Archief: artikelen van
Maandag 15 November 2004 in categorie Waargebeurde verzinsels
Enkele dagen geleden was er een kleine wrijving in huize Balkenende. Na het ochtendgebed wordt er altijd een kopje koffie gedronken.
"Geen koekje erbij vandaag?" vraagt de premier onthutst.
"Gunst, nee, vergeten te halen..." zegt echtgenote Bianca berouwvol.
Met een nors gezicht begint de eerste minister in zijn kopje te roeren. Dit kon hij er nog net bij hebben zeg! Eerst die voet, dan die slachtpartij, scholen en moskeeën in brand, het hele land in rep en roer en nou óók nog eens geen koekje bij de koffie! Het moest toch potjan-peterdorie niet gekker worden!
Bianca ziet de bui alweer hangen: "Nou niet meteen gaan mokken boven je koffie, lieverd. Je had ook je eigen verantwoordelijkheid kunnen nemen en zelf wat kokosmacronen kunnen meebrengen..."
Haar man blijft stuurs zwijgen. Dit irriteert Bianca.
"O, is het weer zover? Krijgen we weer de
silent treatment? Niet zo kinderachtig, Jan-Peter! Je weet hoe belangrijk het is dat we met elkaar in gesprek blijven!"
Haar echtgenoot volhardt echter in z'n zwijgen en begint nurks voorzichtige nipjes van z'n koffie te nemen.
Zijn vrouw krijgt er nu goed de pest in.
"Weet je wat jij moet doen? Jij gaat vandaag maar lekker eens buurten bij het Suikerfeest! Kun je je lekker volvreten en tegelijk zogenaamd je betrokkenheid tonen!"
Enthousiast springt de premier overeind. Zijn humeur is op slag opgeklaard. Wat is dat vrouwtje van hem toch briljant! Twee vliegen in één klap.
"Bianca, ik ga fijn het land in! Ik ga mijn gezicht eens laten zien!"
Zo gaan die dingen...
Zaterdag 13 November 2004 in categorie Media
Geloof me, ik heb me lang ingehouden. Ik wil niet betuttelend overkomen. Maar nu verdraag ik het niet langer. Ik moet het tij keren, anders spreekt en schrijft straks iedereen steenkolen-Nederlands. Te pas en te onpas word ik namelijk geconfronteerd met mensen die 'de media' kennelijk als enkelvoud beschouwen. Dat ga ik nu dus officieel rechtzetten: media is
meervoud! Het enkelvoud is 'medium'.
Ik heb een paar voorbeeldjes voor u verzameld. Laat ik er voor de zekerheid bij zeggen dat ze dienen ter illustratie, niet om iemand af te katten.
Lees verder...
Vrijdag 12 November 2004 in categorie Media
De eerste minister wil zoals gebruikelijk dat ik 'vertrouwen' heb. Ik zeg het hem maar meteen: dat heb ik niet. Ik verklaar mij nader.
Ik mocht getuige zijn van twee persconferenties. Dat waren persconferenties van 'de driehoek'. Zo'n driehoek bestaat uit een burgemeester, een hoofdcommissaris en een opperofficier van justitie. Letterlijk en figuurlijk zaten zij alledrie op één lijn. Achter een tafel.
Kijk, dat klopt al niet: een driehoek is een driehoek en niet één lijn. Mijn vertrouwen krijgt direct een deuk. En dan dan heeft die driehoek nog geen woord gezegd.
Lees verder...
Donderdag 11 November 2004 in categorie Observaties & Kritische beschouwingen
Op '
de gezonde roker', de website van Theo van Gogh, zullen geen nieuwe stukken meer verschijnen. Dit vertelt webmaster Karel Gabler in wegwerpkrant Spits. Dat is logisch, zult u denken, want Theo is dood. Maar Theo was niet de enige schrijver op de site. Zo treffen wij daar ondermeer ook de namen van Ebru Umar, Paul Ruijs, Ton Biesemaat, Nadav Goldstoff en Karel Gabler zelf aan.
"Hoe heb ik het nu?" dacht ik toen ik het bericht las. Moet het vrije woord van Theo dan niet verder worden uitgedragen? Moeten zijn discipelen zijn gedachtegoed niet levend houden? Blijkbaar niet.
Van je vrienden moet je het maar hebben. En hij had er toch zo véél! Leek het wel...
Woensdag 10 November 2004 in categorie Media
In de Antheunisstraat in het Laakkwartier te Den Haag heeft de recherche een inval gedaan om vermeende terroristen te pakken. Dit is mislukt. Drie agenten raakten gewond. Sindsdien verkeert de gehele buurt in staat van beleg. De onverlaten zitten nog in het pand. Nederland in de greep van het terrorisme.
Het NOS-journaal doet van minuut tot minuut verslag:
"Wij kunnen van hieruit niks zien."
Buurtbewoonster Mevrouw Heijmans woont in de straat en heeft telefonisch contact met het NOS Journaal.
"Er liggen scherpschutters op de daken!"
"Er lopen mannen in pakken!"
Uit het hele land is er ME.
Mevrouw Heijmans is niet geëvacueerd, want zij kan toch niks zien.
"Er vliegen helicopters boven de wijk!"
"Er zijn politiehonden!"
