Veelplegers, verkiezingen en lamlendigheid

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Bij de verkiezingen voor de Provinciale Staten heeft ook in Amsterdam de PVV een flink deel van de stemmen binnengesleept: 8,4 procent. Ik pik de PVV er eventjes uit, omdat deze partij voor het eerst meedoet en bij uitstek de ontevreden Amsterdammer vertegenwoordigt.
De aantrekkingskracht bestaat er vooral uit dat men 'zegt waar het op staat'.
Daar is blijkbaar behoefte aan. Om te zeggen waar het op staat.

Mijn theorie is dat een stem op de PVV vooral een protest is tegen de lamlendigheid die Nederland -en dus ook Amsterdam- in z'n greep heeft.
Lamlendigheid bij onze overheid.

Met twee vingers in de neus

Op televisie gebruiken ze tegenwoordig dikwijls de uitdrukking:
'Dat doet hij met twee vingers in z'n neus!'
Vooral bij sport, meer specifiek nog bij wielrennen.
Hoe komen ze daar ineens zo bij?
Ik ging op onderzoek uit.

De uitdrukking komt inderdaad uit de wielersport.
Hij betekent dat iemand iets met het grootste gemak doet.
Mart Smeets maakte hem populair in Nederland, nadat hij hem had overgenomen van de Belgische verslaggever Karel van Wijnendale.
Dankzij Google zoek je dit op met twee vingers in de neus.
Maar u kent mij, als ik mij eenmaal in iets vastgebeten heb, zoek ik het ook tot op de bodem uit.

Met Henk Bleker ben je je leven niet zeker

Als ik niet snel genoeg wegzap zie ik de laatste tijd steeds weer die Henk Bleker op tv.
Eerst als interim-voorzitter van het CDA, tegenwoordig als staatssecretaris van Landbouw en Natuurvernietiging.
Hij maakt op mij de indruk van een typische carrièrebestuurder.
Iemand op wie we tijdens de laatste verkiezingen niet hebben kunnen stemmen, maar die dankzij lekker meelullen met Maxime nu een fijn baantje in het kabinet heeft gekregen.

U begrijpt onderhand: ik mag die man niet.
Hij is iemand die uitstraalt dat hij het toch erg met zichzelf heeft getroffen.
En van een CDA-er kan ik dat al helemáál niet hebben.

Een paar minuten Amsterdam (2)

Video - gemaakt voor Amsterdam Centraal

Elke week vaart 'Amsterdamse Marcel' met zijn bootje door de Amsterdamse grachten. Dikwijls mogen toeristen of andere belangstellenden met hem mee. Gratis, niet commercieel, maar een fooitje is welkom.

Een paar minuten Amsterdam door Arnoud de Jong op Vimeo.

De Nissan Pao

Op de parkeerplaats bij het tuincentrum viel mij een eigenaardige auto op.
Vooral eigenaardig, doordat ik een dergelijk model nog nooit had gezien.
En dat lag niet aan mij.
In eerste instantie dacht ik dat de Trabant-fabriek een wanhopige doorstart had gemaakt.
Maar bij nadere beschouwing bleek het een Nissan Pao te zijn.
Nooit van gehoord.

[Klik voor gehele afbeelding]

Keien

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Amsterdam Nieuw West - Even iets luchtigs. Hoewel het me ook wel een beetje aan het denken zette.
Ik wandelde door het Jan van Zutphenplantsoen. Dat is achterin Osdorp, bij al die nieuwbouw die ze tegenwoordig aan de straatstenen niet kwijt kunnen. De walkant langs het tochtige water is opgesierd met enorme keien.
Het staat best leuk.
Die keien zou ik in mijn tuin ook wel willen. Langs de slootkant of zo.
Rond de vijver, kan ook.
Een mens moet groot durven denken op z'n tijd.
Zo zullen ze bij het stadsdeel ook gedacht hebben.

De gevolgen van een briefje

Ik kocht een paar wandelschoenen.
Van een degelijk en gerenommeerd Beiers merk.
Lowa, als u het precies wilt weten.
Er zaten allerlei boekjes bij. Die boekjes kun je bijvoorbeeld tijdens het wandelen lezen, stel ik mij zo voor.
Zoals tips hoe je de schoenen kunt onderhouden. En de garantiebepalingen.
In één van die boekjes zat een briefje.

'Ein Kontrollzettel', zoals ze dat in Duitsland zo mooi zeggen.
Daar stond een nummer op.
Het was het nummer van degene die de schoenen had gecontroleerd voordat ze de fabriek uit gingen.
Ik werd verzocht om bij klachten over de schoenen dit nummer te vermelden.
Dan zie je de bui al hangen.