Maandag 14 Oktober 2002 in categorie Satire
Normaal zou ik hier geen enkele aandacht aan besteden. Het niveau van deze site wordt namelijk streng bewaakt. Een populair wetenschappelijk artikeltje moet echter kunnen. Door het stuk
Vibratornijd van collega Sufmans kreeg ik ineens een briljant idee! Mijn brainwave zal een gat in de markt vullen, en dat is nog dubbelzinnig uitgedrukt, zoals hieronder zal blijken.
In voornoemd stuk wordt ingegaan op de klacht dat vibrators zoveel batterijen gebruiken en dat als gevolg hiervan regelmatig door de vrouw des huizes de krachtcelletjes uit de afstandsbediening worden ontvreemd.
De oplossing is even simpel als geniaal:
de
opwindvibrator, om het opnieuw maar eens dubbelzinnig uit te drukken.
Uiteraard doel ik niet op ouderwetse opwindmechanismen zoals men vroeger aantrof in hippende metalen kikkertjes van Japanse makelij, die met een sleuteltje tot actie werden opgedraaid.
Nee, we pakken het eigentijds aan. De opwindvibrator kan werken volgens het principe van de door
Trevor Baylis ontwikkelde Opwindradio, ook wel 'zwengelradio' genoemd. De naam 'zwengelvibrator' klinkt echter een beetje lullig, dus we houden het op 'opwindvibrator'.
Het mooie is dat de opwindvibrator, net als de radiovariant, ook eindelijk de vrouwen in ontwikkelingslanden aan hun trekken kan doen komen.
Op de meest afgelegen plekken van deze aardbol, verstoken van energie, wordt nu zelfs de eenzaamste vrouw aan haar gerief gebracht! En in de high-speed stand valt er misschien ook nog wel een vuurtje mee te maken, ongeveer zoals de indianen deden.
Over indianen gesproken: wist u dat die de oorspronkelijke uitvinders zijn van de vibrator? Zoals u weet maakten de indianen vuur door een vertikaal stokje in wat houtsnippers door middel van een touwtje in snel ronddraaiende beweging te brengen.
Maar alvorens dát werd ontdekt, zat er aanvankelijk zo'n indianenvrouwtje met een stokje en een touwtje te trachten heel ergens anders het vuurtje op te stoken. Ziet u het een beetje voor u?
Helaas: kennelijk werd de opgewekte beweging toch in een verkeerd soort energie omgezet, vandaar dat de vuur-toepassing uiteindelijk veel bekender is geworden.
Goed, terug naar het onderwerp: de opwindvibrator in moderne vorm. Lijkt het u wat, dames? Dan vraag ik namelijk patent aan. Ai, ik zie nu dat men
in de middeleeuwen al zo'n ding had, blijkbaar... Maar dat zal dan toch wel het niveau van 't hippende kikkertje zijn geweest.
Ik had ook nog een vibrafoon willen uitvinden, maar die bestaat al in diverse vormen. Zowel als muziekinstrument als mobieltje. Ik begrijp nou ook ineens waarom die kleine kekke nokiaatjes zo in trek zijn. Wat is het toch een doortrapt stelletje ondeugden daar in Finland...
Wat spookte Milton Jackson eigenlijk uit met die vibrafoon?
Maandag 14 Oktober 2002 in categorie Waargebeurde verzinsels, Verbale cartoons
Hij verveelde zich te pletter, eerlijk gezegd. De laatste tijd gebeurde er weinig spannends meer. Ze dreigden wel, maar verder niks.
Hij had gewoon te weinig omhanden. Af en toe een rondje langs de paleizen. Een paar tegenstanders ophangen. Maar die moest je tegenwoordig met een lantaarntje zoeken. Ze waren gewoon op!
Lees verder...
Zondag 13 Oktober 2002 in categorie Voor de Notulen & Ter Kennisname
Ik mag u weer de volgende ontwikkelingen melden:
Zaterdag 12 Oktober 2002 in categorie Gozertje
Ik voelde mij erg trots vandaag. Wij hebben gelukkig zo'n ouwe wc waarin je je drol nog kunt bekijken. Niet zo eentje dus waarbij ie direct onder water verdwijnt. Dat vind ik niks. Ik krijg altijd een natte kont als ie valt.