"Er zijn acht schoten gevallen!"
"Wij hebben van hieruit niks gehoord."
"Er is een arrestatie verricht. Waarschijnlijk een ADO-supporter!"
Mevrouw Heijmans zegt dat de politie nu stil staat.
Hare Majesteit maakt zich bezorgd.
Mevrouw Heijmans heeft de dag van haar leven.
Woensdag 10 November 2004 in categorie Knipsels
De scribenten hebben 't er maar druk mee deze week. Het onderling gekissebis overwoekert bijkans de tragische gebeurtenissen. Men zal wel eens even laten merken wat vrijheid van meningsuiting is! Niet gehinderd door enig gevoel voor behoedzaamheid scheldt men elkaar onbekommerd de huid vol. De geest van Van Gogh is uit de fles en blijkbaar is dit een mooie gelegenheid om oude rekeningen te vereffenen. Het schrijfgerei is geslepen, dus kijk maar uit voor mijn scherpe pen, roept men stoer. Twee voorbeelden in één Parool afgelopen dinsdag.
Mohammed Ridoaun Jabri van www.elqalem.nl wordt geïnterviewed omdat hij een
anti-homo manifesto online ging zetten. En inderdaad, sinds vandaag staat het er. In hetzelfde interview laat hij tevens weten dat een mevrouw van de Volkskrant iets helemaal verkeerd had opgeschreven, dus 'die krijgt nog wel met zijn pen te maken'. Hoogstwaarschijnlijk is de dame in kwestie inmiddels ondergedoken. Sidderend onder haar Ikea-ledikant, want met de pen van Jabri valt natuurlijk niet te spotten.
Een schoolvoorbeeld van over-integratie is mevrouw
Ebru Umar. De dame spreekt dusdanig bekakt dat het aanhoren van haar mening een teiltje onder handbereik vereist. Ter onderbouwing van Van Goghs gelijk mocht zij columns schrijven op diens site. Ook zij heeft haar pen in de aanslag.
Bij Umar sloeg de vlam in het mediterraan gemoed toen de Amsterdamse politica
Fatima Elatik deze week in het Parool de gelegenheid kreeg om haar leedwezen omtrent Van Gogh breed uit te meten. Dàt was natuurlijk niet de bedoeling! Theo van Gogh was immers van háár, van Ebru Umar! Het 'domme gansje' en 'beroepshoofddoekje' Elatik had haar mond moeten houden, want zij was meermalen de mantel uitgeveegd door Van Gogh! En door Umar zelf uiteraard.
Umar en Elatik vinden elkaar niet aardig. Van dit wereldpolitieke feit moeten wij als argeloze lezers bij herhaling worden doordrongen.
Dit zijn de momenten dat ik stiekem een pietsie begrip krijg voor de principes van de Taliban. Samen onder de burka ermee en vecht het dáár maar lekker verder uit!
Dinsdag 09 November 2004 in categorie Media
De Palestijnse leiders Mahmoud Abbas, Ahmed Qureia en Nabil Shaath willen vandaag op bezoek bij Arafat. Ik zie dan in mijn fantasie direct drie wat bedremmelde oude heren voor me die in de hal van het ziekenhuis aarzelend staan te overleggen wat ze nu zullen doen...
"Moeten we niet iets voor 'm meenemen? We kunnen tenslotte niet met lege handen aankomen..."
"Nee, dat is ie niet gewend."
"Ach wat, hij ligt tòch in coma!"
"Ja, kom zeg, dat risico nemen we niet! Zul je net zien dat ie wakker wordt als wij d'r zijn! Je wéét hoe ie is!"
"Precies. En daar sta je dan met je goeie gedrag. Hebben we niks bij ons."
Met enige tegenzin gaan de grote leiders het ziekenhuiswinkeltje binnen.
"Nou, wat zullen we doen dan? Een beker met een schattig beertje?"
"Nee, beter een fijne knuffel. Welke lijkt jou het leukst? Die zeehond?"
"Weet ie wel wat dat is dan, een zeehond?"
"Of snoep. Hij is nogal een ouwe snoeperd."
"Hé, kijk: ze hebben hier zelfs Lego!"
"Een nieuwe sjaal misschien? Hier heb ik er eentje met viooltjes erop gedrukt."
"Dan kunnen we beter die paarse badhanddoek nemen. Hij veegt altijd die vieze bek van 'm af met z'n sjaal..."
"Hou dáárover op, wil je? Smerige gewoonte. Ik heb nog niks gegeten. Rammadan, weet je nog?"
"Of zo'n heliumballon in de vorm van een smiley. Kan ie die aan de rand van z'n bed binden."
"O dit is ook wel geinig: een grote 'Get well soon!' kaart!"
"Ja, hoor es:
willen we dat?"
"Jongens, niet teveel gedoe, we moeten eerst nog maar eens langs die bitch van een Suha zien te komen."
"Kunnen we niet beter wat voor háár meenemen dan?"
"Ja, kom effe! Hoeveel geld heb
jij bij je?"
De Volkskrant:
Palestijnse delegatie bezoekt Arafat alsnog.
Enkele dagen geleden was er een kleine wrijving in huize Balkenende. Na het ochtendgebed wordt er altijd een kopje koffie gedronken.
