Kanskaart voor kanslozen

Donderdag 24 Mei 2007 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie

De aandachttrekker van de dag is natuurlijk het bericht in de Volkskrant dat het kabinet 200 duizend kanslozen in de komende vier jaar aan werk wil helpen. Je zal maar zo worden genoemd: een kansloze. Dat is tegenwoordig bijna een scheldwoord. Wim de Bie stelt al voor om dus maar te spreken van een 'kanskanjer'. Maar ja, dat klinkt eigenlijk ook weer zo gekunsteld positief. Dat doet mij dan altijd denken aan mensen die op een assertiviteitscursus hebben gezeten en met bibberende stem roepen: "Ik durf heus wel voor mezelf op te komen hoor!"
Zo'n kabinetsplan gaat niet werken. Volgens de kansberekening zullen er altijd kanslozen zijn. Sterker nog, een maatschappij kan niet zonder kanslozen.

Kanskaart voor kanslozen Lees verder...

ruzie om niks

Woensdag 23 Mei 2007 in categorie Grijze Golfslag

Gisteren moest ik denken aan de schrijfster Cri Stellweg, die eens had gezegd dat oud zijn verschrikkelijk was. Op zeker moment vond zij dat ze wel lang genoeg had geleefd.
En inderdaad, hoogbejaard zijn lijkt me geen lolletje. Ik vraag me wel eens af hoe het is om oud en stram te zijn, de rug steeds verder voorover gekromd, een ietwat paniekerige blik in de ogen omdat je de wereld om je heen niet meer zo best overziet of nog maar half begrijpt.

De onvermijdelijke kwaaltjes zijn misschien tot daaraan toe, het ergste is dat je langzaam de greep op jezelf verliest en bent overgeleverd aan de zorg van anderen.
Die anderen hebben het dikwijls dan niet makkelijk met jou. Het vernis van aardigheid en goed gedrag bladdert geleidelijk af en je minder prettige karaktertrekken liggen dan weer ongeïsoleerd aan de oppervlakte. Ik zie het bij mijn eigen oude ouders, vooral bij mijn vader. Die is 96. ruzie om niks Lees verder...

Virtueel Amsterdam

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Maandag 21 Mei 2007 in categorie Amsterdam Centraal, Baanbrekende denkbeelden

Een ministerie liet een interne notitie slingeren en die kwam dus in het nieuws. Er stond in dat we in 2040 maximaal meer dan dubbel zoveel auto's zullen hebben als nu. Momenteel zijn het er 6,5 miljoen, straks ergens tussen de 7 en 12 miljoen. Dat gaan wij als Amsterdam niet trekken, want dat kunnen we nú al niet. De snelwegen rond de stad zijn door de week in de langdurige spits vrijwel helemaal verstopt. Rekeningrijden lost ook niets op, want dat stond eveneens in die notitie. En en passant krijgt ook de vergrijzing nog even de schuld, want al die bejaarden schijnen meer dan jongeren geneigd te zijn de auto te pakken in plaats van bus of trein.

Voor de nabije en verdere toekomst zullen we dus toch echt iets anders moeten verzinnen dan met het autootje naar het werk of naar de Keukenhof. Maar wat? Massaal telewerken zou het woon-werkverkeer drastisch kunnen verminderen, maar daar hoor ik helaas weinig meer over. Moeten we dan het openbaar vervoer grootschalig uitbreiden? Dat struikelt al over een paar herfstblaadjes. En de aanleg ervan loopt budgettair steevast gierend uit de klauwen. Nee, het moet radicaal anders. En ik heb wel een idee...

Virtueel Amsterdam Lees verder...

nog even tanken voor de hemelvaart

Zaterdag 19 Mei 2007 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie

Op Hemelvaartsdag reed ik met de auto rustig door een smal straatje richting tankstation. Het motortje spinde genoeglijk, het zonnetje scheen en de weg was recht. Dat zijn blijkbaar belangrijke dingen voor een auto. Als hij had gekund had hij een vrolijk deuntje gefloten.
Plotseling schoot een jeugdige witte kat met bruine vlekjes vanuit een paar bermstruikjes de weg op. Dat lieten mijn reflexen niet op zich zitten en ik stond onmiddellijk hard op de rem.

