Archief: artikelen van
Zondag 07 April 2002 in categorie Satire
Eindelijk begrijp ik het beleid van deze regering. Dat heeft dan lang geduurd, zult u zeggen. Maar het is mij dan ook niet makkelijk gemaakt.
Oordeelt u zelf welke hersengymnastiek ik heb moeten doen om alles op een rijtje te krijgen. Ik hoop dat een volgende regering meer rekening houdt met mijn intellectuele beperkingen in deze.
Dank zij de vereniging
Das & Boom weet ik dat er in het Limburgse natuurreservaat Sibbe vers gefokte
korenwolf-hamstertjes zijn losgelaten. Het gaat hier namelijk om ernstig in hun voortbestaan bedreigde wezentjes.
Kijk eens aan! Toen ik dit vreugdevolle nieuws deze morgen via de radio vernam, viel bij mij eindelijk het euromuntje!
Het programma Vroege Vogels vertelde dat de
korenwolf hoogstpersoonlijk door een staatssecretaris werd uitgezet. Van al die commotie werden de diertjes een beetje bang, dus haastten ze zich naar een bergje stro om onder te duiken. Begrijpelijk, zo'n uitzetting is niet mis.
Ein Aha-Erlebnis: Aha! Zóóóó werkt dat dus!
Asylzoekers zijn óók bedreigde wezens, zogezegd. Die worden óók uitgezet door een staatssecretaris. Die worden óók een beetje bang en gaan óók onderduiken. Alweer begrijpelijk, want zo'n uitzetting is niet mis.
Mij vallen de schellen van de ogen! De korenwolf krijgt na uitzetting de dringende suggestie zich rap te voort te planten.
Ongetwijfeld geeft men van staatswege de asylzoekers dezelfde goede raad mee! Het hele uitzettingsbeleid is er dus kennelijk op gericht dat er niet minder maar méér asylzoekers komen!
Wat hebben wij toch een slimme regering! Had ik het toch de hele tijd verkeerd begrepen!
Nu ik dit eenmaal goed snap ga ik me vastbijten in het volgende onderwerp: degenen die
niet worden uitgezet. Een beetje lastig uiteen te zetten allemaal. Ze mogen namelijk niet allemaal bij elkaar wonen. Dat heet 'spreidingsbeleid'. Oftewel uiteenzetten.
Ik zie de vraagtekens nu in uw ogen. U volgt het niet meer. Ziet u wel hoe moeilijk ik het heb? Ik wed dat
u die vorige alinea óók minstens twee keer moest lezen!
Logisch dan toch, die kloof tussen politiek en burger?
Maandag 01 April 2002 in categorie Satire
Het was in de tijd dat het eten van een ei uit een biologische kippenkont nog getuigde van engagement met ons milieu en het dierenwelzijn. Al lang geleden dus.
Ik schat dat u om deze tijd uw paasbrunch wel achter de kiezen heeft. Zo niet: stop hier met lezen of zet een teiltje klaar.
Ik weet nog als de dag van gisteren dat ik dacht:
"Kom, ik maak een lekker gebakken eitje voor mezelf!" Even een zwierige tik op de rand van de pan en hoppááá, eitje in het sissend vet!
Ik geloofde mijn neus sneller dan mijn ogen. Het ei stonk als een clusterstinkbom en was duivels zwart. Gelukkig waren balkon en vuilnisemmer dichtbij om het helse ei te dumpen. Het is verbazend hoe je daarna kunt genieten van een boterhammetje met hagelslag.
Later heb ik mijn beklag gedaan in de delicatessenwinkel. Zo'n winkel die geen gewone kaasboer wil zijn, maar alle ruftende fromages uit de ganse Gallische regio in de vitrine heeft. Met natuurlijk een leutig wijntje erbij. En uiteraard eco-eieren.
Achter de toonbank scharrelden daar twee van die bitse en tamelijk belegen lesbische maiskippen. Klaar om elke klager de ogen uit te pikken.
Ik gooide het op de toer van 'een stukje feedback', maar vergeefs.
Het was een kwestie van jammer maar helaas, konden ze niets aan doen, dat had je nu eenmaal met scharreleieren.
Niet even een klantvriendelijk gebaartje van 'hier heeft u een nieuw ei', maar de benepen middenstandsmentaliteit branche-breed uitgemeten. Moeilijk doen over één ei, terwijl ik niet eens om een vervangend exemplaar had gevráágd.
Een uitgebreide discussie zou mij niet in dank worden afgenomen door de zes klanten die achter me stonden te wachten. Bakzeil halen dus maar.
