Woensdag 20 Oktober 2004 in categorie Paranoia
Het programma Dokwerk draaide de afgelopen twee weken een documentaire over de Binnenlandse Veiligheids Dienst, tegenwoordig opererend onder de naam AIVD. Er verschenen rijen kwabberige oude mannetjes in beeld met uitgeloogde snorren of valse baarden. Stuk voor stuk snoefden zij over hun stoere heldendaden in het verleden.
Klapstuk was natuurlijk het wapenfeit dat zij een eigen Maoïstische partij hadden opgericht -de Marxistisch-Leninistische Partij Nederland (MLPN)- die geheel werd gerund door BVD-ers. En de Grote Roerganger Mao Tse Toeng was daar met open schele ogen ingetrapt, hahaha! Gnuifend verhaalden zij hoe zij zelfs diens hand hadden mogen schudden. Dàt waren nog eens tijden!
Lees verder...
Dinsdag 19 Oktober 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
'Brussel tevreden met Nederlandse bezuinigingen', lees ik
in de Volkskrant. Ons landje blijft netjes onder het begrotingstekort van 3 procent.
Hier in Amsterdam zijn wij minder tevreden met de bezuinigingen. Het begrotingstekort in huize Verbal Jam is inmiddels zover opgelopen dat de bank tegenwoordig het hele dagafschrift maar in rood afdrukt.
En de koopkracht zal nog verder afnemen, staat er in diezelfde Volkskrant. De
lonen stijgen minder snel dan het EU-gemiddelde en de
koopkracht daalt meer dan gedacht. Dat komt door de explosief stijgende olie- en gasprijzen, pensioenpremies, huren en premies voor particuliere ziektekostenverzekeringen. Dit alles volgens het Centraal Planbureau.
De consumentenbond doet er nog een schepje bovenop en voorspelt hogere prijzen voor kabeltarieven, lokale heffingen, treinkaartjes, kinderopvang en bankpasjes.
Ik overweeg daarom maar naar een woonwagenkamp te verhuizen. Dat is geloof ik nog zo'n beetje de enige plek in Nederland waar je je eigen belastingtarieven kunt vaststellen, gratis energie kunt aftappen en je eigen rokertje kunt telen. Ook de kinderopvang schijnt er goed geregeld te zijn.
Zondag 17 Oktober 2004 in categorie Klein Proza
Een paar dagen terug is mijn lieve oude buurvrouw zachtjes overleden. Vijfennegentig is zij geworden en dat vond ze wel voldoende. Ze was een klein en mager, steeds krommer lopend oud vrouwtje. Met enige vertedering zagen wij haar altijd over straat scharrelen. Vorig jaar Kerstmis brak zij thuis haar heup en lag een nacht lang in het gangetje voor de wc. Eigen schuld, vond ze zelf, want als alleenwonende had zij haar alarm niet om haar nek gedragen. Wanneer zij dat wèl had gedaan had men mij uit bed gebeld en had ik haar een koude en pijnlijke nacht kunnen besparen. Nu vonden anderen haar pas de volgende dag, met een vloerkleedje over zich heen getrokken.
Lees verder...
Zaterdag 16 Oktober 2004 in categorie Verhelderende Gesprekken
Daar op de achterbank van die chique wagen zitten de heer en mevrouw Brinkhorst.
Mevrouw Brinkhorst, geboren Heringa, buigt zich naar de chauffeur en richt het woord tot hem.
"Zâg, chauffoooorj..."
"Chauffeur mevrouw, het is 'chauf
feur'.
"Jae, dâh weet ik, maerj de mensen vinden altijd dât ik zo bekâkt praet, dus ik dâcht: laet ik het eens wât plât zaggen, nietwaerj..."
"Doet u voor mij geen moeite, mevrouw..."
"Nou jae, whateverj, wât betekent 'Houd twee seconden afstând' daerj op dât bord boven de wag?"
"Precies wat het zegt mevrouw: 'Houd twee seconden afstand'...
"Jae, maerj daernááe dân, chauffeurj? Nae die twee seconden? Mâg men er dân vlâk âchterj?"
De heer Brinkhorst mengt zich in het gesprek.
"Leid den chauffeur niet âf, Jântien. De mân dient zijn aendâcht bij den weg te houden!"
"Jae, gut zâg Laurens Jân, daerj wordt hij tôch zekerj voorj betaeld?"
De chauffeur veroorlooft zich een tegenwerping: "Dat valt tegen, mevrouw..."
Dat accepteert de heer Brinkhorst niet.
"Zâg vlerk, jij moet niet vrijpôstig wôrden heur... "
"Vôlgens mij is het 'vlârjk', Laurens Jân," werpt mevrouw ertussen.
"Vlerk of vlârk, dât zâl mij weurst wezen, maer deze knaep toucheert toch âl gauw het minimumloon dâcht ik zo..."
"Zóvéél Laurens Jân? Dât is de vent tôch niet waerjd, zâg? Daer moet je wât aen doen heur!"
"Jae, nu je het zâgt, lieve, ik zâl dât eens aenkaerten bij de coalitiegeneuten. Die zijn daer vâst wel veur in!"