Ik was trots omdat mijn drol vandaag rechtop stond! Als een paal! Ik heb er een hele tijd naar staan kijken, want dat had ik nog nooit meegemaakt. Het was gewoon zonde om door te trekken.
Eigenlijk wilde ik hem aan mijn vader en moeder laten zien. Of er een foto van maken. Misschien zou ik wel een prijs kunnen winnen met zo'n foto. Maar dat durfde ik toch niet goed. Niet iedereen hoeft mijn drol te zien. Ik zie me al staan bij de prijsuitreiking...
Dus daar sta je dan met je hand aan de trekker. Spoel ik hem nou door of niet? Moeilijk hoor, dat soort beslissingen. Want misschien maak ik dat wel nooit meer mee.
Ik heb er dus maar zo lang mogelijk van genoten. In m'n eentje.
Zaterdag 12 Oktober 2002 in categorie Media
Heeft u wel eens in de Tros Nieuwsshow gezeten? Dat radioprogramma op zaterdagochtend, met Mieke van der Weij en Peter de Bie?
Ik wel. Meerdere keren zelfs. En ik hield er steeds een behoorlijk gefrustreerd gevoel aan over.
Weet u wat het is? Ze luisteren gewoon niet naar je! Er komen allerlei onderwerpen aan de orde, maar je komt er niet tussen bij die lui! Ik wil dan mijn mening geven, maar ze kletsen gewoon dwars door mij heen. En die blaaskaak van een Martin Ros mag wél altijd eindeloos doorwauwelen, dat is nog het ergste. Ik probeer telkens iets te berde te brengen, maar het lijkt wel of ze me expres negeren. En anderen komen wèl aan het woord. Alsof die zoveel zinnigs te melden hebben! Echt zonde van de zendtijd!
Maar goed, het is ook een beetje mijn eigen schuld. Moet ik maar niet met de wekkerradio aan in slaap vallen...
In 't vervolg maar afstemmen op een muziekzender. Hoewel...
Lig ik natuurlijk weer in mijn halfslaap méé te zingen.
Ik kan me er nóg over opwinden!
Vrijdag 11 Oktober 2002 in categorie Incrowd: over webloggen, Royalty, Voor de Notulen & Ter Kennisname
Voormalig vorstin Juliana sprak na elk jubileum of andere festiviteit altijd een dankwoord uit aan het Nederlandse volk. Steevast liet zij daarin weten alle reacties 'hartverwarmend' te hebben gevonden. Waarop haar Prins-gemaal met Duits accent op de achtergrond papegaaide: "Ja, werkelijk hartverwarmend."
Eertijds schoot ik van dat 'hartverwarmend' reflexmatig in een zenuwkramp. Maar sinds gisteren weet ik beter, kan ik het navoelen: de reacties op het 1-jarig VJ-jubileum waren werkelijk hartverwarmend. En ik kan u niet genoeg bedanken (want dat zei zij meestal óók nog).
Ik heb dan ook de Rijksvoorlichtingsdienst terstond opdracht te geven een communiqué te doen uitgaan. Dan kunnen ze in deze sombere tijden ook eens iets vreugdevols melden: Verbal Jam vond de reacties werkelijk hartverwarmend en woorden schieten tekort om iedereen persoonlijk te bedanken.
De RVD heeft altijd een woordentekort namelijk.
Donderdag 10 Oktober 2002 in categorie Voor de Notulen & Ter Kennisname
Vandaag is het feest:
Verbal Jam bestaat 1 jaar. De vlag steek ik niet uit, want die mag nu even niet verder dan halfstok. En daar doe ik het natuurlijk niet voor. Slechts een enkeling zou dat misschien terecht vinden, maar die hangt dan z'n eigen vlag maar uit.
Laat u echter niet weerhouden mij uitgebreid te laten weten of u mijn vreugde deelt en waarom dan wel.
Ik heb nog net voor deze verjaardag alle archieven kunnen bijgewerken, dus alles is nu netjes op orde.
Gedurende het afgelopen jaar zijn hier naar schatting vele honderden columns, commentaren, observaties, gedichten, vertellingen, audiostukken, foto's en allerhande bijdehande opmerkingen online gezet.
Voorwaar: ik lijk wel niet goed snik!
Niet om over naar huis te schrijven. Daar zit ik al.