En achteraf, ja,
achteraf natuurlijk altijd weer, bedacht ik mij dat ik aan de andere klanten demonstratief had moeten vragen of die stank nog in mijn kleren hing.
Maar ja...
In het Jiddisch heet dat treppengoochem: het gevatte antwoord dat je altijd pas bedenkt wanneer je weer de trap afloopt. Of in dit geval: het kippenhok verlaat.
moraal: pas op met eieren zoeken, die ene kan nog van vorig jaar zijn!
Vrijdag 29 Maart 2002 in categorie Satire
goede vrijdag 29 maart 2002
Vroeger was het altijd Pasen voor ik het goed en wel besefte. Ik wist nooit voor welke datum het evenement in het betreffende jaar nu weer geprogrammeerd stond.
Ook al zouden Pasen en Pinksteren op één dag vallen, ik zou het niet in de gaten hebben gehad.
Ik moest uitkijken dat ik met Pasen geen honger leed, dat ik op tijd boodschappen deed. In mijn nachtmerries kaapte ik verstopte eieren meedogenloos voor de neus van buurkleutertjes weg.
Gelukkig heb ik tegenwoordig een Joodse vriendin. Dan word ik geattendeerd op de naderende Paasdagen door
Pesach, het Joodse Paasfeest. Dat vieren wij in Joodse kring. En dan wordt een mens dermate langdurig doordrongen van de uittocht uit Egypte, dat hij ruim de tijd heeft om zich te realiseren dat ook het Christelijk Paasfeest nakende is.
Op
Seideravond wordt de hele trip van Egypte naar het Beloofde Land uitgebreid doorgenomen. Want deze beproeving dient voor eeuwig onthouden te worden. En dus is óók
Seideravond een beproeving. Vooral de eerste keer, wanneer de leut eruit bestaat een
goj als ik een zo groot mogelijke hap van het 'bittere kruid' te laten nemen.
Maar ach, als de hele reisbeschrijving eenmaal is doorgenomen wordt het altijd toch nog gezellig.
Bovendien is
mijn beproeving totaal futiel vergeleken bij die van degenen die in Netanya
Seideravond vierden en door een bomaanslag werden gedood of zwaar gewond raakten. Ik begrijp werkelijk niet dat lieden die claimen serieus het Islamitisch geloof te belijden het in hun hoofd halen om tijdens het belangrijkste Joodse religieuze feest een aanslag te plegen. Wanneer je zoiets omgekeerd tijdens de Rammaddan of het Suikerfeest flikt roept de hele Islam om een
Jihad.
Een bomaanslag die is gericht tegen burgers is de meest verderfelijke strijdmethode die er bestaat. Of het nu in het Midden-Oosten, Ierland of Spanje gebeurt.
Palestijns verzet tegen een Israëlische bezetting is naar mijn mening legitiem. Bommenterreur tegen onschuldige mensen niet. Strategisch gezien zouden economische doelen trouwens veel effectiever zijn. Maar ja, daarmee kom je waarschijnlijk niet aanmerking voor de martelarenstatus.
Godsdienst is waanzin.
Dinsdag 19 Maart 2002 in categorie Satire
Nou, dat is weer het gesprek van de dag natuurlijk: we hebben geleerd dat prionen hele foute eiwitten zijn die BSE en de ziekte van Kreuzfeld-Jacob veroorzaken. En dat ze ook in spierweefsel van gemodificeerde muizen voorkomen, niet alleen in ruggenmerg en zenuwweefsel. De spanning wordt nu opgevoerd, want de volgende onderzoeksvraag is: kan het prion in principe ook in de koeienbiefstuk zitten? Dit muisje gaat dus een een staartje hebben.
Tijd voor een rondje bellen.
Eerst telefoneren wij met de ons bekende Fryske agrariër
Wietze de Vries. Kort houden dat gesprek, want de tarieven voor internationaal bellen naar Fryslân zijn niet mals. Zijn dochter neemt op en zegt dat
heit in de stal is en dat wij hem maar op z'n mobiel moet bellen. Ook dat nog.
Maar goed, toch maar even doorzetten. Hebbes, daar is Wietze. Wat vindt hij van de dreigende commotie rond de biefstuk? We moeten de vraag herhalen, want op de achtergrond klinkt het luide loeien van de koeien. Waarom staan die beesten nog niet buiten trouwens? O, je hebt het hele weiland tegenwoordig overdekt, net als de Arena. Hoezo, dat is toch slecht voor de grasmat? Juist ja, ze hoeven er alleen maar van te vreten en niet op te voetballen. Bovendien kan de kap open.
