Archief: artikelen van
Vrijdag 01 Augustus 2003 in categorie Loze praat
Zullen we afspreken dan het vandaag gewoon te warm is? Het enige dat ik nog voor elkaar heb kunnen krijgen is iets onzinnigs voor de rubriek Rechtsbuiten. Gisteren heb ik hier nog wat zitten knutselen en is er in de linkerkolom een lijstje items met de meeste reacties tot stand gekomen. Maar voor de rest laat ik het erbij. Mijn huis heeft geen airco, maar mijn auto wèl. Ik overweeg daarom de rest van de dag maar in de auto door te brengen...
Kent u de antieke hit 'Een beetje zonneschijn, dat is zo fijn'?
Woensdag 30 Juli 2003 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Midden in de huiskamer staat een damesfiets. De achterband is lek en het achterlicht doet het niet. Damesfietsen horen doorgaans niet midden in de huiskamer, dus daar kun je maar beter niet achteloos aan voorbijgaan. Elke redelijk afgerichte man weet op zo'n moment: dit is een signaal, een sommatie, een laatste waarschuwing die niet genegeerd mag worden. Kwestie van even extra alert zijn nu, van weten wat goed voor je is en hoe de prioriteiten bijgevolg gerangschikt dienen te worden.
Natuurlijk kan zij het zèlf wel, een band plakken. Maar de noodlottige combinatie van een lekke band
en een kapot achterlicht kan net even teveel zijn. Bovendien heeft zij toevallig zojuist haar nagels gelakt en dat zijn van die voldongen feiten die een man dient te respecteren, waar hij begrip voor moet hebben. Gelakte nagels en het repareren van een vijandig en vervuild stuk roest op wielen gaan nu eenmaal niet samen.
Hij zou nog even kunnen overwegen zelf óók zijn nagels te lakken, om zich eveneens te kunnen beroepen op overmacht. Maar dat zou hem, net als de meeste mannen, meer tijd aan uitleg vergen dan even die fiets onderhanden nemen. In arren moede scharrelt hij dus maar wat fietsgereedschap bij elkaar, hij aanvaardt zijn lot. Per slot van rekening is het een man geweest die indertijd het rijwiel heeft uitgevonden en dus moeten het ook de mannen zijn die daarvan de consequenties dragen, tot in alle eeuwigheid.
Als troost is het tijdens het torsen van die consequenties toegestaan de fietsfabrikanten omstandig te vervloeken. Want midden in de huiskamer staat natuurlijk een modderig tweedehandsje en geen vlot fonkelfietsje met 'volledig nieuw monocoque carbon frame met vaste voorderailleur nok en met verwisselbare achterderailleurpat, uniek aerodynamisch frame design met geïntegreerd balhoofd en Shimano 105 RD/FD-5501 derailleur'. En ook al zou dat wèl zo zijn: er zit niet eens
licht op zo'n ding! Ja, zo kunnen wij óók fietsen maken als je het moeilijkste weglaat! Want de fietsverlichting is, zoals wij allen weten, de achilleshiel van het rijwiel!
En zo verdoezelen alle fabrikanten hun onvermogen om een
werkelijk technisch volmaakte fiets op de markt te brengen. Men legt rookgordijnen met allerlei geavanceerde materialen en accessoires, maar daar heeft de zwoegend sleutelende man in de huiskamer geen boodschap aan. Hij verlangt slechts één innovatie: een fiets waarvan het licht het
altijd doet! Nee, géén technische smoesjes in de vorm van geinig knipperende led-lampjes en meer van die zaken waarmee men het probleem wegmoffelt. Hij wil gewoon een stevig in het rijwiel verankerde verlichtingsset die eeuwig straalt, die onderhoudsvrij is, zo eentje waarmee je joviaal zwaaiend langs controlerende dienders kunt rijden.
Kortom, zo'n fiets die niet minstens één keer per maand weer demonstratief in de huiskamer staat.
En monocoque carbon nails zijn ook nog niet uitgevonden, dus het blijft behelpen.
Woensdag 30 Juli 2003 in categorie Satire
Midden in de huiskamer staat een damesfiets. De achterband is lek en het achterlicht doet het niet. Damesfietsen horen doorgaans niet midden in de huiskamer, dus daar kun je maar beter niet achteloos aan voorbijgaan. Elke redelijk afgerichte man weet op zo'n moment: dit is een signaal, een sommatie, een laatste waarschuwing die niet genegeerd mag worden. Kwestie van even extra alert zijn nu, van weten wat goed voor je is en hoe de prioriteiten bijgevolg gerangschikt dienen te worden.
