De dronken Schot

Video - Gemaakt voor Amsterdam Centraal

In onze videoserie 'Een paar minuten Amsterdam' vandaag deel 4, over een Schotse toerist die al kort na de lunch laveloos is.

Een paar minuten Amsterdam (3)

Video - gemaakt voor Amsterdam Centraal

De woonboot als beschermd stadsgezicht

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Bij Amsterdam Centraal zijn er verscheidene lezers die behoren tot het gilde der woonbootbewoners.
Hierdoor heb ik voor dit onderwerp een bijzondere belangstelling ontwikkeld.
Wonen op het water kan bijzonder idyllisch zijn.
Op mijn omzwervingen door Amsterdam kom ik soms unieke exemplaren tegen.
Kunstwerkjes bijna, die zelfs de meest fervente tegenstanders van wonen op het water zouden moeten doen inzien dat deze woonboten een unieke bijdrage leveren aan ons werelderfgoed.
Vandaag presenteer ik u een werkelijk prachtige woonboot aan de Jacob van Lennepkade, want ik heb er natuurlijk een foto van gemaakt.
Bij het Stadsdeel zou ik ervoor willen pleiten deze uit te roepen tot beschermd stadsgezicht...

Hoofddoekjes zijn best geil

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Laat ik het nog eens over de hoofddoekjes hebben, want sommige politici slagen er maar niet in om in het reine te komen met dit onderwerp. Verbazingwekkend hoe de discussie zich in de krantenkolommen wist te handhaven temidden van het tsunami- en oorlogsgeweld.
VVD-raadslid Werner Toonk maakte in de raad, maar vooral binnen zijn fractie, een statement door met een hoofddoek in de raad te verschijnen.
Helemaal duidelijk was dit statement mij aanvankelijk niet, want het leek eerder alsof hij in bijbehorende outfit op zijn skateboard naar de vergadering was gekomen.
De hoofddoekkwestie was weer uit de mottenballen gehaald door kamerlid Jeanine Hennis, die vond dat de overheid onafhankelijkheid moet uitstralen en dat de hoofddoek daarom niet gedragen mag worden door baliemedewerksters op het stadhuis.
Het leidde tot verdeeldheid binnen de Amsterdamse VVD-fractie. De ene stroming vindt dat de overheid onafhankelijk moet zijn, de andere vindt dat een verbod in strijd is met het liberale gedachtegoed.
Voor beide standpunten is wat te zeggen wanneer je zo nodig principieel wilt zijn, maar in de praktijk is de discussie allang achterhaald.

Klantvriendelijkheid op de tram

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Even afreageren...
Over het algemeen ben ik best te spreken over de klantvriendelijkheid van het trampersoneel.
Het komt regelmatig voor dat er nog even op mij wordt gewacht als ik in de verte aan kom rennen.
Mijn groet wordt in de regel vriendelijk beantwoord.
Men heeft op mijn verjaardag zelfs een keer voor mij gezongen met de hele tram.

Des te schrijnender is het wanneer je merkt dat één enkele trambestuurder het zorgvuldig door zijn collega's opgebouwde klantvriendelijkheidsimago weer onderuit probeert te halen.
Die rotte appel op de tram is de bestuurder van lijn 1, wagen 2040, die mij heden, op woensdag 16 maart om 13.55 uur oppikte van de halte Johan Huizingalaan.
Ik noem hem maar even expliciet, anders moeten zijn collega's lijden onder de gevolgen van zijn onbeschofte gedrag.

Loze beloftes rond de Lelylaan

Geschreven voor Amsterdam Centraal

'Nieuw-West' was de pakkende naam van het mooie informatiekrantje dat ik vorige maand van het stadsdeel in de bus kreeg.
Kleurig, maar ook niet te glossy. Precies goed.
Op de voorpagina juichte ons stadsdeel: 'Lelylaan, van snelweg tot stadsstraat'.
Het bijbehorende artikel ging over de komende werkzaamheden rondom het station Lelylaan en de Cornelis Lelylaan, die daar onderdoor loopt.

Gretig begon ik het stuk te lezen, want die snelweg dwars door de stad (70 km per uur) is mij al veel langer een doorn in het oog.
Toen ik het artikel uit had bleef ik achter met een ietwat teleurgesteld gevoel.
En veel vragen. Ik aarzel ze te stellen. Want straks krijg ik weer van de wethouder op mijn donder, wegens 'gezeur'.
Maar ik doe het lekker toch...

Veelplegers, verkiezingen en lamlendigheid

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Bij de verkiezingen voor de Provinciale Staten heeft ook in Amsterdam de PVV een flink deel van de stemmen binnengesleept: 8,4 procent. Ik pik de PVV er eventjes uit, omdat deze partij voor het eerst meedoet en bij uitstek de ontevreden Amsterdammer vertegenwoordigt.
De aantrekkingskracht bestaat er vooral uit dat men 'zegt waar het op staat'.
Daar is blijkbaar behoefte aan. Om te zeggen waar het op staat.

Mijn theorie is dat een stem op de PVV vooral een protest is tegen de lamlendigheid die Nederland -en dus ook Amsterdam- in z'n greep heeft.
Lamlendigheid bij onze overheid.