"Minstens twintig prosant erâf, Laurens Jân! Minstens twintig prosant!"
Vrijdag 15 Oktober 2004 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed
Gisteren zag ik een leerzame
reportage bij Zembla. Dat trof, want ik heb altijd al lid van een motorclub willen worden, maar tot dusver kwam het er nooit van. En ach, die wilde verhalen die erover de ronde doen, die zijn volgens mij schromelijk overdreven. Bij iedere club gebeurt wel eens wat dat niet helemaal kosjer is. Neem nou Ajax, daarvan zeggen ze toch ook dat ze hebben gefraudeerd? Niks van waar natuurlijk. Je schijnt als bestuur tegenwoordig niet eens een paar boekenbonnen te mogen uitdelen.
Of PSV dan. Anne Frank is daar beslist niet de grootste Nederlander. Aan die naam worden ze liever niet herinnerd. Kortom, zogenaamde criminele activiteiten lijken me niet echt een reden om een fijne club nou meteen te gaan boycotten. Ik ga dus vandaag meteen een briefje schrijven aan de secretaris van die motorclub om nadere informatie. Want ik heb eerst nog wel een paar vragen, anders wordt het misschien een teleurstelling. En ik wil natuurlijk het maximale uit mijn lidmaatschap halen. Ik had zo gedacht:
- Is het hebben van een motorrijbewijs verplicht?
- Zo ja, verzorgt u ook rijopleidingen? Ik heb namelijk nog geen motorrijbewijs.
- Hoe hoog is de contributie? Ik heb dat nergens kunnen vinden...
- Ik ben nogal kleinzerig. Moeten die tattoeages echt?
- Zo ja: wat dacht u van een lieveheersbeestje?
- Mijn brommer is een oude Berini met windscherm. Is dat ook goed?
- Hoe streng zijn de kledingvoorschriften? Ik ben veganist en draag dus geen leer.
- Is in plaats daarvan een houtje-touwtje jas toegestaan?
- Hoe hard rijden jullie doorgaans? Is dat een beetje bij te houden met een Berini?
- Heb ik toestemming nodig van ouders of voogd? Ik moet die Berini namelijk van m'n vader zien te lenen.
- Zijn er nog bijkomende kosten, zoals voor clubuitjes?
- Ben ik verzekerd tegen molestschade?
- U tapt in het clubhuis Bavaria Malt hoop ik?
Nou, dat was het wel geloof ik... Of schiet u nog iets te binnen?
Vrijdag 15 Oktober 2004 in categorie Waargebeurde verzinsels
“Da was lachuh, jonge! Had een of andere loser bisonkit in 't slot van ons klubhuis gedaan. Konde we d'r een week nie in. Bale man! Konde we nie internette, niet poole en niet blowe. Maar we wete nou wie 't heb gedaan. Een of andere gore puistekop. Gelijk aangifte gedaan natuurlek. Maar ja, je weet hoe 't is met die woute, as je ze nodig heb zijn ze d'r niet. Dan hebbe ze 't te druk met autoos flitse of met neuspulleke. Dus hebbe we 't zelf maar effe geregeld. We wete waar die fieltige naaier woont, dus die neme we met ze alle effe te graze, ja toch? Tering man, die gast is nou lid van zes boekeklubs, vijf eskortservuzze, geabbeneerd op vierevijfteg teidschrifte en alle omroepverenigginge. En we hebbe natuurlek de hele stad ondergeplakt met 'n foto van die pusspuitende klierasilharses van 'm. Es kijke, verder krijgttie ook elke dag minstes 32 pizzaas, 600 telefoontjes en 14 keer chinees. En proefpakkette hè, honderde proefpakkette. Van tenaleedie enzo. O ja, en ze huissie staat nou ook te koop. En dan heb ie nog mazzel dat we 'm nie voor ze bek ramme, die vuile pukkelkop! Nee, die kan morrege beter voor de intercity springe, ze stake nou toch nie meer. Ja, jonge, wie met ons klubhuis fuckt, fuckt met ons...
”
Donderdag 14 Oktober 2004 in categorie Knipsels
Een van de muffe zetelwarmertjes van het CDA, mevrouw
Gerda Verburg, flapt er weer eens een fijne stemmingmakende one-liner uit vandaag (
volgens de Volkskrant). Ze beweert dat de
'bijstand volloopt' en dat het steeds moeilijker wordt om werklozen weer aan de slag te krijgen. 'Een tijdelijke beloning onder het mininum is een kans die we met twee handen moeten aangrijpen'.
De bijstand loopt helemáál niet vol, mevrouw Verburg, u neemt een loopje met het achtste van
de tien geboden, te weten: Gij zult tegen uw naaste niet vals getuigen!
Het tegendeel is namelijk waar, het CBS meldde woensdag dat het aantal bijstandstrekkers voor het eerst sinds begin 2003 niet meer is gestegen. Dat hebben wij
gisteren nog gelezen!
Als ù niet op uw woorden past, mevrouw Verburg, doe
ik dat wel.
