Archief: artikelen van
Dinsdag 22 Juli 2003 in categorie Beeld en Geluid, Observaties & Kritische beschouwingen
Het gaat minder voorspoedig met de Christelijke religie in Nederland. De kerken stromen al jaren leeg en de moskeeën daarentegen vol. Maar er zijn nog altijd onverzettelijke mannenbroeders die nog niets hebben ingeboet aan zendingsdrang. Zij voelen zich zo langzamerhand roependen in de woestijn. Echter, wanneer er dan tóch geroepen moet worden, dán maar meteen krachtig met de megafoon! Immers, wat die Islam kan, kunnen zij óók, om niet te zeggen beter! Want zij zijn mobiel en reizen met hun elektronisch versterkte stentorstemmen langs 's Heren wegen om Het Woord krachtiger dan ooit te verkondigen!
"Laat u met God verzoenen!" is hun indringende boodschap (2 Cor. 5:20).
De paden op, de lanen in, vooruit, met flink vol gas!
Lees verder...
Maandag 21 Juli 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
Ik heb mij maar een paar dagen koest gehouden, want ik heb een rothumeur. Beter niets schrijven, weet ik van mijzelf, want dan ga ik mij weer opwinden over allerlei kleinigheden waarvan de rest van Nederland kennelijk zegt: waar maak je je druk over? Zoals het feit dat wij op afroep van de overkant blijkbaar eigen onderdanen uitleveren aan de Verenigde Staten. Nederland is praktisch gesproken toch al een Amerikaanse kolonie. Ga toch net als iedereen lekker barbecueën, het is lekker weer.
Of dat ik een herhaling zie van Zembla, waaruit blijkt dat Justitie een puntensysteem hanteert om te beslissen of bepaalde misdrijven wel of niet nader worden uitgezocht. En dan zie ik dat zelfs een beroving of verkrachting op zich nog niet voldoende is om Vrouwe Justitia in beweging te krijgen. Dan moet ik met geweld de gedachte onderdrukken dat een hoop zware criminaliteit
de facto wordt gedoogd. Ik moet op zo'n moment écht uitkijken, want ik dreig dan ook nog te gaan vinden dat degenen die zo'n systeem hebben bedacht levenslang TBS zouden moeten krijgen, want zij zijn een dodelijk gevaar voor onze rechtsstaat en zouden voorgoed aan het maatschappelijk verkeer onttrokken moeten worden.
Maar na een hoop innerlijke strijd vind ik dat dan toch maar niet, dan conformeer ik mij maar aan de prioriteiten die de rest van Nederland blijkbaar stelt. Zoals fietsen op de Drentse hei of blarenbanjeren in de Vierdaagse. Ik maan mijzelf tot kalmte. Ga toch lekker naar het strand, als iedereen, graaf daar een kuil en steek je kop in 't zand. Zoals iedereen.
Nieuwe zomertrend: roepen in de woestijn.
Donderdag 17 Juli 2003 in categorie Royalty
Ik vermoed dat onze Koninklijke Familie op dit moment haar vakantie doorbrengt in het Italiaanse Porto Ercole, in hun buitenhuisje l'Elefant Felice. Leergierig als ik ben heb ik de naam nog even opgezocht in het woordenboek, maar Felice staat er niet in. Ik gok er dus maar op dat het zoiets schattigs betekent als Het Fellatio-olifantje , en als dat niet goed is, is het de schuld van Wolters-Noordhoff. Moeten ze maar niet van die preutse woordenboeken verkopen.
In elk geval zitten de Oranjes dus waarschijnlijk ver weg en kan ik het daarom stiekem wel even over ze hebben. Want het moet mij van het hart dat zij mij steeds meer gaan irriteren. Tot op heden heb ik mij neutraal-republikeins opgesteld, want een alternatief voor de monarchie is in de praktijk ook maar sukkelen. Dan krijg je een machteloze, halfgepensioneerde politicus als president en een maffiose premier die zich als koning gedraagt, zoals die Berlussolini in Italië.
Valt het u ook op dat sinds het wegvallen van de corrigerende hand van Claus het steeds meer de spuigaten uitloopt met die Koninklijke Hoogheden? Ik ben een verdraagzaam mens, maar de mentale jeuk moet niet te erg worden.
Lees verder...
Woensdag 16 Juli 2003 in categorie Opinie
De politie heeft ons deze week gerustgesteld. Zij gaan de jonge patsertjes die met criminaliteit veel geld verdienen eens duchtig aanpakken. Deze gasten hebben een verkeerde invloed op het jongere grut en mogen niet langer uitstralen dat misdaad loont, zo laat Der Kommissar uit de proefregio ferm via het journaal weten. Zij moeten voor lul worden gezet, worden onttroond, van
winners tot
losers worden gemaakt!
