Archief: artikelen van
Zaterdag 30 Augustus 2003 in categorie Sport
Vorige week zat ik een beetje lusteloos te zappen en ik zag tienermeisjes in een soort badpakje, met spillebeentjes en dito armpjes, allerlei truttige huppeltjes doen op een grote mat. Andere tienermeisjes met holle ruggetjes deden eveneens huppeltjes, maar dan enge. Op een evenwichtsbalk. Ik zag direct waarom dit onderdeel door jongetjes niet beoefend kon worden.
Wanneer de fragiele meisjes dit alles zonder zwaar lichamelijk letsel hadden volbracht waren daar oude zakken en verkruimelde taarten die er punten voor gaven.
Lees verder...
Vrijdag 29 Augustus 2003 in categorie Politieke Portretten
<%image(Agt, Dries van 2.jpg|73|100|Dries van Agt)%>
Ik dacht bij mijzelve: ik doe er beter het zwijgen toe. Immers, de man heeft in de loop der jaren een overvloed aan aandacht gehad, dewelke hij nimmer werkelijk verdiende. De wrange gedachte nochtans dat hij alhier in dit kritisch forum zomaar de dans ontspringt is onverdraaglijk, tormenteert mijn ziel reeds de ganse week. Waarde vrienden, lezers, sta mij toe daarom een luttel stukje aan hem te wijden, al was het maar om mijn geprangd gemoed te luchten.
Een politicus wordt geacht verstandige woorden te spreken, hoewel de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat dit zelden voorkomt. Een hoogleraar wordt eveneens verondersteld zich in zinnige termen te uiten. Dit komt vaker voor, al moet ook hier in alle oprechtheid worden opgemerkt dat het hoogleraarschap allerminst een garantie is voor prudentie. Emeritus hoogleraar, ex-politicus en voormalig premier Dries van Agt hebben wij nog nimmer op een verstandig woord kunnen betrappen.
O zeker, hij doet zijn best de schijn van intellectueel en
éminence grise op te houden. Vanwege de archaïsche zinnen die hem veelvuldig over de dunne lippen druipen heeft hij het predikaat 'eloquent' verworven. Laat ik, als zovelen voor mij, deze mythe krachtig tegenspreken: inhoudelijk heeft deze schertsfiguur niets, maar dan ook
niets te melden. Hij vouwt bedachtzaam zijn handen, tuit zijn immer zuinige mondje, strijkt zijn smoel uit en geeft vervolgens met quasi-welgekozen woorden een schijnheilige mening die in werkelijkheid het niveau van de borreltafel niet ontstijgt.
Gij zag wellicht Dries van Agt zondagavond jongstleden bij Joost Zwagerman in het programma 'Zomergasten', hetwelk ik voor deze speciale gelegenheid zal omdopen in 'Zomerzotten'. Het lijdt nauwelijks twijfel dat de heer Zwagerman trek had in een avondje ouderwets clownesk vertier. Immers, geen van zijn gasten heeft tot dusver ook maar één enkele zin mogen afmaken zonder door hem in de rede gevallen te worden. Maar uitgerekend Van Agt liet hij telkens eerbiedig uitpraten.
Ter misnoegen ende vermaeck kregen de kijkers aldus opnieuw bevestigd hoe terecht alle kwalificaties zijn die in het verleden de heer Van Agt zijn toegemeten. Zoals daar zijn: charlatan, non-valeur, ijdeltuit, poseur, pias, jezuiet en januskop.
Wat is dat toch voor Pavlov-gedrag van die omroepen om telkens weer dit soort malloten voor de buis te slepen?
Het lijk van Luns, is dát niet wat?
Vrijdag 29 Augustus 2003 in categorie Satire
<%image(Agt, Dries van 2.jpg|73|100|Dries van Agt)%>
Ik dacht bij mijzelve: ik doe er beter het zwijgen toe. Immers, de man heeft in de loop der jaren een overvloed aan aandacht gehad, dewelke hij nimmer werkelijk verdiende. De wrange gedachte nochtans dat hij alhier in dit kritisch forum zomaar de dans ontspringt is onverdraaglijk, tormenteert mijn ziel reeds de ganse week. Waarde vrienden, lezers, sta mij toe daarom een luttel stukje aan hem te wijden, al was het maar om mijn geprangd gemoed te luchten.
