Archief: artikelen van

| Home |

 

wie wat bewaart heeft niks

Woensdag 18 September 2002 in categorie Politiek & Maatschappij

Zuchtend zoek ik naar een stukje tekst dat ik een aantal jaren geleden eens schreef. Ik blader door ordners, ik bekijk harde schijven, cd's, diskettes in alle formaten. Tot antieke vijf en een kwart inch floppen toe. Nergens meer te vinden. Ik ruk nog een oude computer uit de kast. Helaas, er zit geen leven meer in, hij blijkt in stilte overleden.

Daar gaan we dan met al onze mooie digitale opslagsystemen! Het ziet er niet best uit voor onze geschiedschrijving. Laat uw gedachten eens pakweg twintig jaar terugspoelen. Hoeveel verschillende besturingssystemen kent u? Unix, CPM, Dos, Atari, Apple in diverse smaken, Acorn RiscOS, Windows in vele jaargangen... Hoeveel verschillende typen opslagmedia hebben we langs zien komen? Een overweldigend assortiment, van ponsband, ponskaart, microfilm, microfiche, cassetteband, tape, diskette, optische disk en cd tot dvd. En de meeste nog in diverse smaken ook.
Dan spreek ik nog niet eens over de audio-visuele opslagmedia. Kunt ú nog een Sony Betamax video tape afspelen? Of zo'n Philips Video2000 band?

Ook met de houdbaarheid van de opslagmedia is het droevig gesteld. Een gekopieerde cd van enkele jaren oud is dikwijls al niet meer te lezen.
Het enige goede standaardformaat voor opslag blijkt nog steeds het papier te zijn.
In feite zijn we met al die technische vooruitgang dus geen ruk opgeschoten. De historie heeft het bewezen: een kleitablet met spijkerschrift blijkt al met al duurzamer dan een cd.

Vanuit die optiek durf ik daarom gerust de ietwat provocerende stelling aan: de Steen van Rosette is technisch hoogwaardiger dan de Encyclopedia Brittannica op cd.

Ik ga maar weer eens verder zoeken...
wie wat bewaart heeft niks

Wie wat bewaart heeft niks

Woensdag 18 September 2002 in categorie Technologie

Zuchtend zoek ik naar een stukje tekst dat ik een aantal jaren geleden eens schreef. Ik blader door ordners, ik bekijk harde schijven, cd's, diskettes in alle formaten. Tot antieke vijf en een kwart inch floppen toe. Nergens meer te vinden. Ik ruk nog een oude computer uit de kast. Helaas, er zit geen leven meer in, hij blijkt in stilte overleden.

Daar gaan we dan met al onze mooie digitale opslagsystemen! Het ziet er niet best uit voor onze geschiedschrijving. Laat uw gedachten eens pakweg twintig jaar terugspoelen. Hoeveel verschillende besturingssystemen kent u? Unix, CPM, Dos, Atari, Apple in diverse smaken, Acorn RiscOS, Windows in vele jaargangen... Hoeveel verschillende typen opslagmedia hebben we langs zien komen? Een overweldigend assortiment, van ponsband, ponskaart, microfilm, microfiche, cassetteband, tape, diskette, optische disk en cd tot dvd. En de meeste nog in diverse smaken ook.
Dan spreek ik nog niet eens over de audio-visuele opslagmedia. Kunt ú nog een Sony Betamax video tape afspelen? Of zo'n Philips Video2000 band?

Ook met de houdbaarheid van de opslagmedia is het droevig gesteld. Een gekopieerde cd van enkele jaren oud is dikwijls al niet meer te lezen.
Het enige goede standaardformaat voor opslag blijkt nog steeds het papier te zijn.
In feite zijn we met al die technische vooruitgang dus geen ruk opgeschoten. De historie heeft het bewezen: een kleitablet met spijkerschrift blijkt al met al duurzamer dan een cd.

Vanuit die optiek durf ik daarom gerust de ietwat provocerende stelling aan: de Steen van Rosette is technisch hoogwaardiger dan de Encyclopedia Brittannica op cd.

