Vrijdag 02 Juni 2006 in categorie Criminaliteit en recht
Onlangs was er een open dag in de
Bijlmerbajes*). Voor de brave buitenwacht dan, niet voor de bewoners. En ook niet iederéén mocht naarbinnen, je moest expliciet zijn uitgenodigd door een van de medewerkers. Ik ken een medewerker, dus ik erheen. Zo'n kans tot penetentiair voyeurisme krijg je immers maar zelden als je geen criminele inborst hebt.
Nadat alle metalen in en buiten mijn lichaam elektronisch waren gedecteerd en goedgekeurd mocht ik de gevangenis in. Ik kan u vertellen: ik werd er niet vrolijk van.
Lees verder...
Woensdag 31 Mei 2006 in categorie Politiek & Maatschappij
Gerrit Zalm vond het wel een goeie mop, dat plan van wethouder Lodewijk Asscher om Amsterdam een meerderheidsbelang in Schiphol te laten verwerven. Politici van lagere overheden moet je natuurlijk nooit serieus nemen, nietwaar? Tenzij ze van de eigen partij zijn natuurlijk. VVD-ers zeggen tenslotte alleen maar zinnige dingen. Zoals de fractieleider van de Amsterdamse VVD, Eric van der Burg. Die is falikant tegen het plan om Amsterdam controle te laten houden over de luchthaven. Want de VVD is een privatiseringspartij. Schiphol moet dus geprivatiseerd worden.
Lees verder...
Maandag 29 Mei 2006 in categorie Waargebeurde verzinsels
Toen ik na een jaar de goudvissenkom maar weer eens verschoonde, kwam ik erachter dat de goudvis niet langer oranje was maar wit. Ik was ziedend. Schuimbekkend stond ik boven de kom te brullen dat dit bijna neerkwam op landverraad! Nét nu het erop aankomt de jongens van Van Basten alle steun te geven, laat uitgerekend
mijn goudvis het afweten!
Er bleef mij niets anders over dan een scheut ranja limonadesiroop in het water te gieten. Maar u begrijpt dat voor mij de lol er al bij voorbaat af is.
Lees verder...
Woensdag 24 Mei 2006 in categorie Waargebeurde verzinsels
Was ik vandaag toch bijna onder arrest geplaatst zeg! Ik dacht: kom, ik ga eens onbekommerd proletarisch hamsteren bij de voormalige kruidenierszaak van Cees van der Hoeven! Want na de uitspraak in de Ahold-fraude kon mij natuurlijk niks meer gebeuren!
Maar toen ik met mijn volle boodschappenwagen om de hoek verdween werd ik achtervolgd door twee AH-medewerkers. Die dreigden mij af te tuigen als ik niet betaalde.
Ik maakte hen erop attent dat Prins Bernhard al anderhalf jaar dood was en dat ze dit keer zélf de boete moesten betalen als ze mij ook maar met één vinger aanraakten.
Dit maakte geen indruk.
"Wij doen dit niet voor eigen gewin! En dan mag het van de rechter! Hier die boodschappen!" bluften zij.
Lees verder...
Dinsdag 23 Mei 2006 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
In mijn flatgebouw woedt al maandenlang een bikkelharde strijd. Een strijd om een briefje.
Dat zit zo. De glazen tussendeur bij de ingang sluit niet helemaal goed. Althans, niet automatisch goed. Je moet hem altijd eventjes aandrukken.
Nogal wat oudere mensen in deze torenflat zijn bang voor onguur volk. Zij vrezen in hun appartement bestolen, beroofd, gewurgd, opgelicht of anderszins gemaltraiteerd te worden. Vandaar een briefje op de tussendeur, met het vriendelijk verzoek aan iedereen om goed te controleren of de deur inderdaad gesloten is.
Lees verder...
Maandag 22 Mei 2006 in categorie Lezen
Jos Kool is een reiziger. Dat staat althans in zijn mooie boek. Zo werd hij bijna opgegeten door krokodillen. De Tamils stonden zijn travellerscheques al te verloten en mooie vrouwen probeerden hem te bestelen. Kannibalen hadden het vuurtje onder de kookpot hoog opgestookt om zijn door zware shag doorrookte vlees nog wat te kunnen koken.
Deze passage lijkt trouwens erg op de roemruchte 'Avonturen van Flip en Flap', twee honden die ook bijna gekookt zouden worden door dikke kannibalen. Het dieet was in die tijd nog niet uitgevonden en vegetarisme werd in één naam genoemd met pacifisme, altruïsme en geitenwolkisme.
Verder werd Kool door woedende scheepslieden bijna voor de haaien gegooid omdat hij niet kon koken. Allemaal te lezen in zijn boek Op aarde.
Een kruising tussen Jan Cremer en Livingstone dus. "Jos Kool I presume?"
Lees verder...
Vrijdag 19 Mei 2006 in categorie Waargebeurde verzinsels
Het was een briljant plan. Jammer dat ze het niet in het openbaar konden toegeven. Dan had vriend en vijand beaamd: inderdaad, een briljant plan.
Het was begonnen bij Laetitia. Die kwijnde weg in de Amsterdamse gemeenteraad, terwijl ze eigenlijk wethouder had moeten zijn. Woedend zat ze daar nu haar ambities te verbijten.
Maar hoe kreeg je haar weer met goed fatsoen naar Den Haag? Wanneer ze na het verlies van de hoofdstedelijke verkiezingen meteen weer haar biezen pakte, zou haar opportunisme teveel opvallen.
Nee, er moest een dusdanige constructie worden verzonnen dat het
logisch was dat Laetitia weer naar Den Haag ging...
Lees verder...