Archief: artikelen van
Zondag 04 Mei 2003 in categorie Vertellingen
In de schaduw van een appelboom, in de verder zonovergoten tuin, zat de componist met een noteblock. In het geval van een componist is dat hetzelfde als een writer's block. Hij voelde de drang om een prachtige melodie te schrijven, maar er kwam niets.
In de schaduw van de appelboom, maar dan iets hoger, op een tak, zat een vogel. Hij genoot van de zonovergoten tuin en voelde de drang zijn vreugde uit te jubelen. En ja hoor, daar kwam het! Spontaan als vogels zijn, strooide hij zijn lied uit over het gazon, de struiken, de bloeiende bloemen en de gekwelde componist. Niet zomaar een deuntje, maar een opmerkelijk lange melodie. Meer een soort 'jingle'.
De componist sprong op van vreugde, de vogel vloog op van schrik. De één dacht "hier kan ik wat mee!" en haastte zich naarbinnen om een noteblock te halen. In dit geval een noteblock als een notitieblok.
De ander dacht "onrustig publiek hier, ik ga wel bij de buren in de boom!". De buren hebben immers ook een appelboom en een zonovergoten tuin.
De componist noteerde het melodietje en verzon er nog wat bij. Helaas, geen muziekuitgever die er wat mee wilde, want het had geen 'hitpotentie' of zoiets.
Geen wonder dat ik altijd een noteblock heb, dacht de componist, hier gaat ook weinig positieve bekrachtiging van uit. Hij was het zat om almaar afgewezen te worden. Hij wilde via zijn werk onsterfelijk worden, alleen: dit schoot niet op.
De componist heeft er iets op gevonden. In weer en wind zit hij nu in zijn tuin met zijn blokfluit en speelt het melodietje uit den treure. Hij hoopt vurig dat de vogel het ten lange leste oppikt. Geen onzinnige gedachte, het begin kent het beestje immers al.
Tijdens het spelen droomt de componist van zwermen vogels die de gehele melodie van generatie op generatie doorgeven, tot in de eeuwigheid. Zo krijgt hij eindelijk zijn zin en dartelt zijn lied onsterfelijk door elke tuin. Een lied, waar je de radio voor uitzet...
"Nóg een verhaaltje!" zegt het kind en gaapt.
"Ok, nog ééntje dan..."
"Een héél eng verhaaltje!"
"Goed, daar komt ie:
In een appel van de Schaduwboom zat een rupsje angstig te kijken naar de vogel die vlakbij op een tak zat. Want vogels willen altijd rupsjes opeten... O je slaapt al. Nou, komt die rups goed weg dit keer..."
Zo'n kind vraagt dus niet wat al die moeilijke woorden betekenen... Gek.
Zaterdag 03 Mei 2003 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Alles, maar dan ook alles, is afgedekt met plastic. De bank, de tafel, de stoelen, de boekenkast, de piano en de schermerlamp. Vele vierkante meters dunne kunststof bewegen sierlijk als mystieke mistflarden bij het minste trekje tocht. Ergens op een bijzettafeltje wasemt een vergeten kopje thee zijn laatste restje warmte tegen het halfdoorzichtig folie. De kamer is gevangen in een unieke, stille geheimzinnigheid.
Nu zou die
directeur van de rijksakademie eens moeten binnenlopen. Hij zou zeggen: dit is kunst!
Waarop ik dan moet bekennen: nee hoor, we zijn nog niet begonnen!
Ik zie zijn verbaasde blik en haast mij eraan toe te voegen: ...met schilderen... Het plafond moet nog!
Ik had mijn mond moeten houden. Want soms is iets kunst voordat je ook maar een poot hebt uitgestoken. Zolang er maar op het juiste moment de juiste directeur binnenloopt!
Gisteren staarde ik bij de Praxis naar het rek met verf. Er stonden bussen verf met JAN erop. Die 'Jan' is Jan des Bouvrie. En die verf is best behoorlijk prijzig. Want soms is iets duur zonder dat iemand daar een poot voor heeft hoeven uitsteken. Zolang er maar de juiste naam op staat: Jan des Bouvrie. Die dan vervolgens lekker binnenloopt.
Koop dus géén verf van Jan. Want je moet het er toch echt nog steeds zélf opsmeren. Denk maar niet dat Jan of die directeur dat voor je doet. Want dát zou geen kunst zijn...
Je ziet óók nooit kwastreiniger waar Jan des Bouvrie op staat...