Toen de auto zo abrupt tot stilstand kwam, gromde er iets in het inwendige van de motor nog wat na, alsof hij zijn ongenoegen uitte over deze onverwachte hindernis op zijn route. Alle krachten van de voorwaartse beweging leken op te stuwen in het metaal van de carrosserie, een uitweg te zoeken die er niet was. Voegen en veringen kraakten, het antiblokkeersysteem vibreerde.
Een moment daarna leek de wagen zich weer te ontspannen. Het was immers goed afgelopen. nog even tanken voor de hemelvaart Lees verder...

Typische librisliteratuur

Donderdag 17 Mei 2007 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed

Dit artikel is uitgezonden bij VPRO's De Avonden en terug te luisteren onder 'Verbal Jam op de radio'.

Nog even over die Libris literatuurprijs. Want het gaat met de Nederlandse literatuur geheel de verkeerde kant op.
Eén van de juryleden hoorde ik vorige week op de radio.
Hij vond het zo prachtig om nu eens in één keer alle vaderlandse literatuur die het afgelopen jaar was verschenen te mogen lezen.

Ja hoor! Daar geloof ik toevallig niks van! Zó'n lolletje is de Nederlandse literatuur meestal niet! Menig geinig verhaaltje is al om zeep geholpen doordat het zo nodig in letterkundig verantwoorde bewoordingen moest worden opgeschreven. Dat is volgens mij de schuld van al die auteurs die vroeger Nederlands hebben gestudeerd. Zo'n studie is de dood in de pot, want dan mogen ineens allerlei woorden niet meer. Dit leidt tot kommaneuken en benepen gevit op de collega schrijvers. Vorige week hoorde ik nog een schrijver die zelfs het woord muntjes te banaal vond. Nou, wacht maar tot zo'n man de AKO- of de Librisprijs wint. Eens kijken of hij dan nóg z'n neus optrekt voor al die muntjes.

Typische librisliteratuur Lees verder...

weggegooid geld

Maandag 14 Mei 2007 in categorie Kunst en Cultuur

Volgens mij is er in de rijksbegroting een omvangrijke post opgenomen onder de noemer 'weggegooid geld'. Dat is niet per se geld dat slecht besteed is, maar geld waarvan je als overheid vooraf nooit kunt weten of het goed terecht komt. Simpelweg omdat in de samenleving de meningen uiteenlopen over wat goed of slecht is. De post 'weggegooid geld' wordt gebruikt om doelen te financieren waarbij de smaken verschillen. Zo stel ik mij dat voor.

Deze eigenaardige fantasie kwam bij mij op doordat de Volkskrant vandaag berichtte over de kunstsubsidies. De toekenning daarvan zou onderhevig zijn aan vriendjespolitiek en leiden tot 'middelmatige kunst'. Althans volgens de directeuren van twee grote kunstfondsen in Nederland, Lex ter Braak en Gitta Luiten.

De kunstfondsdirecteuren vinden dat het stelsel van subsidiëring moet veranderen, want door de verschillende smaken in de beoordelingscommissies krijg je compromissen en excellente kunst valt daardoor buiten de boot. Zij pleiten voor meer geld naar minder kunstenaars. Citaat van Lex ter Braak in de Volkskrant: ‘Het is in deze overdadig rijke tijd niet meer de taak van de overheid iedereen die zich kunstenaar noemt te willen steunen’. weggegooid geld Lees verder...

grafstemming

Vrijdag 11 Mei 2007 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie

Vandaag zie ik allemaal zwaar gedeprimeerde mensen om mij heen. In de tram hangt een regelrechte grafstemming. In de file zit menigeen zijn traantjes te verbijten. En het sombergrijze weer werkt ook al niet mee. Nee, Nederland is écht aangeslagen! Voor ons is er geen toekomst meer. Want Edsilia is gezakt voor de finale van het songfestival.
Weliswaar was het een zwaar kutnummer van dertienhonderd in een dozijn dat ze moest zingen, maar uiteindelijk is het toch de schuld van Oost-Europa. Die landen hebben samengespannen om elkaar de finale in te helpen. Je zou ze allemaal -waar van toepassing- weer zó de Europese Unie uitflikkeren! Dat zal ze leren om ons songfestival te saboteren! grafstemming Lees verder...