Dat zal dan eens een keertje tijd worden, roept de brave burger op z'n vouwfiets getergd! Hij vraagt zich al jaren knarsentandend af hoe het mogelijk is dat dergelijke snotneuzen onbekommerd in de nieuwste BMW's en Mercedessen rondrijden zonder dat iemand kennelijk informeert waar ze dat allemaal van doen. En dat terwijl hijzelf God op z'n blote knieën mag danken wanneer zijn dertien jaar oude Fiat Panda nog een keertje door de APK is gesleurd. Dit onderscheid ervaart hij als groot onrecht. Want o wee als hij per ongeluk een keer zijn tandenborstel bij zijn vriendin met een bijstandsuitkering heeft laten slingeren! Dan springt er direct een rechercheur uit de bosjes.
Bij het rode stoplicht staat naast mij een prijzige, in lichtblauw metallic uitgevoerde Peugeot Cabrio te housen. U weet wel: dak open en dan toch nog van die bonkend uitdijende deuren.
Ik ken mijn burgerplicht en zeg dapper: "We hebben zelf radio hoor!"
De hippe Berber achter het stuur verstaat mij niet en verlaagt de geluidsdruk enigszins door middel van een kek knopje op zijn sportstuur.
"Wat??"
Geheel in de geest van het nieuwe politiebeleid zeg ik: "Dat is toevallig wel effe een ontzettende
wijvenkar die je daar met je drugshandeltje bij elkaar gespaard hebt!"
Dat vindt hij niet leuk. Hij ziet er plots erg onttroond en
loser-achtig uit. Ik weet zeker dat hij de wagen nu gaat inruilen voor een Vespa scooter.
Maar wat belangrijker is: ik heb een invloedrijke bijdrage geleverd aan de bestrijding van de jeugdcriminaliteit!
De inhoud van deTricolor draagt bij aan de ontluistering van het patserdom.
Dinsdag 15 Juli 2003 in categorie Politiek & Maatschappij, Media
U weet hoe dat gaat wanneer het zo warm is. De lamlendigheid slaat toe, je hebt niet echt zin om al teveel energie in je fantasie te steken en dus scoor je maar gemakzuchtig een onderwerpje bij nu.nl. Natuurlijk springt meteen dat item eruit over de politie, die te paard publiekelijk parende homo's probeert te betrappen. Dit geeft weer een heel andere dimensie aan het begrip 'bereden politie'. Schuiven we terzijde, te makkelijk, inkoppertje.
Een 'bruggetje' van gerotzooi in het struikgewas naar natuur, groen, links en Rosenmöller is echter gauw gemaakt. Want Paul Rosenmöller heeft blijkbaar een nieuwe baan, en wel als programmamaker en presentator bij de IKON. Dit trekt natuurlijk direct onze aandacht. Vooral ook omdat hij een toelichting geeft.
Dat moet je eigenlijk nooit doen Paul, een toelichting geven. Gewoon pakken die job, maar laat de toelichting achterwege. Komt alleen maar ellende van. Toelichtingen maken de zaak er meestal niet duidelijker op, in tegenstelling tot wat het woord doet vermoeden.
Lees verder...
Maandag 14 Juli 2003 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Ik ben een tamelijk belezen iemand. Reeds als kind had ik in een vroeg stadium de hele jeugdbibliotheek uit en mocht ik onder het modererend oog van de bibliothecaresse leeshongerig rondneuzen in de afdeling voor volwassenen. Kilometers boeken heb ik sindsdien verslonden.
Ik heb echter een handicap die al mijn eruditie in één klap waardeloos maakt: ik vergeet altijd alles weer. Het heeft geen zin mij te vragen of ik dit of dat boek heb gelezen, want het ja of nee in mijn antwoord maakt weinig praktisch verschil.
Het is heel zielig. Nooit kan ik eens lekker meedoen met het
name- and titledropping, nooit heb ik een snedig citaat paraat of kan ik het gezelschap imponeren met de integrale declamatie van de vijfde acte van King Lear. In films kunnen ze dat altijd wel. Al weet ik niet welke, want films onthoud ik ook niet. Laat ook maar. Eigenlijk wilde ik het over iets heel anders hebben. Ik weet dus alleen even niet meer...eh...
O ja! Dát was het! Ik wilde zeggen dat de kwaliteit hier tijdelijk belabberd is, aangezien ik nog lijd aan grieprestanten die mijn koortsig brein vertroebelen. Bovendien hoest ik me gek. Ik vraag dus uw begrip. Of, zoals Shakespeare dat zo treffend zegt: "The weight of this sad times we must obey; Speak what we feel, not what we ought to say."
En denk erom: ik weet nog wél aan wie ik welke boeken heb kwijtgeleend!
Zaterdag 12 Juli 2003 in categorie Observaties & Kritische beschouwingen
Op het winkelplein is een noodkreet op een lantaarnpaal aangeplakt.
Ik ben mijn fretje kwijt.
Haar naam is Nasja.
Ze luistert naar een rammelend bakje.
Bij zoiets krijg ik altijd direct aardige beelden op mijn netvlies. Het draaiorgel dat op het plein staat, de draaiorgelman schuddend met zijn centenbak en een paar meter van hem af een fret die verwachtingsvol naar hem opkijkt.
Je zou natuurlijk ook nog even bij de poelier kunnen informeren.
