de don en de drugs
Dinsdag 28 Februari 2006 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie

Nog even en hij laat zich bij kindercrèche 'De ruftende pamper' filmen met een sufgesabbelde fopspeen in z'n mond. 'Laat ik eens dicht bij de burger gaan staan,' moet deze mummificatie van het ministerschap hebben gedacht. Hoewel, waarschijnlijk was dit een briljant idee van zijn communictatieadviseur. Of zijn mediatrainer. Want ik kan me nauwelijks voorstellen dat de Haagse houten klaas het zelf heeft bedacht. Uit mijn woordkeuze kan Piet Hein al afleiden wat zijn strakke actie doet met mijn respect voor het ambt. En dan willen sommige leden van dit kabinet nog dat wij hen aanspreken met 'excellentie', liefst met een hoorbare hoofdletter.
Zelfs in de hippe jaren zestig en zeventig kwam het niet voor dat ministers en burgemeesters hun toevlucht moesten nemen tot zulk infantiel popi-jopiegedrag, terwijl er juist toen toch ook ruimschoots aanleiding was om de jeugd te kapittelen over het gebruik van allerlei geestverruimende middelen.
Wanneer u van de generatie bent die al dan niet bewust de kabinetten Zijlstra, Biesheuvel en Den Uyl heeft meegemaakt, moet u zich deze bewindspersonen eens voorstellen in de rol van scheurende rocker. Dat lukt u niet. Ook de hondsbrutale Wiegel was niet te bewegen geweest om omwille van de kiezersgunst de Mick Jagger te gaan uithangen. Zag u Marga Klompé al uitgedost als Janis Joplin krijsend de katholieke normen en waarden verdedigen?
Nee, Nederland zinkt en is anno 2006 steeds dieper onder de zeespiegel komen te liggen. Ik zeg: Respect!
Links:
De rap van burgemeester Leers en de Heideroosjes.
De rap van minister Donner.
Tweet |