Wij lopen duidelijk achter bij de moderne ontwikkelingen in de landbouw. Waarom heb je dat gedaan dan? Ah, staaltje boerenslimheid: hij kan nu net zoveel mest uitrijden als hij wil, want binnen hebben ze daar niks over te zeggen.
Vooruit, niet afdwalen, dit gesprek is al duur genoeg. Het nieuws over de mogelijke BSE-biefstuk, wat vindt hij daarvan?
Wietze wordt overstemd door luid boe-geroep van de veestapel. Vrij vertaald uit het Fries komt zijn antwoord neer op: "Nou, je hoort het, hè? Daar heb ik weinig aan toe te voegen!"
Ok, bedankt Wietze, heel leerzaam.
"Goei!"
Vervolgens draaien wij het nummer van
Gouchos, het wereldwijd vertakte biefstuk-restaurant.
"El jefe, por favor," zeggen wij in ons beste Volksuniversiteit-Spaans. Maar
'El jefe' krijgen wij niet aan de lijn. Met moeite vernemen wij van ober Miguel (inderdaad, een Miguel, dat treffen wij weer!) dat 'el jefe' met zijn dikke corpus al depressief op z'n eigen grill ligt. Lijkt ons verstandig van de zwaarlijvige
'el jefe', want varkensvlees is waarschijnlijk het enige dat de klanten vanaf heden nog vertrouwen. We doen nog een tot mislukken gedoemde poging tot navraag over Gouchos' prionen-opinie.
"Soy el camarero!" Ok, Miguel, laat maar,
gracias.
Dan maar naar de Keurslager. "Overweegt u de naam te veranderen in Kreuzfeld-slager?", vallen wij met de winkeldeur in huis. Wij kunnen slechts het vege lijf redden door de zaak uit te spurten. Een ons nageworpen stuk uitbeengereedschap blijft trillend in de deurstijl steken. Het ongebruikte volgnummertje overhandigen wij aan een oude baas met boodschappentas die net de slagerij wil betreden. Hij kijkt ons wantrouwend aan.
We twijfelen even, maar stellen onszelf gerust: hij is zeker tachtig en met zo'n lange incubatietijd hoeven we ons niet bezwaard te voelen.
Maar wat nu? Dan krijgen wij een briljante inval. Wij gaan dit probleem eens vanuit een heel andere hoek benaderen. Op naar Rijswijk! Niet geheel toevallig bevindt zich daar de alternatieve slagerij
'The Cutting Edge', slechts enkele straten verwijderd van de Lange Kleiweg. Het alternatieve zit 'm in het feit dat het een delicatessen slagerij is voor
'thrill-seekers'. De nergens voor terugdeinzende hardcore butchers van
'The Cutting Edge' kopen afgeschreven en stevig besmette lab-fauna op van diverse onderzoekscentra. Vervolgens wordt daar een breed assortiment levensbedreigende delicatessen van gemaakt.
"Walgelijk!" zult u denken. Maar er is helaas een markt voor. Er is nu eenmaal een grote groep mensen die leeft volgens het principe
'live your life to the limit'.
Deze
'thrill-seekers' zijn uitgekeken op het zo langzamerhand toch wel tamme bungyjumpen, para-gliden, zelfmoordskiën, parachutespringen, 7-up slempen en Himalaya-klauteren.
'Seen it, been there, done it', die types. Voor hen is er nu het 'onbeperkt proefdier-schransen'. Dit is de verzamelnaam voor het nuttigen van heftig genetisch gemanipuleerd en besmet vlees met de meest exotische chemische verbindingen erin. Dit schijnt te leiden tot uitzinnig psychedelische sensaties. Daarbij vergeleken is LSD een asperientje. En na afloop is er natuurlijk het adrenaline aanjagende effect van 'overleef ik dit?'.
We arriveren bij
'The Cutting Edge'. Maar we hoeven niet eens naarbinnen: reeds door de etalageruit zien wij het personeel in polonaise door de zaak hossen. Wij weten dus hoe laat het is. Deze slagerboys gaan een gouden toekomst tegemoet.
De
'Crazy Mouse Disease' is wederom een gewonnen slag voor vegetariër en tuinbouwer. Op de terugweg in de auto heffen wij daarom het bij oudere jongeren bekende lied aan van 'de groenteman':
Cha-cha-cha, wat zullen we eten?
Cha-cha-cha, wat zal het zijn?
Wie is de man die mij dat zeggen kan?
De GROENTEMAN!!!
Cha-cha-cha!!
Tsja...
