Sex in the city

Zaterdag 24 Januari 2004 in categorie Waargebeurde verzinsels

Na de recente publieke onthullingen over de voormalige seksuele praktijken van Rob Oudkerk en het gemeenteraadslid Karina Schaapman werd ons vorige week door bronnen rond burgemeester Job Cohen verzekerd dat deze het nu he-le-maal zat was! Hij wilde daarom in één keer schoon schip maken en alle leden van de raad verplichten hun CV aan te vullen met een nauwkeurig verslag van de genoten seksuele activiteiten in het verleden. Hij wilde niet langer voor verrassingen komen te staan.

Ik kon me daar wel iets bij voorstellen. Dit was ook onwerkbaar. Job werd verdorie elke keer opgebeld met een nieuw onsmakelijk verhaal en natuurlijk nèt onder het eten. Dat zal je altijd zien. Heb je net die twee hete bitterballen in je burgervaderlijke wangzakken, gaat de telefoon. “Aah èh óó-èn!” (“Ja, met Cohen”; red.) Kun je ineens de verhalen gaan staan aanhoren over het rondreizend klokkenspel van de wethouder. Zit je een paar dagen later fijn een kipfilétje aan te snijden, krijg je de sappige details doorgebeld over een raadslid dat vroeger de dijen tegen betaling uit elkaar deed. Dan moet je toch even slikken, al lukt dat niet meteen.

Er was reeds een motie in voorbereiding. Elke vorm van schuinsmarcheren zou moeten worden vermeld. Wie, wat, wanneer en vooral ook hoe. Van recht op en neer tot wurgseks, van prostituee tot schandknaap, van gigolo tot loverboy, van onderling binnen de raad tot ver daarbuiten. Alles diende te worden opgegeven. Aldus naar waarheid ingevuld enzovoort. Dan één uitgebreide gezamenlijke persconferentie, klassikaal een borreltje met Heleen van Royen en dan klaar. Daarna kon men dan tenminste weer door met besturen.

Er kwam echter een kink in de kabel. Er bereikten de burgemeester signalen dat de motie het niet zou halen. Sterker nog, het risico dat er unaniem zou worden tegengestemd was niet denkbeeldig. Discrete navraag leerde dat iedereen met een eigen boek bezig was. Of met de praktische voorbereidingen van een boek. Men wilde de plot niet verraden.

Volgens ingewijden heeft Cohen toen laat op de avond briesend de burgemeesterswoning verlaten. De arme Job begreep ineens hoe het kwam dat iedereen de laatste tijd zo uitgeput in de raadszetels hing. Die lamzakken hadden blijkbaar wel wat anders aan het hoofd dan besturen! Hij moest de stress afreageren! Wáár zou hij eens heen gaan...

Mogelijkheden te over, zo wist hij inmiddels.

Tags: