Donderdag 30 September 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Uit de Algemene Beschouwingen concludeer ik dat het kabinet ons maar een stelletje egoïsten vindt. Wij zijn alleen geïnteresseerd in de korte termijn en we denken niet aan de latere generaties. Onze ministers gelukkig wèl. Zij hebben er de mond van vol en brengen grote groepen bijkans aan de bedelstaf opdat de 'latere generaties' ook nog kunnen profiteren van de zegeningen van onze verzorgingsstaat.
Gisteren heb ik daarom mijn kleine neefje van vier voor de buis gepoot en streng gezegd: "Opletten, niet janken! Zie je die man met die kale aangevreten kop en die eksterlach? Dat is onze minister van financiën. Die tronie moet je goed onthouden, want die staat op dit moment te zorgen dat jij straks nog een fijn pensioen hebt. Dus als dat later allemaal niet doorgaat moet je bij hem wezen!"
Lees verder...
Maandag 27 September 2004 in categorie Tragische misverstanden
Een groep doktoren en verpleegsters in witte jassen staat somber kijkend aan het bed van een premier. In het zorgjargon heet zo'n groep 'de witte vloed'. Maar dit terzijde.
"Dat ziet er niet best uit, excellentie," bromt de leidende specialist.
De minister-president-patiënt kijkt angstig op van zijn smetteloze hoofdkussen.
"Hoezo, dokter? Ik dacht dat het juist beter met me ging?"
De specialist lijkt verdacht veel op die vent tussen de schuifdeuren van die cup-a-soup reclame, vindt de premier...
Lees verder...
Zaterdag 25 September 2004 in categorie Klein Proza
De Nederlandse literatuur is heilig. Je moet wel van goeden huize komen om daar wat over te mogen zeggen. Ik ben van simpelen huize, maar ik doe het lekker toch. Want ik heb 17,50 euro uitgegeven aan het boek van een alom gevierde schrijver en ik voel mij bekocht. Op de achterflap werden diverse media geciteerd die spraken van ‘een meesterwerk’ en ‘zijn meest ontroerende boek’. Daar ben ik ingestonken.
Recent werd het ook nog eens genomineerd voor de AKO literatuurprijs: ‘Een prachtige, schokkende roman over de (on)verantwoordelijkheid van de mens.’ Dus ook een jury is er ingestonken.
Met aan masochisme grenzende vasthoudendheid worstel ik mij door eindeloos voortkabbelende gedachtespinsels van de auteur in kwestie. Ze zijn ongetwijfeld te diepzinnig voor mijn pragmatisch brein. Maar, de jonge auteur is populair en veel geprezen en dus ploeter ik verder. Want het is tenslotte Literatuur met een grote L.
Literatuur met een grote leuter, concludeer ik boosaardig.
Lees verder...
Vrijdag 24 September 2004 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed
Ja, sorry hoor, maar is men nu compleet dol geworden in dit land of zo? De dood van ons nationale drankorgel begint namelijk tot massahysterie te leiden.
Het Parool kopt hedenmiddag: 'Staking ondanks afscheid Hazes'. Ja, wat had men dán gedacht? Het leven gaat door, dus een staking helemáál!
Maar goed, ik zal mij wel weer mentaal gaan voorbereiden op het volgende:
Lees verder...
Vrijdag 24 September 2004 in categorie Media
Zeg, Donner...
Mjaaa..?
Die politieauto's die ze overal
in de brand steken...
Wat is daarmede?
Dat zijn terroristische aanslagen hoor!
Alarmfase oranje, maar hij heeft niks in de gaten...
Vrijdag 24 September 2004 in categorie Kort en Tussendoor, Het vaderlandsch cultuurgoed
En ja hoor: de Arena! Hadden ze dat niet kunnen combineren met 2 oktober, op 't Museumplein?
Donderdag 23 September 2004 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed
"Wat erg hè?"
"Ja, vreselijk!"
"En zo onverwacht!"
"Nou, onverwácht..."
"Nederland is er kapot van!"
"Op tv zie je niks anders meer..."
"Het halve journaal, netwerk, B&W en hoe heet dat andere..."
"Herhaling van die documentaire dat ze in hem gelooft..."
"En kijk: ook Ahoy 1998!"
"Ze hadden er een Nationaal Programma van moeten maken! Op alle drie de zenders tegelijk!"
"Ja, net als bij Juliana."
"Terwijl die toch lang zo goed niet kon zingen!"
"Waar is Maartje van Weegen als je haar nodig hebt?"
"We moeten twee minuten stilte houden!"
"Een periode van nationale rouw!"
"En een stille tocht!"
"En minstens een staatsbegrafenis natuurlijk."
"Wordt hij nog ergens opgebaard?"
"Wou je langslopen dan?"
"Ja, ik wil wel weer eens naar Vinkeveen..."
"Ik denk dat ik eerst vanavond maar es ontzettend dronken ga worden!"
"Zo is dat! Dat is toch wel het minste dat we voor 'm kunnen doen!"
Uit de Algemene Beschouwingen concludeer ik dat het kabinet ons maar een stelletje egoïsten vindt. Wij zijn alleen geïnteresseerd in de korte termijn en we denken niet aan de latere generaties. Onze ministers gelukkig wèl. Zij hebben er de mond van vol en brengen grote groepen bijkans aan de bedelstaf opdat de 'latere generaties' ook nog kunnen profiteren van de zegeningen van onze verzorgingsstaat. 