Vrijdag 02 Mei 2003 in categorie Incrowd: over webloggen
Mag ik vandaag even wat gezeur mijnerzijds notuleren? Sommigen van u zullen dan direct bijdehand opmerken: u doet niet anders. Dat is waar, maar this is different cook.
Wat zit mij dwars? Ik merk bij tijd en wijle dat op andere sites ideeën van Verbal Jam worden geleend. Dat beschouw ik als eervol, want dan was het blijkbaar een goed idee. Ik wil er ook niet al te moeilijk over doen, want of iets écht origineel is, is dikwijls nog wel vatbaar voor discussie. Het belangrijkste nadeel is echter dat na verloop van tijd niemand meer weet waar het idee oorspronkelijk vandaan kwam en het dus net lijkt of ik degene ben die leentjebuur heeft gespeeld. En dát is nu net mijn eer te na. Dat zou ik niet kunnen verkroppen.
Sta mij toe daarom enige zaken in de notulen vast te leggen die Verbal Jam DNA in zich dragen: de variabele rechterkolom, de slot-quote onder een stukje, het concept van de 'genummerde gedachten', het 'vinkje' om aan te geven dat iemand een stuk heeft gelezen (inmiddels hier alweer afgeschaft), de toepassing van de dialoogvorm in het log, de invoering van kinderarbeid in dit medium ('gozertje') en de wetenschappelijke ontdekking dat linkdumpen een vorm van veredeld postzegels verzamelen is. Ik ben vast nog wel wat vergeten, maar die claims dien ik dan later nog wel in.
Ik zal mij onthouden van voorbeelden, want bij de weinigen die mij aardig vinden wil ik graag dat zij dat ook blijven doen. Maar laatst kwam ik mezelf elders een beetje te nadrukkelijk tegen, om het zomaar eens te formuleren, en dan voel ik mij toch genoodzaakt even op mijn strepen te gaan staan.
Misschien dat u dit alles maar overdreven vindt, maar wanneer er een lay-out wordt gekopieerd wordt er ook moord en brand geschreeuwd. Dus waarom zou ik niet mogen?
Voor toekomstige gevallen overweeg ik een pre-emptive strike!
Donderdag 01 Mei 2003 in categorie Voor de Notulen & Ter Kennisname
Net als vorig jaar ben ik op de Dag van de Arbeid volgens traditie gewoon
lui. Althans, voor de buitenwereld. Achter de schermen probeer ik de verbouwingsdrift van de vriendin in acceptabele banen te leiden, hoewel ik het gevoel heb dat ik daarbij altijd aan het kortste eind trek. Af en toe test ik met de sleutel in de voordeur of dit nog het huis is waar ik woon.
Voelt u zich ook altijd zo inactief op 1 mei?
Update: zo te zien wordt ons huis ingericht als Vrijmarkt.
Woensdag 30 April 2003 in categorie Verhelderende Gesprekken
Hedenochtend, de telefoon gaat in
Paleis Huis ten Bosch...
"Wat zijn dat voor fratsen, Brouwers? Mij om 6 uur wakker bellen!"
"We hebben een probleempje, Majesteit..."
"Laat me raden: Boris Dittrich heeft Balkenende verleid!"
"Veel erger, Majesteit: uw dubbelgangster heeft zich ziekgemeld!"
"Kom op Eef! Is dat alles? Gewoon alle afspraken afzeggen, zoals gewoonlijk!"
"Eh... Het is Koninginnedag, Majesteit..."
"Gut, is dat vandáág???"
"Inderdaad, Majesteit. Men verwacht u!"
"Daar zeg je zowat! Dan moet ik even langs moeder. En ik heb nog geen cadeautje!"
"Ik bedoel meer: u moet vandaag naar Wijhe en Deventer!"
"Jij bent hard op weg mijn dag te verzieken, Brouwers!"
"Er zit niks anders op, Majesteit..."
"Onmogelijk! Ik zie er niet uit! Je zou me eens moeten zien op dit uur..."
"Inderdaad niet denderend..."
"U bedoelt??"
"Eh... We hebben nu óók cameraatjes, Majesteit..."
"O. In elk geval: ik kan me zó niet aan den volke vertonen. Gelast de hele zaak maar af."
"Dat gaat zomaar niet. Al die mensen daar hebben speciaal voor u een enorme hoeveelheid werk verzet!"
"Je verzint maar een smoes. Gevaar voor kippenpest ofzo."