Een politicus wordt geacht verstandige woorden te spreken, hoewel de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat dit zelden voorkomt. Een hoogleraar wordt eveneens verondersteld zich in zinnige termen te uiten. Dit komt vaker voor, al moet ook hier in alle oprechtheid worden opgemerkt dat het hoogleraarschap allerminst een garantie is voor prudentie. Emeritus hoogleraar, ex-politicus en voormalig premier Dries van Agt hebben wij nog nimmer op een verstandig woord kunnen betrappen.
O zeker, hij doet zijn best de schijn van intellectueel en
éminence grise op te houden. Vanwege de archaïsche zinnen die hem veelvuldig over de dunne lippen druipen heeft hij het predikaat 'eloquent' verworven. Laat ik, als zovelen voor mij, deze mythe krachtig tegenspreken: inhoudelijk heeft deze schertsfiguur niets, maar dan ook
niets te melden. Hij vouwt bedachtzaam zijn handen, tuit zijn immer zuinige mondje, strijkt zijn smoel uit en geeft vervolgens met quasi-welgekozen woorden een schijnheilige mening die in werkelijkheid het niveau van de borreltafel niet ontstijgt.
Gij zag wellicht Dries van Agt zondagavond jongstleden bij Joost Zwagerman in het programma 'Zomergasten', hetwelk ik voor deze speciale gelegenheid zal omdopen in 'Zomerzotten'. Het lijdt nauwelijks twijfel dat de heer Zwagerman trek had in een avondje ouderwets clownesk vertier. Immers, geen van zijn gasten heeft tot dusver ook maar één enkele zin mogen afmaken zonder door hem in de rede gevallen te worden. Maar uitgerekend Van Agt liet hij telkens eerbiedig uitpraten.
Ter misnoegen ende vermaeck kregen de kijkers aldus opnieuw bevestigd hoe terecht alle kwalificaties zijn die in het verleden de heer Van Agt zijn toegemeten. Zoals daar zijn: charlatan, non-valeur, ijdeltuit, poseur, pias, jezuiet en januskop.
Wat is dat toch voor Pavlov-gedrag van die omroepen om telkens weer dit soort malloten voor de buis te slepen?
Het lijk van Luns, is dát niet wat?
Donderdag 28 Augustus 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
Een van de meest irritante bijverschijnselen van bezuinigingen is het uit de kast rukken van denigrerende kretologie. Deze week is in de Tweede Kamer de
nieuwe Bijstandswet aan de orde die het kabinet voor ons volk in petto heeft. Direct zoemt onder politici en in de media weer een fijne
one-liner rond: "De bijstand is een
vangnet, geen hangmat".
Guttogut, wat zijn we toch weer spitsvondig! En de bijstandsgerechtigde staat weer in de hoek waar men hem/haar hebben wil, die van de luierende profiteurs. Het is een uiterst onsympathieke strategie, waarbij een leukige taalvondst belabberd beleid camoufleert.
De 'hangmat' blijkt bovendien al een bijzonder versleten attribuut waar het gaat om het afzeiken van de bijstandstrekker. Een zoektochtje op internet leverde op dat reeds in 1997 het toenmalig CDA-kamerlid
Gerrit de Jong zich ervan bediende. Dit gebeurde in het kader van het mislukte 'witte werksters' project van Ad Melkert, waarbij bijstandsvrouwen om het hoofd boven water te houden liever zwart bleven werken dan zich in een Melkert-baan te begeven. In een artikel in
De Groene Amsterdammer veegde hij hen de mantel uit: "'Dit is te gek voor woorden. Die vrouwen moeten direct aan de slag. Het CDA pleit voor een sanctiebeleid. Werken of uitkering kwijt. De bijstand is geen hangmat!"
Ondertussen vernemen we dat mensen die in een auto van de zaak rijden een aardig belastingcadeautje krijgen van deze streng bezuinigende regering. Wij wachten af of het CDA nu zal gaan roepen: "Dit is te gek voor woorden, de Belasting is géén vangrail!"
Kun je een hangmat ook leasen?