Ik ga maar weer eens verder zoeken...
Wie wat bewaart heeft niks

demontagevoorschrift

Dinsdag 17 September 2002 in categorie Satire

Wanneer een apparaat niet goed functioneert is het natuurlijk wèl zo handig en goedkoop wanneer we het zelf kunnen repareren. Daarom zou het plezierig zijn wanneer bij elk stuk elektronica een demontagevoorschrift in de handleiding zou zijn opgenomen.

Helaas, fabrikanten hebben liever dat men een duur nieuw apparaat koopt dan dat men zelf klust. Typisch weer zo'n uitwas van het consumentisme. Terwijl het zelf repareren een fluitje van een cent is!

Meestal probeert men ons eerst al af te schrikken met de volgende sticker:

"Dit apparaat bevat geen onderdelen die door de gebruiker kunnen worden vervangen of gerepareerd!"


Nou, dat gaan we eerst zélf wel eens bekijken. Ons maken ze niks wijs! Neem nou iets simpels als een afstandsbediening van de tv. Dat moet toch te doen zijn, nietwaar? Simpel, rechttoe-rechtaan apparaatje.
Eens even zien, hoe gaat dat ding open? Geen schroefjes te bekennen. Mmm, twee helften, schroevendraaier ertussen maar. Ze zetten die dingen altijd zo in elkaar dat ze wel makkelijk dichtklikken, maar niet ópen. Hupsa, daar is ie. Jammer van die barst en dat afgebroken nokje, maar nu kunnen we tenminste ergens bij. Hola, waar gaat dat heen?

Terloopse opmerking van de fabrikant:
"Bij nader inzien is het wel handig voor u om te weten dat uw afstandsbediening tweeënveertig kleine knopjes had. Dit is exclusief de zeven knopjes met dubbelfunctie achter het klepje. En er is één grote knop. Maar samen zijn het er dus precies vijftig. Dan weet u in elk geval hoevéél er nu door de kamer verspreid liggen.
Wij raden u aan in dit stadium niet te stofzuigen."


Ok, goed, doorzetten. Na drie uur speuren alle vijftig knopjes teruggevonden plus nog wat ministeck dat we eveneens tussen het hoogpolig tapijt tegenkwamen. Maar nu..? Welk knopje hoort op welke plek? Mag de layout naar eigen goeddunken creatief worden ingevuld? Zou het wennen, teletekst op Nederland 3, het geluid uit bij RTL5 en een Turkse nieuwslezer op Yorin? Het zal wel moeten, vrees ik...

Terloopse opmerking in gebruiksaanwijzing:
"Controleer bij het niet-functioneren van de afstandsbediening altijd éérst de batterij!"


Mmm, tja, zit wat in... Is óók een optie, bij nader inzien...


Zijn er geen zelfhulpgroepen voor defecte elektronica?
demontagevoorschrift

demontagevoorschrift

Dinsdag 17 September 2002 in categorie Altijd handig

Wanneer een apparaat niet goed functioneert is het natuurlijk wèl zo handig en goedkoop wanneer we het zelf kunnen repareren. Daarom zou het plezierig zijn wanneer bij elk stuk elektronica een demontagevoorschrift in de handleiding zou zijn opgenomen.

Helaas, fabrikanten hebben liever dat men een duur nieuw apparaat koopt dan dat men zelf klust. Typisch weer zo'n uitwas van het consumentisme. Terwijl het zelf repareren een fluitje van een cent is!

Meestal probeert men ons eerst al af te schrikken met de volgende sticker:

"Dit apparaat bevat geen onderdelen die door de gebruiker kunnen worden vervangen of gerepareerd!"


Nou, dat gaan we eerst zélf wel eens bekijken. Ons maken ze niks wijs! Neem nou iets simpels als een afstandsbediening van de tv. Dat moet toch te doen zijn, nietwaar? Simpel, rechttoe-rechtaan apparaatje.
Eens even zien, hoe gaat dat ding open? Geen schroefjes te bekennen. Mmm, twee helften, schroevendraaier ertussen maar. Ze zetten die dingen altijd zo in elkaar dat ze wel makkelijk dichtklikken, maar niet ópen. Hupsa, daar is ie. Jammer van die barst en dat afgebroken nokje, maar nu kunnen we tenminste ergens bij. Hola, waar gaat dat heen?