"Daar trapt men niet in. Het is in Overijssel. Daar geldt geen vervoersverbod."
"Kun je dat niet even afkondigen dan?"
"Majesteit, u zult er gewoon aan moeten geloven dit keer."
"Bel dan maar die vent die altijd die typetjes schminkt bij Kopspijkers, die grimeur, hoe heet ie..."
"Ik zoek het uit, Majesteit..."
"Misschien kan
die er nog wat van maken. Lijk ik tenminste nog een béétje op mezelf..."
Maandag 28 April 2003 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Sargasso stelde vast dat de
SGP ook voor haar website de zondagsrust aanhoudt. Dit feit intrigeerde mij, want ineens vroeg ik mij af:
wannéér is het eigenlijk zondag? Wij hebben immers de zomertijd en strikt naar de ons door God gegeven tijd gerekend begint hun zondag dus eigenlijk pas om 1 uur. Hoe gaat de SGP hiermee om?
Ik heb deze vraag daarom voorgelegd aan de SGP. En eerlijk is eerlijk: ik kreeg keurig netjes dezelfde dag nog antwoord. Dat kunnen wij van
Klaas de Vries niet zeggen! Op
zijn reactie in een andere kwestie zitten we nog stééds te wachten!
Maar dit terzijde. Ik stuurde het volgende, beschaafd op de doelgroep afgestemde, emailtje naar de SGP:
"Geachte heren,
De zondagsrust dient geëerbiedigd te worden. Er is echter een vraag die mij bezighoudt in dit verband: hoe staat de SGP tegenover de zomertijd? Immers, de zomertijd is een afwijking van de werkelijke, door onze Schepper aangegeven tijd (als ik dit zo mag uitdrukken). De zomertijd is naar mijn idee voornamelijk ingegeven door economische motieven van de (werkende) mens.
Moeten wij dus de zondagsrust eerbiedigen volgens de werkelijke tijd (dus in de zomer een uur eerder beginnen en eindigen) of staat de SGP op het standpunt dat wij wel kunnen meegaan in het menselijk gesjoemel met de tijd?
Gaarne verneem ik hierover uw oordeel en bovendien of dit standpunt dan ook politiek wordt uitgedragen."
Bijna per omgaande kreeg ik antwoord van Rudi Biemond, afdeling Voorlichting & Vorming van de SGP. Men denkt daar natuurlijk: meteen afhandelen die post, want we
hebben al een dag minder! Het standpunt van de SGP aangaande de zomertijd blijkt als volgt:
"In de beginperiode van de SGP is er door de SGP geageerd tegen het invoeren van de zomertijd, ondermeer vanwege de door u genoemde redenen. Door de tijd heen zijn de negatieve connotaties bij het invoeren van de zomertijd echter grotendeels verdwenen, en is het ook zo gewoon geworden, dat er zelden meer geluiden tégen de zomertijd te horen zijn. Ook binnen de achterban is de zomertijd inmiddels geaccepteerd. Het is de vraag of dat goed is gezien het genoemde bezwaar, maar het is een punt van minder groot belang en daarom is het -naar mijn waarneming- vrij makkelijk geaccepteerd, ook binnen de SGP."
U ziet, de SGP is flexibeler dan wij denken, zelfs ten aanzien van zulke fundamentele dingen als de tijd en de aanvang van de zondagsrust. SGP-standpunten blijken wel degelijk bij te buigen, zeker wanneer regeringsdeelname in zicht komt. Nog eventjes geduld en zaken als het homohuwelijk, abortus, euthanasie, de rol van de vrouw en de nederwiet geven ook onder de preekstoel geen probleem meer. Die SGP wordt straks nog een behoorlijk Socialistisch Georiënteerde Partij!
Gods wegen zijn ondoorgrondelijk, maar best onderhandelbaar.
Maandag 28 April 2003 in categorie Verhelderende Gesprekken
"Wij gaan onze club eens opstoten in de vaart der volkeren!"
"Zó is dat! Hoe?"
"Wij gaan die vereniging van ons eens internationaal op de kaart zetten!"
"En hoe! Eh... en hoe?"
"Wij gaan een stadion bouwen! Een stadion van olympische allure!"
"Geniaal idee! Een Arena, een Gelredome!"
"Minstens! We pakken het dit keer eens groots aan!"
"Precies! Mensen denken altijd maar dat korfballen zo'n kutsportje is, maar..."
"...dat gaan wij nu eens even veranderen!"
Krijgen we ook korfbalhooligans!
