar minuten gepiep uit mijn hol komen en was de thermometer klaar.
"Nou, je hebt flink koorts," zei oma. "Je kunt een ei in je kont gaarkoken!"
Ja hoor, een ei in m'n kont gaarkoken! Dat heb je met die ouwe mensen, altijd rare uitdrukkingen van vroeger. Maar evengoed kan dat snotlopertje dan nog wel makkelijk zijn. Bij dat eieren koken, bedoel ik.
Een paar dagen geleden was ik lekker weer beter, maar toen was m'n moeder ineens ziek. Ook koorts. Eigen schuld, had ze maar bij m'n vader uit de buurt moeten blijven.
Mijn oma belde 's avonds op hoe het ging. Ik vertelde dat m'n moeder koorts had.
"Je kunt een ei in d'r k** gaarkoken!" riep ik keihard door de telefoon. Dat zou d'r leren met die maffe uitdrukkingen! Alleen noemde ik dus per ongeluk het verkeerde gat. Dat woord mag ik hier dus niet opschrijven van m'n vader.
Zondag 23 Januari 2005 in categorie Knipsels
Even een luchtig tussendoortje na de voorgaande intensieve discussie. Van lezer Henk (hartelijk dank Henk!) ontving ik een vermakelijk krantenknipsel over een tot het christelijk geloof bekeerde muis.
Vrijdag 21 Januari 2005 in categorie Media
'Eigen schuld!' kopt de Telegraaf in brallerige letters over de omgekomen tasjesdief, de kwestie die nu al de hele week de gemoederen bezighoudt. Ik lees het met enige verbazing. Vinden ze dat nou écht, daar op die redactie? Zo ja, dan is het een voorbeeld van wat ik noem 'het luie denken'.
Iedereen heeft in wat meer ingewikkelde aangelegenheden minstens twee oordelen: het snelle, eerste oordeel en het tweede, meer afgewogen oordeel. Het snelle oordeel is doorgaans gebaseerd op eerste indrukken en een nog beperkte hoeveelheid informatie. Ook emoties hebben uiteraard een sterke invloed op de bepaling van het impulsieve standpunt.
Jammer genoeg laten nogal wat mensen het daarbij. Want het afgewogen oordeel kost nu eenmaal meer moeite. Je moet er eens goed voor gaan zitten, meer informatie tot je nemen en alle pro's en contra's de revue laten passeren. Diep nadenken is noodzakelijk. Daar kun je moe van worden, want onze hersenen schijnen tot de grootste energieverslinders van ons lichaam te behoren.
Lees verder...