Terloopse opmerking van de fabrikant:
"Bij nader inzien is het wel handig voor u om te weten dat uw afstandsbediening tweeënveertig kleine knopjes had. Dit is exclusief de zeven knopjes met dubbelfunctie achter het klepje. En er is één grote knop. Maar samen zijn het er dus precies vijftig. Dan weet u in elk geval hoevéél er nu door de kamer verspreid liggen.
Wij raden u aan in dit stadium niet te stofzuigen."


Ok, goed, doorzetten. Na drie uur speuren alle vijftig knopjes teruggevonden plus nog wat ministeck dat we eveneens tussen het hoogpolig tapijt tegenkwamen. Maar nu..? Welk knopje hoort op welke plek? Mag de layout naar eigen goeddunken creatief worden ingevuld? Zou het wennen, teletekst op Nederland 3, het geluid uit bij RTL5 en een Turkse nieuwslezer op Yorin? Het zal wel moeten, vrees ik...

Terloopse opmerking in gebruiksaanwijzing:
"Controleer bij het niet-functioneren van de afstandsbediening altijd éérst de batterij!"


Mmm, tja, zit wat in... Is óók een optie, bij nader inzien...


Zijn er geen zelfhulpgroepen voor defecte elektronica?
demontagevoorschrift

Monarchie

Dinsdag 17 September 2002 in categorie Milieu, flora, fauna, Politiek & Maatschappij, Royalty

Naar aanleiding van prinsjesdag is er altijd weer discussie over de monarchie.
Ik vraag mij dan wèl af: vinden republikeinen óók dat een bijenvolk voortaan een president moet hebben?

En heeft dat invloed op de honing?
Monarchie

hagelslag

Dinsdag 17 September 2002 in categorie Gozertje

Ik doe hagelslag op mijn brood. Lekker dik.
Krijg ik weer commentaar. Van m'n vader.
"Ga je lekker zo?"
Ik knik van ja met mijn mond nog vol van de vorige boterham.
"Doe dat maar op twee boterhammen!"
"Mwhat...?"
"Verdeel die hagelslag maar over twéé boterhammen!"
Ja, kom effe, ik ben daar gek.
"Ik 'oef 'elemaa nie nóg 'n bwotehah..."
"Niet met volle mond praten!"
Ik slik.
"Ik hóef helemaal niet nóg een boterham!"
"Waarom neem je dan voor twee boterhammen hagelslag?"
"Ish voo' éé bwotehah!" zeg ik tijdens een nieuwe hap.
"Jij denkt zeker dat het geld me op de rug groeit!"

Daar krijg ik nou altijd zó de klere over in, van die opmerkingen! Die hebben ze van oma, die zegt dat ook altijd.
Zitten zeiken over een beetje teveel hagelslag!
En als ik niks eet is het óók weer niet goed! Dan krijg ik: "Jij hebt zeker de hongerwinter niet meegemaakt..."
Of: "De kindertjes in weet-ik-veel-waar zouden..."

"Als er geld op je rug groeit hoef ik dat tóch niet!"
"O nee??"
"Nee. Jij hebt een waardeloze rug. Bij iemand van jouw leeftijd groeien nog guldens, geen euro's! Dus daar heb ik niks an..."
Hij moet lachen. En ik prop ondertussen snel die hagelslag met brood naarbinnen natuurlijk. hagelslag

de schoenen van de baas

Zaterdag 14 September 2002 in categorie Altijd handig

Naast een auto van de baas kunnen we nu ook opteren voor schoenen van de baas. Aangezien de economie terugloopt, leek het mij wel zinnig u van deze nieuwe ontwikkeling in kennis te stellen. U loopt namelijk het risico dat u binnenkort die dure leasebak mag inleveren en met een paar Nikes voorzien van bedrijfslogo de baan wordt opgestuurd. En voor het ongelukkige geval dat u de laan wordt uitgestuurd is het raadzaam altijd een paar reserveschoenen naar het werk mede te nemen. Dit om u de vernedering te besparen dat u na het ontslaggesprek op uw sokken naar huis moet.
eindelijk iets bruikbaars tussen de spam
de schoenen van de baas