Zaterdag 16 Maart 2002 in categorie Satire
Dat is ook weer zo'n buzzword heden ten dage:
bolletjesslikker. Wat moeten toekomstige generaties daar nu weer van denken wanneer zij de digitale archieven doorspitten? Genoeg materiaal voorhanden, daar niet van, want elke televisiezender aast op een interview met een bolletjesslikker.
Toevallig kennen wij ook een bolletjesslikker. Die kans laten wij dus niet aan onze neus voorbijgaan!
Daarom een exclusief interview met bolletjesslikker M. te L.
Hoe lang doet u dit werk al?
Ruim twintig jaar, denk ik zo. Ik was er vrij vroeg bij.
Waarom bent u ermee begonnen?
Ach, daar rol je eigenlijk vanzelf in. Ik ben ermee opgegroeid, zogezegd. Mijn vader en moeder deden het ook. En verder nog een oudere broer van me...
Bent u wel eens gepakt?
Nee, nooit eigenlijk. Maar als je zoveel ervaring hebt in dit vak als ik gebeurt dat ook niet zo snel.
Levert deze business nu veel geld op?
Wanneer je een tijdje bezig bent gaat het aardig aantikken. Je maag rekt namelijk in de loop der tijd steeds meer op. Dus kun je ook meer vervoeren, zeg maar.
Hoeveel bolletjes vervoert u per keer?
Dat hangt van het type bolletjes af.
Zijn er dan verschillende bolletjes?
Ja, natuurlijk. Nogal logisch. Het ene bolletje is het andere niet.
Welke soorten bolletjes slikt u dan zoal?
Toen ik pas begon voornamelijk crocus-bolletjes. Maar al snel ga je dan over op de tulpenbollen. Die zijn het meest gevraagd. En natuurlijk de narcisbolletjes.
Welke bolletjes slikt u het liefst?
De grootste uitdaging is natuurlijk de amaryllisbol. Die is erg groot, dus dat is wel even slikken. Maar daar staat tegenover dat de uitscheiding weer echt genieten is.
Uitscheiding?
Ja, ze moeten er toch weer uit? Het is echt kicken, van die grote bollen in je endeldarm. Waarom denkt u dat er zoveel bolletjesslikkers zijn?
Het liefst houd ik het altijd nog een beetje op, net als bij het gewoon poepen. Het heeft veel weg van een orgasme. Je zou kunnen zeggen dat de amaryllis hierdoor een verslavend aspect aan het bolletjesslikken geeft.
Is er geen gevaar bij?
Mwah, je houdt er hooguit een tros fikse hemorroïden aan over.
Wat voor soort bolletjes zijn dat?
Aambeien. Klinkt ook latijns, nietwaar? (lacht).
Ah, op die manier. Wat is eigenlijk te beschouwen als het centrum van de bolletjesslikkerij?
Lisse. Keukenhof. Vlak bij Schiphol, dus goede logistiek. De hele infrastructuur in dat gebied is er op ingesteld.
Heeft u onderweg wel eens problemen gehad?
Niet vaak. Het lastigst zijn eigenlijk de crocusbolletjes. Tijdens een lange vliegreis willen die wel eens te vroeg uitlopen, zoals wij dat noemen.
Uitlopen?
Ja, uitlopen. Dat kent u toch wel? Voorjaar, beetje zon en het eerste wat boven de grond komt zijn die rottige crocussen.
Mooi om te zien, maar onderweg in het vliegtuig zit je niet te wachten op die kleurenpracht uit je anus.
Welke soorten bolletjes heeft u zoal vervoerd in uw carrière?
De uitdaging is natuurlijk de markt steeds te voorzien van telkens nieuwe variëteiten en soorten. Eens kijken... Het assortiment is eindeloos tegenwoordig. Galtonia candicans en viridiflora, Ornithogalum varianten, Gladiolussen, Bogoniaceae, Oxalis deppei voor geluk onderweg en natuurlijk de Freesiaatjes. Maar die laatste doe ik liever niet, want die geuren zo sterk in het vliegtuig. Valt teveel op.
Bent u niet bang voor de toekomst, vanwege het huidige restrictieve overheidsbeleid ten aanzien van de bolletjesslikkers?
Bang? Integendeel! Het ziet er juist prima voor ons uit. Vijf april start de Floriade!
Ziehier het moderne Nederlandse drugsbeleid.
Vrijdag 08 Maart 2002 in categorie Satire
Beste
Odette,
Naar aanleiding van je hulpvraag omtrent je Diepe Identiteitscrisis het volgende.