Natuurlijk kan zij het zèlf wel, een band plakken. Maar de noodlottige combinatie van een lekke band
en een kapot achterlicht kan net even teveel zijn. Bovendien heeft zij toevallig zojuist haar nagels gelakt en dat zijn van die voldongen feiten die een man dient te respecteren, waar hij begrip voor moet hebben. Gelakte nagels en het repareren van een vijandig en vervuild stuk roest op wielen gaan nu eenmaal niet samen.
Hij zou nog even kunnen overwegen zelf óók zijn nagels te lakken, om zich eveneens te kunnen beroepen op overmacht. Maar dat zou hem, net als de meeste mannen, meer tijd aan uitleg vergen dan even die fiets onderhanden nemen. In arren moede scharrelt hij dus maar wat fietsgereedschap bij elkaar, hij aanvaardt zijn lot. Per slot van rekening is het een man geweest die indertijd het rijwiel heeft uitgevonden en dus moeten het ook de mannen zijn die daarvan de consequenties dragen, tot in alle eeuwigheid.
Als troost is het tijdens het torsen van die consequenties toegestaan de fietsfabrikanten omstandig te vervloeken. Want midden in de huiskamer staat natuurlijk een modderig tweedehandsje en geen vlot fonkelfietsje met 'volledig nieuw monocoque carbon frame met vaste voorderailleur nok en met verwisselbare achterderailleurpat, uniek aerodynamisch frame design met geïntegreerd balhoofd en Shimano 105 RD/FD-5501 derailleur'. En ook al zou dat wèl zo zijn: er zit niet eens
licht op zo'n ding! Ja, zo kunnen wij óók fietsen maken als je het moeilijkste weglaat! Want de fietsverlichting is, zoals wij allen weten, de achilleshiel van het rijwiel!
En zo verdoezelen alle fabrikanten hun onvermogen om een
werkelijk technisch volmaakte fiets op de markt te brengen. Men legt rookgordijnen met allerlei geavanceerde materialen en accessoires, maar daar heeft de zwoegend sleutelende man in de huiskamer geen boodschap aan. Hij verlangt slechts één innovatie: een fiets waarvan het licht het
altijd doet! Nee, géén technische smoesjes in de vorm van geinig knipperende led-lampjes en meer van die zaken waarmee men het probleem wegmoffelt. Hij wil gewoon een stevig in het rijwiel verankerde verlichtingsset die eeuwig straalt, die onderhoudsvrij is, zo eentje waarmee je joviaal zwaaiend langs controlerende dienders kunt rijden.
Kortom, zo'n fiets die niet minstens één keer per maand weer demonstratief in de huiskamer staat.
En monocoque carbon nails zijn ook nog niet uitgevonden, dus het blijft behelpen.
Woensdag 30 Juli 2003 in categorie Altijd handig
<%image(fotoverbod.gif|130|130|bron: david rietveld)%>Kijk, zo komt er nog eens iets aardigs op gang! Naar aanleiding van de column
'Majesteitsstennis' alhier maakte
David Rietveld zich aanvullend kwaad.
Xiffy startte een ludieke fotoverbodsactie voor rond het eigen huis, waarop David weer direct een
bijpassende sticker/poster maakte om dit geheel kracht bij te zetten. Dus doet allen mee en plaats het fotoverbodsbord op uw site.
Ik heb de heren gevraagd er meteen ook een paar naar
Mekka te sturen, want ook daar zijn ze erg gewild.
Tip: plak er ook één op uw auto tegen de flitspalen!
Dinsdag 29 Juli 2003 in categorie Opinie
Dat heeft die meid slim aangepakt, dacht ik meteen toen ik bij
nu.nl las dat een man in Saoedi-Arabië na de huwelijksvoltrekking subiet besloot weer van zijn bruidje te scheiden. Aanleiding voor deze rigoureuze stap was zijn kersverse zwager, die een foto van het stel had gemaakt.
"Nou ja zeg, leuk voor later toch, zo'n kiekje? Waar windt die vent zich over op?", roepen wij dan meteen verbaasd.
Je verzint het niet, maar een foto is
not done in Saoedi-Arabië, in het bijzonder bij de aanhangers van de Wahabitische leer. Dit is een stroming binnen de Islam die letterlijke interpretatie van de Koran voorstaat, alsmede een stevige rancune jegens andersdenkenden. De leer is bijzonder populair in Saoedi-Arabië en andere golfstaten, alsook bij de Taliban in Afghanistan en de Hamas in Palestina. Dit om maar even te duiden met welk milieu we hier van doen hebben.