Donderdag 28 Augustus 2003 in categorie Opinie, Politiek & Maatschappij
Een van de meest irritante bijverschijnselen van bezuinigingen is het uit de kast rukken van denigrerende kretologie. Deze week is in de Tweede Kamer de nieuwe Bijstandswet aan de orde die het kabinet voor ons volk in petto heeft. Direct zoemt onder politici en in de media weer een fijne one-liner rond: "De bijstand is een vangnet, geen hangmat".
Guttogut, wat zijn we toch weer spitsvondig! En de bijstandsgerechtigde staat weer in de hoek waar men hem/haar hebben wil, die van de luierende profiteurs. Het is een uiterst onsympathieke strategie, waarbij een leukige taalvondst belabberd beleid camoufleert.
Lees verder...
Woensdag 27 Augustus 2003 in categorie Media
<%image(mars.jpg|80|80|Mars)%>
Op
Mars is vandaag alarmfase rood in werking getreden. Aangezien de planeet van zichzelf al rood is, duidt dit op een extra zorgwekkende situatie. Directe aanleiding is het feit dat het meest naburige hemellichaam, de Aarde, op dit moment slechts 56 miljoen kilometer ver weg staat. Zo dichtbij is de Aarde sinds 60.000 jaar nog niet geweest en het zal ook nog wel weer twintig eeuwen duren voor het wéér zover is. De Marsbewoners vrezen dan ook dat de buurplaneet deze gelegenheid zal aangrijpen voor een invasie.
Die angst is niet denkbeeldig. In het verleden is er namelijk al sprake geweest van oorlogszuchtige stemmingmakerij door wereldvreemde wezens als H.G. Wells en Orson Welles. In
'War of the Worlds' schilderden zij de Marsianen af als een agressief volkje en die propaganda ging er destijds in als koek bij de Aardebewoners. Ook zijn er de afgelopen decennia diverse vijandelijke verkenningsmissies vanaf de Aarde uitgevoerd. Nog dit afgelopen voorjaar hebben observatoria op Mars signalen opgevangen dat omvangrijke Aardse legers invasietactieken oefenden in de woestijnen van een land dat zij Irak noemen. Het zou wel héél toevallig zijn wanneer deze manoeuvres niet waren bedoeld als voorbereiding op het leven in de barre vlakten van Mars!
Tel daarbij op dat de machtigste ruimtevaartnatie op Aarde sowieso een allergie vertoont voor alle andere mogendheden die maar enigszins naar rood zwemen en er is voor Mars alle aanleiding bijzonder op de hoede te zijn.
Je moet je tenslotte ook eens kunnen verplaatsen in het standpunt van een ander.
Woensdag 27 Augustus 2003 in categorie Satire
<%image(mars.jpg|80|80|Mars)%>
Op
Mars is vandaag alarmfase rood in werking getreden. Aangezien de planeet van zichzelf al rood is, duidt dit op een extra zorgwekkende situatie. Directe aanleiding is het feit dat het meest naburige hemellichaam, de Aarde, op dit moment slechts 56 miljoen kilometer ver weg staat. Zo dichtbij is de Aarde sinds 60.000 jaar nog niet geweest en het zal ook nog wel weer twintig eeuwen duren voor het wéér zover is. De Marsbewoners vrezen dan ook dat de buurplaneet deze gelegenheid zal aangrijpen voor een invasie.
Die angst is niet denkbeeldig. In het verleden is er namelijk al sprake geweest van oorlogszuchtige stemmingmakerij door wereldvreemde wezens als H.G. Wells en Orson Welles. In
'War of the Worlds' schilderden zij de Marsianen af als een agressief volkje en die propaganda ging er destijds in als koek bij de Aardebewoners. Ook zijn er de afgelopen decennia diverse vijandelijke verkenningsmissies vanaf de Aarde uitgevoerd. Nog dit afgelopen voorjaar hebben observatoria op Mars signalen opgevangen dat omvangrijke Aardse legers invasietactieken oefenden in de woestijnen van een land dat zij Irak noemen. Het zou wel héél toevallig zijn wanneer deze manoeuvres niet waren bedoeld als voorbereiding op het leven in de barre vlakten van Mars!
Tel daarbij op dat de machtigste ruimtevaartnatie op Aarde sowieso een allergie vertoont voor alle andere mogendheden die maar enigszins naar rood zwemen en er is voor Mars alle aanleiding bijzonder op de hoede te zijn.
Je moet je tenslotte ook eens kunnen verplaatsen in het standpunt van een ander.
