Oproer in Amstelveen

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Nou, ik woon hier nog maar net, maar ik moet zeggen: in Amstelveen kunnen ze er ook wat van hoor. Qua bestuurlijke blunders, bedoel ik. Zelfs Het Parool besteedt er een 'analyse' aan, terwijl die krant normaal toch niet bijster veel interesse toont voor de buurgemeenten.

Wat is er gaande? Het grote winkelcentrum van Amstelveen, het Stadshart, moest volgens eigenaar en vastgoedmultinational Unibail-Rodamco stevig worden uitgebreid, anders zou het in de toekomst verkommeren. Er waren véél meer vierkante meters nodig voor de grote winkelketens.

Die ruimte moest natuurlijk ergens vandaan komen en dus had de vastgoedboer het begerig oog laten vallen op de woonwijk ten noorden van het winkelcentrum, de Schildersbuurt. Regeren is vooruitzien, dus in het geniep was  Unibail-Rodamco ook maar vast begonnen met het opkopen van een fikse partij huizen aldaar (38).

Onbeschoft kapitalisme

Verbeeld ik me dat nu, of is het keiharde kapitalisme weer helemaal in de mode? Eigenlijk is het natuurlijk nooit weg geweest, maar het timmert nu weer wat onbeschaamder aan de weg.

De afgelopen tijd zag ik de nodige voorbeelden langskomen. Gentech concern Monsanto doet aan genetische manipulatie van landbouwzaden. Daardoor zijn ze bestand tegen het landbouwgif RoundUp, eveneens van Monsanto. Het bedrijf patenteert de zaden. Wanneer er iets van overwaait naar een boerderij die géén Monsanto-zaden gebruikt, krijgt de arme boer een proces aan z'n broek wegens patentschending. Verzet is zinloos, want de rechter is op de hand van Monsanto.

De stad raakt aardig vol

Afgelopen week was ik weer eens in 'de stad', zoals Amsterdammers het centrum van Amsterdam altijd aanduiden. Het was voor mij een tijdje geleden, want tegenwoordig woon ik in Amstelveen en daar heb ik het al druk genoeg mee.
Opmerkelijk: nú al keek anders tegen de dingen aan. Ik vond de stad bijvoorbeeld behoorlijk vol. Onaangenaam vol zelfs. Vooral met toeristen.

Zit er niet een grens aan het aantal mensen dat de stad dagelijks kan herbergen en verwerken? Daar moeten we toch rekening mee houden, anders zit de stad in de toekomst dagelijks net zo dichtgeslibd met mensen als op een zonnige koningsdag.

Hoe stapel je bezems?

Het leven van een winkelmanager lijkt me af en toe niet eenvoudig. In 'het krantje' wordt geadverteerd met van die fijne onkruidbezems en er komt een enorme partij binnen. Maar hoe presenteer je die aan de klant? Per bos? In een lange rij?

Bij Intratuin vond iemand een inventieve oplossing. Je zou er zomaar mee kunnen afstuderen op de Rietveld Academie. Ik noem het kunst.

Alleen: ik wil die onderste!

[Klik voor hele afbeelding]

De onderwereld en de bovenwereld

De verwevenheid tussen de onderwereld en de bovenwereld blijkt nog erger dan ik had gedacht. Het openbaar ministerie heeft zelfs een speciale coördinator aangesteld om te zorgen dat de samenwerking tussen overheid en maffia geordend verloopt.

Hang hem maar terug in die boom

Zo zie je maar: er kan (bij wijze van spreken) een volslagen idioot bij je in de straat wonen zonder dat je dat ooit in de gaten hebt gehad. Een moordenaar, een sadist, een ontvoerder, je hebt idioten in vele soorten. En het was nog wel zo'n aardige man, nooit iets aan gemerkt, wat een leuk gezin, we zagen hem laatst nog bij de buurtbarbecue. Zo gaat dat in zo'n wijk.

En dan, op een dag, heeft hij zich ineens verhangen in een bos. Zijn twee geinige koters heeft hij eerder onder water in een rioolbuis gepropt. Zonder enig gevoel blijkbaar, maar volgens een doortrapt plan. Zonder respect voor het leven. Zonder zich zelfs te bekommeren om de eigen postume reputatie. De opkomst op zijn begrafenis zal op z'n zachtst gezegd teleurstellend zijn.

Dat wordt weer ouderwets verpauperen

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Als je langdurige zorg nodig hebt, kon je tot op heden een beroep doen op de AWBZ. Maar de AWBZ wordt uitgekleed en wordt ook nog eens overgeheveld naar de gemeenten. Die draaien voor de kosten op. De gemeenten vrezen dat ze al die zorg niet kunnen betalen en daarom moeten wat hen betreft de mensen eerst maar eens een beroep doen op hun sociale omgeving: familie, vrienden, buren. Op de mantelzorg dus. De gemeenten willen de macht om dit eventueel te kunnen afdwingen.

Dat wordt in de toekomst dus weer ouderwets verpauperen voor de hulpbehoevenden die de pech hebben niet aan de juiste regeltjes te voldoen. Kennelijk hebben beleidsmakers helemaal niet in de gaten hoeveel mantelzorg er in Nederland al wordt verleend en hoe groot de druk op die mantelzorgers al is. Wanneer je bijvoorbeeld hoogbejaarde ouders hebt, doe je het uiterste om ze zo lang mogelijk thuis te laten wonen.