Ten eerste heb je uitermate mazzel dat het vandaag Internationale Vrouwendag is en dat dit dus uitgerekend de de enige dag is waarop wij de dames der aarde geen hulp mogen weigeren.
Ten tweede moet ik altijd vragen (zoals je weet): ziekenfonds of particulier?
Ten derde wijzen de symptomen duidelijk op
post-traumatische testjesstressjes. In dit vergevorderd stadium baat helaas geen reguliere geneeskunde. Opnieuw moet ik dus de paardenmiddelentherapie inzetten. Aangezien ik echter weekend-dienst heb op de traumabromfiets zal ik je doorsturen naar een andere specialist.
Ik zal je twee verwijsbriefjes geven. Je kunt dan zelf kiezen welke kwik-, kwek-, of kwakzalver je prefereert. Dat ik deze verwijsbriefjes gisteren toevallig in mijn brievenbus aantrof mag je beschouwen als een gunstig teken van gene zijde.
Goed, hier zijn ze:
Mr. Madou
BETALING NA RESULTAAT.
Ik stel mij voor:
een echt afrikaans, zeer snelwerkend medium.
Ik bied hulp bij:
terugkeer van uw geliefde, uw carrière, examen,
kans op geluk, sexuele impotentie, onvruchtbaarheid,
zelfs bij hopeloze problemen.
Tel. 020 - 4650337
06-14937813
De categorie 'hopeloze problemen' lijkt me in dit geval wel op jou van toepassing. Ook 'examen' komt dicht in de buurt van jouw testjes.
Mocht de ouwe Madou vol zitten, dan kun je terecht bij:
Mr. Youssouf
Bekend helderziende, helpt U met het oplossen van al Uw problemen. Zoals, familie, liefde, werk, zaken, geluk, examens, terugkeer van Uw geliefde, bescherming tegen slechte, allerlei slechte geesten. Impotentie hoeft niet.
Uw probleem is mijn probleem.
Werkt snel, goed, resultaat gegarandeerd.
Neem contact op, telefoon
020 - 611 90 30
Kijk eens aan: resultaat gegarandeerd! En impotentie hoeft niet (dat wil nog wel eens een voorwaarde zijn voor behandeling blijkbaar).
Ik wens je veel succes bij je afkickproces!
Vertrouwend je hiermee van dienst te zijn geweest,
met vriendelijke groeten,
Mr. Arnoud
PS: verbaas je niet wanneer Mr. Youssouf en Mr. Madou één en dezelfde blijken te zijn. Het ontastbare heeft vele verschijningen.
hier maken wij geen gewoonte van..
Zondag 03 Maart 2002 in categorie Satire
O ja, bijna vergeten. Gisteravond zag ik bij Nova een herhaling van een filmpje van AT5.
Ik had het niet eerder gezien, maar wel over gehoord. Ik kijk nooit naar AT5. Deze Amsterdamse dorps-tv is namelijk slecht voor mijn bloeddruk, zoals zich ook in dit stuk weer zal bewijzen.
Het filmpje toont ons twee criminelen die op het Amsterdamse station Lelylaan met grof geweld een man beroven. Geheel volgens de beruchte reality-tv traditie van AT5 wordt het slachtoffer naderhand voluit in beeld gebracht, wanneer hij zijn wonden likt en dept. Want die arme man wil natuurlijk graag zijn vernedering breeduit aan den volke tonen. Ik vermoed dat hij naderhand slechter geslapen heeft van de AT5-beelden dan van de traumatische ervaring zelf.
De daders kwamen er bekaaider vanaf. Hun gezichten werden onherkenbaar gemaakt. Je moet uiteraard de privacy van de verdachten respecteren nietwaar?
U ziet hem al aankomen: hier ga ik dus volledig van door het lint! Mogen wij even, voor één keertje? Goed dan, hier komt ie:
Wat een vuile, hypocriete gore lafbekken zijn dat daar bij AT5! Wèl het slachtoffer voor lul zetten maar de daders afplakken!
Ze waren zeker bang dat ze zèlf die gangsters achter zich aankregen. Niemand hoeft voor mij aan de schandpaal, maar respecteer dan óók de privacy van het slachtoffer. Opgerot met dat stelletje amateurs! Opheffen die hap. Geef ons Radio Stad maar terug. Dàt waren nog eens tijden!
Ok, niet helemaal literair verantwoord zoals u van mij gewend bent, maar aan de andere kant zou je dit nu eens gewoon breeduit op de voorpagina van een kwaliteitskrant moeten zetten. Worden er misschien een paar wakker.
dit lucht slechts ten dele op