Deze twijfelachtige verrijking van het religieus spectrum hebben we te danken aan ene
Mohammed al-Wahhab, die in 1744 de beweging van de Wahabieten oprichtte. Zo zie je maar weer eens hoe religieuze fanatici naar believen hun onderdrukkingsinstrumentarium uitbreiden, want in 1744 bestond er nog geen fotografie.
We kunnen er rustig op gokken dat de vrouw in kwestie is uitgehuwelijkt. Tja, en als je dan de voor jou geselecteerde echtgenoot niet ziet zitten, wat doe je dan? Juist, je sluit een deal met je broertje om een fijne trouwfoto te maken.
Vraag blijft alleen: wat doet die knaap met een fototoestel in Wahabitische kringen?
Ook in dit verband van toepassing:
<%image(fotoverbod.gif|130|130|)%>
Maandag 28 Juli 2003 in categorie Observaties & Kritische beschouwingen
<%image(justmarried.jpg|350|101|just married...)%>
"Zeg Joop, we varen nou al zes jaar zo rond, we hebben al drie kinderen, dus schilder nou die zijkant maar weer eens over..."
"Ach, staat toch leuk zo? Ik geniet er nog elke dag van. Het houdt de relatie een beetje fris ook, dus waarom zou ik?"
"Ik ga van je af Joop, dáárom!"
Dat soort baldadige fantasieën krijg ik daar tenminste altijd bij...
Vrijdag 25 Juli 2003 in categorie Altijd handig
Sinds begin dit jaar is er in Nederland een nieuw type contactlenzen op de markt, de nachtlenzen. Dat zijn géén lenzen om 's nachts beter te kunnen zien. Nee, het zijn lenzen om overdag
zonder lenzen te kunnen zien. Aangenomen natuurlijk dat je dat normaal niet zonder bril of lens kunt.
“Aanvankelijk dacht ik dat ik in de maling werd genomen...”
Ze werken als volgt. Je doet ze 's nachts in en je draagt ze dus terwijl je slaapt. Ze functioneren als een soort corset en drukken het hoornvlies in de juiste vorm, zodat de brekingsafwijking wordt gecorrigeerd en het beeld scherp het netvlies bereikt. Overdag blijft het hoornvlies zonder de lenzen in die stand staan en kun je dus normaal scherp zien zonder de lens. Het effect neemt af naarmate de avond vordert, maar dan doe je ze gewoon weer in...
Ik had er nog nooit van gehoord en dacht aanvankelijk dat ik in de maling werd genomen. Zelf heb ik alleen maar een leesbrilletje nodig, dus ik heb normaal gesproken weinig reden mij bezig te houden met de laatste stand der techniek op dit gebied. Maar het verhaal klopt,
kijk zelf maar. Ervaren lensdragers vertel ik natuurlijk niets nieuws.
Ik houd wel van dit soort werkelijk creatieve innovatie, waarbij iemand een probleem letterlijk eens vanuit een heel andere optiek bekijkt. Ik zie ook direct uitbreidingsmogelijkheden tot andere gebieden. Daar moeten ze beslist aan gaan werken, lijkt me.
Voor de hand ligt natuurlijk het gehoorapparaat dat je alleen 's nachts in doet. Overdag gaan 't uit en je hoort direct alles wat niet voor jouw oren bestemd was. Want de omgeving denkt argeloos: "Die heeft z'n apparaat niet in, dus we kunnen wel even over hem lullen."
“Diverse heren zie ik reeds kwijlen bij het idee ...”
Bekend van de middelbare school is het boek onder het hoofdkussen, waarna men de volgende dag de leerstof zonder mankeren paraat heeft. Jammer is alleen dat het niet bij iedereen betrouwbaar schijnt te werken.
En dan nog de mogelijkheden ter verbetering van het seksleven! Diverse heren zie ik reeds kwijlen bij het idee alleen in hun slaap een condoom om te hoeven doen, om vervolgens overdag toch volledig beschermd condoomloos lóós te kunnen gaan.
En geloof mij, als deze ontwikkeling zich doorzet liggen we over een paar jaar 's nachts met onze kleren in bed. 's Morgens rap weer uit de kleren, even lekker douchen en dan onopgemerkt in ons nakie over straat. Totdat iemand iets begint te roepen over de nieuwe kleren van de keizer natuurlijk...
Ik ben al begonnen 's nachts mijn zonnebril op te houden.
